Audiobook Siedmiu mało wspaniałych mp3

Komedia kryminalna. Uwielbiam ten gatunek literacki, musiałam więc sięgnąć po serię książek o przygodach i śledztwach Jacka Przypadka.

I co? I przepadłam. Każda kolejna część kończy się za szybko. "Siedmiu mało wspaniałych" również. Czyta się z przyjemnością, a zakończenie jak zwykle sprawia, że na kolejną część będę czekać z niecierpliwością.

Na książkę o Jacku Przypadku trafiłam przypadkiem. Był to tom: "PAN PRZYPADEK I TRZYNASTKA'. Po jej przeczytaniu nie tylko odszukałam poprzednie części, ale zawsze z niecierpliwością czekam na kolejne. Wreszcie się doczekałam. Ukazał się kolejny tom. Zachęcam Was do przeczytania i pokochania przygód genialnego detektywa. Choć jest to kolejny tom, to każda książka jest oddzielną opowieścią.

Tym razem rozwiązuje on trzy sprawy kryminalne i parę mniejszych i większych problemów swoich znajomych. Zawsze chętny do pomocy, działa nieszablonowo. Twierdzi, że "ludzie są banalnie przewidywalni", ale ... jest ktoś kto go zaskoczył i w każdej chwili może zrobić to znowu.

W książce tej spotkamy całą plejadę postaci z poprzednich tomów. Jednych polubimy mniej innych więcej, a niektórzy stracą naszą sympatię.

Książkę czyta się lekko, łatwo i przyjemnie, jak wszystkie książki tego autora . Jacek Getner nazywany wicehrabią polskiej komedii kryminalnej udowadnia, że o zbrodni też można pisać z humorem.

Wszystko pięknie, ale po lekturze tego tomu czuję pewien niedosyt....

jest on za krótki. :) Z niecierpliwością czekam na kolejny, a w międzyczasie po raz enty przeczytam poprzednie.

Szczerze polecam nie tylko tę książkę Jacka Getnera, ale też wszystkie inne.

mniej

Właśnie do księgarń trafił kolejny (już dziewiąty!) tom przygód Jacka Przypadka.

Nasz detektyw ma do rozwiązania kolejne trzy sprawy. Tym razem dotyczą one najgłośniejszych nazwisk polskiej sztuki nowoczesnej i politycznej.

Pierwsze śledztwo ma na celu znalezienie sprawcy śmierci Eweliny Marcakówny, o którą oskarżony jest podkomisarz Łoś i oczyszczenie go z zarzutów oraz wyciągnięcie z aresztu.

„Zabiło ją to, co męczy wszystkich tu obecnych. Niespełnione ambicje bycia wielkim i sławnym artystą oraz nadmierna wyobraźnia.”

„Tak, ten areszt ma swoje pewne plusy i w gruncie rzeczy pan Przypadek nie musi się aż tak bardzo spieszyć, żeby go stąd wyciągnąć. Odrobina świętego spokoju jeszcze nikomu nie zaszkodziła.”

W następnej sprawie musi wyjaśnić zniknięcie obrazów malarza Zimnicy, które w krótkim czasie stały się niespodziewanie bardzo cenne. W dochodzeniu udaje się Przypadkowi odkryć udział tytułowych siedmiu mało wspaniałych.

Ostatnia historia odnosi się do przemontowania instalacji najsłynniejszego twórcy tego gatunku Świtały. A ma to miejsce tuż przed otwarciem wernisażu w galerii Ewarysta Rosta (znanego z poprzednich części przygód naszego detektywa).

Jacek kontynuuje rozwiązywanie śledztw, jeżdżąc na rowerze. Pomocni, jak zawsze, okazują się jego bezdomni pracownicy, mimo iż coraz więcej osób stara się wystrzegać ich obecności. Naszemu detektywowi udaje się oczyścić z zarzutów podkomisarza Łosia, z którym nawiązuje współpracę przy kolejnych sprawach.

Bardzo mało pozostałych znanych nam bohaterów – Malwiny, Błażeja, państwa Przypadków, a nawet Agnieszki Storczyk. Przyjaciel Jacka jest bardzo zmęczony ojcostwem i wysokimi wymaganiami swojej żony, która dalej nie pała zbyt ciepłymi uczuciami do naszego detektywa. Błażej mało sypia, bierze zbyt dużo spraw, aby spełnić oczekiwania ojca i Ani, aby zarobić na nowe mieszkanie itd. Malwina sama nie wie, czy kocha Jacka czy go nienawidzi. Ale cały czas dąży do wyprowadzki i na koniec jej się to udaje. Krótki epizod dotyczy pani Felicji, z którą ostatecznie Jacek dochodzi do porozumienia i godzą się. W tle przewijają się Panie Teofila i Zygfryda. Ciągłe kłótnie i sprzeczki wywołują uśmiech na twarzy czytelnika. Cały czas za plecami Jacka czuć oddech Klempucha, który ciągle gdzieś się przewija na marginesie w kolejnych sprawach czy w życiu występujących bohaterów.

Rewelacyjnie się czytało. Szybko, łatwo i przyjemnie. No może nie do końca przyjemnie. Ten tom jest mniej humorystyczny – podobnie jak dwa poprzednie. Świetnie, jak zwykle, wykreowane postaci, które z tomu na tom coraz bardziej się rozwijają. Dobrze nakreślona fabuła. Wątki ciekawe. Sprawy z nieoczywistymi rozwiązaniami. Realnie przedstawione środowisko światka artystycznego i politycznego warszawy. Takie satyryczne odbicie przywar twórców sztuki nowoczesnej i działaczy politycznych. Ciutek mniej wątków obyczajowych niż w poprzednich częściach. Mam nadzieję, że zostaną one rozwinięte w kolejnej części, na którą już czekam z niecierpliwością.

87/100/23 „Siedmiu mało wspaniałych” (tom 9 serii: Detektyw Jacek Przypadek), Jacek Getner- komedia kryminalna. Czy w środowisku artystów mogą dziać się dziwne morderstwa, kradzieże, podmianki- pytanie retoryczne 😉 Czy ludzie nadal są banalnie- przewidywalni, a główny bohater przybiera ironiczno-dobrotliwo- pobłażliwy wyraz twarzy? Czy coś się zmieni w życiu prywatnym Jacka, Błażeja i (pod)komisarza Łosia? Z każdą częścią [Adres usunięty]. Malwina, siostry/sąsiadki są bliższe sercu i już nie mogę się doczekać, aż autor wyda „Detektywa w meloniku” i „Melonika na wieszaku”- jestem przekonana, że będą bestselerami, a Felicja Przypadek przebije popularność Jacka. Szybka, ciekawa i zabawna akcja pozwoli oderwać się od codziennych trosk- polecam całą serię.