Audiobook Tamta Ona mp3

“Każdy koniec jest początkiem czegoś nowego”.

Dominika jest kobietą spełnioną, kochający mąż, dorastający synowie, piękny dom z ogrodem, dobra praca. I nagle pewnego po dwudziestu trzech latach szczęśliwego małżeństwa, mąż oświadcza, że odchodzi, że przestał kochać. Kobieta jest zdruzgotana, nie rozumie dlaczego? Zostaje ogromna pustka, samotność, niemoc i łzy. Codzienność diametralnie się zmienia, każdy dzień staje się wyzwaniem, Dominika toczy ze sobą nieustanną walkę, siłę dają jej synowie. Wie, że gdzieś tam, jest tamta Ona. Czas płynie, nadzieja na lepsze jutro coraz śmielej dalej o sobie znać.

Książki Autorki biorę w ciemno! To zawsze są ogromne emocje, wrażenia, doznania, nie inaczej było teraz. Fabuła ciekawie utkana, dopracowana w każdym szczególe, niesie ogromne emocje. Ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie, mamy teraźniejszość i czasy z młodości Dominiki, jej męża i przyjaciół. Autorka ma niesamowity, barwny, plastyczny styl, z wyczuciem i subtelnością czaruje słowem. Z wnikliwością i empatią oddaje emocje jakie targają bohaterami, nie ocenia ich. A ci rewelacyjnie ukazani, to zwykli, nieidealni, barwni ludzie. Złożone, niejednoznaczne osobowości. Dominika od razu skradła moje serce, niesamowita, inteligentna, serdeczna, wrażliwa kobieta. Z całego serca jej kibicowałam, miałam nadzieję, że uśmiech zagości na jej twarzy.

Życie, które niesie złe i dobre niespodzianki. Na Dominikę niespodziewanie spada lawina zła. Kobieta jest zaskoczona, nigdy czegoś takiego nie spodziewałaby się po ukochanym mężu. A jednak… Zdrada, rozpad rodziny, poczucie odrzucenia, zachwianie wiary we własne poczucie wartości i ból. Ból, który dusi, jest trudny do wytrzymania, z którym trzeba nauczyć się żyć. Nie chcę nawet myśleć o postawieniu się w sytuacji bohaterki. Trudna konfrontacja z własnymi emocjami, pustka i złość. Ogromna pomoc i wsparcie ze strony przyjaciół. Czas, który leczy rany, pozwala pogodzić się z trudną rzeczywistością, wewnętrzna siła, która pozwala ruszyć do przodu. Przeżycia z dzieciństwa, które mają wpływ na dorosłe życie, złe wspomnienia pozostawiają trwały ślad. Miłość do gór, ich majestat i piękno.

Słodko-gorzka, mądra, subtelna, napisana wrażliwym sercem, niosąca nadzieję opowieść. Daje do myślenia, o kobietach i dla kobiet. Serdecznie polecam! Tatiasza i jej książki :)

🍋 „𝓣𝓪𝓶𝓽𝓪 𝓞𝓷𝓪” 𝓜𝓸𝓷𝓲𝓴𝓪 𝓐. 𝓞𝓵𝓮𝓴𝓼𝓪

 Dominika kocha wiosnę, bo wtedy jej ogród budzi się do życia, cała przyroda rozkwita, a dni mienią się kolorami. 

▪𝗥𝗘𝗖𝗘𝗡𝗭𝗝𝗔 ▪

Życie potrafi zaskakiwać i niestety często bywa tak, że nasze oczekiwania znacznie różnią się od tego, co sobie wymarzyliśmy. Nie wszystko układa się tak, jak byśmy tego chcieli i naszym jedynym zadaniem w takiej sytuacji jest się do tego dostosować lub spróbować w jakiś sposób zmienić to, co przygotował dla nas los. Nawet jeśli nie zawsze jest to łatwe. Szczególnie gdy zawodzi nas człowiek, którego kochamy najbardziej na świecie i nie wyobrażamy sobie rzeczywistości bez tej osoby.

Przeżyła to nasza główna bohaterka, którą zostawił mąż po kilku latach małżeństwa. Porzucił rodzinę dla innej kobiety. Dominika musi na nowo odnaleźć sens w życiu i stanąć na nogi, ponieważ ma dla kogo żyć. Codzienność staje się sceną walki, którą Dominika toczy sama z sobą. Dzień po dniu tworzy siebie na nowo ze świadomością, że tylko z popiołów można się tak najprawdziwiej odrodzić. 🌿

Do mnie morał tej powieści naprawdę mocno trafił i pozwolił mi nawet na chwilę zastanowić się nad własnym życiem i własnymi wyborami, które niekiedy okazują się być złym posunięciem. Jednak takie jest życie, nigdy nie wiemy co czeka nas za zakrętem. Ta historia dobitnie uświadamia, jak życie potrafi dać w kość odbierając nadzieję na lepsze jutro. Jednak siłą takich sytuacji jest chęć podniesienia się z upadku i odnalezienia własnego szczęścia na nowo. Właśnie to definiuje głównych bohaterów tej powieści. Mówi się, że czas leczy rany. Jednak nie zawsze tak jest. Czasami potrzebujemy drugiej osoby, która pomoże nam podnieść się z upadku.

Pani Monika stworzyła mądrą, pełną emocji historie, która wzruszy nawet najtwardsze serce. Uzmysławia, że każdy z nas ma w sobie tę siłę by podnieść z każdej, nawet najgorszej sytuacji. Jest wręcz przepełniona skrajnymi emocjami, które odczuwamy wraz z bohaterami. To tak emocjonalnie napisana powieść, że nie sposób odłożyć jej na bok, dopóki nie pozna się zakończenia. Postaci wykreowane przez autorkę byli niezwykle, co się rzadko zdarza - realni, więc czytelnik z łatwością może się z nimi zaprzyjaźnić.

„Tamta Ona” to bardzo poruszająca opowieść o życiu, o zdradzie, o przyjaźni, miłości i niezwykle trudnych, życiowych wyborach. ❤🌿 Mocno wam ją polecam!

Którą z dzisiejszych premier polecacie? Jest jakaś, co mocno przyciągnęła Waszą uwagę?

Bo ja taką mam. Jest nią najnowsza powieść od @[Adres usunięty]a. Nie znałam pióra tej Autorki, jedynie moja Mama zawsze się nią zachwycała i w głównej mierze to właśnie dzięki Mamie poznałam jej twórczość, która mnie dosłownie urzekła.

"Tamta ona" to opowieść o kobiecie, która uwielbia wiosnę, górskie wyprawy; która żyje sobie w szczęśliwym małżeństwie od dwudziestu trzech lat. Jednak pewnego dnia mąż postanawia od niej odejść. Jej poczucie bezpieczeństwa oraz własnej wartości zostaje sprowadzone do parteru. Od tej pory bohaterka musi nauczyć się żyć w nowej rzeczywistości. Czy odrodzi się jak feniks z popiołów? Zapraszam do lektury.

"Tamta ona" to historia dojrzała, z doskonale poprowadzoną fabułą w dwóch liniach czasowych, gdzie świetnie wykreowani bohaterowie tworzą powieść idealną, rzeczywistą i co najważniejsze, wciągająca lekturę, w której można się zatracić jednocześnie utożsamiajac się z jej bohaterami.

Jest to bardzo poruszająca powieść, która łączy w sobie elementy osobistego dramatu i piękna natury. Jest to również opowieść o odwadze, nadziei i poszukiwaniu swojego miejsca w świecie. Oraz, że bez względu na wiek, zawsze jest dobry moment na to, aby zacząć wszystko od nowa i aby budować swoje życie według własnych pragnień i marzeń.

Książkę oceniam na bardzo dobrą, ponieważ skłania do refleksji i pokazuje, że życie nie jest tylko czarnobiałe, ale ma wiele barw.

Z tą historią spędziłam kilka przyjemnych wieczorów. Czytelnik wczuwa się w sytuację bohaterki, przeżywa emocje razem z nią. Autorka wie, jak zagrać na uczuciach. Myślę, że ta książka zapadnie w pamięci wielu osobom. Czytajcie!

Którą z dzisiejszych premier polecacie? Jest jakaś, co mocno przyciągnęła Waszą uwagę?

Bo ja taką mam. Jest nią najnowsza powieść od @[Adres usunięty]a. Nie znałam pióra tej Autorki, jedynie moja Mama zawsze się nią zachwycała i w głównej mierze to właśnie dzięki Mamie poznałam jej twórczość, która mnie dosłownie urzekła.

"Tamta ona" to opowieść o kobiecie, która uwielbia wiosnę, górskie wyprawy; która żyje sobie w szczęśliwym małżeństwie od dwudziestu trzech lat. Jednak pewnego dnia mąż postanawia od niej odejść. Jej poczucie bezpieczeństwa oraz własnej wartości zostaje sprowadzone do parteru. Od tej pory bohaterka musi nauczyć się żyć w nowej rzeczywistości. Czy odrodzi się jak feniks z popiołów? Zapraszam do lektury.

"Tamta ona" to historia dojrzała, z doskonale poprowadzoną fabułą w dwóch liniach czasowych, gdzie świetnie wykreowani bohaterowie tworzą powieść idealną, rzeczywistą i co najważniejsze, wciągająca lekturę, w której można się zatracić jednocześnie utożsamiajac się z jej bohaterami.

Jest to bardzo poruszająca powieść, która łączy w sobie elementy osobistego dramatu i piękna natury. Jest to również opowieść o odwadze, nadziei i poszukiwaniu swojego miejsca w świecie. Oraz, że bez względu na wiek, zawsze jest dobry moment na to, aby zacząć wszystko od nowa i aby budować swoje życie według własnych pragnień i marzeń.

Książkę oceniam na bardzo dobrą, ponieważ skłania do refleksji i pokazuje, że życie nie jest tylko czarnobiałe, ale ma wiele barw.

Z tą historią spędziłam kilka przyjemnych wieczorów. Czytelnik wczuwa się w sytuację bohaterki, przeżywa emocje razem z nią. Autorka wie, jak zagrać na uczuciach. Myślę, że ta książka zapadnie w pamięci wielu osobom. Czytajcie!

Nie kocham Cię już.

Nie chcę już z Tobą być.

To dwadzieścia trzy lata, oddaj mi ten czas. Te minuty, dni, miesiące lata.

Rozstanie jest jam żałoba. Musisz ją przeżyć po swojemu, w końcu odszedł bliski człowiek.

Michał był pierwszą miłością Dominiki, początkowo zresztą nieodwzajemnioną. Chłopak uważał ją za dziecko za które matka niemal siłą wcisnęła mu odpowiedzialność.

Wraz z kolejnymi dniami jego uczucia ewoluowały by po latach sprawić ,że ich drogi się połączyły.

Para doczekała się dwóch synów - Seweryna i Krzysia.

Wszystko wydawało się niczym z obrazka dopóki w życiu mężczyzny nie pojawiła się ONA.

Lena. Żona jego klienta, kobieta tak różna od Niki jak dzień różni się od dnia.

A jednak czymś Michała ujęła zaś jego żonie odebrała nie tylko miłość Bednarza , lecz przede wszystkim poczucie własnej wartości.

Teraz wszystko wydaje się boleć , nawet oddech.

Na szczęście Domi może liczyć na wsparcie swoich niezawodnych przyjaciół, których w większości poznała zresztą za sprawą byłego partnera..

Czy jej serce zostanie uzdrowione i czy pojawienie się Rafała odmieni szare dni?

Nie chcę zdradzać zbyt wiele z fabuły, ponieważ książka jest jedną z piękniejszych jakie miałam przyjemność poznać w trakcie współpracy recenzenckiej.

Patrząc na związek bohaterów jako osoba postronna nie jestem w stanie zrozumieć jakim cudem wzięli ślub, być może dlatego, że w moim odczuciu nigdy nie byli sobie pisani, ale myślę, że było to zamierzone , by pokazać, że miłość i wybory podyktowane sercem nie kierują się logiką.

Zdecydowanie bardziej przemawiali do mnie inni męscy bohaterowie- Cezary i Rafał.

Pani Monika uczyniła z nich bardzo realne osoby z którymi odnalazłabym wspólny język, lecz odmalowała również przekonujący obraz kobiecych więzi oraz rodzicielskiej miłości.

To powieść skłaniająca do zatrzymania się, głębszych przemyśleń i przede wszystkim pełna piękna i mądrości dla każdej kobiety.

Magiczna i wyjątkowa.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Moniki A. Oleksy okazało się strzałem w dziesiątkę. Zdumiało mnie, z jaką empatią i wyczuciem, a jednocześnie bez oceniania swoich bohaterów, Autorka oddaje złożoność ludzkich relacji. Skłoniło do refleksji natomiast to, o czym często zapominamy w codziennej gonitwie – że nic nie jest dane na zawsze i że nawet najtrudniejsze doświadczenia mogą prowadzić do nowego początku.

Trudno nie postawić się, choćby hipotetycznie, na miejscu Dominiki, bohaterki, którą życie zmusiło do redefinicji siebie. Która po wielu latach w szczęśliwym związku musiała zmierzyć się nie tylko z odejściem męża, rozpadem rodziny i swoimi emocjami – rozpaczą, złością, pustką – ale również spróbować odnaleźć siebie na nowo. Konfrontacja z własnymi emocjami i próba dalszego życia bez drugiej połowy, wyrwanej części duszy, która wydawała się wrośnięta na zawsze, wymaga czasu i wsparcia przyjaciół.

Autorka zręcznie splata przeszłość i teraźniejszość. Wspomnienia Dominiki zabierają nas do jej nastoletnich lat, kiedy pierwsza miłość do Michała oraz uczucie do gór płonęły z niebywałą siłą, łącząc dwa serca i dwie dusze na wiele lat. Wspólne chwile Michała i Dominiki w Tatrach, pełne młodzieńczej miłości i marzeń, kontrastują z brutalnym rozczarowaniem dorosłości.

Jednym z najbardziej poruszających wątków powieści jest obraz rodziny. Dominika, jako dziecko rozwiedzionych rodziców, doskonale zna uczucie utraty stabilności i przynależności. Jej wspomnienia, pełne żalu i buntu wobec decyzji matki o przeprowadzce z Warszawy do Lublina, pogłębiają dramatyzm teraźniejszych wydarzeń. Mimo to, Autorka nie daje się porwać pesymizmowi – nawet "wyszczerbiona i popękana" rodzina nadal pozostaje rodziną, co staje się jednym z głównych przesłań książki.

Czytając tę powieść, trudno nie odczuwać głębokiego współczucia dla Dominiki i nie zżywać się z jej historią. To opowieść o zdradzie, stracie i poczuciu odrzucenia, która jednocześnie pokazuje, że nawet po największym bólu można znaleźć w sobie siłę, by iść dalej. Ale to nie tylko opowieść o zdradzie i stracie, lecz także o odnajdywaniu siebie w świecie, który nagle przestał być znajomy i w którym trzeba na nowo uczyć się swojej odrębności. To książka, która wywołuje łzy, ale także daje nadzieję, przypominając, że po najgorszej burzy zawsze wyjdzie słońce.

Na koniec wspomnę, że Autorka ma wyjątkowy dar tworzenia złotych myśli i wartościowych cytatów, do których warto wracać, zarówno tych refleksyjnych, jak i budujących oraz optymistycznych. Sama wypisałam ich pokaźną listę.

„Tamta ona” to najnowsza książka Pani Moniki A. Oleksy. Jest to pierwsza książka jaką przeczytała tej autorki. I żałuje, że do tej pory nie poznałam książek tej autorki.

„Tamta ona” to książka, która urzekła mnie górskim klimatem, subtelnością, a zarazem siłą głównej bohaterki oraz mądrością jaką płynie z jej kart. Czytając historię Dominiki nie jeden raz miałam łzy w oczach.

Dominika to matka i żona, która uważała, że ma wszystko i do szczęścia nie potrzebuje już niczego więcej. Po 23 latach małżeństwa jej mąż Michał, zostawił ją. Jej życie rozpadło się.

Książka zawiera dwie linie czasowe. Czasy współczesne i połowę lat dziewięćdziesiąte. Autorka zabiera nas do roku 1995 kiedy to poznajemy nastoletnią Dominikę. Wprowadza się ona do domu przyjaciółki matki. Michał nie bardzo był zadowolony z tego, zwłaszcza gdy jego matka poprosiło go by zabrał w góry Dominikę.

Dominika wiele przeszła w życiu. Czuła się cały czas smutna i niechciana. Nie potrafiła znaleźć swojego miejsca na świecie. Ale pomimo to, odnalazła szczęście. Niestety nic nie jest dane na zawsze. Gdy dowiedziała się od męża, że już jej nie kocha i chce odejść, załamała się. Ale z czasem potrafiła stanąć na nogi. Zmieniła się. Dojrzała.

Oprócz wspaniałej charakterystyki Dominiki, autorka cudownie oddała klimat Tatr. Wręcz czułam, że jestem na opisanych szlakach i wraz z bohaterami wspinam się na Giewont czy moknę podczas burzy. Ale Tatry to nie jedyne góry jakie pojawiają się w tej książce. Pani Monika zabrała mnie również w góry Izerskie, które kocham.

Książka napisana jest pięknym językiem. Jest kopalnią cytatów i kipi z niej wręcz emocjami. Nie ważne czy mamy 17 lat czy 40. Zawsze w ramionach matki będziemy szukać ukojenia i pocieszenia. Pani Monika pokazała również w tej książce piękno prawdziwej przyjaźni, która przetrwała lata.

Jeśli lubicie ciepłe, wzruszające i zachwycające górskim klimatem książki to koniecznie przeczytajcie „Tamta Ona”.