Audiobook Spirala zła mp3

Tak jak jednym z bohaterów tej książki jest genialny reżyser, którego filmy zostają z widzem na dłużej i którym wręcz nie można się oprzeć pomimo strasznych rzeczy jakie się w nich dzieją, tak mam wrażenie, że Bernard Minier jest mistrzem w pisaniu niesamowicie mrocznych książek. Czytelnik zagłębia się w tę historię z lekkim dreszczykiem który wręcz przechodzi w przerażenie, zastanawia się czy chce wiedzieć więcej, jednak ciekawość zawsze bierze górę.

Kiedy w szpitalu psychiatrycznym zostaje popełnione morderstwo policja nie ma zbyt wielu tropów, jednak kolejne znalezione torturowane zwłoki, samobójstwo producenta filmowego zaczynają nam pokazywać, że wszystkie te zbrodnie łączy jeden mianownik, a mianowicie nigdy nie wyemitowany film ekscentrycznego reżysera. Orfeusz albo spirala zła był to tak straszny film, że zniknął zanim się pojawił, dodatkowo otoczka mroczności i wielu wypadków w trakcie jego kręcenia sprawia, że wielu amatorów takiego kina goni za nim starając się czegoś więcej dowiedzieć. Jedną z poszukiwaczy jest Judith, która dostaje zaproszenie do posiadłości Morbusa Delacroix znajdującej się w Pirenejach. Jest zaszczycona, gdyż reżyser wycofał się z życia i nie daje żadnych wywiadów. Jednak Judith ma też inny plan, chce odkryć coś co zostało dawno temu pogrzebane. Co chce odkryć Judith? Kto stoi za serią morderstw? Co naprawdę działo się na planie Orfeusza dowiesz się tego z tej książki. To ta książka, która zostaje z tobą na dłużej i o której myślisz jeszcze po zakończonej lekturze. Jest w niej dużo odniesień do horrorów, jeśli więc ktoś lubi tego typu filmy powinien być szczególnie zadowolony.

Kiedy w Tuluzie zaczynają ginąć ludzie związani z przemysłem filmowym detektywi szybko wykluczają przypadkowość, choć pozornie ich śmierci nic nie łączy, uważne oko Martina w końcu zauważa, że wszystkie ślady prowadzą do Morbusa Delacroix’a - znanego ze swoich okrutnych filmów reżysera, który lata temu porzucił karierę i zaszył się w Pirenejach. Co ze zbrodniami ma wspólnego ekscentryczny reżyser? Kto jest mordercą? I jaką rolę w tym wszystkim odegra Judith – studentka filmoznawstwa chcąca przeprowadzić wywiad ze swoim idolem?

Spirala zła to kolejna (ósma) powieść Bernarda Miniera o przygodach detektywa Servaz’a, nie martwcie się jednak, ponieważ autor zadbał, by można było ją czytać samodzielnie, wiec nawet jeśli nie znacie poprzednich tomów możecie śmiało sięgnąć po ten.

W francuskiej Tuluzie zbrodnia nie śpi. W szpitalu psychiatrycznym ginie znany twórca efektów specjalnych do horrorów. Pewien ksiądz udziela ostatniego namaszczenia specjaliście od filmu Matthiasowi Laugierowi, a potem na jego prośbę spotyka się z reżyserem tego samego kina Kennethem Zornem. W tym samym czasie młoda studentka Judith Tallandier jedzie by zobaczyć się z innym twórcą filmów gore Morbusem Delacroix

W filmowym półświatku dzieje się coś niedobrego, a ślady niczym trop z okruszków prowadzą detektywa Servaza głębiej i głębiej w świat artystycznej bohemy. Jednak każdy czyn ma swoje konsekwencje, czy cena, którą przyjdzie mu zapłacić za rozwiązanie tej zagadki nie okaże się zbyt wysoka?

Spirala złą w założeniu autora zdaje się miała być dziełem szokującym. Nie można jej odmówić tego, że jest mroczna i duszna od tajemnic, niestety szoku nie wywołuje za grosz. Może gdyby autor wydał ją 30 lat temu, kiedy dostęp do Internetu był wciąż w powijakach czytelnicy drżeliby na samą myśl, jednak dzisiaj? Odnoszę wrażenie, że autor po prostu nie przyłożył się do reserachu tak pod kątem badania rynku jak i serwowanych treści. Bernard Minier postanowił wpleść w swoją opowieść okultyzm, lucyferianizm i horrory typu gore, jednak im dłużej człowiek czyta tym niestety bardziej wyraźne staje się to, że po drodze coś poszło nie tak. Czy to wspomniany wyżej brak odpowiedniego rozeznania się w temacie, czy może naciski wydawcy, by książka nie była zbyt brutalna i krwawa odniosły dość przykry skutek. Całość sprawia wrażenie, jakby autor wygooglował odpowiednie tematy i spisał tytuły, które wydawały mu się pasujące do wątku przewodniego jego powieści, nie poświęcając im więcej uwagi.

Całość mogłabym podsumować stwierdzeniem „lizanie cukierka przez papierek”. Ponieważ prawda jest taka, że żyjemy w czasach gdzie większość z nas widziała Ludzką stonogę czy Serbski film, jeśli nie w całości to w fragmentach, a ilość krwi i zagęszczenie trupów, które i bez tego serwuje nam telewizja sprawiają, że książka zamiast szokować i przerażać wywoływała raczej uśmiech politowania „z czym do ludzi…”

Mimo wszystko książka nie jest zła, bo autorowi nie można odmówić talentu i sprawności prowadzenia wątków. Jak na powieść z kryminalną zagadką w tle przystało Spirala zła jest osnuta pajęczyną mrocznych tajemnic i pogrzebanych sekretów. Bernard Minier doskonale prowadzi swoje postacie wikłając je w kolejne problemy i zmuszając do podejmowania ryzykownych i trudnych decyzji.

Choć przyznaje, że męczył mnie brak dopracowania drobnych szczegółów i ten nietrafiony wątek gore to jednak książka nie była wcale zła. Myślę, że znacznie bardziej niż do mojej grupy wiekowej trafiać będzie do dzisiejszych pięćdziesięciolatków, którzy nie mieli szansy przesiąknąć tak bardzo kulturą Internetu jak młodsze pokolenia i których jeszcze wiele może zaszokować.

Za egzemplarz recenzencki dziękuję Domowi Wydawniczemu Rebis

#współpracarecenzencka

#współpracabarterowa

#współpracareklamowa

Kryminały Bernarda Miniera są dla mnie prawdziwą ucztą. Od początku coś się dzieje, brak tutaj zbędnych opisów, dynamika akcji jest taka jaką lubię. Trupy, ślepe tropy, zaskakujące zwroty akcji i to napięcie, które nie opuszcza ani na krok. Autor nie oszczędza czytelnika opisami drastycznych scen. Rozwiązanie zagadki nie jest oczywiste i trudno się domyśleć kto jest mordercą. Akurat okazała się nią osobą, której w ogóle nie brałam pod uwagę. No i samo zakończenie… Gdy myślałam, że to już koniec emocji, autor postanowił podać kolejną dawkę napięcia.

„Spirala zła” to już 8 cześć cyklu z Martinem Servazem. Dla mnie była to jednak pierwsza zagadka do rozwiązania z tym bohaterem. Po lekturze jednak wiem, że sięgnę na pewno po kolejny tom, jak również nadrobię początkowe.

Tuluza, Zakład Psychiatryczny. To tutaj zostają znalezione zwłoki z licznymi ranami jednego z pacjentów. Mężczyzna jednak nie od tych ran zmarł, a od użądlenia pszczół, które znajdowały się w jego gardle. Sprawą zajmuje się policjant Martin Servaza. Czy będą kolejne trupy? Będą.

W Pirenejach mieszka znany reżyser horrorów Morbus Delacroix. Pewego dnia wybiera się do niego studentka Judith. Znawczyni i fanka jego dzieł. Ku jej zdziwieniu reżyser nie tylko zgadza się z nią spotkać, ale również zaprasza do swojej górskiej samotni. Kobieta przyjechała do niego nie tylko z powodu swojej pracy na studiach, ale również z egoistycznych pobudek. Jakich?

Co łączy te trzy osoby? Co ukrywa Judith? I kto jest mordercą? A może jest ich paru?

Książkę czyta się z zapartym tchem. Posiada krótkie rozdziały, które sprawiają, że czyta się ją bardzo szybko mówiąc sobie jeszcze jeden, jeszcze jeden. Na koniec autor puścił wodze fantazji. Zaskoczył mnie totalnie. Akcja książki jest dość dynamiczna, ale to co dzieje się na końcu to jest wielkie WOW.

“Spirala zła” Bernarda Miniera to tom serii kryminalnej z komendantem Martinem Servazem, ale może po niego sięgnąć każdy - sama wcześniejszych tomów ciągle nie czytałam, a nie miałam żadnych problemów, by odnaleźć się jego w fabule. Historia, jaką autor nam serwuje, mocno opiera się na tematyce filmów grozy. Nie tylko intryga kręci się wokół fikcyjnej postaci reżysera tego gatunku, ale nieustannie odwołuje się do filmów prawdziwych, ba! na ostatnich stronach sam autor zamieszcza spis 150 filmów grozy, które według niego są kultowe. I sama fabuła też taka trochę jest - jest mroczna, momentami brutalna, momentami przerażająca, budząca dezorientację i dreszcze niepokoju. Ale cały czas to kryminał, autor balansuje na granicy, jednak nigdy jej nie przekracza. Intryga zbudowana jest doskonale, opiera się o zagadkę morderstwa niejako zamkniętego pokoju, z którego morderca jakimś cudem uciekł. Prowadzi w rejony mroczne, w których wymuszone zostają na nas rozważania na temat sztuki, tego co różni prawdziwe dzieło sztuki od szaleństwa, a także o przemocy w ogóle, tej tak obecnej w naszych czasach. To historia duszna, w której im dalej w lekturę, tym mniej chwil na oddech. Autor nie oszczędza w niej nikogo - ani czytelników, ani postaci, ani chyba siebie, gdyż przecież research, jaki zrobił do tej książki, musiała i na nim wywrzeć mocny wpływ. Mnie nie pozostaje nic innego jak ten tytuł polecić fanom mrocznych, solidnych kryminałów oraz fanom kina, nie tylko filmów grozy, ale w ogóle historii kina i interesujących się ogólnie wątkiem sztuki, o której tak wiele tutaj się rozmawia. A ja muszę teraz znaleźć czas, by poznać wcześniejsze losy postaci tej serii!

"Spirala zła" to już ósmy tom serii z Martin'em Servaz'em w roli głównej i choć od premiery poprzedniej części minęły prawie trzy lata, to wielu czytelników bardzo czekało, w tym ja. Bo Minier to jedno z nazwisk, które u mnie są na liście ulubieńców i z chęcią sięgam po jego kolejne powieści nawet jeśli nie są idealne. A Wy macie takich autorów?

No i właśnie dlatego, gdy tylko zobaczyłam tę zapowiedź wiedziałam, że muszę ją mieć i przeczytać. I choć jest to już kolejny tom, to pojawiły się informacje, że można śmiało czytać bez znajomości poprzednich. Osobiście się z tym nie zgadzam, bo mimo, że to zupełnie oddzielna historia, to jednak Servaz jest tutaj głównym bohaterem, a to, co działo się wcześniej ma ogromne znaczenie i wpływ na jego decyzje i to, co robi.

A propos Servaz'a to tym razem staje przed zagadką kryminalną do rozwiązania. Pewien reżyser, unikający kontaktu z ludźmi nagle wszystkich zaskakuje, bo zaprasza do swojej posiadłości w Pirenejach studentkę chcącą przeprowadzić z nim coś na kształt wywiadu. Ale jak na kryminał przystało, mamy też trupa. W szpitalu psychiatrycznym zostaje zamordowany mężczyzna. Istotne jest to, że jest on scenarzystą wspomnianego wyżej reżysera. Żeby tego było mało, to nie jest jedyny trup w tej opowieści. Czy Martin wyplącze się z tytułowej spirali zła?

Jak na Miniera przystało mamy kawał świetnej historii, na którą widać, że był pomysł, plan, a później dobre wykonanie. Może nie jest idealnie, bo momentami miałam wrażenie, że autor aż za bardzo się zapędza i robi się nierealnie, to jednak zaserwował mieszankę kryminału i dreszczowca w swoim stylu.

"Spirala zła" jest dość ciężką książką i może niesamowicie wpłynąć na nastrój, bo w trakcie czytania czuć jak by powoli czytelnika zalewała ciemna, gęsta, depresyjna smoła. Ciężko się z tego wygrzebać, zostaje to w głowie. Akcja nie jest napędzana, tylko właśnie posuwa się powolutku do przodu odkrywając kolejne elementy układanki, a mimo to na końcu pojawia się pewnego rodzaju zaskoczenie, bo kandydatów na mordercę było całkiem sporo.

Servaz nie zawodzi. To ten sam bohater, którego można było poznać już w poprzednich tomach serii i z przyjemnością ponownie za nim podążałam ku rozwikłaniu tego wszystkiego i czując, że wręcz się zmienia w zupełnie innego człowieka. Czyżby to śledztwo miało mieć na niego aż taki wpływ?

Mimo, że momentami obawiałam się, że Minier przesadzi, pójdzie w tym wszystkim za daleko, to jednak wybrnął i stworzył kolejną bardzo dobrą książkę. Zostawił sobie także furtkę na kolejne, ale nie można powiedzieć, że tego nie robił za każdym razem przy poprzednich częściach. To po prostu jest taki element, który ma dać nam, czytelnikom, nadzieję na następne powieści i jest zawsze tak wżerający się w mózg, że czeka się jak na naprawdę wyśmienity serial.

Recenzja powstała we współpracy z Domem Wydawniczym Rebis.

"Spirala zła" to już ósmy tom serii z Martin'em Servaz'em w roli głównej i choć od premiery poprzedniej części minęły prawie trzy lata, to wielu czytelników bardzo czekało, w tym ja. Bo Minier to jedno z nazwisk, które u mnie są na liście ulubieńców i z chęcią sięgam po jego kolejne powieści nawet jeśli nie są idealne. A Wy macie takich autorów?

No i właśnie dlatego, gdy tylko zobaczyłam tę zapowiedź wiedziałam, że muszę ją mieć i przeczytać. I choć jest to już kolejny tom, to pojawiły się informacje, że można śmiało czytać bez znajomości poprzednich. Osobiście się z tym nie zgadzam, bo mimo, że to zupełnie oddzielna historia, to jednak Servaz jest tutaj głównym bohaterem, a to, co działo się wcześniej ma ogromne znaczenie i wpływ na jego decyzje i to, co robi.

A propos Servaz'a to tym razem staje przed zagadką kryminalną do rozwiązania. Pewien reżyser, unikający kontaktu z ludźmi nagle wszystkich zaskakuje, bo zaprasza do swojej posiadłości w Pirenejach studentkę chcącą przeprowadzić z nim coś na kształt wywiadu. Ale jak na kryminał przystało, mamy też trupa. W szpitalu psychiatrycznym zostaje zamordowany mężczyzna. Istotne jest to, że jest on scenarzystą wspomnianego wyżej reżysera. Żeby tego było mało, to nie jest jedyny trup w tej opowieści. Czy Martin wyplącze się z tytułowej spirali zła?

Jak na Miniera przystało mamy kawał świetnej historii, na którą widać, że był pomysł, plan, a później dobre wykonanie. Może nie jest idealnie, bo momentami miałam wrażenie, że autor aż za bardzo się zapędza i robi się nierealnie, to jednak zaserwował mieszankę kryminału i dreszczowca w swoim stylu.

"Spirala zła" jest dość ciężką książką i może niesamowicie wpłynąć na nastrój, bo w trakcie czytania czuć jak by powoli czytelnika zalewała ciemna, gęsta, depresyjna smoła. Ciężko się z tego wygrzebać, zostaje to w głowie. Akcja nie jest napędzana, tylko właśnie posuwa się powolutku do przodu odkrywając kolejne elementy układanki, a mimo to na końcu pojawia się pewnego rodzaju zaskoczenie, bo kandydatów na mordercę było całkiem sporo.

Servaz nie zawodzi. To ten sam bohater, którego można było poznać już w poprzednich tomach serii i z przyjemnością ponownie za nim podążałam ku rozwikłaniu tego wszystkiego i czując, że wręcz się zmienia w zupełnie innego człowieka. Czyżby to śledztwo miało mieć na niego aż taki wpływ?

Mimo, że momentami obawiałam się, że Minier przesadzi, pójdzie w tym wszystkim za daleko, to jednak wybrnął i stworzył kolejną bardzo dobrą książkę. Zostawił sobie także furtkę na kolejne, ale nie można powiedzieć, że tego nie robił za każdym razem przy poprzednich częściach. To po prostu jest taki element, który ma dać nam, czytelnikom, nadzieję na następne powieści i jest zawsze tak wżerający się w mózg, że czeka się jak na naprawdę wyśmienity serial.

Recenzja powstała we współpracy z Domem Wydawniczym Rebis.

Każdy, kto uwielbia zaczytywać się w kryminałach i thrillerach doskonale zna Martina Servaza. Każdy, kto zna Martina Servaza, kultowego już bohatera, wie, że Bernard Minier jest autorem, którego książki zapewniają wiele mocnych wrażeń. I tak było również teraz, podczas poznawania ósmej już historii z udziałem Servaza. Jaką kryminalną zagadkę wraz z komendantem rozwiązywać będziemy tym razem? Możecie być pewni, że będzie to najtrudniejsza sprawa, jaką poprowadzi w swej karierze. A tym samym również my uczestniczyć będziemy w dochodzeniu, które będzie nam spędzać sen z powiek. Zatem możecie być przekonani, że „Spirala zła”, to kryminał, który zachwyci Was w każdym calu.

Na kartach tego kryminału zarysowana jest zagadka, której rozwiązywanie wymagać będzie od nas ciągłego skupienia i wykorzystania naszych kryminalnych umiejętności w łączeniu faktów. A fakty są takie, że w tej historii będzie się wiele działo. Morbus Delacroix jest uwielbianym reżyserem filmów, który swą postawą wskazuje na to, że nie szczególnie uwielbia relacje z ludźmi. Poznajemy również Judith, studentkę filmoznawstwa, która uwielbia twórczość Delacroixa. Swym pracom wiele miejsca poświęca jego twórczości. Co ważne Morbus, człowiek, który unika kontaktów międzyludzkich, przystaje na jej propozycję spotkania i zaprasza ją do swej górskiej posiadłości. Skąd taka zmiana u mężczyzny? Co takiego wydarzy się w samotni znanego i uwielbianego twórcy filmowego? Koniecznie przekonajcie się sami i sięgnijcie po „Spiralę zła”.

Jednocześnie w Tuluzie dochodzi do zamordowania specjalisty od efektów specjalnych. Mianownikiem wspólnym tej historii jest fakt, że zamordowany współpracował z Delacroixem. Czyżby morderstwo miało powiązanie z pewnym zakazanym filmem? Zdecydowanie zakazałem sobie udzielania odpowiedzi na to pytanie, ponieważ zepsułbym Wam przyjemność poznawania tej historii. Historii, w której komendant Martin Servaz wykaże się swoim talentem w dochodzeniu do prawdy. Tak samo, jak Bernard Minier pokazał swój talent, do tworzenia mrożących krew w żyłach historii.

Nie da się ukryć, że francuski autor thrillerów zasługuje na miano czołowego twórcy mocnych historii, w których zaczytują się czytelnicy. W Polsce Bernard Minier zyskał już należną sławę, a „Spiralą zła” przypieczętował ten fakt. Ten kryminał zachwyci każdego czytelnika. Fabuła jaką zawiązał autor sprawi, że będziecie zwijać się z ciekawości, a poziom Waszego zainteresowania będzie nabierał na sile z każdą przekładaną stroną. Ósme spotkanie z Martinem Servazem uważam za udane i z niecierpliwością czekam chwili, gdy będzie mi dane przeczytać kolejną książkę Bernarda Miniera.

Książka „Spirala zła” ukazała się nakładem Domu Wydawniczego Rebis