Audiobook Rita mp3

Dom Twój jest tam, gdzie serce Twoje.

Krótko po wojnie szesnastoletnia Rita Włodarska zostaję na świecie zupełnie sama. Zagubiona dziewczyna postanawia wrócić do położonej nieopodal Gdańska wsi Popielewne , gdzie się wychowała w nadziei , że tam odbuduje swoje życie.

Wkrótce odkrywa, że w jej rodzinnym domu osiedlili się Potoccy. Małżeństwo wraz z osiemnastoletnim synem Karolem.

Początkowo Ritę opanowuje wściekłość i jedyne na co ma ochotę to wyrzucić nieproszonych gości na bruk.

Tyle, że jest jeszcze Karol. Chłopak miły, przyjazny i niezwykle samotny.

Między młodymi rozciąga się nić porozumienia, którą przerywa wyjazd młodej Włodarskiej do Gdańska.

Nasza bohaterka zamieszkuje u Jerzego, mężczyzny, który w przeszłości dobrze znał jej matkę , Łucję.

Co go z nią łączyło? I czy młoda kobieta będzie u niego bezpieczna?

Dziedziczka rodu Włodarskich podejmuje pracę sprzątaczki i udziela korepetycji z języka polskiego.

Pewnego dnia na jej drodze ponownie staje Karol , pracujący jako reporter.

Między tą dwójką pojawia się uczucie . Tylko czy miłość przetrwa w obliczu procesu o posiadłość w Popielewnem?

Jakie sekrety z przeszłości ujrzą światło dzienne?

To była niezwykle poruszająca i trudna książka.

Ewa Popławska przepięknie kreśli postaci niezłomnej Rity i jej pełnego dobroci ukochanego.

To opowieść o samotności tak dojmujacej, że przenika na wskroś i łamie serce osadzona w rzeczywistości powojennego Wybrzeża.

To także historia o poszukiwaniu własnego miejsca na ziemi i o więziach międzyludzkich.

O miłości przełamującej bariery.

Piękna, pełna emocji.

Polecam.

Kochani "Rita" to powieść, która zabierze was w trudne czasy powojennej Polski. Ewa Popławska maluje w niej idealnie obraz kraju, który odbudowuje się po wojennych zniszczeniach, zarówno emocjonalnych jak i fizycznych. Zabierze przy tym was do świata szesnastoletniej Rity, która zmaga się z brakiem bliskich osób i samotnością z nią związanej. To czytelnicza podróż w przeszłość pełna emocji, gdzie miłość, utrata bliskich i walka z niesprawiedliwym losem splecie się w bardzo bolesny i poruszający sposób.

Rita i wszystkie postacie, które znajdziecie w tej historii są jak niezwykle emocjonalne. Mogłabym nawet rzec, że są ich nośnikami i są pełne wewnętrznych konfliktów. One wręcz nimi rezonują.

Rita Włodarska po wojnie zostaje zupełnie sama i wraca do rodzinnego Popielewna. Liczy, że jej dom rodzinny da jej schronienie i ukojenie, ale los ma dla niej inne plany. Kiedy dziewczyna dociera do domu okazuje się, że jest zajęty przez obcych jej ludzi. Zasiedlili go państwo Potoccy, którzy utracili własny majątek. Ta sytuacja jest początkiem wszystkich dalszych wydarzeń, w których splatają się losy Rity i młodego Karola Potockiego. Młoda Włodarska jest rozgoryczona i chce walczyć z rodziną Potockich o dom rodzinny. Pojawia się też postać mężczyzny o imieniu Jerzy, który jest obcą osobą dla Rity, a mimo wszystko wyciąga do niej pomocną dłoń. Kim jest i dlaczego to robi? Czy Rita odzyska dom? Jak walka o majątek wpłynie na jej relację z Karolem, który poruszył struny w sercu młodej i niedoświadczonej dziewczyny? Na te pytania jak zwykle wam nie odpowiem, ponieważ odkrywanie odpowiedzi na nie sprawi wam większą radość przy czytaniu.

To było moje pierwsze spotkanie z piórem Ewy Popławskiej i muszę wam powiedzieć, że bardzo mi się podobało. A ja bardzo lubię czytać historie z czasów wojny i powojenne. Autorka umiejętnie buduje napięcie, odkrywając przed nami czytelnikami kolejne warstwy tajemnic i relacji między bohaterami. Historia Rity nie jest tylko opowieścią o walce o dom. Jest podróżą przez świat, który bardzo się zmienił, a w którym młoda pozostawiona bez wsparcia osoba pragnie zrozumieć przeszłość i odnaleźć to własne miejsce.

Relacja Rity z Karolem rozwija się stopniowo i bardzo powoli. Pokazując wręcz krok po kroku jak miłość może być paliwem napędowym i źródłem konfliktów. Ich uczucie rodzi się w bardzo trudnych okolicznościach i staje się dla nich w pewnym momencie kołem ratunkowym w chaosie dezinformacji i uczuć, których oni sami nie potrafią zidentyfikować. Ale mimo wszystko pozwalają przetrwać najtrudniejszy czas.

Historia napisana przez Ewę Popławską pokazuje jak różnice społeczne, rodzinne zobowiązania i nierozwiązane konflikty mogą zaważyć na losach nawet najbardziej oddanych sobie osób. Do tego mamy tu przepięknie wplecioną i utkaną tajemnicę, która wiąże się z postacią Jerzego, zmarłą matką Rity i jej pozostawionym pamiętniku.

Jeśli lubicie takie historie z motywem pamiętnika to jestem przekonana, że będziecie z niecierpliwością czytać tą powieść. Polecam wam ją z całego serducha! Sprawdź co w życiu jest ważne!

"Na­gle to, co było osto­ją, jest nie­osią­gal­nym ma­rze­niem."

Wojna odebrała jej to, co najcenniejsze: bezpieczeństwo, radość, marzenia oraz tych, których najbardziej kochała. Pozostawiła jednak nadzieję i to właśnie dzięki niej podąża ścieżką, którą tak dobrze znała. W miejsce, które zawsze będzie kojarzyć się z beztroskim szczęściem, a w każdym koncie skrywają się wspomnienia. Drzwi otwiera jednak obca kobieta, niewątpliwie nowa gospodyni, co gasi w Ricie i tak wątłą wiarę w lepsze jutro. Ze ściśniętym sercem, uświadamia sobie, że jedyne schronienie, znajduje się w Gdańsku, u Jerzego, którego adres dała jej przed śmiercią mama. Kim jest człowiek, w którym taką nadzieję podkładała jej matka? Czy może mu zaufać, a przede wszystkim, czy w tak trudnych czasach odnajdzie, choć namiastkę szczęścia?

Ależ emocji dostarczyła mi historia Rity, młodej dziewczyny, której beztroskie życie przerwała wojna. Fabuła osadzona na tle niespokojnej, powojennej rzeczywistości, rozgrywa się w Gdańsku i w niewielkim Popielewnem, gdzie znajduje się rodzinny dom dziewczyny. Miejsce wypełnione chwilami radości, smutku, naznaczonego rodzinnymi dramatami. Tak bliskie, a jednocześnie obce, niedostępne. Nie dziwi więc determinacja Rity, by odzyskać, chociaż ten skrawek przeszłości, mimo iż walka o rodzinny majątek wydaje się skazana na porażkę. Między innymi właśnie za to polubiłam tę dziewczynę. Nie poddaje się nawet w sytuacjach bez wyjścia, chociaż dusi w sobie samotność i ból straty.

Niepozbawiona jest też tej młodzieńczej naiwności, tak właściwej dla jej wieku. Obserwowałam również kiełkujące uczucie, które dojrzewa na przekór wszystkim przeciwnościom.

Autorka z ogromną wrażliwością, wiernie kreśli powojenne realia, nastroje oraz trudy dnia codziennego. Pokazuje, że każda z naszych decyzji ma swoje konsekwencje zarówno dla nas, jak i innych osób.

Rita to powieść ukazująca niesamowicie trudne życie po wojnie. Główna bohaterka zostaje sama. Umiera jej cała rodzina. Dom w którym się wychowała zostaje zajęty przez nową rodzinę. Rita nie ma dokąd pójść ani gdzie się schronić. Nie ma nawet najmniejszego wsparcia. Postanawia udać się pod adres wskazany przez umierającą matkę. Jest to adres dawnego przyjaciela o którym Rita tak naprawdę nie wie nic. Musi jednak zaryzykować i zaufać obcemu członkowi.

Powieść opisująca zrujnowany powojenny Gdańsk. Ludzi którzy starają się wrócić do normalności. Problemy które piętrzą się z dnia na dzień i nadzieję która tli się w każdym mieszkańcu.

Rita rozpoczyna swoje życie na nowo. Postanawia odzyskać zabrany jej dom. Staje się to jej głównym celem. Ma co do tego bardzo dużo wątpliwości i mieszanych uczuć.

Bardzo jej współczułam i naprawdę rozumiałam jej rozterki. Ogólnie cała historia jest naprawdę bardzo wzruszająca. Autorka wplotła w fabułę delikatny wątek romantyczny. Opisy zrujnowanego Gdańska mogą wywołać wiele łez.

Książka zawiera bardzo ważne przesłanie

Mówię ona o tym, że zawsze można się podnieść nawet z popiołów. Nigdy nie można tracić nadziei a miłość mamy często samym nosem.

Jak ja się cieszę, że udało mi się na urlopie przeczytać tę książkę.

Rita Włodarska wiedzie szczęśliwe życie ze swoimi rodzicami w dworku umiejscowionym w Popielewnem.

Szczęśliwe, dopóki wojna nie odbierze jej wszystkiego.

Jednak gdy wraca, dom zajmuje inna rodzina...

Ta historia pełna jest bólu, cierpienia i wyborów.

Nie zawsze słusznych.

Bardzo mi się podobała kreacja bohaterów, każdy był wyjątkowy i wiarygodny.

Każdy z nich miał swój krzyż, który dźwigał i chociaż wszyscy inaczej przetrwali wojnę to liczy się to, że żyją chociaż wcale nie jest lekko.

Ostatnio bardzo często trafiam na książki, których fabuła osadzona jest w Gdańsku lub jego bliskich okolicach, tak też jest tym razem.

Poznałam powojenny obraz tego miasta, jego mieszkańców i tych, którzy do niego napłynęli.

Chwyta za serce poprzez historię Rity, Jerzego, Karola i ich bliskich.

Czy w walce o swoje nie zatracimy przy tym siebie?

Czy dobra materialne są warte poświęcenia prawdziwej miłości?

Znajdziemy tu perspektywę kilku osób, dzięki czemu możemy lepiej wczuć się w ich sytuację, poznać historię i połączyć wszystko razem.

Są też retrospekcje, które tłumaczą decyzje naszych postaci, czemu akurat robią to co robią i ich charakter jest taki a nie inny.

Chociaż pełne smutku, powroty do przeszłości były ważną częścią tej historii.

Ta książka wywołuje mnóstwo emocji, które się w nas ukrywają a także skłania do przemyśleń nad tym i owym, każdy ma nad czym się zastanowić po jej przeczytaniu.

Nie raz wzruszyła mnie, czasem miałam chęć zdzielić któregoś bohatera drewnianą łyżką a czasem przyjemnie koiła zadane wcześniej obrażenia.

Jedno mam zastrzeżenie, drobne, że końcówka była jakby niedokończona.

Nie poczułam całkowitego domknięcia historii chociaż teoretycznie jest ona już pełna to czuję niedosyt i także widzę furtkę, która mogłaby poprowadzić nas do kolejnego tomu.

Chciałabym, żeby autorka dodała ciąg dalszy, by wszyscy mieli happy end bo tutaj ani nie wiem, co się stało do końca z narzeczoną Potockiego - zerwał z nią czy nie, czy tak ciągnie dwie sroki za ogon?

Co z Jerzym? Czy potrafi iść dalej?

Liczę po cichu na kontynuację.

Ewa Popławska autorka sześciu powieści o różnej tematyce to dla mnie kolejne odkrycie. Poprzednie książki Pani Ewy kojarzę, chociażby z social mediów, ale nie miałam okazji przeczytać żadnej z nich. Nabór recenzencki, który zorganizowało Wydawnictwo Pascal, umożliwił mi szansę na zaznajomienie się z najnowszą książką Pani Ewy "Rita".

"Jeśli nie możesz walczyć, odpuść. To nic złego czasem odpuścić, nawet w ważnych sprawach. Zobaczysz, jak odpuścisz, samo się pojawi".

Szesnastoletnia Rita Włodarska przeżyła wojnę i została sama na świecie. Teraz po sześciu latach wraca do rodzinnego domu w Popielewnem. Niestety podczas nieobecności prawowitych właścicieli dom trafił w ręce obcych ludzi. Państwo Potoccy okazują się dla Rity bardzo gościnni, a ich nastoletni syn Karol jest żywo zainteresowany dziewczyną, wreszcie ma towarzystwo. Rita nie wyobraża sobie zostać w tym domu z obcymi ludźmi, wyrusza do Gdańska do Jerzego. To właśnie jego adres matka przekazała jej przed śmiercią. Jerzy nie robi na niej dobrego wrażenia. Jednak w tym obcym i niebezpiecznym mieście jest skazana tylko na niego. Najważniejsze w tych trudnych czasach to dach nad głową i jedzenie. Żeby przetrwać, dziewczyna uczy się podstawowych zajęć. Przyzwyczajona do wygód sprzed wojny i służby robiącej wszystko dookoła ma problem się zaaklimatyzować w nowej rzeczywistości. Rozpoczyna pracę, nawiązuje nowe znajomości. Niespodziewanie na jej drodze staje Karol Potocki. Młodzi zakochują się w sobie. Rita cały czas myśli o domu rodzinnym, postanawia go odzyskać i to nie ważne jakim kosztem, on jej się należy i już.

"Wojna odebrała jej rodzinę, nie miała już nikogo do kochania, ale przynajmniej ten dom stanowił ostoję".

Kim tak naprawdę był Jerzy dla matki Rity? Jak Karol zachowa się wobec Rity, wiedząc o tym, że ona chce pozbawić dachu nad głową jego i jego rodzinę? Czy uczucie, które zaczyna ich łączyć, przetrwa tę próbę? Kto zostanie właścicielem majątku w Popielewnem?

Pani Ewa Popławska świetnie odwzorowała powojenny Gdańsk, który podnosi się ze zgliszcz niczym Feniks z popiołów. Czasy gdzie burżuazja musiała się nauczyć normalnego życia, skończyło się zatrudnianie służących. Chociaż wojna się skończyła, to ludzie nadal nie odzyskali spokoju. Ci, którzy w czasie wojny wpisali się na listę niemieckich obywateli polskiego pochodzenia, są nadal traktowani jak najgorsze zło.

W dążeniu do tego, na czym nam najbardziej zależy, poświęcamy zbyt wiele. W ferworze osiągnięcia celu nie myślimy trzeźwo. Owszem cel uświęca środki, ale wszędzie ważna jest rozwaga, bo zyskując jedno, możemy stracić drugie.

Do sięgnięcia po powieść „Rita” skłonił mnie przede wszystkim opis. Dawno nie czytałam powieści, której akcja toczy się w czasie powojennym, dlatego też z niezwykłą ciekawością sięgnęłam po tę książkę. Ponadto muszę przyznać, że ta okładka ma w sobie coś magicznego, coś co przyciągnęło moją uwagę.

Tytułowa Rita po wojnie chce wrócić do rodzinnego domu znajdującego się w Popielewnem. Nasza bohaterka została na świecie sama. Jej rodzina zginęła, jako jedynej udało jej się ocaleć. Docierając na miejsce okazuje się, że jej dom zajmuje rodzina Potockich. Rita postanawia nie zdradzać kim jest. Przed śmiercią mamy otrzymała od niej karteczkę z adresem w Gdańsku. Dziewczyna postanawia się tam udać i zacząć walkę o dom. Niespodziewanie między nią, a synem Potockich rodzi się uczucie…

„Rita” to książka, która bardzo mnie poruszyła. Ta historia wciąga nas w świat powojenny, gdzie nasza bohaterka po ciężkich przeżyciach i stracie najbliższych musi walczyć o swoje. Jej determinacja, poświęcenie pokazują nam co w życiu jest ważne. To książka, którą obowiązkowo trzeba przeczytać.

Rita to postać z bolesną przeszłością. Mimo, że dziewczyna ma siedemnaście lat to przeżyła bardzo wiele bólu i cierpienia! Zamiast cieszyć się nastoletnim życiem musi ona walczyć o swoje. Ta bohaterka jest genialnie wykreowana. Poznając ją widzimy, że ma założony na siebie gruby pancerz, jednak w środku jest to postać delikatna i mocno poraniona. Miałam momenty kiedy chciałam ją mocno przytulić, aby było jej lżej i lepiej. Bardzo ją polubiłam!

Wątek miłosny poruszony w książce nie jest nachalny. Rita poznaje Karola kiedy przyjeżdża do Popielewnego. Między nimi już na początku rodzi się delikatna nić porozumienia. Rita jednak wyjeżdża do Gdańska, a relacja nie zostaje kontynuowana, aż do momentu kiedy oboje spotykają się w Gdańsku. Rita pomaga Karolowi, a uczucie się rozwija. Ale w pewnym momencie wszystko staje pod znakiem zapytania…

Bardzo ważnym wątkiem jest również walka o dom. Biorąc pod uwagę fakt, że Rita i Karol mają się ku sobie. Jednak nasza bohaterka nie zwraca na to uwagi. Za wszelką cenę chce, aby dom wrócił w jej posiadanie. To miejsce kojarzy jej się ze szczęściem, rodziną, dzieciństwem. W pewnym momencie Rita staje na rozstaju i ma dylemat, czy kontynuować walkę, czy jednak postawić na uczucie.

Reasumując, powieść „Rita” to niezwykle poruszająca historia opowiadająca o poświęceniu, samotności, miłości. Ta historia pozostaje na długo w sercu czytelnika. Autorka umiejętnie ukazuje nam uczucia i emocje towarzyszące naszej bohaterce, dzięki czemu razem z nią przeżywamy wszystkie jej wzloty i upadki. Bardzo serdecznie polecam!

To powieść, która w mgnieniu oka wciąga w świat Rity. Ewa Popławska oddała nam kolejną historię przepełnioną emocjami i uczuciami. Towarzyszymy jej w beztrosce, w radościach i smutkach. Czujemy żal. Pojawia się również chęć zemsty, ukarania winnych i potrzeba odzyskania swojego majątku. Tylko czy to się powiedzie? 

Tytułowa Rita okazała się być bardzo miłą, wrażliwą i uczuciową (może niekiedy nieco zbyt) i jednocześnie odważną, waleczną młodą dziewczyną. Niestety pod tą otoczką skrywa się skrzywdzona przez wojnę, ludzi i wydarzenia osoba. Nasza bohaterka napotyka na wiele trudności, musi stawić czoła nowym wyzwaniom. Do tego zupełnie sama. Jestem dla niej pełna podziwu, bo ma zaledwie 16 lat. To dla niej przyśpieszona lekcja dorastania.

Widzimy, do jak wielkich poświęceń byli zdolni ludzie, by osiągnąć cel, by przetrwać trudny powojenny czas i zapewnić byt swoim rodzinom. W tym wszystkim często zapominali, co jest w życiu najważniejsze, jakie wartości trzeba cenić. Obecność, troska i wsparcie drugiego człowieka - to liczy się najbardziej.

Autorka świetnie opisała zrujnowany po wojnie Gdańsk. To wstrząsający obraz z jego trudami i niebezpieczeństwami. Mamy także Popielewne. Możemy bliżej przyjrzeć się relacjom rodzinnym, a także zwyczajom życia codziennego, jakie tam panowały.

"Rita" to klimatyczna, poruszająca książka o poświęceniu, wytrwałości, różych obliczach samotności, stracie, skrywanych marzeniach, sztuce wybaczania, poszukiwaniu tożsamości szczęścia. To także walka o wspomnienia i stabilizację. Jeśli interesuje Was powieść obyczajowa z wątkami historycznymi - śmiało sięgajcie! 

Kończy się wojna, kraj powoli wraca do normalności a ludzie próbują na nowo poukładać swoje życie. Niestety Ritę Włodarską nowy świat nie cieszy, dziewczyna w czasie wojny straciła ojca i dwóch braci a tuż po jej zakończeniu zmarła jej mama. Osamotniona dziewczyna wraca do swojego domu, opuszczonego w czasie ataku wroga, niestety posiadłość zajęła rodzina państwa Potockich. Siedemnastolatka udaje się do Gdańska, pod adres wskazany jej przez matkę tuż przed śmiercią. W mieszkaniu jest Jerzy Snopek, stary kawaler a w przeszłości stajenny w posiadłości należącej do rodziny matki Rity, czyli państwa Fragrant. Nastolatka musi zmierzyć się z trudną rzeczywistością, biedą, samotnością, poszukiwaniem pracy i utratą ukochanego domu w Popielewnem. Rita poznaje Mateusza, prostego chłopaka, którego uczy czytać i pracuje przy sprzątaniu. Dzięki chłopakowi udaje jej się oswoić szarą rzeczywistość i opracować plan na przyszłość. Niespodziewanie w życiu Włodarskiej pojawia się mieszkaniec jej ukochanego Popielewna, Karol Potocki. Młody mężczyzna nie jest obojętny Ricie. Jak potoczą się losy tych dwoje? Czy mają szansę na szczęście? Czy dziewczyna odzyska dom znajdujący się w rękach rodziców Karola?

"Rita" to piękna ale i trudna opowieść o życiu w powojennej Polsce, o próbie odnalezienia się w nowej rzeczywistości. To także historia dziewczyny, która szuka swojej tożsamości i szczęścia w życiu. Autorka ujęła mnie tą słodko gorzką historią i przede wszystkim skłoniła do refleksji nad ludzkimi wyborami.

Szesnastoletnia Rita przeżywa wojnę, w której traci braci, ojca - a zaraz po jej zakończeniu - i matkę. Wraca w rodzinne strony by przekonać się że majątek, który musieli opuścić, wpadł w ręce obcych ludzi. I choć dziewczyna pragnie wygonić ich z własnych włości, okazują się oni dla niej dobrzy. Nie mogąc znieść impasu w jakim Rita się znajduje, wyrusza do Gdańska, do znajomego matki, który postanawia się dziewczyną zaopiekować. Szesnastolatka nie rezygnuje z chęci odzyskania majątku, jednak na drodze do celu stają uczucia względem syna ponoszących się w Popielewnem domowników. Jaką decyzję podejmie Rita? Co skrywa pamiętnik jej matki? Jaka tajemnica wisi nad rodziną dziewczyny?

Autorka bawi się słowami, kreując trudny świat, opanowany przez rygorystyczne władze. To znakomita historia, pełna obaw, smutku i decyzji, z jakimi bohaterowie muszą sobie poradzić. Otrzymujemy obraz zlęknionej dziewczyny, która swoją motywacją i uporem toruje drogę ku własnym postanowieniom. Dostajemy również wspomnienia i powrót w rodzinne strony dziewczyny zachowane w pamiętniku jej matki. Ewa daje nam odczuć uczucia, które targają bohaterów. To opowieść nie tylko o Ricie i jej historii, to również historia otaczających ją ludzi, ich odczucia i emocje.

Obserwujemy zmiany jakie nastają we wnętrzu dorastającej dziewczyny, trud życia w kraju po wojnie, zmagania z codziennością i przemiany dotyczące funkcjonowania społeczności.

To książka napisana z pasją dla osób które docenią historię budowaną obawami i nadzieją na lepsze jutro.

Z niesamowitym zakończeniem, którego się nie spodziewałam!

Wspaniała! Pełna uroku i wzruszająca! Polecam!

"Rita" Ewy Popławskiej to książka w której spór wiodą serce z rozumem. Empatia z troską o samego siebie. Zdecydowanie daje do myślenia i wzbudza refleksje, jak postawilibyśmy w miejscu głównej bohaterki.

Kiedy Rita po długiej wędrówce wraca do domu w Popielewnem okazuje się, że rodzinnną posiadłość zajęła inna rodzina. Kiedy puka do drzwi własnego domu, ciepłe i miłe przyjęcie oraz opieka, jaką otaczają ją nieznani jej ludzie powoduje, że nie przyznaje się do prawa własności posiadłości.

Po namyśle postanawia udać się pod adres wskazany jej przez matkę, w którym zaleca szukać pomocy. Takim sposobem Rita opuszcza Popielewne i udaje się do Gdańska, kim jest Jerzy - mężczyzna, któremu ma zawierzyć swoje bezpieczeństwo?

Książka zdecydowanie zawiera wiele wątków, które budzą zainteresowanie i sprawiają, ze strony nasycone są akcją.

Z jednej strony dziewczyna, która traci całą swoją rodzinę, majątek, wracająca do domu, który zajmują obcy ludzie. Czy jednak zupełnie obcy? Uczucie, które budzi się między Ritą a Karolem, zamieszkującym obecnie w Popielewnem, w domu Rity, wywołuje mieszane uczucia, co do walki o swoją własność. Czy Rita powinna walczyć o swoje, czy za radą Jerzego wstrzymać się z prawnym dochodzeniem własności?

Na drodze dziewczyny pojawia się Mateusz, który również stara się o względy dziewczyny, mamy więc miłosny trójkąt, który musi skończyć się złamanym sercem.

Jerzy, kim właściwie jest? I co łączy go z tą opowieścią?

Do tego w tle powojenna rzeczywistość pełna chaosu, walki o przetrwanie.

To co od razu chciałabym podkreślić to wykreowani bohaterowie, którzy od razu budzą sympatię oraz wspomniane już wątki rozbudzające ciekawość. To powojenny Gdańsk, który miło było odwiedzić ponownie, choć w podróży w czasie do jego zniszczonej formy. I w tym miejscu pomału zaczyna się zgrzyt w tej książce, który mimo wielkiej nadziei i zaintrygowania, jaki wzbudził wstęp, pomału topniał wraz ze zbliżającym się zakończeniem. Zdaję sobie sprawę, że to moje subiektywne odczucie, ale po zakończeniu tej książki czułam niedosyt. I nie chodzi tu o fabułę, bo co do niej nie mam żadnych wątpliwości i naprawdę mi się podobała, a formę. Odniosłam wrażenie, że wiele z tych wątków ostatecznie było potraktowanych opieszale, zabrakło mi jakiegoś rozwinięcia. Pewne wypowiedzi wydawały mi się niemożliwe, by mogły być przekazane w taki sposób. Może sens tak, ale nie tymi słowami. Nie piszę tego oczywiście, by zniechęcić Was, Czytelnicy, do sięgnięcia po tę pozycję, bo wręcz przeciwnie - uważam, że to dobra książka i naprawdę warta uwagi. Długo też zbierałam się ze swoją opinią, bo choć ostatecznie podobała mi się ta książka, to czegoś w niej mi zarazem brakowało, przez co czuję lekkie rozczarowanie. Mimo wszystko zachęcam, by samemu się przekonać.

Nie macie pojęcia, jak bardzo się cieszę, że poznałam pióro tej autorki. "Rita" to moja pierwsza jej książka i zrobiła na mnie piorunujące wrażenie, a opisana historia zostanie ze mną na długo. Autorka opisała poruszającą dogłębnie historię, o młodej dziewczynie, która musiała w życiu poświęcić tak wiele, by osiągnąć to, czego pragnęła. Od tej książki nie mogłam się oderwać, bo opowieść oczarowuje mimo smutku i wielu poświęceń. Autorka przenosi w czasy wojenne, choć wojna, to tylko dalekie tło, a czytamy o losach dwóch rodzin.

Główna akcja zaczyna się zaraz po wojnie, kiedy Rita ma szesnaście lat i zostaje sierotą. Bracia i tata giną podczas wojny, matka zaraz po jej zakończeniu. W czasie wojny jej rodzina była na wygnaniu, daleko od swojego rodzinnego domu. Matka tuż przed śmiercią dała córce adres, gdzie będzie mogła się schronić, gdy jej zabraknie.

Rita postanawia wrócić do swojego rodzinnego domu, w którym ma piękne wspomnienia. Dzieciństwo w tym domu było pełne szczęścia i radości, mnóstwo pięknych wspomnień. Chce odzyskać poczucie przynależności i upamiętnić rodzinę, odzyskując ponownie swój dom. Niestety po przyjeździe spotyka ją niemiłe zaskoczenie, bo dom zamieszkuje już inna rodzina. Potoccy to mili ludzie i zajmują się Ritą całym sercem i współczuciem, a na ich syna zawsze, mogła liczyć.

Ritę gryzie sumienie i tylko chwile korzysta z gościnności, nie zdradzając im, kim jest naprawdę. Udaje się pod adres, który zostawiła jej matka. Kim jest ten człowiek i kim był dla jej matki, przed laty? Skąd pewność, że zaopiekuje się jej córką. Cudowna opowieść, ale nie zdradzę o niej ani słówka.

Po wyjeździe Rity, syn państwa Potockich, także wyjeżdża. Los tych młodych ludzi był im chyba pisany, znów się spotykają, zdając sobie sprawę z uczuć, jakie do siebie żywią. Niestety Rita ma w sobie zbyt wielki upór i dla odzyskania domu jest w stanie poświecić wszystko. Toczy się podwójna walka. Walka z wielkim uczuciem. Uczuciem miłości do rodziny i domu, a uczuciem miłości do Karola, który mieszaka w tym domu.

Zdrowy rozsądek powinien jej podpowiedzieć, że kiedy by wyszła za mąż z miłości, w jakieś części odzyska dom i znów w nim zamieszka. Czy taką drogę wybierze, czy będzie toczyć ciężką batalię z tą rodziną i tułać się po sądach? Mieć nadzieje, że opuszczą jej posiadłość? Lecz tym samym straci, część serca, w którym zagościł syn państwa Potockich?

Piękna opowieść, trzymająca w napięciu, bo, mimo że to obyczajówka, przez całą jej treść przewija się ciągła walka, próby odzyskania włości i miłości. Walka rodziny Potockich o dom, w których mieszka cała ich rodzina i niepełnoletniej dziewczynki, która z dziką pasją chce odzyskać troszkę swojej przeszłości, budując tym samym swoją przyszłość. Historia ta daje do myślenia, bo pokazuje, ile jesteśmy wstanie stracić, aby zyskać, ale czy to, jest tego warte? Warte są chwile poświęcone dla tej książki, by czytając ją przewartościować swoje życie. Polecam.

Historia Rity jest bardzo poruszającą opowieścią młodej dziewczyny,której wojna zabrała najbliższych.Dąży do upragnionego celu,by zachować namiastkę wspomnień z dzieciństwa.Trudne czasy powojenne przysparzają jej wiele trudu,rzucając pod nogi kolejne kłody…

🔸Otrzymujemy znakomitą historię w której losy bohaterów są przewrotne.Poznawane urywki z pamiętnika bliskich osób oraz odkrywanie sekretów jest przepełnione bólem,tęsknotą a czasem niezrozumieniem.Pomiędzy tym wszystkim widzimy rodzące się uczucie,które zostaje wystawiona na próbę.Brak szczerej rozmowy,manipulacje bliskich osób wyniszczają-powodując ucieczkę.

🔸Czytając,możemy czuć ciężkie czasy powojennej Polski.Kraj doszczętnie zniszczony niszczy ludzi,przynosząc choroby,które zabierają bliskie osoby.Łzy pojawiają się w oczach,gdy dowiadujemy się o braku leków,miejsca w szpitalach i zostawieniu ludzi samym sobie…Serce łamie się na kawałki.

Powieść pokazując,że w nich nikt nie czuł się bezpiecznie.Rodzinne dramaty,brak sprawiedliwości,bądź samotność to codzienność.Na domiar złego czyste uczucie może być zniszczone,bo nie ma się siły na walkę.

🔸Autotka do ostatniej strony trzyma w napięciu poznanie losów Rity i Karola.Emocje sięgają zenitu,czyniąc książkę bardzo emocjonującą.

🔸Idealna pozycja dla osób kochających romanse historyczne z poznawaniem tajemnic przeszłości.

P O L E C A M