Audiobook Trzy serca mp3

Powieść „Trzy serca” Tadeusza Dołęgi-Mostowicza opiera się na motywie zamiany bohaterów, który tak lubię w literaturze. Jej bohaterowie nie zamieniają się jednak miejscami w wyniku własnego wyboru, lecz z powodu intrygi sprzed lat, która niespodziewanie wychodzi na jaw.

Po lekturze powieści nasuwa się pytanie o role, do których jesteśmy przygotowywani, lojalnej żony, beztroskiego hrabiego, rzetelnego urzędnika. Czy kształtuje nasz charakter i system wartości na zawsze? Czy, w wyniku utraty majątku, hrabia Roger Tyniecki zmieni się, dostosuje do nowych nieznanych i trudnych warunków czy pozostanie utracjuszem, żyjącym ponad stan i popadającym w długi? Czy znowuż zwykły Maciej Zudra nagle zyskujący pozycję społeczną, pieniądze i władzę poczuje i wykorzysta płynące z tego profity?

To, że fabuła osadzona jest w barwnym okresie uwielbianego przeze mnie dwudziestolecia międzywojennego i ukazuje środowisko artystyczne stanowi dla mnie przysłowiową wisienkę na torcie. Niekończące się biesiady i dancingi zakrapiane alkoholem obfitują w błyskotliwe, pełne ironii i humoru dialogi pisarzy, poetów i artystów wśród których obracają się piękna Kate i jej mąż. Bawiły mnie momentami do łez i pozostawiły w zachwycie nad kunsztem snucia opowieści.

To jednak przede wszystkim opowieść o miłości, zdradzie, lojalności i okrucieństwie. Pełna pięknych słów, doniosłych wyznań, wzruszających, choć i bolesnych scen. To też historia o tym, jak nieprzewidywalne i niepewne jest życie, które może w jednej chwili przewrócić się do góry nogami oczekując od nas zmierzenia się z nowymi, niechcianymi i trudnymi wyzwaniami.

Powieść jest dość odważna w zakresie poruszanych z dużą wnikliwością tematów związanych z relacjami międzyludzkimi, moralnością, miłością, również tą homoseksualną. I nie spodziewałam się, aż tak pochłonie mnie jej klimat i losy bohaterów. To cudowne wydanie w tym przypadku zachwyca równie bardzo, jak zawarta w nim historia.

Powieść „Trzy serca” Tadeusza Dołęgi-Mostowicza opiera się na motywie zamiany bohaterów, który tak lubię w literaturze. Jej bohaterowie nie zamieniają się jednak miejscami w wyniku własnego wyboru, lecz z powodu intrygi sprzed lat, która niespodziewanie wychodzi na jaw.

Po lekturze powieści nasuwa się pytanie o role, do których jesteśmy przygotowywani, lojalnej żony, beztroskiego hrabiego, rzetelnego urzędnika. Czy kształtuje nasz charakter i system wartości na zawsze? Czy, w wyniku utraty majątku, hrabia Roger Tyniecki zmieni się, dostosuje do nowych nieznanych i trudnych warunków czy pozostanie utracjuszem, żyjącym ponad stan i popadającym w długi? Czy znowuż zwykły Maciej Zudra nagle zyskujący pozycję społeczną, pieniądze i władzę poczuje i wykorzysta płynące z tego profity?

To, że fabuła osadzona jest w barwnym okresie uwielbianego przeze mnie dwudziestolecia międzywojennego i ukazuje środowisko artystyczne stanowi dla mnie przysłowiową wisienkę na torcie. Niekończące się biesiady i dancingi zakrapiane alkoholem obfitują w błyskotliwe, pełne ironii i humoru dialogi pisarzy, poetów i artystów wśród których obracają się piękna Kate i jej mąż. Bawiły mnie momentami do łez i pozostawiły w zachwycie nad kunsztem snucia opowieści.

To jednak przede wszystkim opowieść o miłości, zdradzie, lojalności i okrucieństwie. Pełna pięknych słów, doniosłych wyznań, wzruszających, choć i bolesnych scen. To też historia o tym, jak nieprzewidywalne i niepewne jest życie, które może w jednej chwili przewrócić się do góry nogami oczekując od nas zmierzenia się z nowymi, niechcianymi i trudnymi wyzwaniami.

Powieść jest dość odważna w zakresie poruszanych z dużą wnikliwością tematów związanych z relacjami międzyludzkimi, moralnością, miłością, również tą homoseksualną. I nie spodziewałam się, aż tak pochłonie mnie jej klimat i losy bohaterów. To cudowne wydanie w tym przypadku zachwyca równie bardzo, jak zawarta w nim historia.

„Trzy serca” zostały napisane w 1938 roku i osadzone w latach 20. To opowieść o wielu charakterach i tego jak one wpływają na życie. Ta powieść to również doskonały obraz ówczesnego społeczeństwa, a raczej klasy wyższej. Czytelnik jest wręcz wciągnięty przez autora w wir wydarzeń i zależności między bohaterami, a wszyscy oni pragną jednego – miłości.

Kate, młoda kobieta, zgadza się wyjść za Rogera Tynieckiego. Jednak okazuje się, że służąca dwadzieścia osiem lat wcześniej, karmiąc młodego panicza i swojego syna, zamieniła chłopców. Mówi o tym na łożu śmierci. Roger Tyniecki staje się Maciejem Zudrą, a zwykły Maciej Rogerem. Mimo to Kate postanawia dotrzymać słowa i bierze ślub już teraz z Maciejem. Nie przejawia on jednak chęci do pracy, a jego rozrzutny tryb życia doprowadza do licznych długów.

Mam tyle myśli odnośnie tej książki, że nie wiem nawet od czego zacząć. Na pewno książkę przeczytałam bardzo szybko, bo w cztery dni. Fabuła tak bardzo mnie zainteresowała, że czekałam tylko na moment aż znów po nią sięgnę. Postaci są doskonale stworzone, różnorodność charakterów, błyskotliwość dialogów – tu naprawdę wszystko jest tak jak trzeba.

To też, a może przede wszystkim powieść o życiu, ludzkich rozterkach. Tyle się tam dzieło, że nie mogłam się doczekać, co wydarzy się jako następne i jak potoczą się losy Kate, Macieja i Rogera – czyli tytułowych trzech serc.

Oczywiście trzeba brać pod uwagę, że książka ma prawie 90 lat, a z tego co pamiętam to w dwudziestoleciu międzywojennym pisano inaczej, skupiano się na innych kwestiach. Jednak mimo to książka ani trochę nie nudzi, a wręcz jest bardzo aktualna na obecne czasy.

Mam wrażenie, że książki Tadeusza Dołęgi-Mostowicza wciąż pozostają w kręgu mniej znanych lektur. A są to historie pełne barw, ukrytych znaczeń a także motywów dyktowanych przez prawdziwe życie. I mam na myśli tutaj nie tylko słynnego "Znachora", ale także pozostałe historie spod pióra autora.

"Trzy serca" to lektura, którą okrywałam z rosnącą ciekawością. Nie spodziewałam się, że aż tak przypadnie mi do gustu a jednak autor w pełni trafił w moje oczekiwania i przedstawił mi świat takim jakim on był w ówczesnych czasach. Zaprosił do przedwojennej Warszawy i otworzył drzwi do blichtru oraz przepychu, które zwodziły bohaterów i dyktowały im własne warunki. Konfrontując oczekiwania społeczne z niespełnionymi ambicjami postacie Dołęgi-Mostowicza pokazały, że nie zawsze musimy wpisywać się w to co robią wszyscy, by czuć się dobrze i iść przez życie z podniesioną głową. Prosty język i malowniczy styl od samego początku zachęcają czytelnika do przewracania kolejnych stron i opisują w pełni dojrzałą, wiarygodną historię.

Przenosimy się do wielkiego miasta i sledzimy życie arystokratów oraz ziemiaństwa. Alkohol i dynamiczne dyskusje zajmują czas na zabawie i szaleństwie, nie bacząc na to co wydarzy się tuż za rogiem. Hrabia i jego kuzynka pokażą czytelnikom jak nocne życie potrafi wciągnąć, zepsuć i pozbawić ograniczeń. Ona wytworna, piękna i inteligentna nagle zacznie się zatracać na naszych oczach. A jak sobie okaże będzie to dopiero wstęp do kolejnych dramatycznych wydarzeń.

Autor w zaskakujący sposób prowadzi nas przez przedstawioną sieć międzyludzkich relacji i rozkłada na czynniki pierwsze profile psychologiczne swoich bohaterów. Robi to z precyzją, wprawą a także bystrością oraz spostrzegawczością świata. Jego postacie są w pełni dojrzałe, wymykające się wszelkim schematom a także stające na pograniczu dobra i zła, ponieważ czytelnik ma szansę spojrzeć jak zmieniają się na naszych oczach, jak wpływ szaleńczej zabawy potrafi kształtować charakter na nowo. Z zaskoczeniem i niemałym przerażeniem zatem patrzymy jak eleganccy bohaterowie staczają się w dół ku otchłani krótkiej ekscytacji i nie baczą na to, że stoją w przededniu nadchodzącej wojny. Mrok zatem wsi w powietrzu, ale pojawia się też zapach dobrej zabawy i poczucie wolności, konfrontując zatem te wszystkie skrajne emocje otrzymujemy lekturę od której trudno się oderwać i która zaskakuje na każdym kroku.

"Trzy serca" to obowiązkowa historia dla wszystkich, którzy poszukują książek dojrzałych, inteligentnych i mocno dających do myślenia. Pobudza wyobraźnię, wciąga nas do świata sprzecznych czynów i udowadnia, że natura ludzka jest tak złożona, że momentami niemożliwa do zrozumienia. Autor wydaje się bacznym obserwatorem świata, inteligentnym człowiekiem potrafiącym rozłożyć psychologiczne aspekty ludzkie na czynniki pierwsze, dzięki temu otrzymujemy angażującą lekturę pełną ukrytych znaczeń. Żałuję, że ta książka wciąż pozostaje bez echa w świecie polskiej literatury, ponieważ wydaje się jedną z najciekawszych opowieści jakie ostatnio miałam okazję przeczytać.