Audiobook Plebania mp3

"Na tym właśnie polega problem. Na udawaniu i przymykaniu oczu. Niewidzialna prawda o Kościele, która gorszy. Bo zgorszenie to największy grzech w tej korporacji."

"Plebania" to niezwykle ciekawy reportaż pana Artura Nowaka o polskim klerze. Pomimo iż interesuje mnie ten temat i sądziłam, że sporo wiem, autorowi udało się mnie zaskoczyć. Niestety autor utwierdził mnie w przekonaniu, że kler to czarna mafia, państwo w państwie, dla którego liczy się tylko władny interes i konto w banku a nie dusze wiernych i ich dobro. Kolejne rozdziały książki:

- Chłopcy księży

- Kobiety księży

- Dzieci księży

- Mamona

- Patola zwana zgorszeniem

- Samotność i agresja

- Buta i formacja

Poruszają najważniejsze problemy kleru. Skandale wywoływane przez duchownych mimo, że bulwersują opinie publiczną, są skrzętnie zamiatane pod dywan by nie wywoływać zgorszenia. Najgorszą karą dla księdza jest przeniesienie na inną parafię a nie paragrafy kodeksu karnego, którymi nikt się nie przejmuje. Czy ta instytucja będzie kiedyś inna, doczeka się reform, będzie służyć ludziom? Na to pytanie odpowiedzcie sobie sami. Ja ze swojej strony gorąco polecam tę publikację bez względu na wyznawane wartości i poglądy.

Z czym kojarzy Wam się kościół? Jestem prawie przekonana, że większość z Was udzieli w tym temacie jakiejś negatywnej odpowiedzi.

Reportaż Adama Nowaka to zbiór wielu informacji, odbytych wywiadów i rozmów z osobami, które miały bliskie do czytnienia z instytucją kościoła, a także z samymi zainteresowanymi.

Nie powiem, że z książki dowiadujemy się jakiś nietypowych informacji, bo sporo z nich ujrzało już światło dzienne, czym wywołało wiele bulwersujących komentarzy, jednak w „Plebani” wszystko zostało napisane bardzo szczegółowo, co powoduje jeszcze większy szok.

Nie od dziś wiadomo, że wiele księży prowadzi podwójne życie. Mam tu na myśli fakt, że posiadają kobiety, a jeszcze część z nich ma również dzieci. Oczywiście wszystko wbrew prawu kanonicznemu, które kategorycznie zabrania, aby duchowny był w związku, co według mnie jest totalną pomyłką. Sądzę, że gdyby księża i cała reszta tej firmy mogła żyć jak normalni ludzie to nie byłoby tylu tragedii i kontrowersji odnośnie kościelnych. Ale to tylko moje skromne zdanie.

Wracając do „Plebani” - pokazuje ona, że prawdzie życie księży i biskupów totalnie różni się od tego, co jeszcze niedawno mogliśmy oglądać w popularnym serialu emitowanym na TVP1. To nie sielanka, ani dobro wylewające się zza drzwi kościoła. Tam dominuje zazwyczaj chytrość i chęć zagarnięcia dla siebie, jak najwięcej się da. Księża w kościołach głoszą słowo boże, wypowiadają się na temat życia seksualnego i mówią ludziom, jak powinni żyć. Jednak, czy sami się stosują do tego wszystkiego? Z pewnością nie.

Prawie przez całą książkę przewija się temat homoseksualności księży i biskupów. To, że mają oni partnerów to jedno. A to, że korzystają z ofert męskich prostytutek to drugie. I najlepsze w tym wszystkie jest to, że nikt nad tym nie próbuje nawet zapanować, to jest po prostu normalne. W takiej sytuacji, gdy sprawa wyjdzie na jaw, a informacja o księdzu geju wyjdzie poza mury kościoła, zostaje on przerzucony na inną parafię, a góra stara się wszystko zatuszować…

Oprócz tego, co opisałam wyżej, znajdziecie w tej książce o wiele więcej informacji o dzisiejszym kościele. Można by o tym bardzo dużo dyskutować, a myślę, że temat szybko by się nie wyczerpał. Jestem bardzo rozgoryczona tym wszystkim, jednak wierzę, że gdzieś tam jest garstka tych, którzy w kościele są z prawdziwego powołania i dla Boga.

„Plebania” to takie podsumowanie wszystkiego, co gdzieś tam wyrywkowo człowiek już słyszał. To autentyczne informacje uzyskane dzięki informatorom, a także postronnym ludziom, którzy mieli kontakty z księżami, biskupami i arcybiskupami. A co więcej, to wszystko dzieje się nawet za murami samego Watykanu. Przerażające, prawda? Najbardziej bolesne jest to, że ludzie, którzy powinni świecić przykładem i dobrem potrafią krzywdzić nawet bezbronne dzieci. Zbiera mi się na mdłości. Dlatego od lat wierzę, ale nie praktykuję.

Współpraca barterowa z @proszynski_wydawnictwo @[Adres usunięty]e

Kochani dziś czas na książkę, która (tego jestem pewna) wywoła skrajne emocje wśród czytelników. Dla jednych będzie tylko potwierdzeniem przypuszczeń i domysłów wynikających z obserwacji instytucji jaką jest kościół. Dla innych obrazą i krytyką tejże instytucji.

Kto oglądał i pamięta takie seriale jak Plebania czy Ojciec Mateusz, gdzie oddani księża służą Bogu i swojej społeczności. Żyjący w skromnych warunkach zawsze gotowy wysłuchać i pomoc nawet gdyby musieli pokonywać ogromne odległości na rowerze 🙂.

"Plebania" Nowaka stanowi niezłą kontrę dla obrazu kleru jaki przedstawiają powyższe seriale. Tę książkę bowiem napisało samo życie. Bez cenzury i ozdobników ukazuje bagno w jakim nurza się kler. Począwszy od płatnego sexu, pijackich burd na gejparty z narkotykami skończywszy. Bo władza psuje ludzi, brak nadzoru sieje rozpustę. A kapłani doskonale wiedzą, że system ich obroni. Ich najgorsze działania, czyny, za które normalnie należy się wysoka kara w ich przypadku zostaną zamiecione pod dywan dlaczego? Bo ryba psuje się od głowy kochani. Kościół jako instytucja jest zepsuty od góry do dołu. Tu ręką rękę myje.

Mnie osobiście ta książka zmiotła z planszy. Jestem naprawdę w ciężkim szoku faktów jakimi operuje autor. Okej miałam świadomość tego wszystkiego, gdzieś tam z tyłu głowy wiedziałam że jest źle. Ale kuźwa nie aż tak.

Czy polecam... Myślę, że decyzję każdy musi podjąć sam. Religia to bowiem sprawa indywidualna.

" [...] Kościół żywi się masami, które wpędza w poczucie winy, utrzymując w permanentnym lęku. [...]"

Czy wiecie, co się dzieje na plebanii za naszymi plecami? Jeżeli nie, to idealnie trafiliście. Polecam wam bardzo mocny reportaż Artura Nowaka pod tytułem "Plebania". Jeżeli tak jak ja, jesteście katolikami, to będziecie przerażeni i z szokowani.

Artur Nowak w swoim najnowszym reportażu nie owija w bawełnę i pokazuje nam przypadki księży, którzy niestety pominęli się z powołaniem. Zamiast wybrać normalne życie i żyć zgodnie z własnymi uczuciami, wybrali "celibat", żeby mieć wygodne życie i na pozór być gorliwymi duchownymi. Diabły dla takich osób już szykują kociołki. Przykro jest mi, że przez takie osoby cierpią prawdziwi księża z powołania i pełni miłości do Boga.

Po takim reportażu ciężko będzie zaufać duchownym, bo kto wie, co robią pod osłoną nocy. Może mają kochanki i własne dzieci, albo są gejami i ostro sobie poczynają.

Nie mogę dojść do siebie, po tym co przeczytałam w tej książce. Autor totalnie mnie zaszokował, albo inaczej otworzył mi oczy.

Na moje każdy ksiądz, który zostanie złapany na szerzeniu zła, powinien zostać dożywotnio pozbawiony wykonywania tego zawodu. Niestety u nas tego nie ma. Ksiądz, który źle czyni, zostaje przeniesiony do innej parafii, ot taka jest jego kara. I nic sobie z tego nie robi. A jego ofiara do końca życia przeżywa traumę.

Duchowni chcą szacunku, to niestety muszą sobie na niego zapracować. Szkoda, że nie każdy ksiądz, który straszy piekłem wiernych, nie domyśla się, że sam już tam od dawna siedzi.

Pozostaje pytanie, czy wszyscy księża wierzą w Boga i istnienie szatana? Wątpię. Gdyby wierzyli, dawaliby swoim życiem przykład, jak należy postępować. A tak, pokazują nam, jak to jest fajnie, gdy piekło czeka u bram.

Duchowni powinni być czyści jak łza. Niestety duża część wykazuje patologiczne zachowania. Dlatego dużo młodych opuszcza Kościół Katolicki, bo po co tkwić w czymś, co daje zły przykład.

Często widzi się księży, którzy przed wejściem do burdelu ściągają koloratki. I po co taki człowiek ślubował życie w celibacie? Po co oszukuje siebie i innych.

Uważa się, że księża są homofobiczni. Brzydzą się LGBT. Autor obala ten mit. Warto przeczytać rozdział z tym związany.

Poznacie tutaj również kobiety księży. Jak myślicie, czy one są dobrze traktowane? A co z ich wspólnymi dziećmi? Warto przeczytać i te rozdziały.

W skrócie: Biorąc do ręki "Plebanię" Artura Nowaka poznacie, złe oblicza księży. Dowiecie się między innymi: jakimi są kochankami, jak zachowują się w stosunku do swoich prawdziwych dzieci, co zrobią dla pieniędzy i dzięki nim, oraz jak radzą sobie z samotnością i agresją.

Co się stało z Polskim Kościołem, że część jego duchownych idzie w zupełnie złym kierunku? Czemu nie opuszczą kościoła, tylko sieją zamęt? Czy są wysłannikami szatana, żeby zebrać dla niego jak najwięcej owieczek?

Warto przeczytać ten reportaż, żeby nie robić tego, co robią opisane w nim osoby. Czy wy też chcielibyście znaleźć się na świeczniku?

Głęboko wierzę w to, że księży, którzy łamią celibat i idą w złą stronę, jest mniej niż tych, którzy faktycznie z głębi swojego serca prowadzą nas do Boga.

Autor Artur Nowak swoim reportażem otwiera nam oczy i mówi, patrzcie na ręce waszych duchownych. Nie każdy z nich ma je czyste. Niektórzy mają je zabrudzone i ten brud wycierają w innych. Strzeżcie się takich pasterzy, abyście nie stali się jak oni.

Patrząc na ten reportaż oczami naszej wiary, mogę śmiało stwierdzić, że mamy takich księży, jakich sobie wymodliliśmy. Jeżeli modlimy się za księży, to oni wzrastają w wierze i są odporni na zewnętrzne pokusy. Jeżeli o tym zapominamy, przychodzi szatan i namawia do złego. Niestety wielu duchownych nie wierzy w jego istnienie i ostro brnie w jego stronie. A jak kończą tacy duchowni, tego możecie domyślić się sami.

Jestem zadowolona z tego, że mogłam przeczytać ten kontrowersyjny reportaż. Mam nadzieję, że Artur Nowak napisze kiedyś książkę o dobrych księżach. Tak dla równowagi.

Okładka "Plebanii" jest skromna i prowokująca do myślenia. Twarda oprawa i szyte kartki, to jej dodatkowy atut.

Witam moi drodzy dziś przychodzę do Was z książką, która utwierdziła mnie w przekonaniu, że nic nie jest takie jakie wydawać by się mogło że jest.

Jakiś czas temu przeczytałam książkę Marcina Adamca "Zniknięty ksiądz. Moja historia", która delikatnie mówiąc mnie rozwaliła (użyłabym innych słów ale nie wypada).

Dziś jestem po lekturze "Plebania" i śmiem stwierdzić, że świat schodzi na psy, rządzi kasa, władza, hipokryzja i obłuda a wszystko pod przykrywką instytucji Kościoła. Moje pierwsze spotkanie z autorem i stwierdzam fakt że nie będzie ono ostatnie. Forma w jakiej została przedstawiona sytuacja w polskim kościele i dodatkowo poparta słowami osób będących księżmi że się tak wyrażę w czynnej służbie jak i tych którzy tę "firmę "już opuscili zachęca do poznania więcej szczegółów dotyczących zarówno zasad jakie panują wśród osób, które ślubowały celibat.

Książka kontrowersyjna, dająca do myślenia, skłaniająca do refleksji i przewartościowania pewnych spraw. Otwiera nam szerzej oczy na kwestię postrzegania siebie w tym co od wieków wpajane jest nam jako dobre i nie podlegające dyskusji