Audiobook Tańczący Trumniarz mp3

Drugi tom po udanym pierwszym budzi zawsze większe oczekiwania i zawiesza dla autora wyżej poprzeczkę.

Tym razem Lincoln Rhyme staje do walki z prawdziwą maszyną do zabijania, człowiekiem wyszkolonym, skupionym na zadaniu i co gorsza absolutnie bezwzględnym.

Pewną nowością w drugim tomie jest nieco bardziej rozbudowana warstwa obyczajowa, jednak nie można powiedzieć, żeby zdominowała ona znaczącą część historii.

Autor kolejny raz zaskakuje czytelnika, ponieważ o ile w pierwszej części ukazywał sporo zakulisowych nowinek z zakresu prowadzenia dochodzenia, tak tutaj wprowadza czytelnika w meandry chorego umysłu mordercy. Deaver serwuje nam istne studium psychiki zwyrodnialca, ukazuję co jest jego motorem napędowym oraz co bodźcuje go do kolejnych kroków.

Podoba mi się też to, jak autor pieczołowicie dba o szczegóły nawet te z pozoru drugoplanowe postacie, są wyraziste można je lubić lub nie, ale nie można powiedzieć, że są płaski i nijakie.

Nieprzerwanie wrażenie robi na mnie gra autora z czytelnikiem, to jak go zwodzi i raz za razem wyprowadza na manowce, całej tej grze dramaturgii dodaje fakt, że historia narzuca konkretne ramy czasowe, co do terminowości kolejnych zdarzeń i właśnie ta presja czasu powoduje jeszcze większe emocje u czytelnika, ale odnotować też warto żonglowaniem napięciem u czytelnika, które autorowi wychodzi znakomicie.

Z racji sporej ilość pirotechniki i wybuchów można by powiedzieć, że to iście wybuchowa powieść dlatego mogę ją z pełną odpowiedzialnością polecić. W moim przypadku odnalazłam serię kryminalną, która już wiem, że pochłonie mnie bez końca.

Post powstał w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem Prószyński S-ka

Drugi tom z serii z Lincolnem Rhyme’em, ale o nim później.

Ekipa śledczych wraca do normalności po rozwiązaniu sprawy Kolekcjonera kości. Dostaje nowe zlecenie – udaremnienie zamachu na jedynych świadków mogących wtrącić do więzienia bezwzględnego przestępcę, który wynajął do tego zlecenia mistrza w swoim fachu.

Wyobraźcie sobie płatnego zabójcę, którego jeszcze nikt nigdy nie widział. Jedyna osoba, która może cokolwiek o nim powiedzieć uważa, że widziała tylko jego tatuaż – śmierć tańczącą ze swoją ofiarą przy otwartej trumnie.

Bezwzględny zawodowiec, który może być dziesięcioma różnymi osobami na raz. „Zmienia kształt uszu, robi sobie operacje plastyczne, wszczepy silikonowe. Dodaje blizny, usuwa je, przybiera i traci na wadze”. Potrafi nawet obedrzeć zwłoki ze skóry – wtedy skóry rąk używa jako rękawiczek, jednocześnie myląc pracujących nad śledztwem policjantów.

Mało? Jest świetnie wyszkoloną maszyna do zabijania. Niedościgniony w taktyce walki, obsłudze wszystkich rodzajów broni palnej i białej. Mistrzowsko operujący materiałami wybuchowymi tworząc z nich wytworne miny pułapki.

I właśnie jego ściganiem musi zająć się Lincoln Rhyme i jego zespół. Prawdziwe Mission Impossible, ale nie dla niego.

Lincoln uważa, że celem kryminalistyki jest „ścisłe określenie obiektu poszukiwań….konkretny ślad trzeba połączyć z jednym źródłem pochodzenia i wyłączyć inne”

Proste? Dla Lincolna to bułka z masłem. Chociaż przyznam szczerze Trumniarz to bardzo wymagający przeciwnik, dlatego metody użyte do jego zatrzymania też będą musiały być wyjątkowe.

„Tańczący trumniarz” to drugi tom serii z Lincolnem Rhyme’m. Śmiało można powiedzieć, że trzyma poziom. Jeffery Deaver przyzwyczaił do budowania napięcia i przewrócenia fabuły kilkukrotnie do góry nogami. Właśnie za te zabiegi cenię tego autora.

Bardzo polecam tę książkę.

Podczas lotu na pokładzie małego samolotu dochodzi do wybuchu, w wyniku którego ginie dwóch pilotów. Poproszony o pomoc w sprawie kryminolog Lincoln Rhyme zaczyna podejrzewać, że sprawcą jest osoba, którą przed kilku laty próbował bezskutecznie złapać. Z pomocą swojej asystentki Amelii Sachs zbiera kolejne dowody na potwierdzenie swojej tezy. Morderca do wynajęcia, nazywany przez śledczych Tańczącym Trumniarzem jest nieprzewidywalnym przeciwnikiem. Wiadomo, że nie cofnie się przed niczym, a do celu dąży, wykorzystując zaskakujące możliwości i techniki. Wypadek pilotów był zaledwie preludium wydarzeń, do jakich śledczy zostali “zaproszeni” przez przenikliwego mordercę. Czy tym razem genialny umysł Rhyme wyprzedzi kroki zbrodniarza? Kryminolog kieruje się w sprawie osobistymi pobudkami, które mogą mieć znaczący wpływ dla sprawy.

Dawno nie czytałam kryminału, w którym główny sprawca odznaczałby się taką wyobraźnią i kunsztem przy planowaniu kolejnych zbrodni. “Tańczący trumniarz” za sprawą wartkiej akcji nie pozwala oderwać się od lektury. Do samego końca nie jest jasne, kto jako pierwszy wykona kolejny krok, a do kogo będzie należał ten ostatni.

Książka zamiast kwiatka

Współpraca barterowa z @proszynski_wydawnictwo @[Adres usunięty]e

Jak ja uwielbiam gdy okładka jest odzwierciedleniem fabuły. A Wy macie podobnie, czy nie ma to dla Was znaczenia?

Jak sami widzicie okładka "Tańczącego trumniarza" jest intrygująca, trochę przerażająca i pełna ekspresji. Taka jest również ta książka.

Kto czytał "Kolekcjonera kości" ten już wie, że książki autora bierze się w ciemno. Genialny kryminolog Lincolm Rhyme pomimo swojej niepełnosprawności pomaga policji. Tym razem przyjdzie mu się zmierzyć ze sprawą Tańczącego Trumniarza. Seryjnego mordercy, który od lat wodzi służby za nos. Zmienia wygląd, jest bardzo ostrożny, nie pozostawia żadnych śladów. Jest nieuchwytny. To morderca do wynajęcia. Tym razem za zadanie ma wyeliminowanie trzech świadków zanim zdarza złożyć swoje zeznania. Pozbył się już pierwszego z nich. Do zakończenia zadania pozostaje mu 48 godzin.

Czy Lincoln i Amelia wraz z policją powstrzymają go i uda im się ocalić życie pozostałych świadków?

Kochani osobiście pokochałam tę serię całym serduchem. Znajduję tu wszystko czego moja mroczna dusza potrzebuje. Wartką akcję, zawiłą intrygę, pokręcony, psychopatyczny umysł, cały proces śledztwa, który skupia się na profilerce no i oczywiście nieszablonową, wymykającą się wszelkim stereotypom parę "psów tropiących". Przepraszam za to określenie ale oni właśnie tak pracują.

Uwielbiam styl pisania i nie chodzi mi tylko o tę literacką warstwę. Bardzo doceniam te techniczne aspekty, które z niezmierną dokładnością nam przytacza.

Na ręce wydawnictwa składam wyrazy uznania za sposób wydania tej serii. Te książki radują oczy i serce a także tę czytelniczą duszę.

Polecam bardzo bardzo mocno.