Audiobook Między pragnieniami mp3

Po raz kolejny miałam przyjemność sięgnąć po twórczość Anny Bednarskiej. Odnoszę wrażenie, że ta kolejna jej powieść jest nieco inna od poprzedniej. Inna, nie znaczy gorsza. Również pełna emocji i wzruszeń, dużo trudnych i otwartych pytań. Nie lada wyzwanie przed czytelnikiem.

Troje znajomych, Natalia, Nina i Remigiusz wspólnie mieszkają od wielu lat. Skończyli studia i starają się wkroczyć w dorosłe życie. Szukają pracy, pomysłu na przyszłość, przy tym starając się ustabilizować swoje życie osobiste. Nie jest łatwo. Są są dojrzali, jednak nie do końca zdecydowani co do swojej przyszłości. Balansują na krawędzi, zastanawiają się, w którą stronę dać ten decydujący krok. Mieszkają wspólnie, ale tak naprawdę się nie znają. Sami też otwarcie o tym mówią. Pewnego dnia dołącza do nich nowy lokator, Bartek. Owiany tajemnicą, dziwny, trochę niepasujący do nich. On wprowadza do ich życia pewne zmiany, mały chaos, ale i zaciekawienie. Będzie ciekawie. Każdy z nich żyje swoim życiem, obok innych, czasami rozmawiają, jedzą wspólnie posiłki, ale nie za wiele o sobie mówią. A jeżeli coś im leży na sercu, to czasem się otworzą, ale tak pomału i bez zbytniej wylewności. Pojawia się też taki moment, że zaczynają na siebie inaczej spoglądać, z nutą sympatii czy zaciekawienia, pojawia się uczucie do współlokatora.

Między pragnieniami to nie jest łatwa lektura, pomimo że czyta się ją zdecydowanie szybko. Problemy trzydziestolatków, próby określenia własnej tożsamości, trudne relacje z rodzicami, nieustanne poszukiwanie swojego miejsca w życiu. Dotykają ich typowe problemy dzisiejszego młodego pokolenia. Ciągły pośpiech, stres, bezsenność, nerwowość, brak wiary w swoje możliwości, toksyczne relacje z bliskimi, niepewność zawodowa. Jednak najważniejszą kwestią, dającą wiele do myślenia, jest samotność i wyobcowanie. Ci młodzi ludzie nie mogą się odnaleźć w świecie, nie potrafią do końca zdefiniować swoich potrzeb. Powieść jest ponadczasowa i uniwersalna. Niezależnie od szerokości geograficznej opisane w tej książce problemy dotykają ludzi. Syndrom dzisiejszych czasów, złudnie łatwych i nakierowanych na rozwój ludzi, a tak naprawdę mamy czasy ciągłego pośpiechu, pogoni „za czymś”, ale nie do końca wiadomo, za czym. Za lepszym życiem, tylko pytanie, jak ono wygląda? Czy wiemy, czego chcemy, czy tylko dążymy ślepo do przodu, łapiemy przysłowiowego uciekającego króliczka.

Ta obszerna historia pokazuje, jak żyć, jak nie popełniać i powielać błędów innych. Trzeba na chwilę przystanąć, zauważyć osobę obok nas i zamienić z nią kilka słów. Na początek to już wiele, to otwarcie na innych i ich potrzeby. A przy okazji próba nawiązania pozytywnych relacji w czasach, gdzie człowiek chowa się w wirtualnym świecie i nie potrafi czasami nawet się komunikować z innymi. Autorka stara się uchwycić kryzysowe chwile w życiu młodych ludzi, pokazać, jak potrafią sobie z nimi radzić. Ci trzydziestolatkowie mają też marzenia i pragnienia, ale balast przeszłości ciąży na nich i nie potrafią się z nią rozprawić skutecznie. Ale próbują, mają świadomość, że bez podjęcia zdecydowanych działań nie będą mieli szans wkroczyć w przyszłość w poszukiwaniu prawdziwego szczęścia.

Pomysł na fabułę ciekawy i pożądany w dzisiejszych czasach. Jedynym minusem jest zbytnie przegadanie tematu, momentami było trudno. Całą historię można skrócić, bez uszczerbku dla jej przesłania. Czasami takie długie lektury są nużące i z niecierpliwością oczekuje się końca. Ja miałam chwilowe załamania przy tej książce, jednak dobrnęłam do końca.

Ciekawy temat, inspirująca lektura, jednak nie wstrząsnęła mną, wielkich i niezapomnianych emocji nie pozostawiła po sobie. Czy warto po nią sięgnąć? Oczywiście, warto zmierzyć się z problemami dotykającymi młodych ludzi i odpowiedzieć sobie na pytanie: jak ja poradziłbym sobie, będąc na ich miejscu? Czy byłbym tak wytrwały i odważny? Czy potrafiłbym zostawić przeszłość i rozpocząć wszystko od nowa? Czy jestem otwarty na nowe wyzwania?

By wybrać właściwą drogę, trzeba zmierzyć się z tym, co zostawiło się za sobą.

Na początku ta książka wydawała mi się dziwna. Zawierała elementy, które nie do końca przypadły mi do gustu, jednak gdy coraz bardziej zagłębiałam się w lekturze odnalazłam w niej ciekawą historię.

Opis

Natalię, Ninę i Remigiusza łączy przede wszystkim adres – mieszkanie, do którego wprowadzili się na pierwszym roku studiów. Siedem lat później, pochłonięci układaniem swoich spraw zawodowych, nadal tkwią pod jednym dachem, niewiele wiedząc o sobie nawzajem. Ale prosty dotąd układ komplikuje się i przestaje wydawać się najlepszą z możliwych opcją – za sprawą nowego współlokatora… Na horyzoncie pojawiają się silne uczucia, a wraz z nimi wracają głęboko skrywane traumy, z którymi bohaterowie będą musieli się zmierzyć. Czy starczy im odwagi, by stanąć twarzą w twarz z przeszłością? Czy miłość jest w stanie wygrać z lękiem? Jedno jest pewne: wkrótce życie całej trójki ulegnie diametralnej zmianie…

Każdy z nas czegoś pragnie... dla jednych będzie to inny człowiek, dla innych dobra materialne, a dla jeszcze innych możliwość życia według własnych zasad...

"Między pragnieniami" to historia, w której każdy z nas odnajdzie cząstkę siebie, autentyczna, naszpikowana emocjami opowieść o tak zwanej "samotności w tłumie", gdzie niby wszystko gra i jest poukładane, a tak naprawdę ludzie żyją obok siebie, zupełnie się nie dostrzegając. Jest to książka, która niesie również wiarę. Wiarę w to, że każde marzenie i pragnienie jesteśmy w stanie spełnić.

Pani Anna stworzyła historię szczerą do bólu, obnażającą ludzkie słabości, pokazuje, jak łatwo jest ocenić drugiego człowieka, a zarazem jak trudno jest przyznać się do popełnionego błędu.

Ciekawa fabuła, wartka akcja, autentyczni bohaterowie- te wszystkie składniki składają się na bardzo wciągającą lekturę. Trudno jest odłożyć książkę na bok, nie wiedząc, jak się potoczą dalsze losy głównych postaci.

Autorka w doskonały sposób buduje napięcie, emocje, które targają bohaterami, sprawiły, że nieraz pojawiły się łzy wzruszenia, przeplatane szczerym uśmiechem. Istna emocjonalna huśtawka.

Powieść czyta się bardzo szybko, dlatego też objętość nie powinna być przeszkodą.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Anny, ale jeśli pozostałe są napisane w podobnym stylu, przy nadarzającej się okazji, z przyjemnością po nie sięgnę.

Czy polecam?

Jak najbardziej.

"Między pragnieniami" to nietuzinkowa opowieść o miłości, przyjaźni, samotności i walce o siebie. Każdy z Czytelników znajdzie w niej coś dla siebie.

POLECAM...

Pełna recenzja na www.E[Adres usunięty]

Na pierwszą książkę przeczytaną w roku 2020 wybrałam "Między pragnieniami" Ani Bednarskiej. Jest to raczej typowa literatura kobieca i myślę, że przypadnie do gustu wielu czytelniczkom.

Historia opowiedziana w trzeciej osobie dotyczy kilku osób, których życie toczy się wokół wspólnego tzw. studenckiego mieszkania. Współlokatorzy właściwie już skończyli studia, ale niewiele zmieniło się. Natalia, Nina i Remigiusz wciąż mieszkają razem - od 7 lat. Raczej unikają siebie nawzajem, rzadko integrują się. Na ich drodze pojawiają się nowe osoby - Bartek i Maks, którzy trochę namieszają im w głowach.

Każda z postaci ma jakieś swoje tajemnice, traumy, niezbyt przyjemne wspomnienia, problemy z wyrażaniem emocji. Czy będą potrafili rozprawić się ze swoją przeszłością i pójść nową drogą? Fabuła zmierza właśnie w tym kierunku. Do końca nie wiedziałam, czy na ostatnich stronach przeczytam o szczęśliwym zakończeniu czy może wprost przeciwnie.

Myślę, że wiele czytelniczek w poszczególnych postaciach dostrzeże siebie. Książkę czyta się dość szybko, ale mimo to w trakcie lektury czułam cały czas niepokój, który sprawił, że bohaterowie książki pojawiali się w moich snach. Powieść młodej pisarki wywołała we mnie emocje - a o to przecież chodzi w czytaniu. Młodzi ludzie z powieści byli tym bardziej mi bliscy, że są w podobnym do mojego wieku. Dzięki temu łatwiej było mi zrozumieć ich problemy, wczuć się w sytuacje i współczuć im.

Książka Ani Bednarskiej porusza wiele problemów typowych dla ludzi między 25 a 30 rokiem życia. Bohaterowie zmagają się z bezsennością, uzależnieniami od nikotyny, problemami w pracy czy trudnymi relacjami z rodzicami. Na ich drodze pojawią się ludzie, którzy zarówno mogą ich skrzywdzić, jak i pozwolić zacząć nowe lepsze życie.

"Między pragnieniami" to dobra książka, chociaż moim zdaniem nieco przydługa. Dla wielbicielek kobiecych powieści będzie to raczej dobry wybór.

Natalia, Nina i Remigiusz mieszkają razem już siedem lat. Wprowadzili się do tego mieszkania na pierwszym roku studiów. Wydawałoby się, że po takim czasie ta trójka zna się na wylot, ale prawda jest zupełnie inna.

Niczego o sobie nie wiedzą. Jedynie jakieś zdawkowe informacje. Czasami coś razem zjedzą w kuchni, ale najczęściej po prostu się mijają. Każdy jest zajęty własnym życiem, nie interesując się innymi.

Jednak wkrótce dołącza do nich nowy współlokator - Bartek, przyszły lekarz, na pierwszy rzut oka wygląda niegroźnie. Jednak z czasem jego obecność zmienia wiele w życiu pozostałych współlokatorów. Jego obecność sprawia, że każdy będzie musiał zastanowić się nad swoim życiem, a przede wszystkim będzie musiał zmierzyć się z przeszłością. Bo jak się okazuje, wszyscy noszą na barkach jej ciężar, a ten zaczyna im co raz bardziej ciążyć.

Jedno jest pewne - życie Natalii, Niny i Remigiusza się zmieni. Ale czy na lepsze?

***

Czytając opis z tyłu książki, nie do końca wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Byłam jednak bardzo zaintrygowana tym tytułem. Coś mnie do niego ciągnęło. I chociaż początek był trochę trudny, głównie dlatego, żeby połapać się, kto kim jest i co u niego się dzieje, to im dalej czytałam, tym bardziej byłam wciągnięta w losy naszych bohaterów.

Na pierwszy plan zdecydowanie wysuwa się postać Natalii, która pracuje w przedszkolu, a oprócz tego jest również stażystką w redakcji Portalu Druga Strona. Nie jest ON jakoś szczególnie popularny, a kiedy już czytelnicy na niego wchodzą to głównie z powodu kontrowersyjnych tematów.

Sama Natalia ma problem ze spaniem. Potrzebuje tabletek, by zasnąć i z tego też powodu co chwilę zmienia lekarzy, bo ci w końcu przestają jej wypisywać recepty. Natalia też nie chce z nimi rozmawiać, ani brać udziału w terapii. W dodatku pali, mimo że stara się tego unikać. Jednak nerwowe sytuacje jej w tym nie sprzyjają.

Na swojej drodze spotyka Maksa - nie pierwszy raz, ale pierwszy bliższy kontakt mają w przedszkolu, kiedy ON odbiera swojego bratanka. A jak się potem okazuje, Maks to przyszywany brat Bartka.

Nina to nie doszła prawniczka. Studiowała prawo, ale nie zaczęła aplikacji. Rzuciła to i zajęła się zielarstwem, które było jej prawdziwą pasją. Oczywiście rodzice tego nie tolerowali, dlatego też odcięli ją od finansów. Dziewczyna ma pomysł na siebie, ale idzie jej ciężko. Zwłaszcza, że zastanawia się, co z ich dawnym współlokatorem. Była świadkiem pewnych wydarzeń, które bardzo odcisnęły na niej piętno. Ona i Natalia chyba mają najbliższą relację, jeśli chodzi o wszystkich współlokatorów. Coś tam o sobie wiedzą, ale wciąż za mało.

Remigiusz z kolei bardzo długo jest zagadką dla czytelnika. Chyba dopiero w drugiej połowie książki można się zorientować, kim tak naprawdę jest, a o czym głośno nie mówi. Nawet w myślach i ciężko w pierwszej chwili się połapać. To taka matka w tym mieszkaniu. Martwi się o wszystkich i stara się zbliżyć swoich współlokatorów. To jemu najbardziej przeszkadza to, że praktycznie nic o sobie nawzajem nie wiedzą, że po pracy nie porozmawiają jak normalni ludzie. Sam często zmienia pracę w korporacji. Pali też nałogowo, praktycznie non stop. Nie jest to jednak zapomniana postać, bowiem jego też spotyka coś niebezpiecznego.

Nowym współlokatorem, który zapoczątkowuje ciąg zmian, jest Bartek. Przyszły lekarz, który to lubi też sobie poimprezować i zaliczyć panienki. Czasami odnosiłam wrażenie, że sam nie do końca wie, czego chce. Zmusza jednak naszą trójkę głównych bohaterów do myślenia nad samymi sobą. Ciężko mi też coś więcej o nim napisać, bo jednak do samego końca Bartek to taka jedna wielka zagadka.

Warto też tutaj wspomnieć jeszcze o Maksie. Maks to brat Bartka, również jest lekarzem. Trochę dość tajemniczy, dowiadujemy się o nim więcej stopniowo, głównie za sprawą Natalii, bowiem to ona wcześniej na niego wpadła. Od początku też czuć, że między nimi coś się dzieje, ale u nich problemem jest też komunikacja, a lekarstwem na to...seks. A nie o to chodzi też Maksowi. Wie, że Natalii musiało się coś przytrafić, że ma jakiś problem, ale nie potrafi do niej dotrzeć. Ogólnie to dobry człowiek i chociaż czasami mnie irytował, to bardzo go lubiłam.

Nie miałam wcześniej styczności z twórczością tej Autorki. Jest to mój pierwszy raz, więc trudno się do czegoś odnieść. Styl, jakim się posługuje, jest dla mnie trochę specyficzny, ale dobry w odbiorze. Narracja jest trzecio osobowa. Każdy rozdział poświęcony jest innemu bohaterowi i jego życiu. Czasami mamy tutaj sporo opisów, ale jakoś mi to nie przeszkadzało, co w moim przypadku jest rzadkością. Uważam, że tutaj takie opisy były akurat niezbędne.

Pani Ania porusza w tej książce wiele problemów - związanych z rodziną, jej brakiem bądź brakiem zainteresowania z jej strony, próbą spełnienia oczekiwań wymagających rodziców. Narkotyki, uzależnienia, dziwaczne uzależnienia, brak pewności siebie, poszukiwanie idealnej przyszłości dla swojej osoby, próba pogodzenia się z przeszłością. Wydawałoby się, że tego jest dość sporo i może przytłaczać, ale uwierzcie mi - tak nie jest. Wszystko ze sobą się łączy, a na jaw wychodzą dopiero z czasem. Nie jest to wszystko rzucone nam na raz.

Między pragnieniami to próba poradzenia sobie z przeszłością, by móc w końcu żyć tak naprawdę. Uciekamy, bo boimy się stawić czoła temu, co nas kiedyś zraniło. Przez to życie ucieka nam przez palce. Warto podjąć walkę, by w końcu było normalnie.