Audiobook Wilki mp3

Od pierwszych stron zostajemy wrzuceni w intrygę, nie mamy czasu na wstępy. Gdy zaczynałam lekturę, miałam wrażenie, że sięgnęłam przez pomyłkę po drugi tom serii, jednak okazało się, że to nieprawda. Autor po prostu zaczął opowieść o morderstwa i potem nie za często zwalniał tempo akcji. Owszem, pojawiają się chwile spokojniejsze, gdy bohaterowie rozmawiają, ale często ich rozmowy są pełne emocji.

Styl autora jest czymś, na co warto zwrócić uwagę. Wielgus potrafi pisać wciągająco i dobrze konstruować fabułę. Nie brakuje też kreowania charakterów postaci. Tło wydarzeń jest ciekawe, klimatyczne. Warto też zwrócić uwagę na slang, jakim posługują się policjanci – podobało mi się to niezwykle, bo nie wypadało sztucznie.

Wilki to świetny thriller trzymający w napięciu. Nie mogłam się oderwać od lektury. Jeśli więc jesteście fanami powieści z dreszczykiem, śmiało sięgajcie po ten tom. Zakończenie jest zaskakujące, a fabuła jest bardzo równa, nie ma tu słabszych momentów.

Małomiasteczkowy klimat, ciekawa intryga, mnóstwo niepokoju, tajemnice, zaskakujące zwroty akcji, świetnie wykreowane postaci i przyjemne pióro autora – czy mogłabym chcieć więcej? Przyznam, że do kryminalnej powieści „Wilki” Grzegorza Wielgusa podeszłam bez większych oczekiwań, ale niesamowicie miło się zaskoczyłam.

Autor wykonuje świetną robotę, ożywiając malownicze Sudety, w których umiejscowiona została akcja powieści, i bohaterów, którzy zamieszkują to miejsce. Chociaż fabuła chwilami może nie być dla osób o słabym sercu, przy tak mrocznych i niesamowicie tajemniczych momentach, historia ma praktycznie wszystko, o co fani tego gatunku mogą poprosić. Pod wieloma względami jest to przede wszystkim kryminał, pod innymi pełen zwrotów akcji thriller, z silnym suspensem i może nawet elementami horroru dodanymi do mieszanki na dokładkę. Niesamowicie angażuje i intryguje od pierwszych stron, sprawia, że ciągle oceniasz, zgadujesz, przeszukujesz każdy wers tej historii w poszukiwaniu wskazówek. To nie jest bierna lektura, twoja uwaga i zaangażowanie poddane zostają próbom już od pierwszych stron i nie ma szans, abyś mógł odwrócić wzrok, dopóki zagadka nie zostanie rozwiązana. Fabuła jest tak starannie i genialnie poprowadzona, a zwroty akcji tak sprytne, że kiedy ostatnie elementy układanki wskakują na swoje miejsce, nie tylko odetchniesz z ulgą, ale zaczynasz się zastanawiać, dlaczego nie byłeś wystarczająco sprytny, aby zobaczyć to, co było tak oczywiste, z perspektywy czasu. Bawiłam się przy tej historii świetnie i z pewnością w przyszłości chętnie sięgnę po inne książki autora. Polecam!

"Każde prze­słu­cha­nie skła­da­ło się z dzie­sią­tek drob­nych, nie­wie­le zna­czą­cych ele­men­tów, z któ­rych po­wo­li ukła­da­ło się obraz zda­rze­nia. Żad­nych eks­cy­tu­ją­cych epi­zo­dów, dra­ma­tycz­nych zwro­tów akcji czy szer­mier­ki słow­nej. Tylko mo­zol­ne po­twier­dza­nie hi­po­tez w ryt­mie wy­zna­cza­nym stu­ko­tem kla­wia­tu­ry".

Sprawa zamordowanego myśliwego składała się z wielu takich rozrzuconych, mniej lub bardziej istotnych elementów. Naznaczona krwawym krzyżem niemal rytualna zbrodnia wszczyna śledztwo, które już na wstępie komplikuje makabryczne znalezisko goprowców. Do głosu dochodzą stare legendy o krwiożerczym wilku, który budził postrach, grasując pośród sudeckich szczytów blisko trzysta lat temu. Przed prowadzącym sprawę komisarzem Orłowskim trudne zadanie, bo w Wilkach zderza się nie tylko ze ścianą milczenia, ale również sekretami, które stopniowo wydzierają się na zewnątrz.

Twórczość autora znałam do tej pory tylko z fantastycznej odsłony, więc z ciekawością podeszłam do lektury Wilków. Początek skupił uwagę mocnym akcentem, jednak w kolejnych rozdziałach akcja zwolniła, koncentrując się na toczącym śledztwie. Stopniowo wnikałam w niewielką, zwartą społeczność Wilków, czując, jak wielkie emocje targają bohaterami. Autor umiejętnie podrzucał strzępki informacji i wskazówki, wzbudzając coraz to nowe wątpliwości i domysły. W pewnym momencie mnogość wątków, powiązań i zwrotów akcji, sprawiły, że byłam ciekawa czy uda się połączyć wszystko w logiczną całość. I muszę przyznać, że udało się to doskonale. Zakończenie nieprzewidywalne i zaskakujace. Dodam jeszcze, że ciekawym pomysłem było rozpoczęcie każdego z rozdziałów cytatem za­czerp­nię­tym z Sum­mu­la chro­ni­cae Glo­ciu­mae – kro­ni­ki je­zu­itów. Wzmacniało to klimat podszyty legendami o siejącej postrach bestii.

Polecam serdecznie.

„Wilki” to powieść, która skusiła mnie nie tylko za sprawą intrygującej fabuły, ale także postacią samego autora, który ją napisał. Grzegorz Wielgus dał mi się poznać za sprawą książki „Pieśń pustyni”, która była zupełnie innym gatunkiem. Lubię sięgać po fantastykę, ale czasem i mroczne książki, które mają coś w sobie. W głowie mam cytat „A furore lupanorum libera nos, Domine. Od furii wilków wybaw nas, Panie”, który wywarł na mnie wrażenie i myślę, że nie tylko na mnie. Jest tajemniczy i skłaniający do szybkiego zapoznania się z lekturą.

„Wilki” zabierają czytelnika w Sudety, gdzie pewna wioska ma sporo sekretów, niekoniecznie pozytywnych do przekazania. Ta książka jest kryminałem, przedstawia historię krwawego mordu na myśliwym, co ciekawe nie wydarzyło się to w lesie, a w jego własnym domu. Sam stał się ofiarą. Morderca za pomocą krwi ofiary namalował krzyż, czyżby zabójstw miało być więcej? Jakie były jego motywy? Grzegorz Wielgus potrafił rozbudzić w czytelniku ciekawość zamieniając go w komisarza prowadzącego śledztwo. Czy człowiek potrafi być bestią? W mojej głowie powstał mętlik, chciałam poznać motywy zbrodni, człowieka, który byłby zdolny do czegoś tak makabrycznego. Wcześniej zastanawiałam się, czy autor będzie potrafił zbudować klimat grozy niebezpieczeństwa. Poradził z tym sobie po mistrzowsku. Podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji, w tym i tych wzmacniających odczuwany dreszcz. „Wilki” to opowieść, która nawiązuje do legend na temat krwiożerczego wilka, który terroryzował Sudety, aż trzysta lat temu, bardzo podobało mi się to nawiązanie! Ta Książa ukazała mi, że Grzegorz Wielgus jest twórcą wszechstronnym, który w każdej tematyce czuje się bardzo dobrze. Nie zwlekajcie, ale czytajcie!

🐺 „𝓦𝓲𝓵𝓴𝓲” 𝓖𝓻𝔃𝓮𝓰𝓸𝓻𝔃 𝓦𝓲𝓮𝓵𝓰𝓾𝓼🐺

 A furore lupanorum libera nos, Domine.

Od furii wilków wybaw nas, Panie. 

▪𝗥𝗘𝗖𝗘𝗡𝗭𝗝𝗔 ▪

Jest taka historia, której nie chciałbyś poznać. Opowieść, która Cię zaintryguje, zaskoczy i przerazi do szpiku kości.

🐺 Myśliwy zamordowany we własnym domu, krzyż namalowany krwią i odgryziona dłoń znaleziona na turystycznym szlaku. Komisarz Orłowiec od lat nie spotkał się z równie makabrycznym początkiem śledztwa, ale wkrótce okazuje się, że zbrodnie są ze sobą powiązane bliżej, niż mógł podejrzewać. Bowiem mężczyźni natrafiają na ślady Bestii - krwiożerczego wilka, który trzynasta lat temu grasował wśród sudeckich szczytów. Szybko okazuje się, że mała wioska skrywa sekrety, które okrucieństwem nie ustępują zbrodniom wielkiego miasta, a grzechy przeszłości nie znikają nigdy, czekają jedynie na odpowiedni moment, aby rzucić się do gardła niczym dzikie zwierzę. 🐺

Takiego kryminału jeszcze nie czytałam! Uczucie niepokoju nie opuściło mnie do ostatniej strony tej historii. Autor idealnie budował napięcie pozwalając czytelnikowi coraz bardziej zagłębić w lekturze. Ta historia przenosi nas w świat pełen tajemnic i przerażających zwrotów akcji, sprawiając, że od samego początku jesteśmy zaintrygowani i nie sposób oderwać się od lektury. Bohaterowie są świetnie wykreowani.

Sam motyw pradawnej legendy bardzo mi się podobał. Nadał książce wyrazistych kształtów i sprawił, że lektura tej historii zmroziła mi krew w żyłach. Owa legenda głosi, że trzysta lat temu grasował niebezpieczny wilk. Zwany przez innych Bestią ponownie obudził się do życia, siejąc strach przed mieszkańcami miasteczka.

„Wilki” to kryminał z krwi i kości, który swoją fabułą wywołuje dreszcz niepokoju. Małomiasteczkowy klimat i hermetyczna społeczność nadaje mu autentyczności. A pradawna legenda sprawia, że atmosfera w książce jest bardzo gęsta. Grzegorz Wielgus stworzył kompletną historie, która wciąga od pierwszej strony i nie pozwala się odłożyć dopóki nie pozna się zakończenia. Zdecydowanie od teraz jestem fanką autora i czekam na więcej jego powieści! 📚A was zachęcam się sięgnięcia po „Wilki” 🐺🐺

Nie jest to typowy, schematyczny kryminał. Zresztą kto zna twórczość autora nie będzie tym faktem zdziwiony. Góry, zima, tajemnice... co rusz odkrywamy nowe powiązania między ofiarami i bohaterami. W tle ciągle towarzyszy nam wizja mrocznej Bestii. Każdy rozdział rozpoczyna fragment kronik jezuitów kłodzkich.

🐺Jestem bardzo zadowolona z kolejnego spotkania z piórem autora. Poradził sobie znakomicie w innym gatunku , cały czas trzymał poziom zaciekawienia swoją historią. Kryminał z elementami legend to strzał w 10!

Jaki jest Wasz ulubiony gatunek literacki? U mnie zdecydowanie królują kryminały, ale nie oznacza to, że jestem zamknięta na powieści innego typu. Dlatego miałam okazję poznać twórczość Grzegorza Wielgusa w jego odsłonie fantasy. Znakomitej nomen omen. Nie mogłam przejść obojętnie obok nowej książki autora zatytułowanej Wilki, która okazała wybornym kryminałem. Komisarz Orłowiec rozpoczyna śledztwo w niewielkim miasteczku, które niechętne jest obcym i ma mnóstwo mniejszych i większych tajemnic z bliżej i dalszej przeszłości. Sama sprawa jest mocno makabryczna - zamor*dowany myśliwy znaleziony we własnym domu, krzyż namalowany krwią i odgryziona (!) dłoń znaleziona na turystycznym szlaku to dopiero początek. Wydarzenia okazują się powiązane nie tylko ze sobą, ale i z legendą sprzed trzystu lat. Na każdym kroku Orłowiec napotyka też na ratowników GOPR, których obecność z jednej strony jest wytłumaczalna, a z drugiej dość podejrzana. Powieść wciąga od pierwszych stron i nie pozwala o sobie zapomnieć do samego końca, a nawet po zakończonej lekturze. Mrok otula czytelnika, a gęsta atmosfera małego górskiego miasteczka wyziera z każdej kolejnej strony książki. Bohaterowie niezwykle wyraziści, dający zapamiętać się na dłużej. Z Orłowcem mam nadzieję się jeszcze spotkać. I na sam koniec nie mogę nie wspomnieć o, być może mało znaczącej, ale w moim przekonaniu budującej klimat powieści atmosferze panującej w lokalnym barze. Polecam gorąco.

Wilki, niewielka wioska niedaleko Lądku-Zdroju, w której ludzie żyją spokojnie, a o wilkach słyszy się tylko w lokalnych legendach. A legenda jest doprawdy niezwykła: o wielkim wilku, któremu nadano miano Bestii. Teraz to tylko legenda, która przyciąga turystów, a także wdzięczna nazwa baru, sąsiadującego z bazą GOPR.

Zimową stagnację przerywają od czasu do czasu zaginieni turyści. Jednak nikt nie spodziewa się znaleźć na szlaku odgryzioną dłoń. W domu zostaje znaleziony martwy myśliwy, nabity na poroże, który w dodatku „namalował krzyż własną krwią”. Komisarz Emil Orłowiec ma nie lada orzech do zgryzienia, zwłaszcza że zabójstwo myśliwego otwiera całą serię zbrodni. Przypadek sprawia, że niemal przy każdych zwłokach Orłowiec napotyka lokalnych GOPRowców, którzy zaczynają prowadzić własne śledztwo. Legenda o Bestii odżywa na nowo. Orłowiec wraz z zespołem zaczyna toczyć nierówną walkę z czasem i… legendarnym wilkiem.

„A furore lupanorum libera nos, Domine. Od furii wilków wybaw nas, Panie” zaczerpnięte z Summula chronicae Glociumae - kroniki jezuitów kłodzkich.”

Choć ta sentencja otwiera rozdział XVIII, w pełni oddaje klimat powieści. Od furii wilków, mniej lub bardziej legendarnych bestii, racz nas wybawić, w tym przypadku Panie Autorze. Grzegorz Wielgus stworzył mrożący krew w żyłach thriller i to nie tylko z powodu osadzenia akcji w zimowej, wręcz lodowatej atmosferze, ale przede wszystkim z powodu z powodu okrutnych zbrodni. Fabuła została poprowadzona w taki sposób, żebyśmy podobnie, jak komisarz Orłowiec, nie mieli zbyt łatwo odkryć kim jest sprawca i co nim kieruje. Mieszkańcy Wilków zwierają szeregi, nie tyle nieufni w stosunku do obcych, co wręcz wrodzy. Orłowiec nie tylko nie ma punktu zaczepienia, on nie ma żadnych świadków, praktycznie nie ma żadnych tropów, jeśli nie liczyć legendy z XVII wieku, co sami przyznajcie, w XXI wieku, jest mało przydatne, prawda?

Bohaterowie zostali wykreowani w sposób niezwykle oryginalny, mamy tutaj stróżów prawa, którzy nie raz działają na jego granicy (patrz komisarz Orłowiec), ratowników górskich, którzy z całych sił angażują się w pomoc turystom i lokalnej społeczności, były wojskowy o mocno niepewnej przeszłości, właścicielkę baru Bestia i samych mieszkańców, z których każdy ma coś do ukrycia.

Muszę przyznać, że w pewnym momencie zaczęłam się domyślać tożsamości sprawcy zbrodni, jednak nie przypuszczałam, że autor postawi na tak skomplikowaną i wielowarstwową intrygę, gdzie część zbrodni będzie miała swoje korzenie wiele lat przed aktualnymi wydarzeniami, tak więc mój domysł był poprawny tylko w jakiś 30%.

Niecodziennym zabiegiem było otwieranie każdego rozdziału wypisem z „Summula chronicae Glociumae”, wprowadzając tym samym czytelnika w legendę o Bestii, która mocno jest związana z akcją powieści. Powiedziałabym, że „Wilki” to dwie przenikające się powieści, dotyczące legendy i współczesnego śledztwa, misternie splecione w spójną, jednolitą i intrygującą całość.

Choć akcja powieści początkowo toczy się nieśpiesznie, powoli wciągając czytelnika w mroczny świat tajemnic, rodzinnych koligacji i legend, aby nie pozwolić odłożyć książki, aż do zaskakującego finału.

Podsumowując: „Wilki” to moim zdaniem rasowy thriller, z oryginalną fabułą, wciągający czytelnika w wir tajemnic. Zachęcam do lektury i poznania innej strony twórczości autora „Ostrza Erkal”, tylko „Pamiętaj wilki nigdy nie polują samotnie.”

Po brutalnym morderstwie myśliwego, do wioski zostaje wysłany komisarz Emil Orłowiec. Razem ze swoją grupą śledczą próbują dokopać się do prawdy, ale nie jest to łatwe. Sprawę utrudnia tajemnicze i groźne zwierzę, które posila się kolejnymi ofiarami mordercy… W sprawę angażują się też GOPRowcy, zawsze pierwsi na miejscu zdarzenia. Mamy też zagadkę tajemniczego zniknięcia dwóch osób sprzed kilkudziesięciu lat oraz, co najciekawsze, nawiązania do krwiożerczej bestii ze starych legend z kronik jezuitów kłodzkich. Taki folklor jest niezmiernie ciekawy! Nadaje kolorytu powieści i składnia do poszukiwania informacji. Zapiski dotyczą XVII wieku, kiedy to pojawiła się bestia, podobna do wilka, atakująca ludzi i zwierzęta… Czy legendarna bestia powróciła w okolice Kłodzka i atakuje mieszkańców wsi Wilki?

Muszę przyznać, że mimo niespiesznego tempa autor trzyma czytelnika w napięciu. Mroczny nastrój, mroźna, surowa zima, stopniowo budowane napięcie - to tutaj znajdziecie! Do tego moralne dylematy bohaterów oraz nie ukrywam zaskakujące zakończenie… Dynamiczny język, ciekawe opisy i dobrze skonstruowane dialogi. To wszystko sprawiło, że miałam dużą przyjemność z lektury!

Zdecydowanie polecam tę pozycję miłośnikom nieoczywistych kryminałów z elementami regionalnego folkloru.

Niepokojąco dobrze skonstruowany kryminał, w którym każdy jest podejrzany. Nawet Ci najbardziej nieskazitelni mają rysy na cichym bycie. A Bestia grasuje i zbiera kolejne ofiary.

Rasowy kryminał, ze scenami nakreślonymi krwią i brutalnością. Niepokojący w treści, naszpikowany niepewnością i matactwem. Każdy może być Bestią. Nawet Ty.

Wilki" to książka, w której Autor połączył ze sobą kryminał z elementami thrillera. Za sprawą tej lektury zostajemy wciągnięci w bardzo ciekawe ale też zawiłe śledztwo, które pochłania czytelnika od pierwszych stron.

Bardzo podobał mi się małomiasteczkowy klimat, w którym zmowa milczenia wysuwa się na pierwszy plan. Nikt nic nie wie, nikt nic nie pamięta. To opowieść oplatająca nas z każdej strony mrokiem i niepokojem a Sudety choć piękne napawają strachem.

Autor stworzył ciekawą intrygę i niewątpliwie potrafi zamieszać czytelnikowi w głowie. Akcja w tej książce jest dynamiczna, możemy również liczyć na ciekawe jej zwroty. W toku postępowania na jaw wychodzą tajemnice sprzed lat, które Grzegorz Wielgus łączy z legendami rozbudzajac tym samym naszą wyobraźnię do czerwoności. Nie zabraknie tu również dosadnych opisów zbrodni.

A zakończenie...zaskakuje i to bardzo.

Jeśli lubicie rasowe kryminały, z dusznym klimatem i mrokiem wylewającym się z prawie każdej kartki, w którym legendy wywołują ciarki to polecam Wam sięgnąć po "Wilki". Mi podobał się bardzo!

Mroczna aura, owiana starą sudecką legendą o grasującej w górach bestii dodatkowo podsyca strach, wywołuje dezorientację i miesza zmysły. Co zabija lokalne zwierzęta i przede wszystkim, kto żeruje na życiu mieszańców?

Autor świetnie połączył kryminalne śledztwo z lokalnymi wierzeniami. Stworzył historię, która momentami zatraca swą rzeczywistość, staje się wręcz baśniowa. Nie dajcie się jednak zwieść. Prawda jest bardziej oczywista niż się wydaje. Wystarczy odpowiednio połączyć kropki.

"Pamiętaj, wilki nigdy nie polują samotnie."

Czytajcie. Polecam!

Duszny klimat, mroczny i gęsty wypływa z kart tej powieści. Osacza, manipuluje zmysłami, tak że mrowienie skóry czuć. I niepokój, co czeka dalej. Wiele domysłów, tropów ku odnalezieniu mordercy. Małomiasteczkowa społeczność, przerażająca legenda sprzed lat, a gdzieś w tle Bestia w wilczą skórę odziana. Zło i ludzki mrok granic nie znają. Nęcą, wabią, do siebie przyciągają. Niszczą, odbierają życie i napawają lękiem. Biada temu, kto w mroku sidła wpadnie.

Bo...

„Wilki nie polują samotnie”.

Kryminał pisany niesamowitości aurą. Otulony mgłą gęstą, płaszczem starej legendy. Utkany na jej podwalinie, płynący nieco za spokojnym dla mnie, choć intrygującym śledztwem. Echem wilczego głosu niesiony. Uwydatniający ciemne zakamarki duszy człowieczej, która złem zarażona, do zguby prowadzi. I tylko spragnione krwi drewno jak przed wiekami się ostanie. Głos zabierze przeszłość i wnętrza mrok niepowstrzymany.

„A furore lupanorum libera nos, Domine”.

Od furii wilków wybaw nas, Panie.

Lubicie mroczne kryminały? Macie swoje ulubione? 🖤

Dziś przychodzę do was z recenzją książki po którą sięgnęłam z przeogromną ciekawością i entuzjazmem. Na początku lektur mój entuzjazm osłabł tylko po to by w błyskawicznym tempie przyspieszyć i trzymać już do końca lektury. To kryminał który trzyma w napięciu od początku do końca.

W książce najbardziej przypadł mi do gustu klimat małej mieściny w kotlinie kłodzkiej, w której aż klimat małomiasteczkowy wylewa się ze stron książki. Autor znakomicie odwołał się do folkloru i wierzeń mieszkańców co wpłynęło pozytywny na odbiór całej historii.

W ostatnim czasie sięgam po masę kryminałów (zasadniczo wysuwa się on na prowadzenie w rankingu ostatnich czytanych przeze mnie książek) jednak ten miał w sobie coś innego, oryginalnego. Owszem były momenty w których mój zapał w trakcie czytania delikatnie opadał, ale raczej nie było to aż tak bardzo spowodowane samą książką. Myślę że zakochanie się w tej historii i skradnie ona serca nie jednego miłośnika kryminałów.

Myślę że spokojnie jest to jedna z tych książek które przeczytam w przyszłości jeszcze raz, ale na pewno wyląduje na liście najlepszych książek przeczytanych w tym roku. Góry, i mroczne tajemnice które nie dają w spokoju żyć mieszkańcom.

Góry, mrok i tajemnica to wspaniałe połączenie motywów które autorowi wyszło rewelacyjnie. Tu mrok aż wylewa się na czytelnia, myślę że wielu przypadnie to do gustu, mi zdecydowanie tak.

"Namalował krzyż własną krwią, całkiem ciekawe, prawda szefie?". No nie wiem co on gada, ależ mi ciekawe, krzyż namalowany własną krwią... Każdy nowy trup to dla mnie po prostu nowy problem. Przez tyle lat mojej pracy naoglądałem się ich dość sporo. Trupów oczywiście. Tym razem padło na myśliwego. Padł trupem wśród własnych ofiar. Wokół niego pełno było jeleni, dzików i innych trofeów zbieranych przez całe życie. W dodatku ten krwawy krzyż. Scena niczym z kiepskiego horroru. Pismaki będą mieć nieźle używanie, lubią takie krwawe sprawy, dobrze się sprzedają. Jak się okazuje morderca narysował krzyż dłonią denata. Krzyż świętego Huberta patrona myśliwych. A wiecie skąd mój kompan taki mądry? Na jagermeisterze widnieje taki krzyż i ten ciekawy co oznacza dowiedział się. Cholerny amator picia się znalazł. A potem dowiedziałem się jeszcze ciekawszych rzeczy. Myśliwi mają swoje chrzty, w momencie gdy zabiją pierwszego zwierzaka mistrz ceremonii maluje im na czole krzyż krwią, tego zwierza, które zabił. Kto tu chyba próbował odwzorować tę ceremonię, zabijając człowieka. A myślałem, że nic mnie już, cholera, nie zdziwi.

"Wilki" to pierwsza książką autora, z którą miałam okazję się bliżej poznać. Do tej pory nie czytałam nic, co wyszło spod jego pióra. Nie wiem czy autor miał już jakieś kryminały wcześniej na koncie, ale ten uważam za bardzo udany. Tajemniczy klimat stworzony przez miejsce osadzenia akcji, pradawne legendy, w których może jest ziarenko prawdy? A może to tylko sprytny umysł mordercy sprawnie manipulujący mieszkańcami? Podobał mi się również styl napisania tej historii. Humorystyczne dialogi między ekipą śledczą, mimo powagi całej sytuacji (bo morderstwo zawsze jest poważną sprawą czyż nie?). Dla nich to przecież zwykły dzień w pracy, więc ubarwili go sobie żarcikami. Bardzo polubiłam tego ponurego, przepełnionego czarnym humorem komisarza Orłowca. Dodatkowo ciekawym zabiegiem jest to, że każdy rozdział zapoczątkowany jest cytatem z jezuickich kronik kłodzkich, żadnej z cytatów nie jest zupełnie przypadkowy co dodatkowo odkrywa powoli wszystkie karty. "Wilki" to duszna, mroczna opowieść z tytułowymi wilkami w tle, która z pewnością was porwie, a zakończenie z pewnością niejednego z was zaskoczy.

Wielbiciele thrillerów i kryminałów lubią górzyste tereny, kręte ścieżki i ciemne lasy, w których dzieje się akcja. Jeśli dodać do tego niewielką miejscowość posadowioną gdzieś w ich pobliżu oraz wrzucić do tego kociołka garść makabrycznych zbrodni i jednego lub dwie osoby rozwiązujące zagadkę tajemniczych śmierci, to mamy powieść niemal doskonałą, która ukontentuje czytelników.

Co lub kto morduje w najbliższej okolicy, czy jest niebezpieczny dla pozostałych mieszkańców wioski i jakie tajemnice skrywają zamieszkujący tam ludzie? Czy to wilk jest winny morderstw w Wilkach? O tym pisze Grzegorz Wielgus, któremu, jak się okazuje, w sercu gra nie tylko literatura fantasy, ale i krwawy kryminał, choc szczerze mówiąc, wplótł tu autor nieco opowieści, która może być uznana za fantastykę.

Pysznie wyszedł ten romans Wielgusa z kryminałem, bowiem wszystko się tu zgadza. Mamy i garść dość przerażających legend, historię z przeszłości, o której nie chcą wspominać mieszkańcy, duszną i ciężką atmosferę małej górskiej miejscowości oraz zagadkę, która została ładnie i zmyślnie opowiedziana i rozwiązana.

Kapitalny klimat książki doskonale wprowadza w czytelnika w meandry śledztwa. Jest duszno, szaro, nieprzystępnie, ale też całość okraszono tu solidną dawką legend, podbijających fabułę. Autor w lotny i oryginalny sposób nadał jej bieg, podzielił wątki, poplątał, ale summa summarum wybornie je ze sobą ostatecznie połączył. Cały ten zabieg stworzył wyjątkową i niezwykle interesującą powieść.

Postaci są skomplikowane, wielowymiarowe i oryginalne. Próżno tu doszukiwać się niedopracowania czy choćby jednego bohatera z deficytami charakterologicznymi. Wszystko tu jest spójne, a dzięki takiemu silnemu kręgosłupowi, można zbudować oszałamiające historie.

Jest to pochłaniający, trzymający w napięciu kryminał, który dzięki wielu zwrotom akcji staje się lekturą nienudną i godną polecenia.

"Od furii wilków wybaw nas, Panie."

Lądek-Zdrój, piękne, spokojne miasteczko, jedno z dolnośląskich uzdrowisk w Kotlinie Kłodzkiej, spokojne... ale tylko do czasu.

Wilki - wieś w której dochodzi do makabrycznych zbrodni a także samobójstw.

Komisarz Emil Orłowiec wraz ze swoim zespołem pierwszy raz od dawna mają styczność z tak poważnym dochodzeniem, gdyż w ich mieście panował raczej spokój.

Zaczyna robić się niebezpiecznie, czasu mają coraz mniej a trupów więcej, czyżby to seryjny morderca grasował?

Z czasem poznają legendę, legendę z 1645 roku o tak zwanej "Bestii", krwiożerczym wilku, trafiają także na trop zabójcy. Mieszkańcy są przerażeni, tym bardziej, że zwierzęta na wiosce padają ofiarą drapieżnika.

Demony z przeszłości pojawiają się w najmniej oczekiwanym momencie, koszmarnej przeszłości.

Podczas śledztwa dochodzi do pewnych komplikacji, tutaj nic już nie jest oczywiste, nikt nic nie widział, nie słyszał, a od kłamstw i skrywanych sekretów aż się roi.

Czy pomimo problemów osobistych komisarz Orłowiec wraz ze swoją grupą rozwiążą tę sprawę?

Czy może będzie już za późno...?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i jestem pod wrażeniem, gdyż ten kryminał jest naprawdę dobry i zdecydowanie warty uwagi.

Książka pełna emocji, nagłych zwrotów akcji, momentami czułam się jak w horrorze, także szykujcie się na historię, która niejednokrotnie przerazi ale i wzbudzi ogromne zainteresowanie jak potoczą się dalsze wydarzenia.

No i ta legenda, to przede wszystkim ona tak ekscytuje.

Każdy rozdział rozpoczyna się od cytatu, które zostały zaczerpnięte z kroniki jezuitów kłodzkich. Wszystkie są intrygujące a zwłaszcza ten.

"Wycie Bestii zwiastuje nieszczęście. Gdziekolwiek pojawi się jej trop, tam śmierć wkrótce się zjawi. Gdy dzień powróci na niebo, krewni znajdą bliskich rozerwanych na strzępy, zagryzionych w swoich domach. Nawet poświęcone krzyże bezpieczne nie są od jej kłów."

Kochani, czytajcie, polecam! ❤️

Dawno nie czytałam tak świetnego kryminału. Wciągnęłam się w tą historię od pierwszych stron. Akcja cały czas się dzieje, jednak jest ona w dobrym tempie utrzymana. Dodatkowo w dialogach można znaleźć trochę humoru. A zakończenia autorowi to ja wybaczyć nie mogę. No jak żeś autorze mógł to zrobić. Przeczytałam aż dwa razy zakończenie czy aby napewno wszystko zrozumiałam. Bohaterowie zostali świetnie wykreowani, nikt z nikim mi się nie mylił. Polecam!

Kryminał “Wilki” Grzegorza Wielgusa to dobra książka na letnie upały - ochłodzi lutową, górską zimą, jak i mglistym, niepokojącym klimatem, w którym wierzenia dawne i legendy mieszają się z tym, co jak najbardziej przyziemne i realne. Oczywiście nie tylko lato to dobra pora na tę lekturę - zimą panujące za oknem warunki będą jej klimat tylko potęgować! Jest to kryminał, który sama kategoryzuję jako przede wszystkim rozrywkowy - autor lubi budować historię na kontrastach, takich jak brutalność opisów ciał ofiar z czarnym humorem w dialogach. Styl codzienny, zbrodnia, a raczej zbrodnie nadzwyczajne i śledczy pozornie nie wyróżniający się z grona podobnych mu postaci, by już za chwilę okazać się kimś nieco bardziej skomplikowanym. I choć nie psychologia stoi tutaj na pierwszym miejscu, to sam finał wymusza pewne refleksje, spojrzenie z innego punktu widzenia niż dotychczas. Tempo akcji jest niespieszne, typowo małomiasteczkowe - nic w tym dziwnego, w końcu wioska Wilki to malutka zamknięta społeczność, w której wewnętrzne konflikty nie mają prawa ujrzeć światła dziennego. Jak więc śledczy przyjezdny ma dobrze przeprowadzić śledztwo? Wilki oczywiście przejawiają się również na innych płaszczyznach - od ofiar polowania, po metaforyczne zachowania watahy, a gdzieś pomiędzy jeszcze jako bestie, których kiedyś bano się tak, że do teraz w społeczności widać tamtych naleciałości przejawy. Jest to historia pozornie znana, a jednak ostatecznie całkiem nieźle zaskakująca. Dobra rozrywka!

171/2024

Współpraca barterowa z @wydawnictwo_initium

A furore lupanorum libera nos, Domine.

Od furii wilków wybaw nas, Panie.

Kochani jak Wasz weekend? Ja niedzielę spędziłam z wilkami... Jakkolwiek to zabrzmi bawiłam się przewspaniale.

To była prawdziwa czytelnicza uczta. Przepyszny kryminał doprawiony nutą horroru.

Akcja osadzona w małej, zamkniętej społeczności, gdzie mieszkańcy nie trawią obcych. Mroźna zima w Sudetach. Zamordowany zostaje prawnik, który hobbistycznie spędza czas na polowaniach. W niedługim czasie służby odnajdują w śniegu odgryzioną ludzka dłoń. To jednak dopiero początek...

Czy Bestia ze starej legendy powróciła?

Czego szukał w okolicy dziennikarz śledczy?

Ogromnym plusem jest wartka akcja książki, świetnie poprowadzony wątek kryminalny i zakończenie, którego totalnie się nie spodziewałam. Brawa dla autora za przemycenie wątków historycznych dotyczących regionu w którym dzieje się akcja. Zostało to zrobione ze smakiem i umiarem a mocno wzbogaciło fabułę.

Góry spowite mgłą, mroczny las i to ciągłe wycie wilków... Brrr . Uwierzcie mi klimat tej powieści jest niesamowity i wywołuje dreszcze.

Kocham i polecam

Jak zapewne większość z Was już zauważyła, uwielbiam kryminały. Mam też kilka swoich ulubionych wydawnictw, które wypuszczają na rynek najlepsze książki tego gatunku. Jednym z nich jest wydawnictwo Initium, które jeszcze nigdy mnie nie zawiodło. Ich książki zawsze czytam z ogromnym zachwytem. 🖤

Twórczość Grzegorza Wielgusa miałam okazję poznać już jakiś czas temu, jednak wtedy w moje ręce wpadła książka z gatunku fantasy (swoją drogą genialna), więc mniej więcej wiedziałam, jakim stylem posługuje się autor i że jego książki czyta się z lekkością. Byłam bardzo ciekawa, czym jeszcze będzie on w stanie mnie zaskoczyć, dlatego bez najmniejszego zawachania sięgnęłam po książkę zatytułowaną „Wilki”, która już samym opisem zrobiła na mnie niemałe wrażenie!

Okolice Lądka-Zdrój. Sudety. Zima. Tak to się zaczyna.

Zamordowany zostaje prawnik, który swój wolny czas spędzał jako myśliwy. Krótki czas później górska ochotnicza pomoc ratunkowa wyrusza na pomoc młodej turystce, która skręciła kostkę i przez przypadek odnajdują oni odgryzioną dłoń... Jednak to dopiero początek makabrycznych zdarzeń w powiecie kłodzkim.

CZY BESTIA POWRÓCIŁA?

Co to była za historia! Już ze startu witają nas szczegółowo opisane trupy, czyli coś, co uwielbiam. Przez to już od poczatku wiedziałam, że będzie to wprost idealna książka dla mnie. Akcja osadzona w małej społeczności, gdzie mieszkańcy nie lubią obcych i najchętniej by ich pogonili w sinon dal powoduje wielokrotnie ciary na ciele podczas czytania. Ciągłe zwroty akcji, świetna kreacja bohaterów i duszność, która ciągle tu panuje sprawia, że ta historia prędko nie wyjdzie z naszej czytelniczej pamięci. Autor przez cały czas skutecznie wodzi za nos, jednak nie pozwala na to, aby czytelnik rozwiązał tę zagmatwaną historię przed odpowiednim na to czasem.

Wysoko postawił Pan poprzeczkę „Wilkami”, Panie Grzegorzu.

Jestem pod ogromnym wrażeniem i muszę przyznać, że dawno nie czytałam tak świetnego kryminału.

Do tej pory znałam autora od strony literatury fantastycznej, więc byłam bardzo ciekawa, jak wypadnie jego pióro kryminalne. I nie zawiodłam się!

Fenomenalny klimat tej historii od pierwszych stron wywołuje dreszcze. Autor świetnie gra słowem, tworząc barwne, oddziaływujące na wyobraźnię opisy. Atmosfera łączy w sobie intrygujące, kryminalne śledztwo i powiew niepokoju rodem z horrorów. To wszystko zapewnia mocne emocje w czasie lektury i solidną dawkę czytelniczej adrenaliny.

Towarzyszący zdarzeniom wątek legendy bardzo mi się podobał. Dociekanie, na ile zdarzenia są związane z działaniami ludzkich rąk, a na ile z przekazywaną z dziada pradziada opowieścią, do samego końca zastanawiało, bowiem pewna aura nadprzyrodzonego mistycyzmu była regularnie wyczuwalna.

Polecam!

Grzegorza Wielgusa kojarzę z jego bardzo dobrej fantastycznej serii. Dlatego z chęcią zabrałam się za „Wilki”. Byłam bardzo ciekawa, czy i w kryminale autor się sprawdzi. Na szczęście okazało się, że tak.

Bardzo podobał mi się sam pomysł na fabułę. Połączenie wierzeń ludowych, z tajemnicami małych miejscowości, to coś, co bardzo lubię. W książce nie brakuje krwawych opisów, co chwilę mamy do czynienia z nowym morderstwem. W „Wilkach” mamy dobrze skonstruowaną zagadkę, której rozwiązanie zaskakuje. Co jak na kryminał jest wielkim plusem. Bo po co czytać kryminał jeśli od początku zna się motyw i mordercę? Dużym atutem książki, są również dobrze wykreowani bohaterowie.

Podsumowując, książkę polecam każdemu, kto lubi kryminały z zaskakującym zakończeniem.

Są wątki, które niezmiennie cenię w kryminałach. Niewielką hermetyczną społeczność, która skrywa swe tajemnice, śledczego z zewnątrz próbującego przebić skorupę milczenia i lokalne legendy, w których czasem tkwi więcej niż ziarnko prawdy. Te wszystkie elementy odnalazłam w mrocznym kryminale Grzegorza Wielgusa zatytułowanym ”Wilki”, który miał swą premierę 21 czerwca.

"Wilki nie polują samotnie"

Z komisarzem Orłowcem śladem makabrycznej zbrodni trafiamy do niepozornej miejscowości Wilki przy granicy z Czechami. Brutalnie zabity lokalny myśliwy, znaleziona na szlaku odgryziona dłoń okazują się jedynie początkiem serii niespodziewanych zgonów, które zdają się być w jakimś stopniu powiązane.

Prócz zespołu Orłowca w wyjaśnienie sprawy angażuje się grupa GOPR-owców, a gdy i zwierzęta padają ofiarą nieznanego drapieżnika przywołana zostaje legenda o Bestii, wilku grasującym w okolicy przed kilkoma wiekami. Jakie tajemnice skrywa ta niewielka miejscowość i czy uda się odkryć przyczynę budzących strach zdarzeń? Czy motyw może tkwić w dawnych opowieściach, czy okaże się bardziej prozaiczny?

"...łatwo było przeoczyć, że ziarnem prawdy w każdej opowieści był człowiek, a ten, niezależnie od majątku oraz urodzenia, zabijał zawsze z tych samych powodów."

Autor nie tylko z wyczuciem oddaje lokalny koloryt hermetycznej społeczności, w której trudno odnaleźć się człowiekowi z zewnątrz, ale też bardzo umiejętnie podsuwa tropy, również te prowadzące w ślepą uliczkę. Każdy rozdział rozpoczynany zapiskami z kronik jezuitów kłodzkich przybliża historię tych ziem związaną z wilkami, ale i polowaniem na czarownice.

Z ciekawością zajrzałam za kulisy pracy GOPR-owców i do klubu łowieckiego, ale urzekł mnie i zahipnotyzował klimat tej historii, mroczny i tajemniczy, łączący złowrogą przeszłość z równie zatrważającą teraźniejszością. A zakończenie to prawdziwy majstersztyk i przysłowiowa wisienka na torcie. Zaskoczyło mnie kompletnie i z pewnością zaszokuje i Was. Czytajcie!

„Wilki” to historia niczym z najkrwawszego horroru! To powieść o brutalnych zbrodniach, z mnóstwem tajemnic i z zakończeniem, które szokuje. W końcu to książka, która przypadnie do gustu miłośnikom mocnych opisów, brutalnych zbrodni i tym, którzy lubią małomiasteczkowy klimat.

„Wilki” to powieść osadzona w małej sudeckiej miejscowości, która uwikłana w tajemnice sprzed lat owiewa grozą. Komisarz Orłowiec dostaje sprawę, która w miarę upływu czasu i pojawiających się nowych okoliczności, staje się trudniejsza od początkowych przypuszczeń. W swoim domu zamordowany zostaje myśliwy, a jego krwią morderca wymalował krzyż. Niedługo potem na jednym z górskich szlaków odnaleziona zostaje odgryziona dłoń… Czy te sprawy mają ze sobą coś wspólnego? Czy ich rozwikłanie doprowadzi do mordercy?

Autor utkał historię niezwykle mroczną, taką która już od samego początku wprowadza czytelnika w wir makabrycznych zdarzeń. Do tego wplótł wątki lokalnych wierzeń i legend tak, aby jeszcze bardziej potęgować w czytelniku uczucie niepokoju i lęku. I gdy czujemy, że każdy kolejny rozdział przybliża nas do rozwiązania zagadki napotykamy kolejne intrygujące zwroty akcji, kolejne zajmujące motywy i wątki, które wyraźnie odsuwają nas od poznania finałowej sceny.

Nie da się ukryć, ze przedstawiona treść oddziałuje na zmysły i silnie zakotwicza się w umyśle czytelnika nie tylko krwawymi kadrami i okrucieństwem, ale też w misternie uknutej zagadce. „Wilki” to kryminał, w którym wszystkie skrywane tajemnice powoli wypływają na powierzchnie, a przeszłość nie pozwala o sobie zapomnieć…

Oj, kochani! Dawno nie było tutaj recenzji dobrego kryminału. Nie było, ponieważ żadna książka, którą czytałam nie zasługiwała na to miano..

Aż do tej pory!

Gdy w moje ręce trafiła ta oto historia. Jestem pod ogromnym wrażeniem! "Wilki" mają dosłownie wszystko to, czego oczekuję od prawdziwego, mocnego, niebanalnego kryminału

A mianowicie:

- mroczny klimat (nie do podrobienia, po którym mamy gęsią skórkę - i to nie na żarty). Uważam, że dobry, mocny klimat odgrywa kluczową rolę przy tego typu książkach.

- dobrze wykreowani bohaterowie (tacy charakterystyczni)

- arcyciekawa intryga (taka, w której można szukać gdziekolwiek indziej...)

- oczywiście muszą być genialne zwroty akcji - i co najważniejsze na zakończenie - (musi ono być takie, że bardzo szeroko otworzymy buzię ze zdumienia nigdy byśmy na takie zakończenie nie wpadli)...

Reasumując!

Książka, którą właśnie widzicie dokładnie wszystko to zawiera.

Dla mnie totalne mistrzostwo - 10/10

Ogromnie polecam! 👌

WILKI to pełnokrwisty kryminał z zimową scenerią gór, wzbogacony legendami i ludowymi wierzeniami.

O autorze Grzegorzu Wielgusie słyszałam już co nieco i były to w większości same pozytywne opinie. Zatem z ciekawością sięgnęłam po kryminał spod pióra tak zacnego autora 🔥. Powiem Wam, że się nie zawiodłam i świetnie bawiłam się podczas lektury.

Autor w interesujący sposób snuł tę mroczną opowieść, posiłkując się pradawnymi wierzeniami i legendami, co dodało niezwykłego klimatu akcji. Osadzenie fabuły w małym górskim miasteczku, również kupiło mnie w stu procentach. A sama intryga wywiodła w pole, więc finał był dla mnie niemałym zaskoczeniem.

Wiedziałam, że mogę spodziewać się dobrego debiutu kryminalnego, ale to co przeczytałam przeszło najśmielsze oczekiwania. Mroczny klimat małej wioski, która słynie z lokalnych legend. Masa tajemnic, morderstwa i dobrze poprowadzone śledztwo. Idealnie wykreowane postaci, niebanalna fabuła, a do tego świetne zwroty akcji. Nie raz dałam się zaskoczyć. Ta książka ma wszystko czego oczekuje od dobrego kryminału! Jest zdecydowanie nieprzewidywalna i do granic emocjonująca. Z pewnością zostanie ze mną na długo po przeczytaniu. Śmiało mogę powiedzieć, że książki Autora będę brać w ciemno!

Grzegorz Wielgus mistrzowsko splata wątki kryminalne z elementami lokalnych legend. Czytając "Wilki", miałam wrażenie, że zanurzam się w dawno zapomniane opowieści, które ożywają na kartach tej książki. Autor doskonale buduje napięcie, a mroczny klimat zimowych gór potęguje uczucie niepokoju. Sceny rozgrywające się w zimowej scenerii szczególnie przypadły mi do gustu, zwłaszcza teraz, kiedy mogłam poczuć chłód górskiego powietrza, czytając książkę w letnie popołudnie.

Postacie w "Wilkach" są niezwykle dobrze wykreowane – komisarz Orłowiec to bohater, z którym łatwo się utożsamić, a jego zespół ratowników z bazy GOPR w Wilkach dodaje historii realizmu i głębi. Wielgus nie boi się poruszać trudnych tematów, a sekrety małej wioski są równie mroczne, jak zbrodnie wielkiego miasta.

"Wilki" to książka, którą trudno odłożyć. Każda strona przynosi nowe zwroty akcji, a zakończenie zaskakuje i pozostawia czytelnika z wieloma przemyśleniami. Grzegorz Wielgus serwuje czytelnikowi wszystko, co najlepsze w kryminale – intrygę, ciekawych bohaterów, mroczny klimat i nieoczywiste zakończenie.

Podsumowując, "Wilki" to powieść, która spełnia wszystkie oczekiwania miłośników kryminałów. Jeśli szukacie książki, która was wciągnie i nie pozwoli o sobie zapomnieć, sięgnijcie po "Wilki". Gorąco polecam!

Małomiasteczkowy klimat, hermetyczna społeczność i dawna legenda, która budzi się do życia. Brzmi intrygująco, prawda? Jakie tajemnice tym razem skrywa miejscowa społeczność?

„Wilki” to przede wszystkim powieść, która zachwyca wyjątkowym klimatem i zupełnie nieprzewidywalnym zakończeniem. Autor kreśli obraz mrożącej krew w żyłach historii i wyjątkowo umiejętnie wodzi czytelnika za nos. Stopniowo buduje napięcie i mroczną aurę, by złapać odbiorcę w swoje szpony. Jest mrocznie, zaskakująco i niebanalnie. Akcja płynie dość dynamicznie i sukcesywnie wraz z lekturą kolejnych stron się zagęszcza. Muszę przyznać, że z zaciekawieniem śledziłam poczynania bohaterów i kolejne etapy prowadzonego śledztwa. Sięgając po ten tytuł otrzymacie wybornie skonstruowaną intrygę kryminalną okraszoną licznymi zwrotami akcji i dopieszczonymi kreacjami bohaterów. Aczkolwiek w mojej ocenie to właśnie ta klaustrofobiczna, duszna i niepokojąca aura tej powieści jest jej największym atutem i czyni ją unikatową. „Wilki” to bezapelacyjnie historia utrzymana w genialnym klimacie, która zachwyci miłośników mocniejszych wrażeń. Ponadto to także powieść, która z jednej strony stanowi kawał świetnej rozrywki, a z drugiej uświadamia, że od grzechów przeszłości nie sposób uciec, a mroczne sekrety, choć tak skrzętnie skrywane, zawsze wychodzą na światło dzienne.

Jeśli lubicie powieści z motywem legend i niebanalnym klimatem, to dajcie się pochłonąć tej opowieści. Dreszczyku emocji podczas lektury Wam nie zabraknie, wiec w ramach akcji #wakacjezdreszczykiem4 będzie jak znalazł.

Przerażająca legenda z przeszłości znowu terroryzuje Kotlinę Kłodzką...

Małe miasteczko, piękna okolica i dramatyczne zbrodnie, które nawiedzają społeczność. Kto za tym stoi i czy jest to bestia z przeszłości? Bardzo podobał mi się ten kryminał! Było mrocznie i gęsto. To lubię najbardziej! Autor wodził nas za nos i odkrywał kolejne karty. Wchodząc w powiązania społeczne w miasteczku nie mogliśmy być pewni do samego końca kto lub co za tym stoi!

Po przeczytaniu chętnie sięgnę po kolejne i poprzednie książki autora. Jestem ich bardzo ciekawy!

Błyskawicznie przeczytałam "Wilki" i muszę przyznać, że to mocny i bardzo dobry kryminał!

Od pierwszych stron akcja mnie poraziła swoim makabrycznym początkiem. Komisarz Orłowiec i jego zespół trafili na ślad zabójcy oraz na legendarną Bestię, krwiożerczego wilka, który kiedyś straszył sudeckie szczyty... Jak mówią, w każdej legendzie jest ziarnko prawdy!

Książka jest nasycona nie tylko mrocznym klimatem, ale także pełna nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Zaskakujące zakończenie było dla mnie prawdziwą ucztą. Gorąco polecam wszystkim miłośnikom kryminałów, którzy lubią być zaskakiwani!

Błyskawicznie przeczytałam "Wilki" i muszę przyznać, że to mocny i bardzo dobry kryminał!

Od pierwszych stron akcja mnie poraziła swoim makabrycznym początkiem. Komisarz Orłowiec i jego zespół trafili na ślad zabójcy oraz na legendarną Bestię, krwiożerczego wilka, który kiedyś straszył sudeckie szczyty... Jak mówią, w każdej legendzie jest ziarnko prawdy!

Książka jest nasycona nie tylko mrocznym klimatem, ale także pełna nieprzewidywalnych zwrotów akcji. Zaskakujące zakończenie było dla mnie prawdziwą ucztą. Gorąco polecam wszystkim miłośnikom kryminałów, którzy lubią być zaskakiwani!

„Wilki” to kolejny tytuł Grzegorza Wielgusa po który miałam przyjemność siegnąć. Niesamowite, że tym razem postawił na kryminał. To tylko świadczy o tym jak bardzo jest wszechstronny. W tej opowieści znajdziecie mnóstwo inspiracji legendami ludowymi oraz starymi opowiastkami, które są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Ten temat zawsze mnie fascynuje i ciekawi, intryguje i sprawia że chcę więcej i więcej. W takich opowieściach zawsze kryje się ziarenko prawdy i sprawiają, że dana historia jest jeszcze bardziej klimatyczna. Lubię tak pełnokrwiste historie w których nie brakuje trupów, kryminały, w których ważna jest przeszłość. Dawne grzechy chcą ujrzeć światło dzienne. Policjanci gubią się w poszlakach, a czytelnik staje się detektywem i tak samo próbuje dowieść prawdy. Szanuję to niestandardowe zakończenie. Pisarz świetnie osadza akcje już niemal od pierwszej strony, a czytelnik może czuć się zaintrygowany. W tej historii nic nie jest przypadkowe. Ktoś rozpoczął łowy, śledztwo nie przynosi efektów, pojawia się coraz więcej głosów, że BESTIA, o której mówią legendy, powróciła. Polecam czytać pod osłoną nocy, to tylko spotęguje odczucia!

Myśliwy, zamordowany w brutalny sposób we własnym domu. Fragment ręki znaleziony na turystycznym szlaku i szepty mieszkańców wioski. Coś wielkiego nadchodzi, zło które długo pozostawało uśpione budzi się do życia.

Autor w książce 'Wilki' przemyca nie tylko intrygującą historię kryminalną, ale i subtelne odniesienia do lokalnych legend.

W tej książce komisarz Orłowiec i jego zespół rozwiązują zagadkę morderstw, które łączą się z przerażającą obecnością tajemniczej Bestii. Mistrzowski styl autora, który wplata akcję w tajemniczą atmosferę górskiej wioski, z pewnością przyciągnie uwagę każdego miłośnika gatunku. 'Wilki' to książka, którą się czyta jednym tchem, pełna zaskakujących zwrotów i mrocznego klimatu.

Genialna i mocna! Wilki to literacka wyprawa pełna emocji i zaskakujących zwrotów akcji. Grzegorz Wielgus wciąga czytelników w wir tajemnic, gdzie starożytna legenda o Bestii splata się z brutalnymi morderstwami w górskiej wiosce. Nastrojowa zimowa sceneria i dobrze wykreowane postacie sprawiają, że książka trzyma w napięciu od początku do końca.

Serdecznie polecam wszystkim miłośnikom kryminałów, którzy lubią być zaskakiwani.

Co to była za lektura! Wciągnęła mnie od pierwszej strony! "Wilki" to niezwykle wciągająca powieść kryminalna, której akcja rozgrywa się w malowniczych sudeckich górach.

Grzegorz Wielgus mistrzowsko wplata lokalne legendy i współczesne śledztwo, tworząc wyjątkową i naprawdę mroczną atmosferę. Świetnie skonstruowane postacie i zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że książka trzyma w napięciu do ostatniej strony. Idealna lektura dla miłośników mrocznych kryminałów.

Bardzo mi się podobała i zdecydowanie polecam! ❤️

POD PATRONATEM MEDIALNYM KSIĄŻKA ZAMIAST KWIATKA

W niektórych miejscach legendy wciąż są żywe - nie tylko w umysłach mieszkańców. Społecznością niewielkiej miejscowości wstrząsa informacja o zbrodni dokonanej na jednym z członków koła myśliwskiego. Mężczyzna został zamordowany we własnym domu, z wykorzystaniem zdecydowanie nietypowego narzędzia zbrodni. Dodatkowo śledczy znajdują na miejscu namalowany krwią krzyż, co początkowo sugeruje religijne zapędy sprawcy. Niestety szybko w okolicy zaczynają się pojawiać nowe, mrożące krew w żyłach, elementy układanki. Ktoś znajduje odgryzioną dłoń, ktoś inny trafia na kolejne ciało. Komisarza Orłowicza zaczyna zastanawiać, dlaczego na każdym kolejnym miejscu zbrodni natrafia na te same osoby, ratowników z bazy GOPR w Wilkach. Początkowo wszystko świadczy o przypadku, ale z czasem mężczyzna zaczyna nabierać podejrzeń. Im bardziej próbuje odkryć, jaką tajemnice (i dlaczego) skrywają mieszkańcy, tym bardziej przestaje wierzyć w teorię, że za niektóre z wypadków odpowiada zarażone wścieklizną zwierzę.

“Wilki” to hołd oddany legendzie. Autor wokół ludowych wierzeń zbudował wciągającą i równie mocno przerażającą fabułę. Postać bystrego komisarza Orłowicza od początku daje się lubić, a przechodzenie z nim przez kolejne etapy śledztwa jest ciekawym doświadczeniem. Zaskakujące zwroty akcji, miejscowe wierzenia i wszechobecna zmowa milczenia w wyjątkowy sposób budują napięcie. Chciałoby się więcej, ale… Nie zawsze oczywiste rozwiązania, jakie podsuwa umysł, są tymi prawdziwymi. Ten “koniec” pozostawiam każdemu do samodzielnego odkrycia.

Książka zamiast kwiatka

Niezwykle wciągająca powieść, od której nie sposób się oderwać nim nie dotrzemy do ostatniej strony. Bardzo fajny klimat małego miasteczka i ciekawa kreacja postaci. Jedna z tych książek, które aż chce się polecać każdemu, nie tylko miłośnikom kryminałów.

Myśliwy brutalnie zamordowany we własnym domu, w dodatku krzyż namalowany krwią a na deser odgryziona dłoń na pobliskim turystycznym szlaku – czy może być lepszy początek historii książki? To absolutnie żaden początek horroru, wręcz przeciwnie, to otwierające akordy symfonii zbrodni, jaką serwuje nam sam autor. Orłowiec, komisarz, niczym perfekcyjny szachista w grze z niewidzialnym przeciwnikiem staje przed bardzo trudną zagadką, która zaplata przeszłość z teraźniejszością.

Legenda, która mówi nam, że trzysta lat temu na terenie sudeckich szczytów grasował bardzo niebezpieczny wilk. I ta oto bestia, zdaje się po tylu latach budzić do życia. Zadajmy sobie pytanie, czy to tylko legenda, czy coś więcej? Kiedy w niewyjaśniony sposób zwierzęta stają się ofiarami drapieżnika a GOPR-owcy dołączają do śledztwa, napięcie wzrasta aż sięga zenitu. Morderca jest zawsze o krok przed złapaniem go, a mała wioska odsłania swoje bardzo mroczne sekrety.

Grzegorz Wielgus doskonale pokazuje, że grzechy przeszłości nie znikają. Czekają cierpliwie w cichym zakątku na odpowiedni moment, aby rzucić się do gardła niczym dzikie zwierzę.

„Wilki” to absolutnie nie tylko kryminał. To taka mroczna baśń, w której zbrodnia i legenda mają swój taniec i perfekcyjnie się w nim odnajdują. Wielgus mistrzowsko buduje napięcie, tworząc bardzo gęstą atmosferę, od której, uwierzcie nam, nie można się oderwać. Czy komisarz Orłowiec w końcu rozwikła zagadkę? Czy bestia to tylko mit? Czy rzeczywiste i realne zagrożenie?