Audiobook Pan Barnaba i zagadkowa hipoteza mp3

Intryguje Was tytuł? Nas ogromnie, dlatego jak najszybciej sięgnęłyśmy po tę książkę, no i właściwie od pierwszej strony przepadłyśmy w lekturze. Cóż to była za fantastyczna literacka przygoda! Tytułowy Pan Barnaba to niesamowity kot, który przypadkiem (albo i nie) trafia do mieszkania państwa Łomickich. Niesamowity, ponieważ Pan Barnaba potrafi mówić ludzkim głosem, a do tego jest prawdziwym kocim arystokratą: nie znosi głaskania, musi mieć odpowiednio komfortowe miejsce na sen i jada tylko świeże kawałki surowego mięsa. Jest napuszony, przemądrzały i irytujący, ale jednocześnie posiada wiedzę, którą przewyższa najtęższe umysły. I nic dziwnego, ponieważ Barnaba liczy sobie ponad czterysta lat i poznał Alberta Einsteina, Marię Skłodowską-Curie oraz cała rzeszę postaci ze świata nauki. Do domu Łomickich trafił z konkretną misją – ma dostarczyć wybitnemu krakowskiemu matematykowi, który mieszka w tej samej kamienicy pewien list i przekonać naukowca, aby pomógł swojemu dawnemu mentorowi, dziś już schorowanemu profesorowi Alanowi dokończyć pewną hipotezę z dzieciny matematyki. Ze wszystkimi swoimi ludzko-kocimi fanaberiami musi przekonać się do pewnego chłopca ( chociaż nie znosi dzieci!), bo tylko ON jest w stanie mu pomóc.

Trzynastoletni Antek Łomicki to nastolatek w typowym dla swojego wieku „trudnym czasie”. Dni spędza na buntowaniu się, bąblowaniu przy komputerze, łapaniu złych ocen i kombinowaniu. Jest jednak w gruncie rzeczy dobrym, empatycznym i wrażliwym chłopcem, który trochę się w tej podróży ku dorosłości zagubił.

Chłopiec i kot od początku za sobą nie przepadają i musi się wiele wydarzyć, aby jeden przekonał się do drugiego. Kot, który pozjadał wszystkie rozumy i nastolatek, przekonany, że świat sprzysiągł się przeciwko niemu tworzą prawdziwą mieszankę wybuchową, tym bardziej, kiedy będą musieli wykazać się cierpliwością, umiejętnością współpracy i wzajemną troską. Mogę jedynie stwierdzić, że łatwo nie będzie. Jednak wizja nagrody za udowodnienie tytułowej zagadkowej hipotezy sprawi, że i kot i chłopiec zacisną zęby i zaczną działać.

Książka nas zaskoczyła bardzo in plus. Mnogość poruszanych przez Autorkę, dopracowanych w najdrobniejszych szczegółach wątków, piękny język i tak wyglądana przeze mnie w książkach wartość merytoryczna. Porusza prawdziwe, życiowe tematy, z którymi boryka się większość współczesnych nastolatków: nieporozumienia w domu, problemy w szkole, uzależnienie od gier komputerowych, działanie pod wpływem emocji, przenosiny do nowej szkoły, izolacja i wyobcowanie wśród rówieśników, tęsknota i stopniowe ochładzanie „starych” przyjaźni. Jest o bezradności z powodu nieuchronnej starości. O szacunku do starszego pokolenia. O relacjach rodzic-dziecko. I o rodzącym się uczuciu, zaufaniu i przyjaźni. O tym, jak ważna jest nauka i jaki wpływ wywiera na młodego człowieka podejmowanie decyzji. Jest także o potędze ludzkiego umysłu, która wrażliwe dusze potrafi unieść wysoko, wysoko.

Zazwyczaj staramy się unikać sugerowania się okładką, ale patrząc na kolorową, trochę dziecinną sądząc po rysunku okładkę przygotowałyśmy się na lekką, wakacyjną powieść przygodowo-fantastyczną, a otrzymałyśmy coś, co zostanie w naszych głowach i sercach na długo. Ciekawa, intrygująca, zmuszająca do myślenia i wywołująca refleksje, a także miejscami zwyczajnie zabawna. Każdą kolejną stronę czyta się wspaniale!

„Pana Barnabę i zagadkową hipotezę” czytamy dzięki wydawnictwu Czarna Owca. Twarda okładka, a w środku mnóstwo tekstu podzielonego na rozdziały i drukowanego standardowej wielkości czcionką. Książka nie należy do najcieńszych, jednak czyta się szybko i zwyczajnie komfortowo. Uwielbiam polskich autorów, zwłaszcza tych, których dzieła sprawiają, że lekturą można się zwyczajnie de-lek-to-wać. I pozostawia niedosyt, dlatego aż się prosi o kolejne części. Polecamy bardzo dzieciom zaprawionym w czytaniu, takim 10+.

Lubicie koty? Miękki i słodkie, rozkosznie mruczące, kiedy wyciągają się na waszych kolanach? A może te niezależne, które zaledwie zauważają wasza obecność, które łaskawie podchodzą, leniwie ocierając się o nogi, ale nie po to, żeby zażyć pieszczoty, ale żeby przypomnieć wam, że nie dopełniliście jeszcze obowiązku i ich nie nakarmiliście? Tak naprawdę nie ma to znaczenia, bowiem może być tak, że to koty nie lubią was i tak naprawdę nic więcej nie ma znaczenia.

Taki właśnie jest Barnaba, o zgrozo nazwany Felusiem. Ten niezwykły kot nie jest zwierzęciem, jakie zwykle wylegują się na naszych kanapach. Zwiedził niemal cały świat, napisał wraz z Cervantesem książkę, pracował z takimi sławami, jak Galileusz, Einstein czy Marie Skłodowska-Curie, mówi też w kilku językach. Urodził się na Cyprze, a jako kot Afrodyty nazwał się Barnabą. Odkrywszy, że żaden z napotkanych kotów nie potrafi rozmawiać w ludzkim języku wyruszył w podróż, która trwa od kilku wieków. Nabierając doświadczenia i powoli zdając sobie sprawę, że ludzka mowa nie jest jedyną anomalią w jego przypadku, i prawdopodobnie czeka go długie życie, postanowił poświęcić się nauce. Pojawia się zatem pytanie, co taki kot robi w Polsce, w mieszkaniu naukowców co prawda, ale nie tak znanych, jak ci, u których Barnaba przebywał wcześniej.

Wszystko wskazuje na to, że Barnaba wcale nie chce tu być, ale pani domu, lekarz internista, zdecydowała się przygarnąć bezdomnego kociaka leżącego na wycieraczce u sąsiada. Tak naprawdę miała nadzieję, że jej syn Antek, znajdzie w nim przyjaciela. Chłopiec zupełnie nie wdał się ani w nią, ani w ojca – wybitnego krakowskiego psychiatrę. Spędza całe dnie grając w gry w komputerowe, a od chwili, kiedy rodzice przepisali go do elitarnej szkoły, kolekcjonuje … jedynki. Nie ma też żadnych przyjaciół w nowej szkole i najwyraźniej wcale nie jest zainteresowany ich zdobyciem. Po nieudanej próbie zakupu psa, w kocie matka zobaczyła nadzieje dla Antka.

Oczywiście, gdyby wiedziała, jaką osobistość sprowadza do domu, z pewnością zaczęłaby się zastanawiać. Również nad swoim zdrowiem psychicznym, bo widział ktoś gadającego kota? Ten zaś odzywa się do Antka, zawierają z nim umowę i prosząc o pomoc. Barnaba pragnie przechwycić list wysłany z uniwersytetu w Princeton do Jana Orlickiego, wybitnego matematyka, specjalisty od liczb pierwszych, a prywatnie sąsiada Antka. Tyle tylko, że teraz mężczyzna jest nieobecny i jedyne co pozostaje to czatowanie na kuriera. Albo … mały fortel, który wymyślił Antek, a który rzeczywiście umożliwił przechwycenie listu. Co prawda konieczne było wciągnięcie w spisek dziadka Antka, ale ostatecznie starszemu panu wyszło to na dobre, nigdzie bowiem nie znalazłby takiego towarzystwa do szklaneczki trunku, jakim jest Barnaba.

Co zawiera ten niezwykle cenny list? Dlaczego Barnabie zależało na jego zdobyciu i nawiązaniu kontaktu z matematykiem? Co wspólnego z tym ma nagroda w wysokości miliona dolarów, wyznaczona przez Instytut Matematyczny Claya, za obalenie lub potwierdzenie hipotezy Riemanna, dotyczącej rozkładu liczb pierwszych? Na te wszystkie pytania (i na wiele innych) odpowiemy w trakcie lektury niezwykle frapującej powieści nie tylko dla młodzieży, pt. „Pan Barnaba i zagadkowa hipoteza”. Autorka, Katarzyna Kalista. Znawczyni kociej natury, stworzyła wyjątkową pozycję, która zachwyci każdego wielbiciela kotów, matematyki i przygód.

Opublikowana nakładem Wydawnictwa Czarna Owca książka to nie tylko niezwykle zajmująca historia o relacji z kotem, który nie lubi dzieci, pije koniak i gra w szachy, a ponadto nie należy do najbardziej uprzejmych i traktuje ludzi niczym służących. To także opowieść o tym, jak fascynująca może być nauka (w tym królowa nauk – matematyka), o alienacji, szukaniu swojego miejsca w grupie, uzależnieniu od komputera, a także o tym, że wystarczy drobne wsparcie, życzliwa dłoń, by wszystko zmieniło się na lepsze.

Tym samym „Pan Barnaba i zagadkowa hipoteza” to jedna z tych książek, którą wnuki będą wyrywać dziadkom, a dziadkowie wnukom. Powieść wciąga już od pierwszej strony, a napisana pięknym, barwnym językiem zachwyca płynnością, kompozycją. Co więcej, stanowi doskonały bodziec do tego, by jednak zacząć się starać, by rozwijać swoje zainteresowania i … uczyć się. Chociażby po to, by wiedzieć, kiedy obraża nas kot!

Jak tylko zobaczyłam tę pozycje w zapowiedziach Wydawnictwa Czarna Owca no to widziałam minę mojej córki, że będzie wesoło. Od razu powiem, że bardzo prosimy z Helenką autorkę o serię przygód Pana Barnaby, bo chcemy wiedzieć, kogo jeszcze poznał, jakie miał kiedyś przygody i czy mieszkając z Antkiem. Książka dla dzieci wiek mniej więcej 9+, młodzieży i dorosłych.

W książce poznacie lub poznają wasze pociechy chłopca imieniem Antek, który powiedzmy do okiełznania nie jest. Zostaje przeniesiony do innej szkoły dla zwiększenia szans na lepszą przyszłość, co odbija się na złym samopoczuciu chłopca w nowej rzeczywistości a co za tym idzie? Spada średnia ocen no i zaczynają się kłopoty.

Pewnego razu spotyka kota! Czarny kot, ale czy taki normalny?! No kochani szykujcie się na szereg przygód, jakie można przeżyć mając takiego kota w domu! Barnaba to kot, który ma 500 lat. Umie mówić ludzkim głosem w kilku językach w tym po polsku, ale i ten Polski taki trochę rodzaju żeńskiego wiec wyobraźcie sobie jak to musi dziwacznie brzmieć w pyszczku kota, który jest chłopcem.

Nasz Barnaba w swoim kocim życiu poznał między innymi Alberta Einsteina, Marię Skłodowską-Curie i wiele innych ciekawych postaci znanych nam z książek.

Kot przybył do sąsiada w celu potwierdzenia hipotezy, której udowodnienie jest warte milion dolarów a gdzie pieniądze tam kłopoty i to na skalę światową. Chłopiec i kot na początku nie mają łatwej drogi w zgodzie, ale z czasem zaczynają przekonywać się do siebie, a to potem owocuje z przyjaźń!

Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za możliwość zrecenzowania książki, która mi i córce sprawiła ogromną radość. Tym bardziej brawa dla wyd. za twardą oprawę. Będzie nam służyć, a służyć. Jak to mówi moja córka „No mówię Wam akcja nie z tej ziemi” :D

Książka idealna dla młodszych czytelników, którzy chcą udać się w niesamowitą przygodę pełną humoru, wiedzy oraz zagadek. Bardzo miło spędziłam przy niej czas, mimo że jestem trochę starsza z przyjemnością zanurzyłam się w lekturze, która była odskocznią od cięższych lektur.

Książka pełna akcji, intrygujących bohaterów, których pokochacie od pierwszych stron. Świetnie się ją czyta, z zaciekawieniem oraz uśmiechem na twarzy śledziłam poczynania Barnaby.

Nie wiem czemu, ale czytając kolejne rozdziały, utożsamiałam swojego kota z tytułową postacią. Charakter pasował jota w jotę.

Pan Barnaba to dumny kot podróżnik, który zwiedził cały świat. Poznał wybitne osobistości np. Einsteina, Marię Skłodowską Curie. Na domiar niezwykłości to kot, który mówi! Do Krakowa sprowadziła go pewna tajemnicza hipoteza. Jako ważna osobistość nie znosi tulenia, głaskania i tym podobnych fanaberii. A dzieci to już koszmar. Dla niego najważniejszy jest pewien cel. Którego nie mogę zdradzić! Jedynie mogę obiecać wspaniałą zabawę oraz dawkę nietuzinkowego humoru.

Gorąco polecam!

Pozycja Katarzyny Kalisty- "Pan Barnaba i zagadkowa hipoteza".

Jest to pierwszy raz od dłuższego czasu, kiedy sięgnęłam po literaturę dla młodszego pokolenia. Powiem Wam, że w ogóle nie żałuję bo ta książka rozłożyła mnie na łopatki 🙈

Siedząc w parku z mężem na ławce śmiałam się sama do siebie 😁😋

Po pierwsze: już sama okładka przyciąga wzrok. Mnie osobiście przyciągnął ten czarny kot.. mam takiego podobnego w domu (bez białych łatek😋). A jak widzę kota to lektura jest obowiązkowa🙈😁

Po drugie: opis z tyłu książki był naprawdę zachęcający! Kto by nie chciał poznać kota, który przywędrował do Krakowa z Ameryki z misją pewnej tajemniczej hipotezy która jest wart milion dolarów?!

Po trzecie: bardzo podobała mi się przyjaźń między głównych bohaterem Antkiem (13-sto- latkiem) a kotem Barnabą.

Mogłabym tak wymieniać w nieskończoność, ale tak naprawdę jest to fantastyczna przygoda z kotem, który pojawił się w życiu naszego Antka w trudnym dla niego momencie. Rodzice przepisali go do nowej szkoły. Chłopak nie potrafi się w niej odnaleźć. Czuje się bardzo samotny i opuszczony. Specjalnie się nie uczy z nadzieją, że rodzice przepiszą go z powrotem do starej szkoły... Wten zjawia się mała czarna przybłęda...

Po krótkim czasie okazuje się, że ten kot mówi!

Mało tego, zna kilka języków, poznał Marię Skłodowską-Curie i Alberta Einsteina.

I...ma pewną tajną misję do wykonania... jesteście ciekawi co to za misja?

To muszę Was odesłać do lektury, bo nie chcę zdradzać niczego więcej😘

Pewnie brzmi to dla Was nierealnie, ale czyta się rewelacyjnie!

I uważam, że jest to również świetna pozycja dla dorosłych, a nie tylko dla młodszych :)

Ja bawiłam się świetnie!

Może ktoś jest już po lekturze?