Audiobook Nazzril. Ukryte przeznaczenie mp3

Przeznaczenie. Walczysz z nim czy może podporządkujesz się z góry ustalonemu losowi? A przede wszystkim - czy już poznał_ś swoje przeznaczenie?

W małej wiosce Aketii mieszka wraz z rodzicami Nazzril. Jest na krawędzi dorosłości, jednak jego życie jest podobne do tego, które wiedzie każdy typowy nastolatek. Spanie, niezrozumienie rodzicieli, włóczenie się po miejscowości ze znajomymi. Pewnego dnia, a raczej nocy, młodzi wybierają się na stary cmentarz. W tych strasznych okolicznościach Nazzril usłyszy w głowie tajemniczy głos. Czy to jego drugie ja? Początek obłędu? Czy to kompletnie inny byt? Czego on chce? Dlaczego akurat teraz się odzywa?

Od tego momentu w życiu chłopaka zaczyna się bardzo dużo zmieniać. To, co dotychczas znał, okaże się ułudą. Jego przyszłość zostanie zdeterminowana przez przeznaczenie, które musi poznać, zrozumieć i przyjąć na klatę.

"Przeznaczenie to przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Jest wszystkim, co nas kreuje i dzięki czemu mówimy o sobie "ja"."

Chłopak stara się zrozumieć otaczającą go rzeczywistość. Rozmyśla, zadaje filozoficzne pytania, niejednokrotnie dyskutuje z samym sobą i tajemniczym głosem. Co więcej, jego przemyślenia zmuszają również czytelnika do zatrzymania się i poszukania odpowiedzi.

"Jak zrozumieć,co jest naszym celem?

Musisz czytać między wierszami, musisz usłyszeć samego siebie. Odpowiedź tkwi w tobie i nikt poza tobą nie pomoże ci odpowiedzieć na to pytanie."

Nazzril na naszych oczach dorośleje, mężnieje i odkrywa swoje przeznaczenie. Tym samym akcja staje się szybsza, coraz bardziej skomplikowana, przepełniona magią.

Oto powiew świeżości na rynku książkowym. Fantastyka psychologiczna, która nie nudzi, nie atakuje krasnoludami, czarownicami i niewydarzonymi stworami. Mamy przygody, zagwozdki psychologiczne, a przede wszystkim dojrzewanie młodego człowieka do dorosłego życia, które nie zawsze jest takie, jak by chciał oraz poszukiwanie swojej tożsamości i miejsca na ziemi.

Lekko napisane, wciągające i kończące się w tak przełomowym momencie, że aż serce ściska, że już zaraz nie można sięgnąć po kolejny tom. Bo będzie kolejny! Już wkrótce!

Polecam gorąco 💚

Aketia, mała wioska położona za Granicą Światów Krainy Femiru. Wraz z rodzicami i siostrą żyje tutaj Nazzril, chłopak, który już niedługo skończy osiemnaście lat i dumnie wkroczy w dorosłość. Póki co życiem Nazzrila kierują codzienne spotkania ze znajomymi oraz ustalony z góry szyk dnia. Pewnego dnia młodzież postanawia udać się do mrocznego cmentarza widmo, o którym krążą legendy. Z czasem do Nazzrila dociera tajemniczy głos, a wraz z nim dotychczas dobrze znany świat chłopca wywraca się do góry nogami. Tajemniczy głos zabiera chłopaka do świata pełnego krwi, w którym Nazzril będzie musiał zmierzyć się zarówno z historią, jak i ze swoim przeznaczeniem.

Autor zabiera nas do czasów, które najbardziej odpowiadać mogą znanemu nam średniowieczu. Trafiamy do malutkiej wioski, w której życie płynie wolno, młodzież płata sobie figle i wszystko trwa ustalonym, niezmiennym rytmem. Wszystko zmienia się kiedy Nazzril zaczyna dorastać. Tuż przed ukończeniem przez chłopaka jego osiemnastych urodzin, w jego głowie pojawia się tajemniczy głos. Od tej pory życie chłopca, cały jego świat wywraca się do góry nogami. Nazzril wyrusza w podróż, w której przyjdzie mu zmierzyć się z własnym przeznaczeniem i znaleźć odpowiedzi na wiele istotnych pytań. Do tej pory autor serwował nam świat jaki bardzo dobrze znamy z wielu innych książek fantasy. Umiejscowienie akcji w świecie przypominającym średniowiecze to bardzo miły ale również bardzo dobrze znany haczyk. Wyróżnikiem jaki niewątpliwie wpływa na jakość opowieści o Nazzrilu jest przede wszystkim to, z czym chłopak musi mierzyć się kiedy jego życie wywraca się do góry nogami. Autor serwuje nam idealnie skrojoną książkę fantasy, która w perfekcyjnie wyważonych proporcjach podrzuca nam kilka wątków filozoficznych. Marcin Oswald Legawiec ustami swoich bohaterów, ich przemyśleniami i często monologami wyraża opinie o życiu, przeznaczeniu i o tym w jakim stopniu sami decydujemy o tym, którą drogą podążymy i w jaki sposób ułożymy swoje życie. Wiele razy podczas lektury "Nazzrila" musimy na chwilę zwolnić i sami pomyśleć nad odpowiedziami na pytania stawiane przez autora. "Nazzril" nie jest jedynie prostą książką opowiadającą o chłopcu zagubionym w świecie fantastyki. Ta opowieść dotyka o wiele głębszych zagadnień. No dobrze! Mamy już zarysowany wstęp do książki i jej bardziej filozoficzny wydźwięk. A co z tym światem fantastyki? Jego tutaj również nie brakuje! Trafimy na magię, czary, cały szereg tajemnic i intryg. Dodatkowym i naprawdę trafionym w punkt jest tutaj zdecydowanie wątek opętania! Głos, który zaczyna systematycznie rozbrzmiewać w głowie Nazzrila z czasem zaczyna przejmować nad chłopcem kontrolę! A wtedy dopiero zaczyna się dziać!

Dodatkowym i na pewno bardzo pożądanym wśród autorów plusem jest również lekki sposób przedstawiania historii! Język Marcina Legawca jest lekki, świetnie trafiający do odbiorcy. Dzięki temu książkę czyta się bardzo dobrze! Podczas lektury autor nie pozwala nam nudzić się ani przez chwilę. Tutaj praktycznie cały czas coś się dzieje!

Bardzo często podczas czytania książek ze świata fantasy przeszkadzały mi imiona bohaterów! Tutaj nie miałem z tym żadnego problemu! Autor co prawda serwuje nam nazwy i imiona, których próżno szukać w naszym świecie, jednak nie są one na tyle "egzotyczne", abym miał problem z zapamiętaniem bohaterów, jak to nieraz miało miejsce podczas lektury innych książek z tego gatunku.

Pan Legawiec na samym końcu zastosował taktykę jaką posłużyła się np. Anne Rice w jej nieśmiertelnym "Wampirze Lestacie". Autor opowieści o Nazzrilu oraz królowa gotyku na samym końcu powieści zaprowadzili nas w samo epicentrum wydarzeń! Jesteśmy w najbardziej wciągającym momencie, kiedy... akcja się urywa! I tutaj przychodzi nam z pomocą hasło "ciąg dalszy nastąpi". Odkładając książkę na półkę od razu wyczekujemy nadejścia jej kontynuacji! Chcemy więcej! Chcemy dowiedzieć się jak rozwiążą się wszystkie wątki, co jeszcze spotka tytułowego Nazzrila, ile jeszcze tajemnic i magii stanie na naszej drodze! W przypadku Pani Rice, fani kronik wampirów na kontynuację genialnej historii Lestata musieli czekać kilka ładnych lat. Mam nadzieję, że autor już szykuje kolejny tom przygód Nazzrila i jak najszybciej trafi on w nasze ręce!

Słowem podsumowania - Nazzril to świetnie napisana książka fantasy, która zaskoczy nas swoim mocno filozoficznym wydźwiękiem. Autor zabiera nas do świata pełnego magii, przelewanej krwi, mrocznych tajemnic, a dodatkowo zarysuje nam wątek opętania. Nazzrila czyta się błyskawicznie! Marcin Legawiec posiada bardzo dobrą umiejętność płynnego i wciągającego przedstawiania swojej opowieści. Historia chłopca, który musi zmierzyć się z własnym przeznaczeniem obfituje w akcję i nie pozwala nam się nudzić ani przez chwilę. Z przyjemnością objąłem tę powieść swoim patronatem! Wybierzcie się do malutkiej Aketii, by poznać Nazzrila i wraz z nim zmierzyć się z historią i przeznaczeniem! Polecam!

Nazzril to opowieść o chłopcu, który ma z góry określone przeznaczenie. Jego życie jest z pozoru proste i szczęśliwe, kiedy przed osiemnatymi urodzinami zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Dodatkowo nikt nie chce mu wytłumaczyć co jest grane. Chłopak wyruszy w trudną podróż. Stawi czoło przeznaczeniu lub mu się oprze. Czy Nazz, prawowity dziedzic Nimerii zawalczy o swój los?

Przeczytajcie sami!

Co mogę powiedzieć o książce?

To powiew świeżości na rynku fantastyki. Nazzril reprezentuje intrygujący świat magii i przeznaczenia. Jest to złożona historia. Niejednokrotnie zmusza do refleksji. Stawia w wątpliwość czy naszym losem rządzi z góry określone przeznaczenie lub może mamy jakiś wpływ na swój los.

Główny bohater to nastolatek, którego świat zawalił się w jednej chwili. Stracił dom, rodzinę i przyjaciół. Jest zdany na łaskę obcych ludzi i... głosu w głowie. Ten właśnie głos podpowiada mu jak postępować, ale czy ma dobre intencje? Nazz ma bardzo bogate życie wewnętrzne. Często "zawiesza się", by prowadzić wewnętrzny monolog. Niektóre te sytuacje bywają irytujące, bo dzieją się w najmniej odpowiednim momencie. Nazz to bohater, który wzbudza wiele emocji, a o to w literaturze chodzi najbardziej - o emocje.

Pierwszy tom serii jest ciakawym wprowadzeniem w świat kreowany przez autora. Bardzo dużo się dzieje i stopniowo poznajemy mechanizmy jakimi rządzi się ten świat. To dobry początek dłuższej podróży.

Bardzo mi się podoba brak wątku romantycznego. Czytelnik może się skupić na fantastyce i mechanizmach psychologicznych.

Po finale pierwszego tomu wiem tylko jedno - potrzebuje kontynuacji tej opowieści!

Czy każdy człowiek zna swoje przeznaczenie? Nie, tak naprawdę, nie wiemy co jest nam pisane. Może gdybyśmy je znali, inaczej układalibyśmy sobie życie, tego się nie dowiemy. Jednak czy dobrze byłoby znać swoje przeznaczenie? Czy pomogło by nam to? Bohater książki, której patronuję, ma swoje ukryte przeznaczenie, o którym nie wie. Jednak czy, gdy się dowie w czymś mu to pomoże?

W życiu każdego człowieka przychodzi taki czas, w którym pragnie czegoś nowego. Nazzril, którym targają emocje, od zawsze chciał mieć wyjątkowe życie, tęskni za tym codziennie. Gdy przychodzi czas letniego przesilenia, to zwiastuje to zmiany, nie tylko w przyrodzie, ale również życiu Nazzrila. W jego głowie pojawia się tajemniczy głos, ogłaszający, że właśnie nadszedł upragniony dzień szansy. Co to za głos? Czy Nazzril już oszalał? A może jest to jego odbicie, a drugie ja dopomina się o siebie?

Książka jest powiewem czegoś nowego, styl i język autora są bardzo ciekawe i sprawiły, że chciałam więcej, a przez lekturę po prostu płynęłam. Marcin Legawiec miał bardzo ciekawy pomysł na fabułę, który zrealizował w bardzo dobry sposób. Wprowadza on nas w świat tajemnic, ukrytego przeznaczenia i z góry założonego planu na życie głównego bohatera. Dodatkowo pojawiają się mroczne moce, magia, tajemniczy głos i bohaterowie szarzy moralnie. Sama fabuła jest owiana nutką tajemnicy, nic nie jest oczywiste, a wszystkiego dowiadujemy się krok po kroku, autor nie zarzuca nas ogromem informacji oraz nie zostawia bez odpowiedzi. W pozycji poruszono również kwestię budowania zaufania, co było ważne w sytuacji Nazzrila, komuś musiał w końcu zaufać. Jest to ciekawie przedstawione, ponieważ do końca nie jesteśmy pewni co jest właściwe. Autor potrafi utrzymać napięcie, a w książce akcja jest ciągła. Czytelnik nie będzie się nudził, ponieważ cały czas coś się dzieje. Widać też, że Marcin lubi tajemnice i w taki sposób zakończył on książkę. Zostajemy wrzuceni w akcję, która urywa się w najciekawszym momencie, co jest bardzo dobrym wstępem do następnej części.

Przechodząc do kreacji bohaterów, to znów widzimy, że autor jest mistrzem tajemniczości, ponieważ do końca nie wiemy, jacy naprawdę są bohaterowie. Nie można o nich na 100% powiedzieć, że są tacy czy tacy, ponieważ są owiani tajemnicą i gdy myślimy, że już wiemy wszystko, nagle się okazuje, że to nie do końca prawda. Natomiast główny bohater jest bardzo ciekawą a zarazem dziwną postacią, jest bardzo chaotyczny oraz niestabilny emocjonalnie. Nie panuje nad sobą, swoimi zachowaniami i myślami, a do tego tajemniczy głos rozwala cały jego świat. Bardzo często odnosiłam wrażenie, że Nazzril ma problemy ze zrozumieniem rzeczywistości i nie odnajduje się w niej, do tego jest bardzo podatny na wpływy i łatwo nim manipulować. Nazzril to jest taki bohater, który częściowo mnie irytował, a z drugiej strony miałam dla niego dużo zrozumienia.

Reasumując, polecam książkę, ponieważ porywa ona swoją tajemniczością i lekkim mrokiem, który z niej zionie. Świetny język, dobrze prowadzona akcja i moralnie szarzy bohaterowie nadają książce swego rodzaju uroku. Czytajcie Nazzrila, będziecie się dobrze bawić!

Historie o walce z przeznaczeniem mają dla mnie szczególną wartość. Nie ważne w jakich czasach, albo w jak bardzo dziwnym fantastycznym świecie będą osadzone przesłanie mają jedne. Nie warto ślepo wierzyć w przeznaczenie bo może zdarzyć się tak, że uda się abyś nagiął je do swoich potrzeb. Kiedy więc Marcin, autor Nazzrila spytał czy byłabym zainteresowana objęciem książki patronatem medialnym zgodziłam się bez wahania. Otóż w końcu nadarzyła się okazja do spełnienia marzenia o patronacie i możliwość poznania fascynującej historii. Szaleniec by się na to nie zgodził ale zacznijmy od podstaw.

Życie Nazzrila wiało nudą, nie było oczywiście jakoś tragiczne bowiem miał kochających rodziców, dwoje oddanych przyjaciół i życie raczej pozbawione zmartwień. I być może właśnie to ciążyło mu najbardziej? Chłopak pragnął przygód i poczucia bycia wyjątkowym. Odkrywczych wypraw, walk i starć z szalonym wrogiem - problem w tym że życie ewidentnie miało dla niego inne plany. Ale czy na pewno? W dniu letniego przesilenia który jest zarazem dniem wejścia dorosłość dla chłopaka wszystko przewraca się do góry nogami. Stary porządek runął, stabilizacja która mu tak ciążyła nagle staje się tylko mglistym wspomnieniem jak sobie z tym poradzić? I komu wierzyć? Właśnie z tymi pytaniami startuje nasza przygoda.. lecz zaraz! Mamy jeszcze jeden problem — a w sumie ma go Nazzril. Bo czy normalnością jest słyszeć w swojej głowie tajemniczy głos?

Świat będący codziennością Nazzrila jest swoistą mieszanką gatunkową. Sprawia to, że książka nijak nie pasuje do nurtu fantastyki młodzieżowej ani do high fantasy. To, co opisuje mi ją najlepiej to swoisty romans fantastyki z psychologią. Czuć dojrzałość języka autora, dialogi są realistyczne i ani razu nie bolały mnie po oczach — a tematy poruszane przez bohaterów z pewnością mogłyby znaleźć swoje odzwierciedlenie w problemach współczesnego odbiorcy. Wszystko to sprawia, że naprawdę warto dać tej historii szansę. Na pewno znajdziecie tutaj coś dla siebie, jeżeli poszukujecie historii, która was poruszy i zmusi do zastanowienia się nad codziennością

OCZYWIŚCIE 5/5