Audiobook Ścigana mp3

Czy sława może być więzieniem, z którego nie da się uciec, nawet na końcu świata?

Z takim pytaniem w głowie sięgnęłam po „Ściganą” Lisy Childs, drugi tom serii Wyspa Bane, i choć liczyłam na pełnokrwisty thriller z gęstą atmosferą grozy i napięcia – to niestety dostałam historię, która pozostawiła mnie z uczuciem niedosytu i sporego rozczarowania.

Pierwsza część tej serii wciągnęła mnie jak szalona – były tajemnice, emocje, lęk i napięcie budowane z rozmysłem. Po prostu thriller z krwi i kości. W przypadku „Ściganej” miałam nadzieję na kontynuację w podobnym klimacie, ale… coś tu zwyczajnie nie zagrało.

Główną bohaterką jest Olivia Smith, gwiazda muzyki pop, która po serii gróźb od prześladowcy ucieka na odludną wyspę do ekskluzywnego SPA – Halcyon Hall. Brzmi świetnie? No właśnie. Tylko że to, co miało być tłem dla mrocznej opowieści z elementami kryminału, szybko zamienia się w przeładowane opisami wyspy love story z przewidywalną intrygą. I o ile sam motyw celebrytki uciekającej przed obsesyjnym stalkerem ma potencjał, o tyle jego realizacja rozczarowuje.

Przede wszystkim atmosfera wyspy, która powinna przytłaczać, intrygować i budować grozę, została wręcz przeforsowana ilością opisów – miałam wrażenie, że czytam katalog turystyczny, a nie thriller. Gdyby wyciąć co drugi opis lasu, morskiej bryzy i architektury Halcyon Hall, książka byłaby o połowę krótsza i o wiele bardziej dynamiczna.

Relacje między bohaterami... cóż. Romans pomiędzy Olivią a szeryfem mógłby się sprawdzić, gdyby nie był tak bardzo „instant”. Ledwie się poznają, a już iskrzy. I nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że wątek ten jest tak naiwnie poprowadzony, że zaczyna dominować nad kryminalną osią fabuły. Zamiast napięcia dostajemy przewidywalne dialogi i emocjonalne rozterki, które po prostu nie przekonują.

Największe zastrzeżenia mam jednak do relacji szeryfa z jego córką – jest toksyczna, męcząca i w kółko powtarza te same schematy. Córka ucieka, ojciec podejrzewa, znów ucieka… i tak w kółko. Zamiast pogłębiać postacie, autorka kręci się wokół tych samych emocji bez wyraźnego celu.

Muszę przyznać, że pomimo ogromnego potencjału, książka nie zbudowała we mnie oczekiwanego napięcia. Momentami było ciekawie, pojawiały się elementy grozy i niepewności, ale za każdym razem, gdy zbliżałam się do jakiejkolwiek emocjonalnej kulminacji – wszystko rozmywało się w miałkim romansie, toksycznej relacji szeryfa z córką lub kolejnym opisie krajobrazu.

Zakończenie miało mnie zaskoczyć, ale niestety – zadziałało odwrotnie. Miałam wrażenie, że wszystko zostało przyklepane na szybko, bez odpowiedniego napięcia czy wyjaśnienia. A przecież thrillery żyją z finału!

Po lekturze „Ściganej” zostałam z wrażeniem, że to nie jest już ta sama seria, która zaczęła się z takim rozmachem w pierwszym tomie. Czuję ogromny niedosyt i żałuję, że ten tom nie utrzymał poziomu debiutu. Miałam apetyt na thriller, dostałam melodramat z dreszczykiem.

Czy sięgnę po kolejny tom? Być może z ciekawości – ale na pewno bez tak wielkich oczekiwań.

Nowa powieść Lisy Childs to powieść pełna emocji i nacechowana niewypowiedzianą grozą, ponieważ dopuszcza do głosu ludzkie obsesje, które mogą działać absolutnie wyniszczające na ludzkie życie. Autorka zaprosiła mnie w podróż na odludną wyspę, gdzie mroczne sekrety mnożą się na potęgę, a poczucie niepewności sprawia, że za każdym zakrętem może czychać pułapka.

Lektura z całą pewnością od samego początku jest niepokojąca. Główna bohaterka Olivia Smith

Gwiazda żyjąca pod ciągłą presją za sprawą prześladowcy czuje się nieustannie zagrożona w efekcie czego, decyduje się na ucieczkę do luksusowego SPA. Autorka stopniowo odsłania karty mrocznej historii, a z każdą kolejną stroną robi się coraz dziwniej, mroczniej i ciekawiej.

Autorka dobrze nakreśliła portret bohaterki i kontrast między życiem celebrytki a narastającymi obawami i lękami, które w finale zmuszają do decyzji, które przerosły najśmielsze oczekiwania bohaterki. Childs bardzo dobrze kreowała atmosferę niepewności i za sprawą dobrze przemyślanej narracji mnożyła moja niepewność, która z postaci jest godna zaufania, a która absolutnie nie.

Dla mnie trochę za dużo było opisów samej wyspy, bo oprócz wytrącania mnie z czytelniczego transu, to uważam, że zupełnie nie miały wpływu na oblicze książki i były zwyczajnie zbędne.

Nie kupiła mnie też warstwa obyczajowo uczuciowa, bo akurat w tej części książce zabrakło nieco realizmu i zupełnie mnie te segmenty nie przekonały.

Chociaż sam motyw książki był już w literaturze wielokrotnie wykorzystany to autorce udało się przykuć moją uwagę i finalnie zaskoczyć tym jak się ta historia potoczyła. Za sprawą niepokoju i bardzo kunsztownie wykreowanej książka jest warta uwagi.

Przeszłość nie odchodzi bez echa, a jeśli zakorzeniło się w niej zło to da o sobie znać. Prędzej czy później naznaczy każdego kto się z nim zetknie. Wróci przez niedomknięte drzwi, zostawione przez sekrety, jakie zawsze podążają jak cień za każdym kto je dostrzegł…

Stare posiadłości kryją niejedną tajemnicę, ale niektórzy pragną je ukryć pod nowym tynkiem, wystrojem wnętrz i przede wszystkim murem milczenia. Olivia liczy, że ekskluzywne Halcyon Hall da jej wytchnienie od blasku sławy i jej mroku. Stalker nie powinien jej odnaleźć na małej wyspie u wybrzeży Maine. Ten ośrodek SPA zapewnia anonimowość i wytchnienie od świata, a właśnie to pragnie dostać za wszelką cenę. Pytanie tylko czy dobrze wybrała miejsce? Od jakiegoś czasu znikają młode kobiety w jego pobliżu, czy to przypadek? Wierzyc pogłoskom czy nie przejmować się nimi? W Halcyon Hall Olivia miała być poza zasięgiem wszystkich, którzy chcieli ją skrzywdzić, chociaż czy na pewno? Kolejny anonimowy list z pogróżkami stawia pod ogromnym znakiem zapytania celowość pobytu właśnie tutaj. No i jeszcze ponura przeszłość posiadłości zdaje się kłaść cieniem na teraźniejszości. Niespokojnej, pełnej sekretów i przede wszystkim gdzie wciąż dawnym grzechom nie zadośćuczyniono, a nowe odczuwalne są aż boleśnie. Czy uda się powstrzymać w końcu odkryć tożsamość zła?

Mroczno, zbrodniczo, gotycko, chociaż współcześnie, tajemniczo. Czujecie ten dreszcz kryminalnych emocji spod znak intrygującej historii, zapowiadającej, iż przed nami lektura, jakiej nie da się odłożyć, jeśli nie poznamy finału? Bardzo szybko zdajemy sobie sprawę, że to nie będzie prosta zagadka kryminalna, a doskonale zakamuflowana sieć powiązań łącząca sekrety z przeszłości z teraźniejszymi tajemnicami. Im bardziej zagłębiamy się w „Ściganą” tym bardziej sam tytuł nabiera wieloznaczności, chociaż w pierwszym momencie byliśmy przekonani, iż dokładnie wiemy kim ona jest. Kolejne rozdziały pokazują, jaka łamigłówka przed bohaterami oraz oczywiście czytelnikami. Jeżeli liczymy, że szybko połapiemy się w przysłowiowym „kto za tym stoi” to czeka nas prawdziwa kryminalna zagwozdka i to mocno zakorzeniona w tym, co już miało miejsce. Jednak ta owiana jest niedopowiedzeniami, kłamstwami, subiektywnymi wspomnieniami i przede wszystkim swoistą zmową milczenia. Lisa Childs wirtuozersko operuje suspensem, mrocznym klimatem oraz wyczuwalnym złem, jakie wciąż pozostaje nieuchwytne. Wcale nie gdzieś tam ono jest, lecz w konkretnym miejscu i nosi doskonałą maskę. Pytanie czyje oblicze ukrywa się za nią i czy zostanie zerwana na czas?