Audiobook Najszczęśliwsza mp3

To był naprawdę świetny thriller psychologiczny. Autor od pierwszego rozdziału wprowadza nas w umysły swoich bohaterów a ich życie, myśli i dialogi od początku nas intrygują. I chociaż początkowo wydaje się nam, że akcja toczy się jak flaki z olejem… to jednak napięcie jest tak szalenie umiejętnie zbudowane, że w pewnym momencie aż się wiercimy tak bardzo chcemy poznać zakończenie.

Jeżeli chodzi o samych już bohaterów to postać Dawida szalenie mnie denerwowała. I to o dziwo powodowało, że strasznie mocno chciałam poznać oprawcę makabrycznego morderstwa na Jego żonie. Ok rozumiałam jego zachowanie, żal, smutek i żałobę… ale od początku śmierdziało mi tu ściemą. Ciągle miałam wrażenie, że coś ukrywa. Jego paranoja – chodź uzasadniona, powoli mnie wnerwiała.

Dodatkową tajemnicę w powieści wprowadzają rozdziały z pewną kobietą – nie znamy jej imienia. Z krótkich rozdziałów dowiadujemy się, że jest matką Nikoli i żoną Kotka (tak nazywa swojego męża). Nie wiadomo po co ona w tej powieści w ogóle występuje? Jej historia opowiada o traumatycznym dzieciństwie i jej podejrzeniach, co do dziwnego zachowania męża. Czyżby ON był zabójcą? Z każdym rozdziałem, w którym kobieta opowiada o swoim życiu odkrywamy nowe tajemnice. To wszystko sprawiało, że nie mogłam się doczekać kolejnych części z jej udziałem. Oczywiście ten zabieg związany z mieszanymi rozdziałami On / Ona ostatecznie rozwalił mnie na łopatki. W życiu nie spodziewałam się takiego zakończenia!

Ogromny plus za pomysł, który koniec końców okazuje się chory i obrzydliwy. Ale mimo tego i tak nadal nie jesteśmy w stanie się oderwać i uwierzyć, że autor tak to sobie misternie wymyślił. Świetna pozycja! Szczerze? Po jej skończeniu od razu kupiłam sobie ebooka z „Grzechem”, tak bardzo podoba mi się styl i język autora. To będzie hit tej jesieni! Polecam bardzo!

IG: @tina_booklover

Jak wszystkie książki Czornyja, które do tej pory czytałam, tak i ta wciąga bez reszty. Ciężko się od niej oderwać. Dobra akcja, ani chwili nudy i zaskakujące zakończenie.

Max Czornyj napisał kilka pojedynczych historii. ,,Najszczęśliwsza" jest jedną z nich.

Ilona została zamordowana w toalecie. Okazało się, że była w ciąży. Jej partner nie może sobie poradzić z tą stratą. Po latach otrzymuje list napisany ręką ukochanej. O co w tym wszystkim chodzi?

Książka nie podobała mi się może aż tak bardzo jak seria z Erykiem Deryło tego autora, jednak na pewno jest warta uwagi. Pisarz skupia się na stracie, przeżywaniu wszystkiego po śmierci ukochanej osoby.

Max Czornyj to głośne nazwisko na polskim rynku wydawniczym. W ostatnim czasie przeczytałam wszystkie jego powieści i naprawdę trudno się od nich oderwać. Nie żałuję, że zaczęłam zapoznawać się z jego twórczością.

,,Najszczęśliwsza" to nie jest kryminał znakomity, ale z pewnością bardzo dobry. Warto się z nim zapoznać, gdy będziecie mieli wolny dzień.

Najszczęśliwsza to thriller psychologiczny, ale nie oznacza to, że występują tu tylko tajemnice i krew. Pierwsze co dostrzegłam juz po kilkunastu stronach to specyficzny chwilami czarny humor, który bardzo mi pasuje. To, że "bomby" mogę się spodziewać od pierwszych linijek to wiedziałam, przecież to @maxczornyj, ale w tej pozycji takich "bomb" było wiele, co kilka rozdziałów. 😮 Pełno krwawych scen i genialnych zagadek. Jednak wydaję mi się, że niektóre pomniejsze wątki przewinęły się już przez inne książki, ale i tak jest to thriller na światowym poziomie. Obiecuje wam, że tej książki się nie czyta - ją się pochłania! Czornyj jest mistrzem w kończeniu rozdziałów w taki sposób aby czytelnik nie był w stanie odłożyć książki bez przeczytania kolejnego rozdziału i kolejnego! Jedyne czego było mi mało to brak ciągłego rozlewu krwi i tych pożądanych przeze mnie w książkach flaków, czego spodziewałam się po lekturze Grzechu. Ale sam temat fabuły i tak wysuwa książkę jako największy fenomen wśród polskich pozycji, lepszy niż wiele zagranicznych bestsellerów. Historia dostarcza przemyśleń na temat tego, że tak naprawdę nigdy nikogo nie znamy tak do końca i nigdy nie będziemy wiedzieć wszystkiego o drugiej osobie, a tylko tyle ile nam pozwoli. To nie jest zwykły thriller, to też hołd dla niewinnie skazanych na skutek niepoprawnych decyzji sądów i niejednomyślnych dowodów. To smutne, że ludzie tracą swoje jedyne życie z powodu zbiegu okoliczności i nic nie jest też w stanie wynagrodzić im bezpowrotnie utraconych lat życia. Chociaż motywy do końca nie były mi znane to trafnie wytypowałam psychopatę z przyszłości łącząc go z teraźniejszością. Polecam zarówno fanom autora jak i tym którzy zapoznają się z jego majstersztykiem po raz pierwszy, naprawdę warto. A ja nie mogę się już doczekać Ślepca!!!

Wielu z was czytelników odlicza czas do premiery najnowszej książki NAJSZCZĘŚLIWSZA. Zostało wam już niedużo czasu.

Weźcie dzień wolny od pracy i obowiązków, ogłoście światu, że będziecie niedostępni przez kilka godzin. Dajcie jasny i wyraźny przekaz - muszę to przeczytać natychmiast.

Ta historia jest tak genialna, że ja nie potrafiłam odłożyć książki. Zapewniam, że z wami bohaterowie zrobią to samo!

"..znów zacząłem się pogrążać w szarości i lekko bredzić".

Artysta i malarz, Dawid Kaster, dostaje ręcznie napisany list od żony. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby jego żona żyła. Ilona została w sposób brutalny zamordowana.

Po 4 latach śmierci ukochanej prowadzi już w miarę normalne życie

u boku nowej partnerki. Jednak wcześniej otrzymany list, zakłóci mu obecny spokój i nie będzie jedynym przykrym incydentem, który go spotka. Zaczyna popadać w dezorientację, a my razem z nim. Zaczynamy mieć mętlik w głowie.

Małymi kroczkami, jednak w ciągłym niedosycie, poznajemy przeszłość jego małżeństwa. Zaczytując się, próbujemy odgadnąć kto stoi za tym morderstwem i jaki był motyw tego tragicznego zabójstwa.

Nawet nie wiecie, jak wielką mam ochotę zdradzić wam szczegóły!

To po prostu nie miało prawa się zdarzyć w naszym doskonałym świecie.

Fabuła książki jest fascynująca i nieprzewidywalna. To na pewno jeden z lepszych thrillerów, jakie czytałam w tym roku.

Nie jestem wybrednym czytelnikiem i co najważniejsze nie jestem krytykiem literackim, ale dość sceptycznie podchodziłam do tej książki. Zupełnie niepotrzebnie. Koniecznie musicie przeczytać tę zaskakującą książkę.

Jest coś, o czym muszę koniecznie nadmienić. Autor w sposób tak realny opisał żałobę Dawida, że czytając jego myśli, doprowadził mnie nimi do płaczu. Bardzo osobiście wzięłam to do siebie, co nie znaczy, że wy będziecie potrzebowali chusteczek.

W tym miesiącu postanowiłem nadrobić swoje zaległości czytelnicze w których znalazł się między innymi Max Czornyj. O autorze jest głośno od kilku miesiący. Jedni go kochają, a ci drudzy to wiadomo. Spotkałem się z wieloma opiniami na temat jego książek. Od tych pochlebnych po te mniej pozytywne. Widziałem kilka instastoriers blogerek, że " Wydawca robi promocję z ładnej buźki". Skrajnych opinii jest mnóstwo, a gdzie takie sytuacje się dzieją - ciężko jest przejść obojętnie ponieważ ciekawość rośnie, prawda? Dlatego postanowiłem nadrobić serię z komisarzem Deryło w skład który dotychczasowo wchodzą Grzech oraz Ofiara. Pierwszy tom był równocześnie moim pierwszym spotkaniem z twórczością autora i nie ukrywam nastawiłem się na niewypał. Jednak od pierwszych stron Czornyj pokazał co to znaczy rasowy kryminał. Szkoda jednak, że drugi tom okazał się być bardzo przeciętny. Ale miałem już wyrobioną opinię o autorze i sam mogę się wypowiedzieć. Tej jesieni zapowiedziana jest premiera trzeciego tomu związanego z przygodami komisarza Deryło zatytułowanego Pokuta na którego nie ukrywam czekam niecierpliwie. Bo dopiero po tej książce całkowicie wyrobię sobie zdanie o Czornyju.

Pozytywnym zaskoczeniem była informacja o zbliżającej się premierze książki Najszczęśliwsza, która jak zapowiadano miała być czymś zupełnie innym. Wiecie, takie 50 twarzy Maxa Czornyja - twarz numer dwa :) O samej fabule ciężko cokolwiek powiedzieć, ponieważ wszystko ze sobą jest ściśle powiązane i mogłoby to wam zdradzić zbyt wiele. Ale zacznijmy od samego początku. Kiedy zacząłem czytać Najszczęśliwszą byłem zły. Zapowiadało się to bardzo źle, nudno - a wszystko dlatego, że nie rozumiałem o co chodzi. Zacząłem się zastanawiać co będzie w zakończeniu. Aż nagle do niego dotarłem i kopara mi opadła. Nie mogłem uwierzyć w to co właśnie się stało. Dlatego książkę tego typu jest bardzo ciężko ocenić. Bowiem przez 70 procent książki zadawałem sobie pytania w stylu: PO CO? NA CO? DLACZEGO? PO JAKIEGO GRZYBA TO I TAMTO? Aż nagle ostatnie 100 stron zaczęły klarować całą fabułę. Z jednej strony jest to genialny zabieg zastosowany przez autora, ale z drugiej strony wiele osób ocenia książkę po pierwszych 50 stronach i jeżeli się nie podoba to po prostu ją odkłada. Drugą rzeczą która mi się nie podobała to warsztat autora. A raczej powinienem napisać tak: Grzech był napisany znakomicie, Ofiara pomimo tego, że mi się nie podobała również stylistycznie napisana była świetnie. Natomiast Najszczęśliwsza zawiera trochę błędów i są momenty kiedy zastanawiałem się, czy to serio pisał ten Czornyj? Ten od świetnego Grzechu?

Jednak po całej historii mogę śmiało powiedzieć, że jest to kawał dobrej książki. Po pierwsze Max Czornyj pokazał, że ma inne pomysły. Do tego skomplikował sobie fabułę w taki sposób, że pod koniec wielu z was stwierdzi, że serio - KOPARA OPADA. Początkowo wszystko było przerysowane, nierealne i kompletnie nie maiło dla mnie sensu. Jednak przychodzi taki moment, że wszystko stopniowo zaczyna nabierać realności/sensu. Jest to lektura, która na pewno wzbudzi wiele kontrowersji, ale o to właśnie chodzi w dobrych książkach. Na dzień dzisiejszy jestem na zero z twórczością Maxa Czornyja i jak wspominałem wcześniej - czekam na Pokutę. Na chwilę obecną uważam, że jeżeli Max będzie dalej kombinował w swoich fabułach w taki sposób jak dotychczas to robił może znaleźć się na szczycie najlepszych polskich pisarzy, Chociaż teraz nasunęło mi się na myśl pewna rzecz! Gdyby wam nie powiedzieć, że to polski autor nigdy byście się nie domyślili. Styl bardzo amerykański, zagadkowy i te zaskakujące zakończenia. Co oczywiście w moim przypadku jest na ogromny plus. Wcześniej wspomniane ostatnie sto stron po pierwsze wyjaśnia nam wszystko, ale z drugiej strony jest tam wiele aspektów psychologicznych - bardzo dobrze rozwiniętych. Jeżeli nie mieliście okazji jeszcze zapoznać się z twórczością Czornyja serdecznie wam polecam!

______________________________________________________

IG : [Adres usunięty]

FB: [Adres usunięty]

BLOG:[Adres usunięty]

_______________________________________________________

Każda dziewczyna w pewnym wieku marzy o szczęśliwym małżeństwie. (Myślę, że z facetami jest tak samo, choć nie zawsze przyznają się do tego). Każda z nas chciałaby znaleźć swojego księcia z bajki, tego jedynego i na zawsze, który nigdy się nami nie znudzi i nie znudzi się nam. Czasami zdarza się, że małżonkowie latami żyją w przekonaniu, że tak właśnie jest i lojalność w ich wypadku naprawdę istnieje. Nie dostrzegają niuansów, które świadczą o tym, że niekoniecznie wszystko jest takie, jakie im się wydaje. To zdecydowanie najgorsza z możliwych sytuacji.

Właśnie w takich okolicznościach poznajemy Dawida Kastera, bohatera najnowszej książki Maxa Czornyja – Najszczęśliwsza. Kaster to młody mężczyzna zdobywający coraz większą popularność jako malarz. Wraz ze swoją żoną Iloną tworzą młode, szczęśliwe małżeństwo do momentu, w którym ona ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Jak przystało na Czornyja mamy tutaj niezwykle krwawe zabójstwo, którego okrucieństwo zostaje wzmocnione faktem, że w chwili śmierci kobieta jest w ciąży. W konsekwencji tego wydarzenia okazuje się, że nie wszystko było takie jak wydawało się naszemu głównemu bohaterowi, a to, czego dowiaduje się po śmierci żony, doprowadza go do załamania nerwowego. Z czasem jego życie całkowicie się zmienia. Kaster wiąże się z Magdą, młodą studentką, która swoim entuzjazmem i optymizmem próbuje w jakiś sposób wyciągnąć go z marazmu. Jego w miarę stabilna sytuacja zmienia się, gdy otrzymuje list, który z całą pewnością został napisany przez jego żonę. Kolejne przesyłki i wydarzenia sprawiają, że mężczyzna zaczyna wątpić, czy aby na pewno Ilona nie żyje (mimo że widział jej zwłoki). Cała historia przeplatana jest tajemniczym wątkiem, którego wyjaśnienie otrzymujemy tak naprawdę dopiero na końcu. Wydawałoby się, że nie ma nic wspólnego z tym, co spotkało Kasterów, a jednak każdy, kto zna dotychczasowe książki autora, wie, że ON zawsze w finale w najmniej oczekiwany sposób składa fabułę w całość.

Max Czornyj swoim debiutem namieszał na scenie polskiego kryminału. Drugą częścią cyklu o komisarzu Eryku Deryło upewnił wielu czytelników, że ten sukces nie był przypadkiem. Najszczęśliwszą, która nie jest w żaden sposób związana z poprzednimi powieściami, potwierdził swoją umiejętność tworzenia ciekawych, charakterystycznych postaci. Kaster, który u jednych może wzbudzić sympatię, zaś u innych niesmak, jest dosyć specyficznym facetem z przedziwnymi maniami, a jednocześnie sporym dystansem do siebie i swojej sławy. Przyznam, że ironią, pewnością siebie i fobiami przypominał mi Toma Marę, bohatera Ślepego archeologa Marty Guzowskiej.

Pisarz utkał swoją powieść w taki sposób, że naprawdę niezwykle trudno jest dociec prawdy. Wielokrotnie wpędza czytelnika w ślepy zaułek, powodując, że sami zaczynamy zastanawiać się, czy aby na pewno śmierć Ilony miała miejsce. Jak przystało na thriller psychologiczny, wiele uwagi zostało poświęconej bohaterowi, jego psychicznej kondycji, temu, co dzieje się w jego głowie, gdy przeszłość wraca jak bumerang. Uważam, że pierwszoosobowa narracja jest tutaj strzałem w dziesiątkę. Nie dość, że mocno obnaża samego Dawida, to niewątpliwie potęguje współczucie, którym obdarza się człowieka tracącego najbliższą osobę.

Dodatkowym smaczkiem jest posłowie, w którym autor daje upust swoim poglądom na temat orzekania sądów. W tej ostatniej części jasno pokazuje swoje podejście do kondycji polskiego sądownictwa i sprzeciw wobec tragicznych w skutkach decyzji. W tym wypadku nie można powiedzieć, że pisarz bawi się w adwokata, bowiem Max Czornyj właśnie nim jest i potwierdza to w kierowanych do nas na ostatnich stronach słowach. To stanowi doskonałe uwieńczenie naprawdę niezłej historii. Polecam.

,,Ludzie potrafią ukryć przed partnerami romanse, utratę pracy i alkoholizm, więc nie ma co się łudzić. Nigdy nie możemy mieć absolutnej pewności, że znamy drugiego człowieka. Tyle zdołałem się nauczyć."

Zapoznałam się z treścią i zauważyłam, że jest to wznowienie z 2018 roku. Mimo upływu sześciu lat, treść jak najbardziej trafia do czytelnika. Jedynie styl jest obrany nieco inaczej, jakby sam wróg nam ją napisał. Ogólnie jest ukazana jako niby wspomnienie, opis jakiś wydarzeń i scena, które je potwierdza z chwili, kiedy do nich doszło. Charakter książki jest ukazany pod sztukę i obrazy, które główny bohater maluje. Nam przyznaje, że według niego to, co robi jest niczym ważnym, lecz są osoby, które doceniają jego prace i widzą w nich większy przekaz. Spodobało mi się to stwierdzeni o szczęściu, że człowiek szczęśliwy nie nadaje się do prowadzenia swojego stada, gdyż nie zauważa potencjalnego zagrożenia. Czy też tak myślicie? W takim właśnie szczęściu znajduje się główny bohater, kiedy spogląda na swoją małżonkę. Nie widzi po za nią świata, jest spełnieniem jego marzeń. Zabierając ją ze sobą w pewne miejsce zupełnie nie spodziewał się, że tak szybko uśmiech zniknie z jego twarzy. To, co było oczkiem w jego głowie, staje się krwawym plackiem. Nawet ja pomyślałam, że to nie może być prawda... Lecz na tym opowieść się nie kończy. Bo czy możliwe jest, by zmarli ponownie powracali do świata żywych? Dlaczego list, który trzyma w dłoniach jest napisany pismem jego małżonki? Co ma wspólnego z tym wszystkim pewna mamusia, która prosiła swoje dziecko o różne rzeczy?

Uwielbiam thrillery psychologiczne, choć tutaj doszedł też wątek kryminalny. Autor bardzo lubi grać na uczuciach innych, lecz mocniej dostrzegą to osoby, które mają swoje drugie połówki, lub te posiadające dziecko. Ktoś, kto nie rozumie takich więzi nie będzie zbyt mocno jej przeżywał. Najbardziej zostały podkreślone uczucia malarza, który opisuje nam co czuje i jak radzi, bądź nie radzi sobie ze stratą i listem. Oprócz akcji ma też życie prywatne, gdzie je, śpi i rozmyśla. Osoba poszukująca soczystego kryminału nie znajdzie tu wartkiej akcji, gdyż oddany został przede wszystkim odzew psychologiczny, czyli to, co najbardziej lubię w książkach tego typu. Każdy z nas mierzy się z różnymi traumami, więc wiemy jak wygląda zadręczanie się i odkrywanie sekretów u ukochanych osób, które wiele chowały przed światem. W taki stanie jest nasza postać. Jakby odkrywał świat z lustra, który pokazywał odwrotność tego, co brał za pewnik. Trochę szokujących treści poznamy ze strony samej małżonki, która taka szczęśliwa jak on sądził, wcale nie była...

Mnie wkręciła od początku, dlatego wam ją polecam:-)

Dawid Kaster dostaje list od swojej byłej żony, która cztery lata temu została zamordowana. Mężczyzna nie ma żadnych wątpliwości, że to Ilona rzeczywiście mu go wysłała, w szczególności, gdy niebawem dostaje kolejny prezent.

Opis jak i sam początek zwiastował naprawdę świetną historię, jednak jego potencjał niestety nie został wykorzystany. Nie ukrywam, były chwilę, że się najzwyczajniej w świecie przy niej nudziłam, choć akcja naprawdę miała szybkie tempo i najprawdopodobniej to było problemem. Większość wątków zostały słabo rozwinięte i nie wszystko było zrozumiałe. Pod sam koniec co prawda wszystko się wyjaśnia, jednak i tak mnie to do siebie nie przekonuje.

Całość mamy przedstawioną z dwóch narracji - Dawida, który stracił swoją żonę i choć ułożył sobie życie na nowo, to wciąż nie potrafi się z tym pogodzić. To on znalazł ją martwą i wie, że nie ma żadnej możliwości, że doszło do pomyłki, to jednak po dostaniu listu, rodzi się w nim nadzieja. Wierzy w to co chce, żeby było rzeczywistością.

Poznajemy także kobietę o której tak naprawdę nic nie wiemy. Pojawiają się jej wątki, opowiada nam o swoim życiu, użala się nad sobą, jednak do samego końca nie mamy pojęcia kim jest. Ten wątek powinien być intrygujący, jednak mnie on osobiście irytował.

"Najszczęśliwsza" to wznowienia książki autora wydanej w 2018 roku i przypuszczam, że gdyby napisał ją od nowa to wypadłaby znacznie lepiej, tak niestety czuję jedynie rozczarowanie.

Max Czornyj nie musi być szeroko przedstawiany odbiorcom. Od dawna uchodzi za niezwykle zdolnego pisarza i świetnie odnajduje się w mrocznych gatunkach. Thriller, sensacja czy kryminał to jego specjalność, a już na pewno autor posiada umiejętność mieszania tych gatunków grozy. Czy i tym razem poszło dobrze? Otóż raczej przeciętnie- wielu czytelników uznało, że początkowo akcja zapowiadała się świetnie, ale później cała historia była wręcz przegadana. Muszę się zgodzić z tym stwierdzeniem, co nie oznacza, że „Najszczęśliwsza” to gniot czy totalny niewypał. Aż tak źle nie było i można tu znaleźć elementy godne zapamiętania.

Nie chcę opowiadać o każdym wątku w sposób szczegółowy. Powiem tylko, że śmierć najbliższej osoby zawsze wzbudza we mnie szereg uczuć i nie potrafię przejść obok takiej historii obojętne. Tak było i tym razem, kiedy to artysta, Dawid Kaster, w tragiczny sposób traci ukochaną, ciężarną żonę. Mężczyzna musi żyć dalej, ale po czterech latach od śmierci Ilony zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Bohater dostaje bowiem szokujące wiadomości i zaczyna zastanawiać się, czy dobrze zidentyfikował ciało zmarłej. Jedna wstrząsająca informacja to nie wszystko- Kaster straszony jest w sposób ciągły, lecz po co? Kto prowadzi z nim dziwną grę i co musiało wydarzyć się w przeszłości, by ktoś w ogóle chciał posunąć się do tak makabrycznych scen? Jedno jest pewne- przeszłość zawsze wpływa na nasze późniejsze postępowanie i nie można przed nią całkowicie uciec…

Czytelnicy na pewno zastanowią się też nad inną kwestią. Często mówimy, zwłaszcza w przypadku długotrwałych związków, że znamy się jak łyse konie. Czy rzeczywiście tak jest? Dlaczego więc bywa tak, że ukrywamy coś przed najbliższą nam osobą? Co nam to daje, skoro znowu można stwierdzić, że kłamstwo ma krótkie nogi? Jest to wątek idealny do indywidualnych i głębokich rozważań.

Celowo nie opisuję wszystkich wątków ani tego, co dokładnie dzieje się po czterech latach po śmierci Ilony. Podczas czytania „Najszczęśliwszej” można jednak dobrze zrozumieć, że osoba specjalizująca się w mrocznych gatunkach może straszyć odbiorcę niemal w każdej sytuacji. Cieszę się, że autor nie boi się trudnych tematów i mówi o nich w taki sposób, wydźwięk był szeroki i skuteczny.

Początkowo czytałam „Najszczęśliwszą” z ogromnym zainteresowaniem i sądziłam, że tak będzie aż do zakończenia, które nie okazało się mocno błyskotliwe. Niestety, ale niektóre opisy sprawiały mi trudność, czasem bardzo je męczyłam, a szkoda, bo od autora pokroju Maxa Czornyja można wymagać wstrząsającej akcji. Tym razem czułam się mocno przeciętnie, a nie tego oczekiwałam.

Nikomu nie odradzam lektury- każdy ma swój indywidualny gust czytelniczy i warto go szanować.

Max Czornyj po raz kolejny przybywa z odurzającą powieścią, ukazującą człowieka jako istną mozaikę dobra i zła. Granica między nimi jest niezwykle elastyczna, a jednak jej pierwsze przekroczenie usytuowane jest zwykle traumatycznym doświadczeniem, obdarciem z niewinnego dzieciństwa, kontaktem z czystą ciemnością. Ile zła jest w stanie znieść człowiek, by samemu nie stać się bestią? Jak traumatyczne doświadczenie dziurawią ludzką psychikę?

Mglisty, mroczny, odurzający klimat to bezsprzecznie najważniejsza cecha dobrego thrillera i w tym wypadku Autor spisał się rewelacyjnie. Max Czornyj stopniowo odkrywa kolejne elementy tej mrocznej układanki nie z tej rzeczywistości. Rozpoczyna delikatnie, po to, by po chwili z przytupem zatrząść całym światem i pozostawić czytelnika w totalnym oszołomieniu i poczuciu zagrożenia. Krocząc po kolejnych stronach wciąż zastanawiałam się, czy wyjaśnienie zagadki będzie miało charakter logiczny, czy raczej mam do czynienia z jakimiś mocami spoza tego świata...

Niełatwo pogodzić się z utratą ukochanej osoby, każdy przeżywa żałobę na swój własny, indywidualny sposób, dlatego nie potrafimy określić, czy zwątpienie Kastera dotyczące zmarłej żony, jest tylko mechanizmem obronnym czy poważniejszym urojeniem. Z czasem paranoja bohatera całkowicie udziela się czytelnikowi, staje się on podejrzliwy, niemal zaczyna wariować, w skutek czego z lękiem i fascynacją kroczy ku finałowi tej mrocznej opowieści.

”Najszczęśliwsza” to wciągający, nieprzewidywalny, mocny thriller psychologiczny, który zachwyci najbardziej wymagających czytelników. Niepokojący klimat, utrzymujący się od pierwszych stron do samego końca, mroczne sekrety, genialna intryga, doskonale nakreślone portrety bohaterów, a wszystko dopieszczone wnikliwą analizą ludzkiej psychiki. Stopniowe odkrywanie poszczególnych elementów i perfekcyjne zwodzenie czytelnika czyni z historii fascynującą a zarazem mroczną przygodę, o której długo nie da się zapomnieć, szczególnie, że zakończenie naprawdę wbija w fotel! Polecam całym sercem!

Książki napisane przez Maxa Czornyja były u mnie na liście od dawna, ale zawsze znalazłam coś innego do przeczytania. Dzięki akcji #czytamz…. w końcu mam motywację by sięgnąć po thrillery tego pisarza. Jako pierwszy wybrałam „Najszczęśliwszą”. Książka trzyma w napięciu od pierwszych stron, a akcja nie zwalnia nawet na chwilę. I chociaż już mi się wydawało, że znam odpowiedzi na stawiane sobie pytania to zakończenie i tak mnie powaliła.

Głównych bohaterów poznajemy na wernisażu, w dniu w którym żona słynnego malarza prawdopodobnie była najszczęśliwsza. Prawdopodobnie, bo w tym dniu została zamordowana. Chociaż jest to thriller psychologiczny, autor świetnie opisał ból męża po stracie żony. W dniu śmierci, na wspólnej kolacji Ilona wyznała Dawidowi, że jest w ciąży. Ale czy to było jego dziecko i w którym miesiącu ciąży była w dniu zamordowania?

Po czterech latach Dawid nauczył się na nowo żyć i nie patrzeć już przeszłość. Poznał Magdę z która zamieszkał i na nowo próbuje ułożyć sobie życie. Jednak nagle coś burzy jego spokój. Dostaje dziwne listy i sms-y, które być może pisze jego zmarła żona, a w mieszkaniu co jakiś czas zauważa ślady kogoś, kto był w nim podczas jego nieobecności. Zaczyna od nowa przeżywać ten sam horror i boi się o Magdę.

Czy Ilona naprawdę została zabita? I czy to ona po latach dręczy męża? „Szklana w połowie pusta albo w połowie pełna”. Przekonacie się sami.

Max Czornyj

"Najszczęśliwsza"

Narracja prowadzona jest dwutorowo - z perspektywy Dawida i kobiety, na której traumatyczne wydarzenia z przeszłości odcisnęły swoje piętno. Przeszłość chociażby najbardziej schowana w czeluściach umysłu i serca, w końcu będzie chciała się wydostać.

Autor tak prowadzi fabułę książki, że do końca nie wiadomo czy to morderca żony odezwał się do głównego bohatera czy ten z rozpaczy po stracie postradał zmysły.

Książka ta różni się od innych Czornyja. Nie ma tu krwawych morderstw, jest za to pomysłowo uknuta intryga, która nie pozwala odłożyć książki nawet na chwilę.

Końcówka książki wbija w fotel, tego to ja się nie spodziewałam ani trochę.

Opisy są tutaj dopracowane pod każdym względem, jest ich dużo, lecz nie są nudne czy mdłe. Wszystko jest do wyobrażenia, każdy najmniejszy szczegół i ja to bardzo lubię w książkach. Czyta się je naprawdę bardzo dobrze i mają w sobie coś takiego, że gdyby było ich mniej, książkę czytało by mi się inaczej.

Dialogów również jest tutaj sporo, każdy coś znaczy, rozmowy nie są nudne czyta się je dosyć ciekawie.

Polecam każdemu, mnie pochłonęła ❤️

Po czterech latach od śmierci żony Dawid dostaje list. List, który według charakteru pisana, najprawdopodobniej napisała jego żona... później znajduje inne niespodzianki z nią związane. Jaką grę prowadzi nigdy nieschwytany zabójca kobiety? A może Dawid postradał zmysły?

To zdecydowanie najlepsza książka tego autora jaką przeczytałam do tej pory. Do ostatnich stron nie mogłam się domyśleć o co dokładnie chodzi o kto za wszystkim stoi. Autor bardzo sprytnie prowadzi akcję i bardzo utrudnia tym zabiegiem odnalezienie się w sytuacji i rozwiązanie zagadki. A to jest naprawdę zaskakujące. Narracja prowadzona z kilku perspektyw, dwutorowa akcja, świetny pomysł na fabułę, odrobina grozy, szczypta niepewności i doskonałe portrety psychologiczne. Autor obnaża też niedoskonałości systemu sprawiedliwości, ale czy jest cokolwiek idealnego co stworzył człowiek? Sprawiedliwość to pojęcie względne i odnoszę wrażenie, że każdy interpretuje je według własnego sumienia. Nie zmienia to faktu, że do pomyłek w wymiarze sprawiedliwości dochodzi często...

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Maxa Czornyja. Co prawda miałam je zacząć od serii z Erykiem Deryło ale wygrałam "Najszczęśliwszą" w rozdaniu i w ten oto sposób trafiła w moje ręce. Sięgając po tę książkę kompletnie nie wiedziałam czego się spodziewać ale zostałam pozytywnie zaskoczona. I to bardzo!

"Nigdy nie możemy mieć absolutnej pewności, że znamy drugiego człowieka".

Dawid "Dejw" Kaster to trzydziestoletni malarz odnoszący duże sukcesy. Do czasu kiedy to w trakcie wernisażu zostaje brutalnie zamordowana jego ukochana żona, Ilona. Jego życie rozpada się w ułamku sekundy.

Mijają cztery lata. Dawid nie maluje ale udało mu się jakoś ułożyć sobie życie. Jest w związku z młodszą od siebie Magdą i stara się w miarę normalnie funkcjonować.

Aż nagle otrzymuje list od zmarłej żony. Policja wznawia śledztwo, a w życie Kastera znowu wkrada się śmierć.

Czy to możliwe, że jego żona żyje? Czy jest to powiązane z zaginięciami kobiet w mieście?

Dawid znajduje kolejne dziwne przesyłki i zaczyna popadać w coraz większą paranoję.

Czornyj prowadzi fabułę dwuwątkowo. Poznajemy Kastera i nieznaną kobietę, która w swoim pamiętniku opisuje dziwne zachowania męża.

Przyznaję, że nie bardzo wiedziałam w jaki sposób te dwie historie mogą się połączyć. Zazębiły się one tak zaskakująco, że ja byłam oszołomiona. Powiedzieć, że zakończenie wbiło mnie w fotel to zdecydowanie za mało! Dawno nie czytałam czegoś tak pokręconego!

"Najszczęśliwsza" to thriller psychologiczny trzymający w napięciu od pierwszej strony. Czornyj stworzył taki klimat, że odczuwałam paranoję i niepokój bohatera jakby cała historia dotyczyła mojej osoby.

Napięcie budowane przez autora nie pozwala się nudzić. Jest to bardzo mocna lektura z szokującym zakończeniem.

Ja zdecydowanie polecam!

Wybierając ten tytuł nie wiedziałam czy historia napisana przez Maxa Czornyja mnie pochłonie czy okaże się zwyczajnie przeciętna. Liczyłam na to pierwsze, obawiałam się drugiego. Co okazało się prawdą?

'Tamtego dnia być może była najszczęśliwsza w całym swoim życiu. Być może, bo nigdy się tego nie dowiedziałem. Ale z perspektywy czasu mam naprawdę solidne powody, żeby tak sądzić.'

Dawid jest malarzem. Podczas wernisażu, na którym wystawia swoje prace spotyka się z żoną, a następnie udają się na kolację. W jednej chwili mężczyzna dowiaduje się, że Ilona jest w ciąży, a w następnej dzwoni na policję, ponieważ żona zostaje zamordowana. Co się stało? I kto stoi za zabójstwem nie tylko kobiety, ale także jej nienarodzonego dziecka?

Cztery lata później Dawid dostaje list napisany przez zmarłą i pochowaną żonę. W międzyczasie otrzymuje jeszcze kilka przesyłek. Nie wie co o tym wszystkim sądzić. Podejmuje grę, która pozornie zbliża go do poznania prawdy. Tylko jaka ona będzie?

'Gdy się jest uwiecznionym na fotografii, to tak jakby się gdzieś zostało na zawsze. Prawda?'

Co tu się działo, co za fenomenalna historia! Stajemy się świadkami intrygi, której wykonawca jest całkowicie nieznany. Poznajemy historię zrozpaczonego wdowca, który nie potrafi poradzić sobie z własną tragedią. Spotyka się z nową kobietą, która namawia go do powrotu do malowania, ale co z tego? Listy i przesyłki rozbijają go na milion kawałków, nie wie już sam co myśleć o własnym życiu i śmierci żony sprzed lat. Nie było możliwości, abym domyśliła się kto za tym wszystkim stoi. Starałam się, ale zakończenie okazało się tak zaskakujące, że cały czas się nad nim zastanawiam! Pomieszało mi w głowie. Było zaskakujące i myślę, że wręcz niemożliwe do przewidzenia.

'Co jeśli pochowam kogoś innego? Cholera, w jednej chwili zapomniałem, jak wygląda kobieta, z którą przeżyłem ostatnio osiem lat. Może jest tylko do niej podobna? Może to wszystko od początku dotyczy kogoś zupełnie innego.'

Dawno już nie czytałam tak dobrej książki. Moim zdaniem jest fenomenalna, wciągająca i warta uwagi. Autor stworzył coś, czego kompletnie się nie spodziewałam. Jeśli zainteresował was sam opis książki, to miejcie na uwadze, że sama historia jest sto razy bardziej wciągająca i ciekawsza. Polecam bardzo!

'Wiara nigdy nie była moją mocną stroną, ale naprawdę starałem się wierzyć. Nigdy mi się nie udało. Byłem na to albo zbyt głupi, albo zbyt zarozumiały.'

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Maxa Czornyja ale już czekam na kolejne, a może i sięgnę po poprzednie. Zobaczymy na ile czas pozwoli. Gdyby nie to że "Pokuta", która ma niebawem premierę była 3 częścią, pewnie już bym zamawiała. A wracając do "Najszczęśliwszej" muszę przyznać że bardzo mi się podobała. Zakończenie dało się przewidzieć gdyż bohaterów nie było za wielu za to było to tak zaskakujące i jeszcze mroczniejsze niż moja wyobraźnia zdołała sobie wyobrazić i za to przede wszystkim wielki plus. Do niczego się tutaj nie przyczepię, ponieważ dobrze mi się czytało od pierwszej strony. Odkładając na półkę wciąż myślami byłam z bohaterami, najbardziej uwielbiam w czytaniu te pragnienie powrotu do domu aby czytać dalej i ten niedosyt że muszę ją odłożyć nie skończywszy. To była jedna z tych lektur.

Polecam na jesienne wieczory, dla tych spragnionych mocniejszych wrażeń !

mamakamaczyta

Max Czornyj pojawił się w moim literackim świecie wraz z chwilą wydania swojego debiutanckiego "Grzechu", czyli pierwszego tomu o komisarzu Deryle. Później miałam przyjemność poznać kontynuację, czyli "Ofiarę" i teraz, w chwili gdy oczekiwałam na ciąg dalszy Czornyj zaskoczył mnie zupełnie odrębną historią - czy "Najszczęśliwsza" spodobała mi się równie bardzo?

Dawid Kaster był kiedyś znanym - nie tylko w lubelskim środowisku - artystą malarzem, który głosił odczyty i pojawiał się na wernisażach. Jego aktualną partnerką, jest znacznie młodsza Magda, ale nie dana jest im normalna codzienność, bowiem pewnego dnia Kaster dostaje list od Ilony - zamordowanej przed czterema laty żony. Czy ona żyje? Ale przecież tamten makabryczny widok nie mógł być omamem... Sam to widział! Dawid nie zdaje sobie sprawy, że to dopiero początek niespodzianek... Nie wie, że odbędzie szaloną podróż rollercoasterem, poza granice czasu, rozsądku i pojmowania rzeczywistości. Jak potoczą się jego losy? Czy policja wyjaśni co wydarzyło się przed czterema laty? I kto jest winny obecnych dramatów?

Naprzemiennie z problemami Dawida autor opowiada nam historię kobiety (są to rozdziały zatytułowane "Moje żale" wraz z kolejną numeracją), która niesie bagaż traumatycznych przeżyć z dzieciństwa a teraz podejrzewa męża o niezbyt legalne działania. Jaki jest związek tej bohaterki z Kasterem? Szczerze mówiąc to życzę Wam powodzenia w kombinowaniu, bowiem nawet jeśli odkryjecie kim jest ta kobieta to zależności raczej nie odkryjecie... Nie wspominając już o tym, że finał zwala z nóg! Kiedy człowiek pogodził się już ze wszystkimi niespodziankami, odnalazł zrozumienie logiki i fabuły, obgryzł paznokcie i wypił kubek melisy... okazuje się, że autor sprawił nam psikusa!

Na szczęście w posłowiu poznajemy prawdę o tym, jaki cel w tworzeniu tej książki przyświecał Czornyjowi, czyli dlaczego tak a nie inaczej zakończył snutą opowieść.

Niezwykle ciekawe sposoby terapii podarował swojemu bohaterowi Czornyj. Dawid, by otrząsnąć się po śmierci Ilony, zaczął nosić rękawiczki, przestał malować i zafundował sobie tamagotchi, czyli wirtualną opiekę nad zwierzątkiem - Snickersem. Jednak mimo to, Kaster prowadzi śledztwo na własną rękę, oczywiście ukrywając to przed innymi. Czyżby żal, rozpacz i smutek były silniejsze od pragnienia lepszego jutra? Od nadziei na szczęśliwą przyszłość? Nie może pogodzić się stratą ukochanej i zdradą przyjaciela...

Kto się kogo boi? Który z bohaterów odczuwa ulgę? Czy w tym thrillerze znajdziecie kogoś, kto się cieszy? A może przerażenie będzie górą? Sprawdźcie sami.

Podsumowując - "Najszczęśliwsza" jest przepełnioną emocjami historią ludzi, którzy doskonale odnajdują się w świecie kłamstw, wiedzą co to śmierć bliskiej osoby, zdrada, pedofilia i samotność. Autor potrafi trzymać w napięciu, sterować naszymi podejrzeniami i serwować coraz to nowe 'smaczki'. To bardzo dobra pozycja, która nieźle namiesza w głowie i sprawi, że przemyślcie wiele życiowych decyzji, zanim je zrealizujecie...

recenzja pochodzi z mojego bloga: [Adres usunięty]

„Najszczęśliwsza” to już czwarta książka autorstwa Maxa Czornyja, jaką w ostatnim czasie przeczytałem. Nie ukrywam, że po rewelacyjnej trylogii o komisarzu Eryku Deryle, miałem bardzo duże oczekiwania wobec tej powieści.

Max Czornyj urodził się 6 września 1989 w Lublinie. Polski adwokat i pisarz. Praktykował prawo w Polsce i we Włoszech. Ukończył aplikację adwokacką przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Lublinie.

Tamtego dnia być może była najszczęśliwsza w całym swoim życiu. Być może, bo nigdy się tego nie dowiedziałem. Zamiast tego stałem w lepkiej i ciepłej kałuży. Moja żona i dziecko nie żyli… Dawid Kaster dostaje list od byłej żony. Problem w tym, że Ilona została zamordowana cztery lata temu. Mimo to charakter pisma i treść nie pozostawiają wątpliwości. To musi być ona. Krótka wiadomość przywołuje demony przeszłości. Na tym jednak nie koniec, bowiem mężczyzna wkrótce otrzymuje kolejny niespodziewany prezent. Czy zabójca Ilony prowadzi z Dawidem sadystyczną grę? A może kobieta żyje, a cztery lata temu doszło do niewyobrażalnej pomyłki? Z każdą kolejną wskazówką Kaster jest coraz bliżej odkrycia prawdy. A ta zaprowadzi go wprost do piekła.

Max Czornyj ma bardzo charakterystyczny styl pisania książek. Krótkie i urywające się kluczowych momentach rozdziały sprawiają, że tę powieść czyta się bardzo szybko. Akcja „Najszczęśliwszej” toczy się dwutorowo. Historia głównego bohatera przeplatana jest wspomnieniami pewnej kobiety. Zdecydowanie lepiej czytało mi się pierwszy wątek. Muszę oddać autorowi, że oparł fabułę książki na bardzo ciekawym pomyśle. Z ogromną przyjemnością zapoznawałem się z kolejnymi wydarzeniach z życia Dawida. Na szczególną uwagę zasługują fragmenty opisujące rozbicie psychiczne głównego bohatera po śmierci żony. Nie wiem czy autor kiedykolwiek przeżył tego typu traumę, czy jest to w stu procentach wymysł jego wyobraźni, ale wspomniane rozdziały uważam zdecydowanie za najlepsze. Natomiast przez prawie całą powieść nie mogłem zrozumieć sensu drugiego wątku, który wydawał mi się zupełnie niepotrzebny. Dopiero na sam koniec wszystko się wyjaśniło i wszystkie elementy układanki wskoczyły na swoje miejsce. Efektem tego jest zakończenie, które z jednej strony totalnie mnie zaskoczyło, ale z drugiej było tak nierealne, że pozostawiło we mnie spory niedosyt. Trudno mi napisać coś więcej żeby nie zaspoilerować, ale gdyby Max Czornyj poszedł troszeczkę w innym kierunku, to myślę, że końcowy efekt byłby dużo ciekawszy.

Mocną stroną tej książki są wyraziste postacie. Dawid Kramer od samego początku wzbudził moją sympatię i bardzo mu kibicowałem w dążeniu do odkrycia prawdy. Jego opieka nad tamagotchi i sięganie po tę zabawkę w stresujących chwilach, przypominała mi komisarza Deryło i jego szczęśliwą monetę.

„Najszczęśliwsza” to dobra lektura, chociaż w mojej ocenie jest to najgorsza jak do tej pory książka tego autora. Po trylogii zawiesiłem Maxowi poprzeczkę bardzo wysoko i tym razem moim zdaniem minimalnie ją strącił. Głównie za sprawą bardzo dziwnego zakończenia, które jak wspomniałem wcześniej było bardzo naciągane. Ale i tak zdecydowanie warto sięgnąć po tę powieść. Szczególnie polecam ją wszystkim miłośnikom thrillerów z wątkiem psychologicznym. A tymczasem już pod koniec lutego, w księgarniach pojawi się kolejna książka tego autora zatytułowana „Ślepiec”. Ja po nią na pewno sięgnę. A Wy?

P.S. Na samym końcu książki Max Czornyj umieścił posłowie. Koniecznie zapoznajcie się z nim, ponieważ autor poruszył w nim ważny i niestety bardzo aktualny problem.

Opinia pochodzi z mojego bloga: [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

”Najszczęśliwsza” to thriller psychologiczny, a raczej miała nim być chyba z założenia, bo w moim odczuciu Autorowi niestety zamysł ten się nie udał i nie zmieni tego w żaden sposób lekko naciągane (gdyby się nad tym logicznie zastanowić w kontekście całości) zakończenie. O co chodzi w samej książce? Otóż niejaki Dawid Kaster, kontrowersyjny malarz, pewnego wieczoru z żonatego mężczyzny, staje się wdowcem, gdyż ponieważ wspomniana wyżej żona zostaje w brutalny sposób zamordowana. W trakcie dosyć nieudolnie prowadzonego śledztwa nie udaje się schwytać zabójcy, a główny bohater początkowo pogrążony w rozpaczy „po chwili” przenosi się w czasie o cztery lata i zaczynamy mu towarzyszyć w tej nowej rzeczywistości, obserwując jak ułożone życie zaczyna mu się coraz bardziej sypać. I tutaj zamilknę, ponieważ cokolwiek bym nie powiedziała związanego z fabułą? To skończyłoby się to mniejszym bądź większym spoilerem, a tego chciałabym z przyczyn oczywistych uniknąć. Zatem wracając do ogólnej oceny tego tytułu żałuję osobiście, że pomysł i potencjał jednak nie przekuły się w coś porywającego i przerażającego. Jedyne fragmenty, które w jakikolwiek sposób niepokoiły mnie i poruszały to był swego rodzaju pamiętnik tajemniczej kobiety, który przeplatał się z rozdziałami dotyczącymi losów Kastera. W pewnym stopniu domyśliłam się zakończenia, choć i tak na swój sposób zaskoczyło mnie i sprawiło, że na samą pozycję spojrzałam koniec końców przychylniej. Jednak szokujący finał to dla mnie za mało, by książką się zachwycić i polecić ją z czystym sumieniem w 100%. Nie zmienia to faktu, że tak jak w przypadku każdego tytułu, zachęcam Was do zapoznania się z nim chociażby po to, by móc wyrobić sobie własną opinię na jego temat! 😉