Audiobook Wilcza Chata mp3

📚Tytuł: „Wilcza Chata”

🖋️Autor: Michał Śmielak

📖Ilość stron: 352 strony

🏢Wydawnictwo: @skarpawarszawska

🐺Uwielbiam kryminały osadzone w górach. Tytułowa Wilcza Chata jest zupełnie odcięta od świata. Zamieszkuje ją autor kryminałów, który zaszył się w środku lasu po utracie bliskich. Piotr u podnóża góry Dwernik znajduje nieprzytomną dziewczynę. Poszkodowaną jest Agata, która na kilka dni porzuciła korporacyjne obowiązki, aby w górach przygotowywać się do Biegu Biesa. Niestety zostaje napadnięta na szczycie góry przez tajemniczego mężczyznę. Podczas ucieczki traci grunt pod nogami i cudem unika śmierci.

🐺Piotr decyduje się zaopiekować kobietą i nawiązują przez te kilka dni nietypową relację. I nagle, gdy mężczyzna ma szansę powiadomić ratowników GOPR, których spotyka na szlaku, o odnalezieniu zaginionej, nie robi tego.

Od tego momentu robi się coraz ciekawiej ...

Kim jest gospodarz Wilczej Chaty?

🐺To książka, która powoduje, że przed zaśnięciem sprawdzasz, czy wszystkie zamki w drzwiach na pewno zostały zaryglowane. 🐺Zapadający za oknem zmierzch powoduje niepokój, a każdy odmienny dźwięk wywołuje gęsią skórkę.

🐺Mglisty i wilgotny las pochłonął mnie od pierwszych stron.

Świetna kreacja głównych bohaterów. Trzeźwomyśląca Agata, która jest konkretną babką. Nie lubi niepewności, jest ryzykantką zdeterminowaną w walce o życie. Z jednej strony czułam, że Wilcza Chata jest jej ratunkiem a z drugiej, że śmiertelną pułapką.

Domek w Bieszczadach na odludziu, zima, drewno trzaskające w kominku a za oknem zło i tajemnicza postać o bladej twarzy.

🐺Niesamowite emocje. Zastanawiam się do teraz ile w całym teksie jest samego Śmielaka i z którymi przemyśleniami Piotra Wencla utożsamia się autor.

Gratuluję kolejnej świetnej książki.

Lubicie wędrówki po górach lub leśnych ścieżkach? Może lubicie biegać w plenerze? Może samotnie?

Agata główna bohaterka „Wilczej Chaty” też lubiła... i jak się okazało nie skończyło się to dla niej najlepiej, ale od początku...

Młoda dobrze się zapowiadająca projektantka reklam Agata szykuje się do maratonu po Bieszczadach. Dzień rozpoczyna od treningu w plenerze.

Wyobraźcie sobie bajeczny krajobraz : góry, las, śnieg i tylko Ty.. iście idylliczny obrazek, tylko co tam robi facet w zielonej kurtce? Ukryty za drzewami z dala od ścieżki w samym środku lasu? I dlaczego zaczyna za nią biec? Agata ucieka, jednak napastnik jest równie szybki jak ona.. dziewczyna w panice wpada w poślizg, w efekcie którego spada ze zbocza góry...

W małej chatce w jednej z bieszczadzkich dolinek mieszka znany i poczytany pisarz, który po stracie żony i syna zaszywa się przed światem i oddaje się pisaniu. Z dala od ludzi, w swojej samotni tworzy nowe powieści...

Życie pisze przeróżne scenariusze i tak o to poturbowana Agata trafia do chatki Piotra. Mimo, że ten stroni od ludzi to udziela jej pierwszej pomocy, obiecuje wezwać fachową pomoc.. jednak niesprzyjające warunki pogodowe (śnieg i wiatr) uniemożliwiają powiadomienie kogokolwiek. W tym samym czasie poszukiwania zaginionej zaczyna prowadzić miejscowa policja zaalarmowana przez właścicielkę pensjonatu, w którym mieszkała biegaczka.

Książka ma znakomity klimat, trzyma w napięciu, dochodzą nowe fakty i nic nie jest takie czarno-białe jak się może wydać.

Dzięki tej historii - jak to pięknie ujął autor- już sama nie wiem tylko który :P wiele czytelniczek przez dłuższy czas nie wyjdzie biegać samotnie, a już na pewno nie wyjdzie po zmroku... definitywnie jestem jedną z nich.

Ta książka jest pierwszym spotkaniem z autorem i pewnym jest, że Pan Śmielak zyskał nową fankę :)

Agata odzyskuje przytomność w chacie tajemniczego mężczyzny po tym, jak została napadnięta w trakcie codziennego treningu biegowego, cudem uchodząc przy tym z życiem. Młoda kobieta szybko odkrywa, że jej wybawcą z opresji jest najbardziej znany w Polsce autor kryminałów, który kilka lat wcześniej zniknął z publicznego życia po przeżyciu rodzinnej tragedii. Zniknięcie Agaty może być powiązane z podobną sprawą sprzed lat, a o czym przekonana jest właścicielka pensjonatu, w którym pomieszkiwała, a która przy pomocy swego partnera zamierza ją odnaleźć…

„Wilcza chata” autorstwa Michała Śmielaka zapowiadana jest jako pełen zwrotów akcji thriller, w którym autor popycha czytelnika w ślepe zaułki fabuły, budując jednocześnie atmosferę niepokoju w dusznym, górskim klimacie. Szczerze powiedziawszy ja poza charakterystyczną dla autora lekkością pióra i górskim klimatem Bieszczad, nie uświadczyłem w tej książce żadnego z powyższych. Z pewnością nie w takiej ilości, jakiej sobie życzę, wciąż mając w pamięci genialnego „Inkwizytora” i rewelacyjny cykl z Kosmą Ejcherstem.

W powieści zdarzają się lepsze momenty, ale jest ich w mojej ocenie bardzo niewiele, a sama fabuła totalnie niczym nie zaskakuje zbyt szybko narzucając mnie jako czytelnikowi jej zakończenie. Brakuje nie tylko napięcia, ale i emocji. Jest niestety nudno i monotonnie, co w połączeniu z wyjątkowo płytkimi bohaterami i miejscami dziurawą niczym ser szwajcarski fabułą, daje obraz książki lekko rozczarowującej i bardzo przeciętnej. No i ta korekta, na którą należy już tylko spuścić zasłonę milczenia…

Współpraca z wydawnictwem Skarpa Warszawska.

Na pierwszą książkę Autora trafiłam w sumie przypadkiem, ale ten przypadek sprawił, że od tamtego czasu sięgam po każdą nową jego pozycję,  a i te starsze mam w planach nadrobić.

Nie było zatem innej możliwości niż sięgnięcie po najnowszą pozycję, która dodatkowo skusiła mnie umiejscowieniem fabuły w Bieszczadach. Świetnie przedstawiony krajobraz tych gór i ich klimat, spowodował, że w trakcie czytania można było idealnie odczuć panujące tam warunki.

Ta historia od pierwszych stron trzyma dodatkowo w napięciu i mroku, co moim zdaniem cechuje twórczość Autora i jak na początku lekko się tego obawiałam, tak teraz nie wyobrażam sobie, aby było inaczej. Z każdym rozdziałem miałam wręcz zaciśnięte pośladki z napięcia, czekając na to co też zaraz się wydarzy. Czy ten, kogo podejrzewam, że jest mordercą, za chwilę będzie działać?

No właśnie! W tej książce dosłownie do ostatnich stron nie będziecie mogli z pełną gwarancją przewidzieć zakończenia. Jak już myślicie, że wiecie, to Autor wprowadza taką scenę, że już nic nie wiecie. A ja to właśnie uwielbiam w tego typu historiach, a tym bardziej w tym gatunku.

Zapraszam Was zatem gorąco do lektury i zachęcam również do sięgnięcia po jej wersję w formie audio, która za sprawą lektora nabiera jeszcze większego realizmu. Ja tymczasem już wypatruje kolejnych pozycji, które dam sobie rękę uciąć będą tak samo dobre jak ta i pozostałe przeczytane przeze mnie pozycje tego Autora.

Wyruszając w Bieszczady, musisz być przygotowany na wszystko. Ciepła odzież, wygodne buty i naładowany telefon powinny być podstawowym wyposażeniem każdego podróżnika. Agata wiedziała doskonale, czego może się spodziewać, wyruszając w góry. Kamieniste górskie szlaki to dla zapalonej biegaczki idealne warunki do ćwiczeń. Tylko czy można się przygotować na spotkanie z napastnikiem, uzbrojonym w nóż, kij, czy broń palną? Agata zostaje napadnięta i kiedy wydaje się, że nikt ani nic nie jest jej w stanie ocalić, nagle budzi się w chacie gdzieś w wysokich górach. Na zewnątrz szaleje śnieżyca, a młoda kobieta z unieruchomioną nogą nie ma zbyt wielu opcjo do wyboru. Dziewczyna zdana jest na łaskę i niełaskę nieznajomego. Kim jest tajemniczy wybawca i czy okaże się on przyjacielem, czy wrogiem? Odpowiedzi na te i wiele innych pytań znajdziecie w thrillerze „Wilcza chata”. Zapraszam.

.

Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Polubiłam główną bohaterkę i kibicowałam jej, ale jednocześnie moja wyobraźnia kreśliła przeróżne scenariusze rodem z najkrwawszych horrorów. Autor doskonale oddał atmosferę niepewności i lęku, postacie są wyraziste, niejednowymiarowe. Podobała mi się ta historia. Myślę, że i wam także się spodoba. Nie jest to, może książka wybitna, ani historia, która wywoła u was niezapomniane wrażenia, ale, jako że jest oparta na sprawdzonym motywie, a Śmielak niejeden thriller ma już za sobą, to wszystko to, co miało zagrać, zagrało.

.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @skarpawarszawska

Po Osadzie nadeszła pora na kolejną książkę autora, po którą sięgnęłam z wielkim zainteresowaniem i chęcią.

Nie zawiodłam się!

To świetny thriller, który trzyma w napięciu od początku do końca.

Akcja jest dynamiczna już od pierwszych stron, gdzie wpadamy w wir wydarzeń, pułapek i dziwnych zachowań ludzkich.

Dalej jest jeszcze lepiej, cały czas coś się dzieje nie ma tu miejsca na znużenie i odpoczynek, chłoniemy powieść niczym gąbka wodę na pustyni.

Zabiegi, jakie stosuje autor budując napięcie są świetne i nieustannie trzymają czytelnika w napięciu i oczekiwaniu, niesłabnącej ekscytacji podczas pochłaniania kolejnych kartek.

Umiejscowenie akcji w górach ale nie Tatrach to duży plus,bo mam wrażenie, że inni zapatrzyli się głównie w Zakopane i okolice a do tego mała chatka w lesie z tajemniczym lokatorem...

Przyznam, że w pewnym momencie udało mi się strzelić, kto jest winny zb*odni jednakże sama końcówka była dla mnie zaskoczeniem, wisienką na torcie i kropką nad i.

Agata jest biegaczką i przygotowuje się do maratonu.

Podczas przebieżki zostaje napadnięta i ranna budzi się w małej chacie Piotra.

Kim jest Piotr?

Dlaczego Agata znalazła się w chacie pośrodku lasu?

Kto ją ściga?

Czy kobieta ocali życie?

Autor zwodzi nas niejednokrotnie, rzuca cień podejrzenia na jakąś postać by później się okazało, że jednak nie... a może?

Bardzo mi się podobało napięcie, jakie towarzyszyło mi tej lekturze i snucie domysłów, poszukiwań sprawcy, odkrywanie tajemnic.

Kreacja bohaterów na wysokim poziomie, są intrygujący, tajemniczy, wyrachowani i inteligentni.

Był taki moment, że chyba podejrzewałam już każdego, nawet niepozornych i wesołych ludzi.

Kiedy już myślałam, że wszystko wiem zbliżając się do końca historii to dostałam bonus w postaci małego szoku dosłownie na sam koniec.

Czekam z radością i ekscytacją na kolejną książkę spod pióra Pana Śmielaka i zachęcam Was do odrkycia tajemnicy Wilczej chaty.

📖 Pisarz to taki gość, który jest swoim największym fanem i tak bardzo nie może się doczekać kolejnej książki ulubionego autora, że sam ją musi napisać. 📖

Michał Śmielak - Wilcza Chata.

Oto najnowszy thriller Michała Śmielaka. Tym razem autor zaprasza nas w samo serce Bieszczad, do odciętej od świata, tytułowej Wilczej Chaty.

Tylko, czy naprawdę chcielibyśmy się w niej znaleźć?

Agata raczej chwilowo nie ma wyjścia. Napadnięta podczas treningu w górach, dochodzi do siebie pod okiem tajemniczego pisarza Piotra.

A my zdajemy sobie pytanie: czy to przyjaciel, czy może wróg?

Jesteśmy wciągnięci w sam środek akcji. Wiemy, że niebezpieczeństwo czai się tuż za rogiem. Jednak nie potrafimy dostrzec rysów twarzy, która wyłania się z mroku...Do kogo należy?

Czytając, czułam niepokój i obezwładniający strach.

Włączyłam telewizor, wszystkie lampy w domu, jednak nie przerwałam lektury, chcąc jak najszybciej poznać zakończenie tej historii. Choć raczej nie wybieram się w najbliższym czasie do piwnicy.

To kameralna powieść, jest w niej dosłownie kilka postaci, więc wytypowanie czarnego charakteru teoretycznie powinno być proste. Tak myślałam - dopóki nie przeczytałam epilogu.

Gwarantuję, że będziecie zaskoczeni. Ja byłam. I to bardzo.

Jeśli ktoś lubi góry, na pewno się odnajdzie w tym klimacie, bo wszystko jest opisane niezwykle plastycznie. Myślę, że znajdą się osoby, które po lekturze „rzucą wszystko i pojadą w Bieszczady”. Ze mną nie wyszło, ale zawsze muszą być jakieś wyjątki, prawda?

Sama opowieść jest świetnie skonstruowana, wszystko tu jest logicznie poukładane, nie ma dziur, dłużyzn, niepotrzebnych opisów. Duży plus za świetnie zarysowane postaci i pokazanie, że miłość może przytrafić się w każdym wieku. Podobało mi się, że w książce są zarówno młodzi bohaterowie, jak i nieco starsi.

Widać dużą wiedzę Michała Śmielaka na temat gór, ratownictwa górskiego, specyfiki życia w Bieszczadach zimą. Równie sporo wie o sprzęcie górskim i turystycznym. Ja nie wiem nic, więc trochę się podszkoliłam.

Sama lektura jest dosłownie hipnotyzująca. Mąci w głowie, przeraża, podnosi poziom adrenaliny i trzyma w niepewności niemal do samego końca. Oderwać się nie sposób. Tego się nie czyta, to się połyka, a czytelnik czuje się nieustannie trzymany za gardło. Atmosferę dodatkowo nakręca przedstawienie wydarzeń z kilku różnych punktów widzenia – kiedy napięcie sięga zenitu, autor zgrabnie przeskakuje do kolejnego bohatera i każe patrzeć jego oczami.

Pełna recenzja w serwisie W Roli Mamy

Znając już twórczość Michała Śmielaka bez zawahania sięgnęłam po jego najnowszą powieść „Wilcza chata”. Opis tej książki bardzo mocno mnie zaintrygował, że z niecierpliwością czekałam, aż trafi ona w moje ręce! Dziękuję serdecznie wydawnictwu Skarpa Warszawska, że dane mi było poznać kolejną powieść autora!

Agata przygotowując się do biegu w maratonie wybiera się w Bieszczady. Po kilku dniach pobytu zaplanowała sobie trasę biegu i wyruszyła. Jednak na jej drodze staje niebezpieczny mężczyzna. Kobieta uciekając spada z wysokości boleśnie raniąc nogę. Kiedy już myśli, że udało jej się uciec mężczyzna znów się pojawia… Kobieta traci przytomność i budzi się w domu Piotra, który okazuje się jej wybawcą. Ale prawda okazuje się przerażająca…

Michał Śmielak zdecydowanie nie zwalnia tempa! Ta historia mnie pochłonęła na tyle, że przeczytałam ją w ciągu jednego dnia. Nie mogłam się od niej oderwać. Musiałam jak najszybciej poznać zakończenie, które było bardzo mocno szokujące. Takiego obrotu spraw zupełnie się nie spodziewałam.

Michał Śmielak stworzył kolejną niebanalną i wciągającą historię. Fabuła jest zrealizowana po mistrzowsku. Napięcie jest zbudowane już od pierwszej strony i nie opuszcza nas aż do ostatniej. Czytając tę książkę przez praktycznie cały czas czułam niepokój. Dawno nie miałam aż takich odczuć podczas czytania. Zatopiłam się w tym świecie bez reszty. Razem z bohaterami przeżywałam wszystko uczucia i emocje. Gratulacje dla autora, że potrafi w tak genialny sposób oddziaływać na czytelnika.

Cała historia jest przedstawiona bardzo realistycznie! Dosłownie po przeczytaniu niektórych fragmentów bałam się spojrzeć w okno! (Mieszkam na 4 piętrze). Chce tym podkreślić jak mocno autor wpłynął na mają psychikę. To niezwykła umiejętność, którą posiada niewielka ilość twórców.

Reasumując, „Wilcza Chata” to książka, którą z czystym sumieniem mogę polecić wszystkim fanom dobrych i wciągających thrillerów. To historia pochłaniająca czytelnika bez reszty. Zatracamy się w niej i świat wokół przestaje istnieć. To powieść z tych, w których nic nie jest takie jak się wydaje. Mamy tutaj nieoczekiwane zwroty akcji, które niejednokrotnie sprawiają, że jesteśmy mocno zaskoczeni tym co się dzieje! Po raz kolejny jestem zachwycona twórczością autora i na pewno sięgnę po jego kolejne powieści!

IG: LIBRESUNN

Co powiecie na wyprawę w Bieszczady?

Uwielbiam góry i raz miałam też okazję wędrować po szlakach Bieszczadzkich. Polecam są piękne widoki i bardzo przystępne szlaki, choć na drodze można spotkać niedźwiedzia.

Tak, więc chętnie sięgnęłam po książkę Michała Śmielak „Wilcza chata”, wydawnictwo Skarpa Warszawska i wybrałam się ponownie do tej uroczej krainy. 

Na kartach książki dostałam świetny thriller, mroczny, duszny, trzymający w napięciu i pełen emocji, a strach było czuć z każdej strony. Autor wodził mnie za nos przez cały czas, już myślałam że wiem kto za tym wszystkim stoi, a tu autor daje mi kolejny wątek, kolejne zdarzenie, które zasiewa moje wątpliwości. Postać Agaty momentami drażniła i czasem miałam ochotę złapać za ramiona i potrząsnąć.

Książkę Wam polecam, a ja wyczekuję kolejnej powieści autora.

Czy kryminał/thriller mogą czegoś uczyć? Czy mogą nam coś uświadamiać?

Oczarowana lekturą książki "Osada" Michała Śmielaka od momentu zapowiedzi "Wilcza chata" czułam, że chcę ją przeczytać, więc właśnie z ową ciekawością wgryzłam się w jej lekturę, dałam się pochłonąć dusznej atmosferze Bieszczad, w których nie da się przewidzieć warunków pogodowych, które ostatnio mam wrażenie są bardzo w modzie.

Agata szykująca się do maratonu postanawia zrobić rundkę po górach. Wbiegając po raz wtóry na Dwernik Kamień zauważa mężczyznę, którego zachowanie wzbudza jej niepokój. Rozgrzana podczas biegu postanawia uciec, jednak mężczyzna podąża za nią. Chwilę później dziewczyna spada z góry i cała poobijana próbuje się ratować, mężczyzna jednak ją odnajduje. Kiedy po uderzeniu, w wyniku którego traci przytomność, budzi się w łóżku w domu mężczyzny, nie wie, czy to jej oprawca czy wybawiciel. Troska i pomoc jakiej jej udziela sprawia, że dziewczyna zaczyna czuć się bezpiecznie. Piotr, który udzielił jej pierwszej pomocy medycznej, okazuje się samotnikiem, zamieszkującym chatkę umieszczoną na odludziu. Warunki pogodowe się pogarszają uniemożliwiając sprowadzenie pomocy.

Tymczasem zaniepokojona brakiem dziewczyny właścicielka pensjonatu postanawia zawiadomić służby. Nim GOPR ruszy na jej poszukiwania, muszą czekać na poprawę warunków atmosferycznych. Kiedy pierwszego dnia ruszają w trasę, spotykają Piotra, który wyszedł w góry z zamiarem sprowadzenia pomocy - jak poinformował Agatę, jednak przy spotkaniu z ratownikami, twierdzi, że nie widział dziewczyny.

Dokąd może doprowadzić ciekawość?

Książka jest pełna zagadek, trzyma w napięciu, a kolejne poszlaki i wydarzenia z chaty w której przebywa Agata, budzą niepokój i dezorientację. Przerzucajac kolejne strony nie szybko zyskujemy odpowiedzi, co może w pewnym momencie nieco znudzić czytelnika, ale zarazem rozbudza ciekawość.

Książka sprawia, że współodczuwamy strach z główną bohaterką, która wciąż ma wątpliwości czy została ocalona, czy, jak wskazują niektóre zdarzenia, ofiarą, niczym Jaś i Małgosia w domu Baby Jagi, czekając na pożarcie. Która nie wie czy nie jest główną bohaterką kryminału, który własnie czyta.

Choć nie wpadłam w sidła tej fabuły jak w przypadku wspomnianej "Osady" uważam, że książka jest jak najbardziej warta polecenia i poznania. Dzieje się w niej aż do samego końca, a i w samym zakończeniu nie brakuje elementów zaskoczenia. Myślę że lektura usatysfakcjonuje zwolenników thrillerów i będzie cudownym urozmaiceniem urlopów, niekoniecznie w Bieszczadach.

Pewne miejsca mają więcej tajemnic niż inne. Źródło kryje się w nich? Czy może ludzi, którzy do nich trafili? W końcu nic nie dzieje się bez przyczyny, a ta często ukryta jest pod sekretami. Jednak prędzej czy później, jedno i drugie wyjdzie na jaw, czasem tylko cena tego jest bardzo wysoka.

Kto bierze pod uwagę napad, kiedy wybiera się na trening? Mało kto albo jeszcze mniej. Agata również nie wzięła tego pod uwagę, co o mało nie zakończyło się dla niej śmiercią. Jednak udaje się jej przeżyć, lecz Bieszczady nie wybaczają błędów, nawet, jeśli są one wynikiem dramatycznych wydarzeń. Pomoc przychodzi z nieoczekiwanej strony i wcale nie uspakaja kobiety, zresztą nie ma się co dziwić. Kiedy budzisz się w nieznanym miejscu i widzisz obcego sobie człowieka, po tym, co właśnie było twoim udziałem, poczucie strachu jest jak najbardziej zrozumiałe. Pomoc, na jaką liczyła Agata zostaje udzielona, natomiast wciąż pozostaje uwięziona na górskim pustkowiu przez pogodę i swój stan zdrowia. Niepokój okazuje się na wyrost, nieznajomy jest znanym autorem kryminałów, a dotarcie ekipy ratunkowej to jedynie kwestia czasu, chociaż czy na pewno? Gospodyni kwatery gdzie się zatrzymała jest zaniepokojona, w okolicy zaginęła jeszcze jedna dziewczyna i wcale nie jest to pierwsza sprawa tego typu w ostatnim czasie. No i dlaczego ktoś wciąż zagląda w okna pensjonatu? Co dzieje się na bieszczadzkim szlaku, który równocześnie nie jest aż tak oddalony od ludzkich siedzib, lecz jak się okazuje czai się na nim więcej zagrożeń niż podejrzewano… Przecież ktoś zaatakował Agatę i jeżeli zrobił to raz pewnie nie zawaha się zrobić tego po raz kolejny!

Zostawić wszystko i wyjechać w Bieszczady. W końcu za taką decyzją może kryć się więcej niż ktokolwiek mógłby przypuszczać, a nawet dużo więcej. Bieszczadzkie krajobrazy jak doskonale nadają się jako tło dla thrillera. Michał Śmielak po mistrzowsku wykorzystał ich tajemniczość i przede wszystkim atmosferę, jaka je otacza. To tak w ramach wstępu, dającego przedsmak tego, co czeka czytelników. Im dalej jest tylko lepiej, bo do akcji wkraczają bohaterowie i zaczyna się czytelnicza zabaw z gatunku tych, w których wiadomo, że coś się wydarzy, lecz zawsze ma to miejsce w najmniej niespodziewanym punkcie. Dzieje się tak w „Wilczej Chacie” niejednokrotnie, lecz za każdym razem jesteśmy zaskakiwani. Autor od pierwszych zdań buduje narrację, jaka będzie towarzyszyć tej historii do samego końca. Z jednej strony wpierw niepokoi, z drugiej zaraz potem uspakaja, lecz wrażenie, że zło kryje się gdzieś niedaleko pozostaje. Jednak kiedy uderza nie jesteśmy na to przygotowani. Do tego dodać trzeba dodać narastające napięcie, zdające się nie mieć pokrycia w rzeczywistości, ale nie do końca dające się uciszyć logicznym argumentom. Zresztą te ostatnie również przechodzą ewolucję, co zagęszcza fabułę, aż do momentu gdy jesteśmy pewni, że znamy finał. Nic bardziej mylnego, Michał Śmielak jest mistrzem nieoczekiwanych zakończeń, dalekich od tych prostych, lecz nie można powiedzieć, ze linia pomiędzy dobrem i złem jest rozmyta. Ona rysuje się wyraźnie i krwawo…

„Wilcza chata” autorstwa Michała Śmielaka to trzymający w napięciu thriller, który opowiada historię Agaty, której spokojny trening biegowy w Bieszczadach przeradza się w walkę o życie.

Główna bohaterka, Agata, staje w obliczu prawdziwego koszmaru, kiedy biegnie po bieszczadzkich szlakach zostaje brutalnie napadnięta przez zamaskowanego napastnika. Po tym ataku budzi się w chacie nieznajomego mężczyzny – Piotra, który, jak się okazuje, jest znanym pisarzem kryminałów. Odcięta od świata przez załamanie pogody, Agata musi zmierzyć się nie tylko z fizycznymi ranami, ale także z rosnącymi podejrzeniami wobec swojego wybawcy.

Równolegle do losów Agaty toczy się wątek jej poszukiwań, prowadzonych przez właścicielkę pensjonatu i jej partnera, emerytowanego policjanta. Ich śledztwo wciąga nas w mroczne zakamarki przeszłości, związane z podobną sprawą sprzed dwóch lat.

Czy Piotr jest tym za kogo się podaje? Czy właściciela pensjonatu i emerytowany policjant mają szanse odnaleźć Agatę?

Śmielak doskonale buduje atmosferę osamotnienia i niepewności, umieszczając swoich bohaterów w górskiej chacie odciętej od świata przez śnieżycę. Tło wydarzeń, pełne surowego piękna Bieszczad, potęguje uczucie izolacji i zagrożenia. Opisy przyrody, dynamiczne i obrazowe, stanowią ważny element narracji, tworząc nie tylko scenerię, ale też odzwierciedlając wewnętrzne stany bohaterów.

Postacie są skonstruowane w sposób, który wywołuje emocje, a ich działania często prowadzą do zaskakujących zwrotów akcji. Pisarz Piotr to postać niejednoznaczna i budząca kontrowersje. Wprowadzając jego go, Autor, zręcznie bawi się konwencją, jednocześnie zadając pytania o proces twórczy i granice wyobraźni pisarskiej. Agata z kolei, może momentami irytować swoimi decyzjami, jej zachowania potrafią budzić wątpliwości, ale też sprawiają, że nasze emocje są w ciągłym ruchu, niczym obrazy w kalejdoskopie.

Autor serwuje nam umiejętnie skonstruowaną fabułę, zaskakując nas zwrotami akcji i mylnymi tropami, które sprawiają, że rozwiązanie zagadki jest nieoczekiwane i satysfakcjonujące.

„Wilcza chata” Michała Śmielaka to opowieść o ludzkich traumach, przeszłości, która nie chce odejść, i skomplikowanych relacjach międzyludzkich. To powieść, która zadowoli zarówno miłośników thrillerów, jak i czytelników szukających głębszych, psychologicznych wątków. To książka, która wciąga, trzyma w napięciu i zostawia z pytaniami, które nurtują jeszcze długo po jej przeczytaniu.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od @skarpawarszawska, a Autorowi @[Adres usunięty]ak za świetna lekturę (współpraca reklamowa) 🩷.

wśród Bieszczad dostojnych

Wilcza Chata się wznosi

wśród bieli niespokojnych

zapach się śmierci unosi

przeszłość tajemnic wymownych

w swoje ramiona ją zaprosi

pragnienie myśli uwolnionych

do tańca o życie poprosi

sam pośród Bieszczad uroku

pisarz mroki duszy skrywający

za oknem twarz blada po zmroku

i w duszy niepokój dojmujący

ten strach dotrzyma jej kroku

ten lęk wciąż niepokojący

w ciemności zatopi się mroku

i śmierci zapach poczuje nieustający

Ta opowieść to Bieszczady śniegiem okryte, wiatrem wiejącym otulone i złowrogą aurą owiane. To miejsce niepokoju przylegającego do skóry i lepiącego się do duszy napięcia. Góry niosą ze sobą szepty tajemnicy znanego pisarza, którego domem jest Wilcza Chata, jego samotnia. Tam dokona się prawda okrutna, wybrzmi tragedią przeszłości, a jej zakończenie nie będzie dobre. A może przeciwnie? Może zmieni swój bieg? Zagłuszy podszepty wyobraźni? Przysłoni to, co wydaje się złe?

Przecież...

„Dobra książka jest jak zasłona w oknie, która odcina nas od świata.

Ale przecież za nią mogą się kryć trupio blade twarze”.

Bo...

Ktoś jest żądny krwi, zapachu śmierci, widoku zastygającej krwi i „łez uciekających z jej oczu”.

Książki Michała Śmielaka częstują mnie zawsze niezwykłym, mrocznym, wgryzającym się pod skórę klimatem. Przeszywającym zmysły i wznoszącym wyobraźnię na szczyty sugestywności. Mimo że górska aura pojawia się w nich często, każda jej kolejna odsłona to dla mnie zachwyt i dosadne poczucie przynależności do opisywanego miejsca. I tutaj nie było inaczej. Klimat to zdecydowanie największy atut tej opowieści, a pomysł na fabułę i zakończenie są równie dobre.

Niestety, mam nieodparte wrażenie, że potencjał drzemiący w tej opowieści nie do końca został wykorzystany. Wspomnieć też muszę o korekcie, która poległa - literówki, ucięte zdania, błędy stylistyczne. Nie czytałam już dawno tak niedopracowanej książki pod tym względem.

Mimo wszystko, nie rozczarowałam się. To jest cały czas autor, którego twórczość uwielbiam. I uwielbiać będę.

Każdy z Nas na pewno ma swoich ulubionych bohaterów czy też autorów, których bierze w ciemno. Jedno z moich jest Michał Śmielak, z którego twórczością jestem na bieżąco i czekam z niecierpliwością na każdą następną.

Agata podczas treningu biegowego w górach zostaje napadnięta przez zamaskowanego napastnika i tylko cudem uchodzi z życiem. Budzi się w dziwnej chacie z boląca kostką nie wie gdzie jest i czy osoba która jest w chacie to wróg czy przyjaciel. Ze względu na złe warunki atmosferyczne zostaje uwięziona i nie można wezwać pomocy. Poznaje swojego wybawcę, który okazuje się być autorem kryminałów, który po stracie bliskich ucieka w góry i odcina się od wszystkich. W tym czasie właścicielka pensjonatu zgłasza zaginięcie Agaty i bo się, że jej zniknięcie może mieć związek ze sprawą sprzed lat. Kto zaatakował Agatę? Czy chatka jest wybawieniem, a może pułapką?

Jakie to było dobre Bieszczady i na koniec moje ukochane Karkonosze ale nie będę zdradzać szczegółów. Już od pierwszych stron czytelnik zostaje pochłonięty i nie może się oderwać. Jest akcja, tempo nagłe zwroty akcji i trzyma w napięci, aż do ostatniej kropki. Do tego góry, zamknięta przestać i wszystko praktycznie dzieje się w jednym miejscu. Sama główna bohaterka momentami mnie irytowała ale w sumie ciekawe jakby człowiek sam się zachował w takiej sytuacji i zamkniętej przestrzeni. Jednak jej późniejsza determinacja godna podziwu. Autor pokazał nam zarówno lęki, pragnienia, traumy ale jak trudno komuś zaufać, do tego irracjonalne zachowanie i jak wydarzenia z przeszłości wpływają na nasze życie, relacje z ludźmi i postrzeganie świata. Dialogi między bohaterami dobre nie brakuje czarnego humory, sarkazmu czy ironii ale do tego autor nas już przyzwyczaił. Także nie pozostaje nic innego jak rzucić wszystko i pojechać w Bieszczady.

Zakończenie totalne zaskoczenie coś tam podejrzewałam, ale jak zwykle autor mnie zaskoczył.

#współpracareklamowa Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz recenzencki.

Kolejne moje spotkanie z autorem i po raz kolejny w cudownych okolicznościach przyrody w Bieszczadach, w miejscu zarówno urokliwym jak i niebezpiecznym. Akcja książki goni jak lawina nie sposób się oderwać, z resztą z piórem autora już tak jest, że jak się człowiek rozpędzi to musi skończyć czytać, ciekawość nie pozwoli odłożyć książki na później. Czarny humor i te dialogi momentami wywołują uśmiech na twarzy. Super spędzony czas, doskonały pomysł na fabułę, a te opisy aż się chce wszystko rzucić i wyjechać w Bieszczady.

"Dobra książka jest jak zasłona w oknie, która odcina nas od świata”.

Bieszczady.

Wyjątkowo łagodna zima, pozwalająca na wyprawy na łono natury do „zielonej, cichej i pachnącej lasem świątyni”.

A w niej, piękna, młoda, samotna kobieta na szlaku..

Agata – dyrektor kreatywny największej agencji reklamowej w Polsce. Aktualnie na urlopie właśnie tu. Ambitna, wysportowana i na pierwszy rzut oka, całkiem bystra babka.

Jeden z jej biegowych treningów niestety nie kończy typowo.. Na trasie zostaje niespodziewanie napadnięta przez zamaskowanego mężczyznę. Dzięki wrodzonej inteligencji, instynktowi samozachowawczemu i odrobinie szczęścia w nieszczęściu – uchodzi z życiem. Przytomność odzyskuje w domu tajemniczego mężczyzny. Jest ranna i nieco zdezorientowana. Okazuje się, że zimowa aura uwięziła ją w towarzystwie całkiem przystojnego nieznajomego, który niczym „filmowy Znachor” opatruje jej obolałą nogę. Godny uwagi wybawca to najbardziej znany w Polsce autor kryminałów, który kilka lat temu, po życiowej tragedii zniknął z życia publicznego, i zaszył się w „Wilczej Chacie” w Bieszczadach. Ale nie, nie, to nie jest głupia komedia romantyczna o dziewczynie spotykającej w domku na odludziu miłość swojego życia. To raczej horror..

Czy „Wilcza Chata” to ratunek, czy też pułapka?

Ciekawość nie pozwoli Ci odłożyć tej książki nie poznawszy rozwiązania zagadki.. „Ciekawość zaprasza grzechy do tańca”. I pal sześć, że korekta wystawia nas rufą do wiatru. Nieszablonowa fabuła, charakterni bohaterowie i autorski klawy styl – biją na głowę wszelkie ryski. Emocje powodują szybsze bicie serca. Klimat i „śmielakowe” poczucie humoru tworzą to słynne „coś”, co sprawia, że powieści Autora magnetyzują, rajcują i prowokują do własnych dywagacji na przykład o tym, czy pisarze kryminałów rzeczywiście mają równo pod sufitem..

Polecam.