Audiobook You soften me mp3

"Wolność i spokój miały smak tej chwili."

"You soften me" to najnowsza powieść Weroniki Szmidt, młodej autorki mającej na swoim koncie już 4 książki. Graficzna okładka, dosyć popularna ostatnio, bardzo szybko przykuła moją uwagę. Duży plus stanowi dla mnie kolor, osobiście jestem wielką fanką niebieskiego. Przyznam, że wiązałam z tą historią duże nadzieje, od najmłodszych lat pasjonuję się tańcem i wprost przepadam za książkami o tej tematyce. Pamiętam, jak lata temu przeczytałam trylogię Justusa Pfaue o tancerce Ani i bylam nią zachwycona (swoją drogą serdecznie Wam polecam tę serię!). Spodziewałam się, że w tym przypadku będą towarzyszyć mi podobne emocje.

Czy rzeczywiście tak było?

Niestety początkowe fragmenty trochę ostudziły mój zapał. Nie mam zastrzeżeń, co do głównego wątku: wypadek wieloletniego partnera do tańca głównej bohaterki - Willow, wydaje się być całkiem naturalny. Dziewczyna zostaje postawiona w bardzo trudnej sytuacji, wspólnie z Jaxem przygotowywali się do mistrzostw i niedyspozycja jednego z nich dyskwalifikuje ich oboje. Chyba, że wezmą kogoś na zastępstwo, co wydaje się naprawdę trudnym zadaniem. Ostatecznie udaje im się znaleźć tancerza wzbudzającego powszechny podziw i uznanie. Niestety pech chciał, że jeszcze w dzieciństwie Willow miała z jego udziałem nieprzyjemny epizod i od tamtej pory dziewczyna darzy go niepohamowaną nienawiścią.

Właśnie to uczucie wydaje mi się trochę przerysowane, zupełnie nieadekwatne do czynu popełnionego przez Victora. Jeszcze o ile byłabym je w stanie zrozumieć na początku znajomości tej dwójki, to zupełnie nie trafia do mnie na późniejszym etapie. Deklaracje dotyczące tego uczucia pojawiają się bardzo często, nawet wówczas, gdy pomiędzy bohaterami pojawia się nić sympatii. W momencie, gdy autorka zaczyna tłumaczyć zachowanie Willow jej relacjami z ojcem, moje stanowisko w tej kwestii trochę uległo zmianie. Zrozumiałam punkt widzenia bohaterki i jej postępowanie nie było już dla mnie niejasne.

Przyznam, że nieco raził mnie język bohaterów. W tekście pojawiają się wulgaryzmy, na szczęście niezbyt dużo, ale moją uwagę szczególnie zwracały liczne inwektywy, którymi bohaterowie się nawzajem obrzucali. Taki sposób postępowania, jak dla mnie, wydaje się trochę niedojrzały. Warto jednak zauważyć, że zarówno Willow, jak i Victor oraz jego najbliżsi przyjaciele są jeszcze naprawdę młodzi, stąd też ich zachowanie przedstawia się właśnie w taki sposób.

Moje serce za to zdobyły opisy gromadzącego się między głównymi bohaterami napięcia. Ta chemia była wyczuwalna już od samego początku, a z biegiem czasu wyraźnie uległa spotęgowaniu. Ignorowana, w końcu osiągnęła punkt kuluninacyjny domagając się ujścia.

Wraz z kolejnymi stronami autorka wzbogadza swoją historię o dodatkowe wątki, dzięki którym to już nie jest płytki romans o dwójce młodych ludzi. Do głosu dochodzą ich problemy i traumy, a na pierwszy plan wysuwa się skrywana przez Victora tajemnica. Mimo początkowego zawodu książka zdobyła moje uznanie. Choć nie jest to taki zachwyt jak w przypadku książek Justusa Pfaue, to mogę uznać, że całkiem miło spędziłam czas na lekturze tej książki.

Moja ocena 7,5/10.

Po rewelacyjnej trylogii "Moon" Weronika Schmidt powraca z nową dylogią "Soften". Kiedy zobaczyłam, że autorka wydaje nową książkę byłam bardzo ciekawa czym mnie tutaj zaskoczy. Muszę zaznaczyć, że książka ma przepiękną okładkę i jest bardzo ładnie wydana. Motyw tancerzy i wrogów brzmi bardzo kusząco. Spodziewałam się lektury pełnej pasji i to nie tylko w sferze tańca. A niestety, zawiodłam się, bo książka nie spełniła moich oczekiwań.

Naprawdę, trylogia "Moon" była rewelacyjna i chociaż nie powinnam "You soften me" porównywać do trylogii, tak moja głowa nie potrafi tego robić. Dlaczego? W trylogii mieliśmy młodszych bohaterów, ale byli dojrzali jak na swój wiek i wartościowi. W trylogii autorka przemyciła kilka ważnych i trudnych tematów. Autorka zmusiła tymi tematami czytelnika do refleksji. Natomiast w tym tomie bohaterka tkwi w toksycznej relacji z ojcem, której totalnie nie rozumiem. Próbowałam znaleźć drugie dno, ale nie potrafiłam. Relacja bohaterów była dla mnie dziwna. Od początku wiemy, że bohaterowie się nienawidzą. Ale ta nienawiść jest bezsensowna i bezcelowa. Miałam wrażenie, że wymyślona na siłę, żeby po prostu była. Wiemy też od początku, że bohater ma ukryty cel względem treningów do mistrzostw z bohaterką. I tutaj autorka umiejętnie budowała wokół tej tajemnicy napięcie. Tyle, że po poznaniu motywacji bohatera poczułam wielkie rozczarowanie. Nie rozumiem wokół czego była ta tajemnica i uważam, że to było absurdalne. Znowu mam wrażenie, że ta motywacja bohatera była wymyślona na siłę. I na koniec dialogi bohaterów. Strasznie dziecinne, dużo słów "nienawidzę cię", dużo wyzwisk i rozmowy na poziomie gimnazjalnym. Bardzo mi przykro, ale nie kupuje mnie tutaj absolutnie nic.

W ogóle uważam cały schemat książki za bardzo przewidywalny i oklepany. Lektura nie wzbudziła we mnie żadnych emocji oprócz znudzenia i przewracania oczami. Jest mi przykro, bo bardzo polubiłam trylogię autorki. Weronika Schmidt ma bardzo dobre pióro i talent. Wierzę, że jeszcze nieraz mnie zaskoczy, ale niestety nie w tej dylogii.

" .. w tym całym chaosie stał się moim bezpiecznym miejscem. 𝓑𝓮𝔃𝓹𝓲𝓮𝓬𝔃𝓷𝔂 𝓬𝓱𝓪𝓸𝓼. Paradoksalnie rzecz niemożliwa do osiągnięcia, a jednak... W naszym przypadku zaczynałam wierzyć w to, że cuda naprawdę się zdarzały.

Albo...

Albo byłam naiwna."

" Teraz jedyną osobą, z której mogłem się śmiać, byłem ja sam.

Bo ta dziewczyna z książką stala się całkiem niespodziewanie cholernie skomplikowanym i intrygującym rozdziałem mojego życia"

Już przy trylogii "Moon" Weronika Schmidt udowodniła jak pięknie potrafi manipulować swoim słowem, przenosząc na czytelników rozterki swoich bohaterów i ich emocje. W "You soften me" wspięła się na jeszcze wyższy lewel, w fenomenalny, a przy tym bardzo przekonujący i autentyczny sposób pokazując ich uczucia, pasje, determinację. Wykreowała bohaterów, którzy w obliczu otaczających ich problemów zdecydowali się zawalczyć o samych siebie i swoje marzenia. W sposób bardzo poruszający pokazała osobowości Willow i Víctora, którzy miło początkowej niechęci otworzyli się na siebie, choć w części zburzyli mury, którymi się otaczali, zmienili się pod swoim wpływem. I chociaż tajemnicza intryga, która złamała serce obojga bohaterów była odrobinę przewidywalna, ogrom emocji, smutku i żalu, który zaczął dominować w ich relacji sprawiał, że nie sposób było mi oderwać się od czytania, chcąc wiedzieć na już co będzie dalej. A mimo, iż książka liczy nieco ponad 450 stron czyta się ją naprawdę ekspresowo. Tekst zawiera mnóstwo świetnie poprowadzonych dialogów, momenty zabawne, smutne, namiętne, czy też wywołujące złość czytelników na postępowanie bohaterów. Oni sami są niedoskonali, chwilami niedojrzali, co tyczy się zwłaszcza Willow, ale przede wszystkim wydają się być prawdziwi, nawet w swoich błędach. Bardzo fajnie, że autorka pozwala swoją narracją poznać punkty widzenia obojga głównych bohaterów, dzięki czemu można lepiej ich zrozumieć i zbliżyć się do nich. Zakończenie pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi, dlatego polecając Wam "You soften me" już teraz wyczekuję kolejnej części tej wciągającej dylogii.

Tytuł: "You soften me"

Autor: Weronika Schmidt

Data premiery: 29.09.2023r.

Wydawnictwo: Imagine Books

Lubicie taniec?

Kto z Was jest świetnym tancerzem?

.

.

.

Kiedy zobaczyłam u wydawnictwa, że autorka wydaje kolejną książkę to wiedziałam, że ją przeczytam. Po ostatniej trylogii, która stoi dumnie na najwyższej półce to była pozycja obowiązkowa i... zarwałam dla niej dwie nocki (dobrze, że raz przesuwaliśmy godzinę🤭 byłam o jedną do przodu🙈)

Szukałam każdej możliwej chwili, żeby przeczytać chociaż, pół strony...dwie linijki... cokolwiek!

Ale nie dało rady tak łatwo... Nie kiedy synuś widzi mamę z książka🤭 od razu mi pokazuje rączką kanapę, żeby ją odłożyć 🙈

Dlatego też czytałam ją dłużej niż myślałam... ciągle miałam w głowie bohaterów... ciągle o nich myślałam!

Czyli wnioski wysnujcie sobie sami.

To była cholernie dobra książka!

Emocje z niej kipiały, a temperatura między głównymi bohaterami z kartki na kartkę robiła się coraz bardziej gorąca.

Mamy tutaj mój ulubiony motyw "hate-love" z naciskiem na "hate"🤭.

.

Napisze jedno:

Obłędna książka. Świetna historia! Autorka wykreowała bohaterów, którzy posiadali w sobie tyle różnych i skrajnych emocji, że czytelnik mógł sam poczuć je na własnej skórze podczas lektury... był zachwyt, smutek, żal, czasami niechęć i brak zrozumienia, były momenty, że moja buzia wyginała się w szerokim uśmiechu.. były ochy i achy...

Było dosłownie wszystko!

.

Polubiłam zarówno Willow jak i Victora. Wiedziałam, że to skończy się jak się skończyło, bo w końcu to dylogia🙈 ale kurcze no! Chlopak mógłby coś więcej zdradzić. Mógłby pisnąć chociaż słówko....mógłby dać jej jakąś nadzieję na przyszłość... ale NIE. Victor woli, żeby dziewczyna go znienawidziła niż dostała od niego jakąkolwiek deklaracje...

Polubiłam ich.

Polubiłam ich świat

Polubiłam ich emocje, które były rozchwiane w każdą możliwą stronę...

Polubiłam bardziej taniec. Ich oczami;)

.

Nie będę Wam zdradzać fabuły. Myślę, że opisane przeze mnie emocje wystarczą do tego, by Was zachęcić!

Obiecuję, że nie pożałujecie 💙

Czytajcie!

Taniec był ważną częścią w życiu Willow Andrews. Dziewczyna od najmłodszych lat trenowała wraz ze swoim najlepszym przyjacielem. Jednak gdy ten uległ wypadkowi jej partner nie mógł wziąć udziału w mistrzostwach, które bez wątpienia otworzyły by drzwi do większej kariery.

Jednak Jax znalazł zastępstwo by Willow mogła wystartować w zawodach. Ma do podjęcia jedynie. Albo rezygnację z zawodów albo przystać na jego propozycję. Jednak to tylko wierzchołek góry lodowej. Musiałaby tańczyć z Victorem Daftem- człowiekiem, którego szczerze nienawidziła. Uważała go za aroganckiego zapatrzonego w siebie egoistę. Czy będą w stanie nawiązać współpracę zapominając o nienawiści?

🩰🩰🩰🩰🩰🩰🩰🩰🩰🩰🩰🩰🩰🩰🩰

Siadam na łóżku. Na kolanach "you soften me". Przez pewien czas podziwiam pięknie wydaną książkę. Podziwiam okładkę która jest przepiękna. Jednocześnie zastanawiam się po raz kolejny czy Weronika złamie mi serce. Czy złamie mi serce tak jak przy gwiazdkach. Z wielkim wahaniem otwieram powieść. Czytam prolog, pierwszy rozdział,drugi, trzeci…

Nie mam pojęcia jak jest możliwe stworzenie bohaterów literackich których się kocha i nienawidzi?

Pokochałam tą książkę od pierwszych stron. Od pierwszych stron mimo że były przepełnione bólem, rozpaczą, rezygnacją, zaangażowaniem w swoją pasję. Pokochałam mimo ciężkich relacji Willow z rodzicami. Mimo stawiania coraz wyżej poprzeczki mimo że do tej pory była wysoka.

Po przeczytaniu książki uważam Willow za szalenie silną dziewczynę, która mimo braku wsparcia stawia sobie konkretne cele. Ukazany temat tańca dobrze dopracowany. Od samego początku czuć nacisk na taneczny motyw w tej pozycji. Czy mi się on podobał? Po stokroć tak. Był tak nieskazitelnie napisany. Z wyczuciem i dobitnym pokazaniem ciężkich treningów , woli walki z samym sobą.

Reakcja Willow i Victora była momentami wzruszająca, zabawna ale również sprawiła że pojawiły się łzy. Czy udało im się dojść do porozumienia? Dowiecie się tego czytając "You soften me".

Czy jestem w stanie pokochać "You soften me" bardziej od serii Moon? Obawiam się że nie. Gwiazdki wywołały u mnie potężne łzy. Kocham tych bohaterów całym sercem. Jednak Willow i Victor skradli część mojego serca i z wielką niecierpliwością czekam na dalsze losy bohaterów.

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚

"Znalazł moje najgłębiej ukryte emocje i nadał im właściwego kształtu. Pozwolił mi uwierzyć w siebie i sam również we mnie uwierzył. Sprawił, że dziewczyna, która skazała się na samotność i uciekała przed uczuciami, otworzyła na nie swoje serce. Nauczyła się czuć i dowiedziała się, ja to jest, kiedy komuś szczerze zależy na drugiej osobie."

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚

"You Soften Me" autorstwa Weroniki Schmidt to pierwsza książka autorki jaką miałam okazję czytać, więc zupełnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać.

Willow od zawsze wiedziała, co chce w życiu robić. Jej pasją był taniec, to z nim wiązała swoją przyszłość. Zbliżają się mistrzostwa, w których nie tylko chce wziąć udział, ale i wierzy, że może je wygrać, będzie to piękny początek jej kariery. Niestety jej partner i przyjaciel w jednym, miał poważy wypadek. Jax, nie może trenować, ale może znaleźć jej zastępstwo. Tylko czy Willow będzie chciała trenować ze swoim największym wrogiem??? I jaki Victor ma cel, że chce brać w tym udział???

Willow, kocha taniec od zawsze, niestety nie znajduje zrozumienia w domu. Jej ojciec i macocha nie popierają jej wyborów, a wręcz na każdym kroku dają jej odczuć swój zawód. Nie ma w nich oparcia, jedynie przyjaciele w nią wierzą. Willow, chowa swoje emocje głęboko w sobie. Nie daje się ponieść emocją, jest zimna jak Królowa Lodu. Dopiero Victor wprowadzi zamęt w jej życie. Ich treningi, to będzie nie tylko taniec, ale i walka o dominację, w której Willow przegra. Wreszcie będzie zmuszona zaufać komuś innemu, oddać się w jego ręce i dać się poprowadzić. Na każdym kroku będą się kłócić, ale powoli znajdą wspólny język. Ich relacje z nienawiści, przekształci się w pewnego rodzaju przyjaźń, a potem nawet w coś mocniejszego. Victor powoli będzie kruszył każdą jej barierę. Poznanie jego będzie z jedną z lepszych rzeczy jakie mogły się jej przytrafić. To on uwierzy w nią, będzie ją wspierał, pomagał, naciskał, nauczy ją znowu czuć.

Victor też ma swój cel. Mistrzostwa. Tylko czemu chce za wszelką cenę wygrać? Willow to miał być tylko środek do celu, ale poznając ją lepiej zaczyna coś do niej czuć. Wie, że nie powinien, ale to jest silniejsze.

To książka o pasji, miłości do tańca. Willow w tańcu znajdywała ukojenie. Wszystkie złe myśli szły precz, zostawało tylko szczęście.

Muszę przyznać, że bardzo mi się ta historia podobała. Na początku trochę ciężko było mi się wciągnąć, ale im dalej tym było lepiej. Uwielbiam motyw hate-love, a tutaj był bardzo fajnie poprowadzony. Od początku czuć było tą nienawiść, ich rozmowy, ich zachowanie, to było takie prawdziwe, aż czasami iskry leciały. Bohaterów da się polubić, choć nie są idealni. Mają swoje problemy, ale przez to wydają się bardziej rzeczywiści. Kibicowałam im, nie tylko w konkursie. Liczyłam, że wreszcie będą szczęśliwi, ale jak to wyszło, to musicie przekonać się sami. Na pewno sięgnę po kontynuację, bo jestem strasznie ciekawa jak dalej potoczą się ich losy. Polecam🥰

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, słyszałam o wcześniejszej serii spod pióra Weroniki, jednak nie miałam przyjemności jej czytać. Postanowiłam w końcu sięgnąć po najnowszą powieść pisarki - "You soften me", która zorpoczyna dylogię #soften. Do sięgnięcia po książkę zachęcił mnie interesujący opis oraz piękna graficzna okładka, która bezapelacyjnie przyciągająca uwagę. W książce znalazłam wątek dotyczący tańca, który został w bardzo ciekawy sposób zaprezentowany. Ukazane zostały blaski i cienie tej dyscypliny sportowej. Dodatkowo znalazłam tutaj motyw enemies to lovers, slow burn oraz fake dating, które ja osobiście bardzo lubię i uważam, że Weronika je rewelacyjnie przedstawiła. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się niesamowicie szybko, ja pochłonęłam ją w jedno popołudnie i nie odłożyłam póki nie przeczytałam ostatniego zdania! Fabuła została w interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i bardzo dobrze poprowadzona. Natomiast bohaterowie zostali w świetny sposób wykreowani, to postaci bardzo prawdziwe. Takie, które tak jak my popełniają błędy czy postępują pod wpływem emocji, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu przypadkach, podzielając podobne bolączki i dylematy moralne. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, stopniowo także dowiadywałam się jakie wydarzenia z przeszłości w znaczący sposób wpłynęły na ich życie, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Willow polubiłam już od samego początku i byłam naprawdę pod wrażeniem jej samozaparcia, determinacji. Bardzo kibicowałam tej młodej kobiecie i jednocześnie współczułam jej trudnej relacji z ojcem, który tak naprawdę powinien być największym wsparciem dla swojej córki. Victor natomiast początkowo irytował mnie naprawdę mocno swoim zachowaniem, jednak zagłębiając się w jego historię zaczynałam rozumieć dlaczego mężczyzna postępuje w taki, a nie inny sposób, dlaczego przywdziewał maskę obojętności i z każdą kolejną czytaną stroną jego postać zyskiwała coraz bardziej w moich oczach. Relacja między bohaterami została w naprawdę genialny sposób przedstawiona, ich dialogi, potyczki słowne wywoływały we mnie całą lawinę emocji - śmiech, radość, ale także smutek. Niezaprzeczalna i niepodważalna jest natomiast wyraźna chemia, przyciągnie między Willow, a Victorem. Niemniej jednak wszystko tutaj toczy się swoim niespiesznym rytmem, pozwalając Czytelnikowi skupić się na gestach, słowach i odczuciach towarzyszących głównym bohaterom, co ogromnie mi się podobało! Najpiękniejsze momenty to zdecydowanie te, kiedy bohaterowie obnażali przed sobą dusze, dzielili się swoimi pragnieniami i troskam. Coś pięknego! Autorka w swojej powieści porusza wiele istotnych, bardzo życiowych oraz ponadczasowych tematów, które tak naprawdę mogą spotkać każdego z nas albo naszych bliskich. Niektóre wątki naprawdę mocno mnie poruszyły, zmusiły do refleksji i zupełnie innego spojrzenia na niektóre kwestie. W pewnym momencie podskórnie czułam, że Weronika tutaj jeszcze nieźle namiesza, było zbyt pięknie.. I nie myliłam się.. Zaserwowała takie zakończenie, które pozostawiło mnie z milionem pytań oraz szybko i nierówno bijącym sercem! Cudownie spędziłam czas z tą książką i nie mogę się już doczekać dalszych losów bohaterów! Polecam!

Uwielbiam, gdy bohaterowie w książkach mają pasję, której oddają całe swoje serce. W ten sposób ich historia jest pełniejsza, a całość zdecydowanie bardziej zapada w pamięć. Taniec połączył losy Willow i Victora. Szczere mówiąc, to właśnie te taneczne sceny porwały moją czytelniczą duszę i uważam, że są warte uwagi. Były piękne, subtelne, a ich opis otwierał moje oczy wyobraźni. Naprawdę cieszę się, że mogłam przeczytać książkę o tancerzach, bo właśnie ten wątek sprawił, że cała historia jest wyjątkowa.

Poprzez taniec można wyrazić cała gamę emocji i autorka doskonale oddała to w swojej książce. Ta historia nie była lekkim romansem, a wręcz przeciwnie. Trudne relacje rodzinne, hamowanie swoich pragnień oraz emocji i tak wiele niedomówień oraz masa cierpkich i krzywdzących słów, sprawiło, że przedstawiona historia była naprawdę bolesna. Jednocześnie pióro autorki spowodowało, że książka była piękna. Zaznaczyłam mnóstwo cytatów i łapałam się na tym, że część z nich przeczytałam kilka razy i za każdym razem, tak samo chwytały mnie za serce.

Wątek enemies to lovers jest idealnie rozpisany. Podoba mi się fakt, że historia była płynna, a każde kolejne wydarzenie było znaczące dla fabuły albo dla rozwoju relacji głównych bohaterów. Autorka pozwala czytelnikowi powoli poznawać każdego bohatera. Początkowo ich zachowania mogą być niezrozumiałe, ale mamy możliwość poznać ich naprawdę z każdej strony. To pierwsza część dylogii, więc są także rzeczy, które zostały tajemnicą i naprawdę nie mogę doczekać się, by poznać kontynuacje losów tej wyjątkowej dwójki osób.

Czuję, że ta historia złamała mi serce i choć w pewnym momencie się tego spodziewałam, to nie zmniejszyło to mojego bólu nawet odrobinę. Nie spotkałam się dotychczas z książką o takiej tematyce i po jej skończeniu, będę polecać ją absolutnie każdemu. Autorka oddała tej książce swoje serce, ponieważ czytając ją czułam tak wiele emocji wylewających się z każdej kartki. Po części je przejęłam i całkowicie zatraciłam się w historii.

Willow Andres od lat tańczy ze swoim najlepszym przyjacielam i mają wspólny cel - wziąć udział w mistrzostwach, które umożliwią im wielką karierę. Jeden nieszczęśliwy wypadek sprawia, że Jax nie może wziąć udziału w konkursie. Dziewczyna zaczyna trenować z nienawidzonym przez nią Victorem Draftem. Tylko z nim ma szansę wygrać mistrzostwa.

Mam z tą książką pewną nieprzychylność. Czytanie jej zajęło mi 3 tygodnie, z czego musiałam zrobić sobie tydzień przerwy, aby móc powrócić do bohaterów. Nie pamiętam, kiedy ostatnio zdarzyła mi się taka sytuacja. Na początku ciężko było mi się wkręcić w fabułę, która moim zdaniem zawiera zbyt dużo opisów nic do niej nie wnoszących. Zachowanie bohaterów, którzy dażyli siebie wzajemną nienawiścią było dziecinne i irytujące, nie mogłam na to patrzeć. Oboje byli nieznośnie uparci i mieli swoje racje. Victor był arogancki i złośliwy, robił wszystko, aby tylko zadać Willow ból. Dziewczyna natomiast nie potrafiła przyjąć krytykę i pogodzić się z faktem, że coś może robić źle. Jak w taki sposób mogą razem współpracować i osiągnąć wspólny cel?

Taniec był jedyną pasją bohaterów, jednak nie do końca było to widać. Oboje tańczyli, aby tylko komuś coś udowodnić, a nie dla samego tańca - tak to niestety odebrałam. Nie odczułam tego żaru i namiętności podczas ich wspólnych treningów. Taniec ma wyrażać emocje, poprawiać samopoczucie i pozwolić oderwać się od rzeczywistości, a miałam jedynie wrażenie, że bohaterów wyzwalały tylko te negatywne uczucia i woleliby robić zupełnie coś innego.

Po przerwie czytało mi się już nieco lepiej, miałam do niej zupełnie inne nastawienie, niż na początku i to mi pomogło. W połowie książki bohaterowie względem siebie się zmienili. Zaczęło im obojgu na sobie zależeć, co akurat było do przewidzenia, jednak kierunek w jakim podążyła ich relacja nieco zbiła mnie z tropu, spodziewałam się czegoś zupełnie innego.

Niektóre tajemnice skrywane przez bohaterów i ich problemy były naprawdę smutne oraz bolesne. Ich podejście do nich było zrozumiałe i dobrze, że mieli w sobie wsparcie. Ciesze się, że w końcu przeprowadzili szczerą rozmowę, która była im naprawdę potrzebna.

Być może z ciekawości, jaki będzie finał tej dwójki sięgnę po drugą część, aczkolwiek jeszcze nie wiem.

💎Recenzja💎

Współpraca rekalmowa @wydawnictwo_imaginebooks

Premiera 29.09.2023 r.

„You soften me” – Weronika Schmidt

Czasem książki tak mocno mi się spodoba, że brakuje mi słów, aby opisać wszystko co czułam i co w niej przeczytałam. Tak właśnie jest z tą historią. Jednak muszę coś sklecić, ale od razu mówię, że to petarda.

Dla Willow taniec jest wszystkim co może mieć. Wtedy czuje się wolna i uwielbiana. W rodzinie nie dzieje się za dobrze, więc ucieka w taniec. Stara się być najlepsza, bo wtedy czuje, że żyję. Na zewnątrz twarda i odważna, broni się ciętym językiem i docinkami, to jej tarcza obrona, która chroni mocno poharatane serce. W głębi duszy to smutna dziewczyna, która pragnie akceptacji i miłości. Nie ufa nowym osobom, w sumie nikomu nie ufa za bardzo, bo boi się zranienia. Dąży do wyznaczonego celu, stara się nie ukazywać emocji, ale jak każdy czasem pęka. Willow to delikatna dziewczyna, która w życiu wiele przeżyła, ale nadal stara się być najlepsza wersja siebie. Pragnie zadowolić wszystkich wokół, ale najbardziej cierpi ona sama.

Victor to popularny tancerz, który posiada wielki talent. Szlifuje go i z wielkim zapałem dokształca. Ten mężczyzna jest pełen sprzeczności. Uwielbia drygować i dominować nad innymi. Nie przejmuje się uczuciami innych, doba tylko o własne interesy. Nie czuje, gdy komuś sprawia przykrość. Jednak z czasem łagodnieje. Znajduje w sobie człowiecze odruchy. Potrafi być czarujący i jest wtedy kiedy, ktoś go potrzebuje. Swoim słowem i oczami, potrafi rozczulić serce. Jego słowa często są ostre jak brzytwa, ale często również motywujące i urocze.

Od nienawiści do miłości. Na samym początku ich relacja to istny wulkan negatywnych emocji. Ciągłe kłótnie, docinki i krzywdzące słowa. Ranią siebie nawzajem. Żadne nie umie odpuści. Jednak te słowa bolą i krzywdzą. Nie każde będzie umiało z nimi wiecznie żyć. Willow w końcu pęka, nie może znieść tego co on mówi. On, w końcu łagodnieje i zauważa swoje błędy. Chcąc nie chcąc, oboje wpadają w miłosno-taneczną zasadzkę. Taniec wyzwala w nich wiele emocji. Ona czuje, że jego ramionach jak w domu, a on czuje coraz mocniej i głębiej. Pojawiają się w nim uczucia, których nie chciał. Jednak czy dwoje zadziornych ludzi da radę być razem?

Autorka w piękny sposób opisała taniec dwójki bohaterów. Jest pełen pasji i emocji. Czułam całą sobą jak bohaterowie dzięki niemu się zbliżają. To nie był krótkie opisy, że tańczyli, to było coś głębszego. Wiele szczegółów zostało opisanych a dodatkowo emocje jakie czuli. Po za tym udało jej się pokazać jak tych dwoje się nienawidzi, aby potem delikatnym tempem przejść do przyjaźni i czegoś więcej. Poważne rozmowy, uszczypliwości i kłótnie to nieodzowny element ich relacji. Ciągłe wybuchy powodowały soki ciśnienia i u mnie.

Historia jest nasączona mocnymi emocjami i uczuciami. Na każdej stronie znajdziecie coś emocjonalnego. Bohaterowie bardzo dobrze wykreowani. Ich żale, ciosy, bóle i radości, były tak dobrze widoczne, że czasem płakałam z bezsilności. To nie jest łatwa historia. Oczywiście znajdzie się wiele pięknych i radosnych momentów, ale to musicie samemu poczuć. Z całego serca Wam ją polecam. Będziecie razem z nimi płakać, ale i się śmiać.

11/10

Wiilow kocha taniec i niewyobraża sobie życie bez tej pasji. Wraz z przyjęciem i partnerem tanecznym przygotowują się do mistrzostw, jednak Jax ulega wypadkowi i nie może startować z Willow. Znajduje jej innego partnera, który jest najlepszy w swoim fachu, jednak Willow pamięta go z dzieciństwa i szczerze go nienawidzi. Victor próbuje przekonać Willow aby razem trenowali i wystąpili w mistrzostwach, wie, że dziewczynie bardzo na tym zależy a i on ma swoje powody aby wystąpić w zawodach. Zawierają układ, trenują kilka miesięcy i za raz po zawodach rozchodzą się każdy w swoją stronę. Jednak godziny spędzone wspólnie na sali treningowej, zbliżają ich do siebie, choć oboje uparcie twierdzą, że się nienawidzą.

Czy między Victorem a Willow rozkwitnie uczucie?

Czy bohaterowie wygrają mistrzostwa?

Jakie tajemnice skrywa Victor?

Historia wciągnęła mnie w swój uroczy świat już od pierwszej strony. Ciekawił mnie sposób w jaki autorka opisuje taniec i lekturę czytała się bardzo przyjemnie i z niesamowitą lekkością. Czuć było w tej historii wiele emocji, każdy z bohaterów zmagał się ze swoimi problemami i trudnościami. Szkoda mi było Willow i jej problemów w domu. Co do Victoria na początku miałam mieszane uczucie, domyślałem się że za jego chęcią trenowania z Willow stoi jakiś konkretny powód i trochę się bałam jak go poznam, ale z biegiem historii moje uczucia co do Victoria bardzo się zmieniły i w pewnym momencie mnie rozczulił. Historia delikatna, urocza, z pazurem, z humorem, skłaniająca do przemyśleń, dająca nadzieję, ale także smutna, ukazująca walkę o swoje plany i marzenia, brak akceptacji od najbliższych i wiele tajemnic.

Mnie się bardzo podobało i z pewnością sięgnę po kolejny tom, bo zakończenie sprawiło, że mam mętlik w głowie i milion pytań.

Bardzo polecam młodzieży i dorosłym, wszystkim, który kochają taniec, albo po prostu są ciekawi historii z tymże wątkiem.

,,W życiu często zdarzają się sytuacje, przez które jesteśmy zmuszeni stanąć przed trudnym wyborem. Zrezygnować z czegoś, co kochamy, albo kontynuować coś, co nas niszczy".

Książka jest napisana z perspektywy postaci i znajdziecie w niej każdą scenę, która bezpośrednio lub pośrednio będzie związana z tańcem. Czujemy miłość Willow do wszystkiego, co jej o nim przypomina. Całym sercem oddaje słowne piękno przez co uważamy ją za wybitnie doskonałą w każdej kwestii. Jej nadzieja nieco się rozpada w momencie, kiedy odwiedza swojego najlepszego przyjaciela w szpitalu. On sam jest wściekły, gdyż mieli za pół roku spełnić jej największe marzenie, a obecnie z powodu wypadku jest pogruchotany nie tylko fizycznie, ale i psychicznie. Swój gniew wyraża nerwowym zachowaniem i nie słucha pocieszeń dziewczyny. Czuje, że zawiódł ją na całej linii. Postać Willow jest niby delikatna, ale ma w sobie spore zaparcie, gdyż próbuje spełnić się w czymś, co sprawia jej największą radość. Dużą rolę odgrywa tutaj jej ojciec, który nigdy nie uważał, by cokolwiek w życiu jej wyszło. Był tutaj niczym stara brudna skarpetka, która gdy tylko była o nim wzmianka, osaczała swoim odorem i zabierała pewność siebie. Szukając innego wyjścia, dziewczyna musi zmierzyć się z niechęcią do partnera z którym ma powrócić do tańca. Będzie tam sporo zgrzytów, gdyż ciężko jest okazać tańcu miłość, gdy nienawiści patrzy się w oczy. Zapewniam was jednak, że warto przekonać się ile siły można włożyć w szczęście, by uzyskać go choć odrobinę.

Naprawdę wspaniała opowieść. Emocje i rozdarcia są tu obecne już od samego początku książki. Pojawiają się niecenzurowane słowa, które są przykrywką bezsilności. Postacie czasami ukrywają swoje prawdziwe uczucia, gdyż przeszłość pozwoliła im uwierzyć w to, że tylko tak przetrwają. Według nich maska obojętności potrafi ich najlepiej ochronić. Znamy jednak ich myśli, więc widzimy z jakim trudem się borykają, by zachować pozory. Nie było tutaj momentu, który by się dłużył. Mimo iż ma mały druk, to jednak przekaz i historia sprawiają, że nic więcej się nie liczy. Z zachłannością oczekuję kolejnego tomu:-)

Recenzja (czytelniczka_z_promienistej)

Willow Andrews to 19-letnia dziewczyna której od najmłodszych lat pasją jest taniec. Wraz ze swoim partnerem tanecznym i przyjacielem przygotowywała się do mistrzostw. Niestety wypadek Jaxa postawił pod znakiem zapytania udział w zawodach. Willow chciała rezygnować z przygotowań, no bo z kim inni miałaby zatańczyć jak nie z przyjacielem którego doskonale zna. Jax jednak obiecał, że znajdzie kogoś na swoje miejsce, i znalazł. Okazuje się że nowym partnerem tanecznym Willow ma być Victor Daft, chłopak którego ona nienawidzi jeszcze z czasów gdy była dzieckiem.

Czy Willow zaryzykuje i dla wygranej w mistrzostwach odłoży na bok prywatne uprzedzenia do Victora?

"Całe życie byłam skazana sama na siebie i zdążyłam wypracować w głowie pewne reakcje i zachowania obronne”

To już czwarta książka Weroniki Schmidt, jednak moja pierwsza jaką przeczytałam.

Od razu napisze, że było to bardzo udane spotkanie. Jestem pod wrażeniem tego jak autorka operuje słowem i wplata pomiędzy nie ogrom emocji.

Wiedziałam, że natknę się w tej historii na motyw #enemiestolovers, ale czytając opis do głowy by mi nie przeszło ile w tej historii będzie bólu, totalnie nie tego się spodziewałam. Nie spodziewałam się również, że to będzie historia typu #slowburn. Jednak czy to źle? Absolutnie, bo moje zaskoczenie tą książką jest pozytywnym zaskoczeniem.

Rzadko kiedy motyw slow burn jest mnie w stanie na tyle wciągnąć, abym czytała z zaciekawieniem, nie nudząc się po drodze.

Weronika Schmidt tak napisała historię Willow i Victora, że ja tego znużenia nie odczuwałam i te 456 stron przeczytałam z przyjemnością.

Książkę czyta się niezwykle płynnie, a chęć poznania rozwoju fabuły sprawia, że ta ilość stron wcale nie jest odczuwalna.

Jak wspomniałam wcześniej mamy tu motyw enemies to lovers i ta wrogość między bohaterami jest tu doskonale wyczuwalna, czuć to napięcie i energię jaka przeskakuje między nimi, jednak dzięki temu że tutaj mamy wersję slow, nie ma tego poczucia, że wrogość zbyt szybko zmienia się w miłość.

Relacja między nimi zmienia się stopniowo, a my czytelnicy możemy dokładnie wczuć się w ich uczucia.

Zarówno Willow jak i Victor są interesującym osobowościami.

W stosunku do Willow od samego początku poczułam ciepłe uczucia, polubiłam się z nią i chciałam, żeby wszystko się w jej życiu ułożyło.

Natomiast Victor to już inna bajka. Ten 23-latek przez całą książkę jest tajemniczy, jego postępowanie, motywy są jak enigma. Ciężko go rozgryźć, przez co jest jeszcze bardziej intrygujący, a ja nie mogę się doczekać aby w końcu poznać jego tajemnice, co myśli i czym się kieruje.

"You soften me" pokazuje wielką miłość do tańca, to jak wielką rolę w życiu może odegrać pasja do tej dyscypliny, jak bardzo determinuje ona w dążeniu do celu.

Jednak oprócz w/w zamiłowania do tańca zetkniecie się tu również z sytuacjami, które nie będą miłe, będą wręcz łamiące serce i to ze strony osoby, która dla Willow powinna być największym wsparciem. Ja czytając te właśnie momenty czułam, że serce mi się ściska, czułam żal, współczucie i ogromną irytacje względem tej osoby, która zamiast być wsparciem, na każdym kroku pokazywała jej swoje rozczarowanie nią samą.

Jedyny minus jaki tutaj widzę to brak ciągu dalszego. Niestety autorka zostawia czytelnika w sporym zawieszeniu, ale też z wielkim apetytem na to co będzie dalej.

Nie pozostaje mi nic innego jak uzbroić się w cierpliwość i czekać na drugi tom dylogii.

Polecam bardzo "You soften me", do tego kubek kakao z piankami + ciepły kocyk i macie idealny plan na spędzenie jesiennego wieczoru 🩵

"You soften me" to książka dla miłośników tańca, oraz osób, które lubią takie czytelnicze klimaty. Ja nie ukrywam, że byłam bardzo ciekawa jak Autorka poradzi sobie z taką tematyką, i od razu Wam mówię... przepadałam.. po kilku zdaniach, nie mogłam oderwać się od tej historii.. od jej bohaterów... Uzależniłam się od nich, zaprzyjaźniłam się z nimi.. i pochłonęłam ją bardzo szybko.

Willow to dziewczyna która kocha taniec od zawsze, robi wszystko by być najlepsza, poświęca się morderczym treningom.. chciałaby, żeby w końcu jej najbliżsi zaczęli doceniać to co robi.. żeby szanowali jej pasje..

Willow wraz z partnerem przygotowują się do występu w mistrzostwach, niestety jej partner ulega wypadkowi .. obiecując jej że znajdzie dla siebie zastępstwo... I słowa dotrzymał! Nowym partnerem Willow staje się Victor.. najlepszy tancerz, sławny w ich świecie, utalentowany, wymagający... jest jedno ale.. dziewczyna go nienawidzi.. 😈.

Taniec to bliskość, oddanie, a przede wszystkim zaufanie... to nie tylko wyuczenie się kroków, ale podstawą jest zaufanie, żeby wszystko wyglądało naturalnie, żeby była dobra współpraca, ale jak zaufać wrogowi? 🤫

To moje kolejne spotkanie z Autorką, już wtedy rozkochała mnie w swoim piórze, pomysłach.. a teraz? Teraz wiem jedno, że po książki Weroniki będę sięgać w ciemno.

To historia o tańcu, który tutaj jest pasją, życiem i czymś co łączy naszych bohaterów, ale to też historia o trudnych relacjach rodzinnych, choć totalnie innych... Każdy z nich ma swoją tragedię.. do tego Victor, który do końca coś ukrywa, choć gdzieś w między czasie otworzył się na tą znajomość ..

Na koniec .. wzruszyłam się, moje serce zadrżało, a w oczach stanęły mi łzy .. bo nie spodziewałam się takiego zakończenia... dlatego poproszę jak najszybciej o kontynuację! Bo tak nie można robić! 😥❤️

Dodatkowo wielkie brawa dla Wydawnictwa, za przepiękne wydanie tej książki.. okładka, środek... to wszystko jest tak dopracowane, że aż brak słów!

Polecam Wam ogromnie!

Książka z motywem tańca to historia, której potrzebowałam w danym momencie. Do tego główni bohaterowie nie darzą się wzajemną sympatią. Otrzymujemy połączenie warte uwagi.

Willow jest postacią, która tkwi w toksycznej relacji ze swoim ojcem. Zmuszona walczyć jest o swoje marzenia, które na każdym kroku są wytykane jako błąd. Nic dziwnego, że dziwna propozycja Victora wzbudza w niej wątpliwości co do uczciwości zamiarów chłopaka.

„Victor to robił. Jednym słowem potrafił sprawić, że zaczynałam wątpić w siebie i swoje możliwości, a zarazem doskonale zdawałam sobie z tego sprawę. Być może dlatego mistrzowsko to wykorzystywał”.

Victor samym swoim zachowaniem sprawia, że jesteśmy ostrożni wobec niego i jego planów. Skryty i dziwnie zachowujący się, wzbudził i u mnie nieufność. Cały czas zastanawiałam się, jakie są jego prawdziwe motywy. Czy chodzi o wygraną w mistrzostwach, czy o coś innego? Jaką dostałam odpowiedź. Cóż musicie przekonać się sami.

Bardzo przyjemnie spędziłam czas z bohaterami, śledząc ich poczynania. Fabuła płynnie przechodzi z jednego rozdziału w kolejny. Pod koniec zaczęło się dziać coś konkretnego, pewne tajemnice wyszły na jaw i zrobiło się ciekawie.

Zakończenie poszło w takim kierunku, którego się nie spodziewałam. Miałam już swoją wizję finału, a tu autorka zaskoczyła mnie totalnie.

Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Obawiam się, co też spotka Willow w następnej części. W tej bowiem nie miała lekko.

Taniec. Książka skupia się na tym temacie. Bohaterowie to zawodowi tancerze. Którzy chcą wygrać mistrzostwa, by komuś coś udowodnić.

Willow trenowała od zawsze ze swoim przyjacielem, lecz kilka miesięcy przed zawodami wypadek sprawia, że nie może zatańczyć. I w zastępstwie załatwia jej Victora, który kiedyś wpłynął na jej psychikę i przegrała inne zawody. Nienawiść. To czuje bohaterka do tancerza. On wręcz bardzo stara wpłynąć na jej ambicje i przez chamstwo ja motywuję.

Książka to cegiełka, ale czyta się ją błyskawicznie. Autorka zabrała mnie w świat bohaterów i trudno było przerywać czytanie. W tej książce było czuć miłość do tańca. Ale przede wszystkim jak bohaterowie otwierają się przed sobą. Jak ze strefy zawodowej przechodzą w strefę prywatną. Czuć było namiętność pomiędzy nimi, i to pożądanie. Również miłość pojawią się powoli, bo etap przyjaźni również się pojawią. A przy tym niedomówienia i małe tajemnice. Czytając książkę czułam w niej pełno uczuć przelanych, które czytelnik odczuje. Ta książka ma coś w sobie. I dla mnie jest idealna. Styl autorki również bardzo lekki i przyjemny. Cytatów wartych do zapamiętania nie zabrakło w książce. Jestem zauroczona. I będę czekać na soften 2 z niecierpliwością.

Taniec. Książka skupia się na tym temacie. Bohaterowie to zawodowi tancerze. Którzy chcą wygrać mistrzostwa, by komuś coś udowodnić.

Willow trenowała od zawsze ze swoim przyjacielem, lecz kilka miesięcy przed zawodami wypadek sprawia, że nie może zatańczyć. I w zastępstwie załatwia jej Victora, który kiedyś wpłynął na jej psychikę i przegrała inne zawody. Nienawiść. To czuje bohaterka do tancerza. On wręcz bardzo stara wpłynąć na jej ambicje i przez chamstwo ja motywuję.

Książka to cegiełka, ale czyta się ją błyskawicznie. Autorka zabrała mnie w świat bohaterów i trudno było przerywać czytanie. W tej książce było czuć miłość do tańca. Ale przede wszystkim jak bohaterowie otwierają się przed sobą. Jak ze strefy zawodowej przechodzą w strefę prywatną. Czuć było namiętność pomiędzy nimi, i to pożądanie. Również miłość pojawią się powoli, bo etap przyjaźni również się pojawią. A przy tym niedomówienia i małe tajemnice. Czytając książkę czułam w niej pełno uczuć przelanych, które czytelnik odczuje. Ta książka ma coś w sobie. I dla mnie jest idealna. Styl autorki również bardzo lekki i przyjemny. Cytatów wartych do zapamiętania nie zabrakło w książce. Jestem zauroczona. I będę czekać na soften 2 z niecierpliwością.

Recenzja książki miała się ukazać wczoraj ale drobne problemy techniczne i zawirowania w życiu sprawiły, że pojawiła się z jednodniowym opóźnieniem. Wczorajsza premiera na pewno wyczekiwana przecz czytelników. To moje pierwsze spotkanie z autorką i jestem totalnie zachwycona historia.

Willow od najmłodszych lat kocha taniec. Tą miłość zaszczepiła jej matka zanim zginęła w wypadku. Teraz już jako 19-letnia osoba osiągnęła spory sukces. Jednak wypadek jej przyjaciela, a zarazem partnera tanecznego zaprzepaszcza szanse na mistrzostwa w tym roku. Przyjaciel znajduje zastępstwo ale jest jedne haczyk. Willow nienawidzi Victora. Małe zawirowania w domu sprawiają, że jednak podejmuje się współpracy z osobą, z która nigdy nie chciał mieć do czynienia. Czy to będzie dobra decyzja? Cy uda jej się spełnić marzenia?

Victor to młody mężczyzna, który od zawsze żył w cieniu sławnego ojca. Nigdy jednak nie było to dla niego ciężkie ani przytłaczające, bo rodzice dali mu i jego siostrze dużo miłości. Jednak chciał osiągnąć wszystko sam i zapracować na swoje imię nie przez pryzmat ojca. Udało mu się ale zaufał nie tej osobie co trzeba. Jego taneczna i jednocześnie życiowa partnerka zniszczyła w nim poczucie wartości i rzuciła wyzwanie. Środkiem do celu stała się Willow. Jednak czy aby na pewno będzie środkiem do celu? A może okaże się, że będzie dla niego lekarstwem?

Książka jest napisana w pięknym stylu. Historia jest pełna pasji, emocji wzruszeń, trudnych decyzji i wole walki. Willow i Victora połączy wspólny cel. I choć zła jestem a niego ze jego motyw były początków nieszczere, to jednak pasja i to, kim stał się dzięki dziewczynie wynagrodziło te motywy. Willow od śmierci matki nie zaznała ciepła w domu. Ojciec okazuje jej swoje niezadowolenie i krytykuje jej pasje do tańca a macocha mu wtóruje. Nie potrafi zrozumieć, czemu ojciec nie jest z niej dumny a wmawia jej, ze jej miejsce jest w firmie. Buntuje się nie nie pozwala układać sobie życia. Lata walki nauczyły zamienić to wszystko w sukces taneczny. Im więcej kłód pod nogi tym bardziej zawzięta była w tym, by dojść do celu. Victor miał w życiu dobry start, zaznała dużo zrozumienia i miłości a rodzina jest dla niego najważniejsza. Jednak wszystko zmienił związek z Hazel. Kiedy zrozumiał, że był tylko środkiem do celu by ta się wybiła. Kiedy poznaje Willow początkowo chce wykorzystać ja do własnych celów. Jednak im bardziej ja poznaje i to, co ukrywa przed światem staje się jasne, że oboje dla siebie są lekarstwem na całe zło.

Fabuła skupia się na relacji między tą dwójką. Oboje odkrywają siebie, staja się dla siebie kimś ważnym i choć Victor nie potrafi tego wyrazić to się czuje. Willow początkowo chowa w sobie uczucia, zaprzecza ale w pewnym momencie pęka i wyjawia to co czuje. Historia jest pełna emocji, które czuje czytelnik. Tu nie ma zbędnych słów, opisów wszystko jest idealnie z wyczuciem. Całość podzielona na rozdziały głównie z punktu widzenia Willow a te oczyma Victora są w mniejszości.

Zakończenie pełne dynamiki, zaskakujące, pełne dramatyzmu i totalnie zostawiające czytelnika z mnóstwem pytań. Co stoi za decyzją Victora? Czego się boi? Jakie tajemnice ukrywa? "You soffen me" to książka, która rozwaliła mnie na łopatki. Historia w niej zawarta jest pełna emocji, ognia i dramatu. Jest też pełna tajemnic a Victor od początku do końca to jedna wielka zagadka. Nie pozostaje nic innego jak czekać na kontynuację. Polecam

"You soften me" jest pierwszym tomem dylogii Soften. Motywem przewodnim książki jest taniec. To zawsze potrafi przyciągnąć moją uwagę do danego tytułu. 

Weronika Schmidt doskonale oddała wątek pasji do tańca. Podczas czytania zdarzało się mi zamykać oczy, i po prostu... czuć. Szczegółów tu nie brakowało. Weszłam w skórę bohaterów, uczestniczyłam w ich treningach, dzieliłam ich obawy związane z zaufaniem w tańcu.  Towarzyszyło mi mnóstwo emocji i wzruszeń. Ciekawym aspektem było niezrozumienie ze strony otoczenia, a w szczególności rodziny, która powinna wspierać dziecko w tym, co robi.

Willow to dziewczyna, która stale walczy z tym, co rzuci jej los. A przeciwności do spełnienia marzeń nie brakuje. Jednakże w obawie przed zranieniem, zbudowała wokół siebie mur. Lecz po początkowych rozdziałach nie skreślajcie jej. Dajcie jej szansę, a Was zaskoczy. Siła, z jaką mierzy się z życiem i, niekoniecznie chcącymi jej dobra ludźmi, budzi u czytelnika podziw. Młode osoby podatne są na wpływy i manipulacje innych, dlatego tym bardziej Willow zyskała moją sympatię i uznanie.  

Z kolei Victor to chłopak, który był dla mnie w pewien sposób zagadką. Takie kreacje lubię najbardziej, bo nie wiem, czego tak naprawdę mogę się spodziewać. A tu nastąpiło totalne zaskoczenie. Nie mogłam zrozumieć jego zachowania i motywów podjęcia takiej, a nie innej decyzji po poznaniu prawdy. Tu pojawia się pytanie: czy w imię "dobra" drugiej osoby można coś przemilczeć? Moim zdaniem nawet najgorsza prawda jest lepsza niż kłamstwo czy niewiedza. To postać wielowymiarowa, z wadami, jak i zaletami. Tylko co przeważy...?

To, co się działo, może szokować. Wraz z rozwojem sytuacji, przybywało wydarzeń, które powodowały, wręcz ból serca. Jak wiemy, w każdej relacji istotna jest rozmowa, szczerość, zainteresowanie. Tu pojawiają się tajemnice i sekrety, a co za tym idzie strach, cierpienie, ból i niezrozumienie. Jednakże autorka całość wyważyła odpowiednio dobranym humorem. 

"You soften me" to pełna emocji historia o podciętych skrzydłach, zdeptanej pewności siebie i walce, by być najlepszym. To powieść, która przypomina, jak ważna jest rozmowa, szczerość i zaufanie. Czy Victor roztopi lodowate serce Willow? Sprawdźcie!

„You soften me” na wstępie wita nas przepiękną okładką. Na szczęście treść jest równie dobra, co szata graficzna.

Życie Willow kręci się wokół tańca, właściwie jest to jedna z nielicznych radości w jej życiu a treningi to chwile, z których może wyrzucić toksyczną rodzine z głowy. Mistrzostwa, do których się przygotowuje mają otworzyć jej drzwi do wielkiej kariery. Dotychczasowy partner, będący jej przyjacielem, przez wypadek nie jest w stanie zająć miejsca przy boku młodej kobiety, zrobi to ktoś inny. Ktoś, kto przed wieloma laty skrzywdził małą dziewczynkę, wypowiadając bolesne słowa, uderzając w czuły punkt.

„You soften me” jest oparta na motywie z nienawiści do miłości, który wyszedł autorce naprawdę niezłe. Dwójka młodych dorosłych bardzo powoli otwierała się na swój świat, poznawali swe tajemnice, krok po kroku budowali wzajemne zaufanie, które w tańcu jest niezmiernie ważne. Wspierali się w trudach. Nic tutaj nie było przyspieszone, co moim zdaniem jest olbrzymim plusem. Willow przeszła długą drogę: od pierwszych prób, gdzie bała się, ze partner podczas podnoszenia ją upuści, aż do oddania się w jego ręce przy każdym takcie. Książka do cienkich nie należy, w końcu ma 450 stron, ale naprawdę dobrze czytało mi się kolejne rozdziały. Podobał mi się fakt, ze nasi bohaterowie mieli dwie twarze: te, które pokazują społeczeństwu (on- arogancki, wręcz egoistyczny, ona- zamknięta na bliższe relacje, oschła),oraz te ukryte, zarezerwowane tylko dla najbliższych. Zastanawiam mnie fakt, jak autorka wybrnie z wszystkich bolesnych chwil, które zaserwowała nam w pierwszej części, bo wierzcie mi, jest tego naprawdę bardzo dużo. Właściwie to zastanawiałam się, czy w tej książce istnieje jakiś limit krzywd, bo niejednokrotnie myślałam, ze nasi bohaterowie pomimo młodego wieku mają bardzo dużo na swoich barkach. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom, bo po takim zakończeniu innej opcji nie widzę.

Jestem zachwycona poznaną historią.Pasja zwiazana z tańcem zawsze powoduje u mnie uśmiech na twarzy.Dzięki temu czytanie było dla mnie przyjemnością,doprowadzając do łez.

Autorka napisała genialną powieść dopieszczając ją w szczegóły.Opisy z treningów,obawy przed zaufaniem w tańcu były prawdziwe i wzruszające.Dzięki świetnie wykreowanym bohaterom możemy przeżywać z nimi emocje.Z każdym kolejnym rozdziałem poznajemy ich tajemnice,sekrety,strach,ból i niezrozumienie ze strony otoczenia.

Willow jest dziewczyna,którym wciąż walczy z przeciwnościami losu,by realizować swoje marzenia.Stworzyła skorupę,by nikt jej nie zranił.Pragnie sama decydować o sobie doprowadzając urzeczywistnienie marzeñ.Podziwiam ją za siłę walki i nie poddawanie wpływom innym osób.

Współpraca bohaterów ze wspólnym tańcem doprowadza do nieplanowanych sytuacji.Oboje starają się chronić swoje serce,aby po mistrzostwach dalej robić to,co kochają.Tylko czy da się zapobiec krzywdzie,gdy manipulacja wchodzi w grę?

Powieść przepełniona jest emocjami,ktore narastają wraz z relacja i ciągłą walkà.Nastepujące wydarzenia całkowicie mnie zszokowały.Bo szczerość,rozmowy oraz zainteresowanie są zawsze początkiem relacji,którą chce się kontynuować.Brak tych rzeczy niesie ze sobą cierpienie,niezrozumienie i łzy.W tej historii mamy tą druga opcje.Przez to moje serce krwawiło.Nie mogę otrząsnąć sie po zakończeniu tej lektury.

Jeśli szukasz historii,która pokazuje pasje do tańca wraz z silnymi bohaterami zmagającymi się z życiem to koniecznie sięgnijcie po tą książkę.

Będziecie nią zachwyceni a wraz z zakończeniem pragnąc jej kontynuacji.

Dla mnie bezapelacyjnie 10💙/10💙