Audiobook Jestem głód mp3

Współczucie, szok, a wreszcie wszechogarniający bunt i ból, a wszystkie z tych emocji dopełnione przenikającym smutkiem. Petra Dvoráková nakreśliła opowieść, przesyconą elementami autobiograficznymi, która choć nie grzeszy objętością, stanowi prawdziwą bombę emocjonalną, jaką pochłania się z zapartym tchem, po to, by po wszystkim pozostać w całkowitej rozsypce.

"Jestem głód" to bez wątpienia publikacja ku przestrodze, poruszająca nadzwyczaj trudne tematy, począwszy od toksycznej relacji z matką, braku miłości i dziecięcej beztroski, poprzez poszukiwanie samej siebie, swojego miejsca oraz prawdziwego uczucia, aż do podstępnej, wyniszczającej anoreksji, której mechanizmy zostały tu nakreślone bez owijania w bawełnę. Do czego może doprowadzić brak ciepła, akceptacji i bezwarunkowej miłości ze strony matki? Konsekwencje tych zaniedbań niosą za sobą dramatyczne, długofalowe skutki, są wiezieniem, z którego trudno się uwolnić nawet w dorosłym życiu, zwłaszcza, gdy trafia się na kolejne toksyczne relacje...

Ta poruszająca opowieść jest historią nieprawdopodobnie intymną, trafiającą w najczulszy punkt, w skutek czego angażuje wszystkie zmysły, wsiąka w każdą cząstkę ciała i duszy. Poruszona tematyka i autentyzm, bijący z każdej strony, dosłownie miażdżą psychicznie, rozbudzają demony przeszłości, głęboko ukryte lęki, być może także mroczne wspomnienia. Szczerze, przy żadnej książce nie wylałam tak wielu łez, już od początkowych stron wzruszenie chwytało mnie silnie za gardło, jednak emocje, jakich zaznałam dalej, przekroczyły moje najśmielsze oczekiwania.

"Jestem głód" jest niesłychanie głęboką, przejmującą historią, która skruszy nawet skamieniałe serce i doprowadzi do łez tych najodporniejszych. Boleśnie prawdziwa, przeszywająca na wskroś, doskonale ukazująca gorycz życia. To nie tylko szokująca książka o podstępnej anoreksji, lecz przede wszystkim przestroga, dotycząca zarówno dramatycznych konsekwencji braku macierzyńskiej miłości, toksycznych relacji z mężczyznami dopuszczającymi się bezwzględnej manipulacji, jak i silnej potrzeby kontroli głodu, która bardzo szybko wymyka się poza ludzką władzę. Ten emocjonalny koktajl roztrzaska wasze serce w drobny pył!

,,Jestem głód" to powieść autobiograficzna. Mam nieodparte wrażenie, że głównym wątkiem jest próba odnalezienia samej siebie. Usiłowanie rozliczenia się z przeszłością, przepracowanie trudnych, niezdrowych relacji z matką, które przyczyniają się w niewymierny sposób, do późniejszych problemów w kontaktach i relacjach z innymi ludzmi. Ciężko jest jednoznacznie ocenić taką książkę. Niemniej styl i narracja są dość chaotyczne. Metafory czasami absurdalne. Wszystko rozbija sie o formę w jakiej zostala przedstawiona historie. Do mnie taki przekaz nie trafia.

A już na pewno nie warto tej książki porównywać do ,,Wron". Zupełnie inne historie, inne eksponowanie problemu, w których też główne skrzypce grały rodzinne relacje. Przeciwstawianie jej do poprzedniej książki autorki, robi tu wiele złego, w moim odczuciu. To zupełnie inny format i kalibier udręki. Najwięcej uwagi zostało poświęcone walce z anoreksją i za taką też chyba powinna uchodzić tą lektura. Za próbę przybliżenia czytelnikowi trudnej egzystencji z tą chorobą, która często ma ukryte podłoże, głęboko w psychice. Na którą ma niewątpiwie ogromy wpływ ma przeszłość i czające się tam demony.

Okładka książki przedstawia dwie pary dłoni, gdzie jedna z nich obiera jabłko. Jest specyficzna, zwracająca uwagę. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytamy kilka słów o autorce, a na drugim parę zdań o poprzedniej książce autorki. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca, odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Literówek brak.

Jest to jak niektórzy mówią kontynuacja Wron, aczkolwiek bardzo dużo tutaj autobiografii autorki, która potrafi zatrwożyć, zasmucić, wzbudzić wiele emocji. I ja czytałam, będąc nieco w szoku, aczkolwiek dość dobrze potrafiłam ją zrozumieć. Jest to książka, o której nie można napisać standardowej recenzji...

Moim zdaniem książka porusza trudne tematy, o poszukiwaniu samego siebie, celu w życiu, poszukiwaniu miłości... Porusza każdą strunę naszego ciała i każda emocja się tutaj odnajduje.

Bohaterka powieści musi mierzyć się z prawdziwym życiem, ze wszystkimi problemami, na każdej płaszczyźnie. Jest taka jak my.

Nie była to łatwa w odbiorze historia, ale na pewno powoduje, że w naszej głowie pojawia się mnóstwo myśli na temat życia, popełnianych czynów, wspomnienia z przeszłości mogą do nas wracać jak bumerang. Obserwując bohaterkę na przestrzeni lat widzimy jak się zmienia, jak zmienia się jej myślenie.

Reasumując uważam, że jest niezłą pozycją, ale chyba bardziej przypadła mi do gustu jej poprzednia powieść "Wrony". Jak też wspominałam, jest nieco autobiografią, więc nie można jej tak standardowo zrecenzować, a przynajmniej ja - nie chcę. Bo nie jest do końca fikcją literacką. Jeśli ktoś jest ciekawy i nie boi się trudnych tematów to zachęcam. Mimo wszystko nie żałuję, że ją przeczytałam.

Kolejna doskonała powieść czeskiej pisarki. Jako fanka jej twórczości, z chęcią sięgnęłam po kolejną książkę. Polecam! "Jestem głód" to historia małej dziewczynki która musi się mierzyć z trudnym dzieciństwem. Liczne problemy w domu, paradoksalnie wzmacniają ją w walce o marzenia.

Powieść zaskakuje, zakończenie pozostawia wiele pytań bez odpowiedzi. To jedna z tych książek, po której mamy wiele refleksji. Moim zdaniem bardzo dobrze napisana i ciekawa pozycja. Warto po nią sięgnąć i poznać tę historię. 

Bardzo życiowa książka, pozostawiająca po sobie wrażenie niepokoju. Opowiada dosyć smutną historię, z którą z pewnością utożsamią się ofiary przemocy domowej i osoby zmagające się z zaburzeniami odżywiania. Pozwala dostrzec toksyczne schematy myślowe. Czasem bowiem to nie ci, co nas skrzywdzili, zrobili nam najgorszą możliwą rzecz. Niekiedy o wiele mocniej krzywdzimy się i obwiniamy my sami. Nie jest to łatwa do przeczytania pozycja, ale z pewnością warto po nią sięgnąć, aby poszerzyć swoje horyzonty.