Audiobook Glass Hills mp3

Mila kocha Karkonosze i wszystko, co się z nimi wiąże. Dziewczyna pracuje w lokalnej księgarni, lubi spacery po górach, malowanie obrazów i żelki. Kiedy do Szklarskiej Poręby przyjeżdża Alex, warszawiak z krwi i kości, który chce zbudować w okolicy kolejne apartamentowce niepasujące ani odrobinę do tamtejszych widoków czy tradycyjnej architektury, Mila ma jeden cel — pokazać mu Karkonosze z innej strony, pobudzić jego wrażliwość na piękno gór, otworzyć oczy na potrzeby mieszkańców miasta i tym samym odwieść od pomysłu postawienia nowoczesnych budynków.

Alex, który początkowo jest dla Mili “bucem z Warszawy” zaczyna dostrzegać w dziewczynie, tak innej od poznawanych do tej pory, pewien urok, który działa na niego jak magnes. Ale czy Mila czuje to samo do pana architekta? A może chce jedynie wybić mu z głowy pomysł realizacji unowocześniania tego, co naturalne i oparte na tradycjach i ostatecznie odesłać na drzewo?

“Glass Hills” to przepięknie napisana, wciągająca, tak prosta a w tej prostocie tak niezwykle urocza książka, od której nie da się oderwać. Utoniecie w opisach przyrody, zakochacie się w tej historii, która chwilami bawi, a chwilami wzrusza. I można jej wybaczyć to, że bywa przewidywalna, bo w tej książce nie chodzi o to, aby grać w domysły, ale o to, aby zachwycić się jej pięknem, tak jak zachwycamy się górskimi widokami, kiedy zdobędziemy szczyt.

Ta książka to najlepsza reklama Karkonoszy. Opisy, które serwuje autorka to złoto. Działają na wyobraźnię do tego stopnia, że jak nigdy tam jeszcze nie byłam, to teraz chcę i już!

Jeśli chodzi o relację głównych bohaterów, to została ona rozpisana w taki sposób, jaki lubię — czuć między nimi chemię, ale wszystko wydarza się własnym tempem, bez niepotrzebnego przyspieszania akcji. Autorka operuje lekko sarkastycznym humorem, więc kiedy ta dwójka próbowała się dotrzeć, padały żarty-szpileczki i wierzcie mi, to było jednocześnie zabawne i urocze, ale też budowało tę wspomnianą między nimi chemię. Sceny erotyczne nie atakowały z każdej strony, były subtelne, nie przyćmiły całej reszty historii, a więc kamień z serca. Stanowiły jedynie miły dodatek do całości.

To książka na dwa wieczory, zjada się ją jak ulubiony deser. Wypełniona po brzegi zapierającymi dech krajobrazami, humorem i uczuciem, które łączy dwa różne światy w jeden.

Nikogo kto czytał tę książkę nie zdziwię gdy napiszę, że na plus zasługuje fakt, jak autorka pięknie opisywała zarówno kulturę jak i piękno w Szklarskiej Porębie. Drugi plus za styl, ponieważ czytało się ją w miarę szybko i przyjemnie. I to by było niestety na tyle jeśli chodzi o pozytywy…

„- Jesteś najlepszym miejscem tego miasta”.

Do tej książki miałam dwa podejścia. Początkowe rozdziały strasznie mnie wynudziły, nic się tam nie działo, a opisy rozmyślań głównych bohaterów omijałam jak tylko mogłam bo po pierwsze nic nie wnosiły, a po drugie były denne. Przepraszam, ale tak było. Nie polubiłam się z nimi, byli tacy sztywni, „nieludzcy” jeśli wiecie o co mi chodzi.

Ja uwielbiam romanse więc też dużo od nich wymagam. Nie lubię gdy akcja pędzi, nie ma uczuć ani żadnej chemii, wszystko dzieje się tak szybko, a tu niestety tak było. Nie jest to wymagająca książka, na raz i do zapomnienia, więc nada się idealnie jako lektura na jeden wieczór.

*To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

Mila to dziewczyna z wrażliwym sercem i piękną duszą. Kicha literaturę i przyrodę , ceni więzi rodzinne i kontakt z drugą osobą.

Co zabawniejsze nie ma nawet smartfona, co czyni ją wyjątkiem.

Alex od kilku lat z powodzeniem robi karierę w firmie deweloperskiej ojca.

Po śmierci mamy chłopak był wychowywany surowo, co zaowocowało stanami lękowymi, strachem przed odrzuceniem i brakiem umiejętności pokazywania własnych emocji.

Teraz to właśnie na młodym Kostrzaku spoczęło zadanie realizacji projektu Glass Hills Resort.

Z założenia ma to być nowoczesny apartamentowiec , kłopot w tym, że ma zająć miejsce budynku z duszą i bogatą historią co nie podoba się mieszkańcom Szklarskiej Poręby, a szczególnie Mili..

Pierwsze spotkania tej dwójki nie wróżą im zbyt dobrze a znajomość wcale nie zaczyna się od motylków w brzuchu.

Kobieta uważa bowiem ,że przyjezdny mimo wyglądu kojarzącego się z Chrosem Hemsworthem (którego sama uwielbiam ❤️) jest mówiąc wprost bucem..

Ale nie od dziś wiadomo, że przeciwieństwa się przyciągają, Alex zaś ma dwóch cichych sprzymierzeńców w Ali - najlepszej przyjaciółce naszej bohaterki oraz w jej dziadku.

Pewne wydarzenie zaś sprawia ,że Warszawiak zaczyna zastanawiać się nad tym jak potoczy się jego dalsze życie..

Czy uda mu się odnaleźć szczęście i czy Mila uwierzy ,że miłość zdarza się nie tylko w romansach?

Tego musicie się dowiedzieć.

Twórczość Pani Anny poznałam dzięki serii Dzisiaj śpisz ze mną i już wtedy jej pióro mnie zachwyciło i oczarowało.

Pisze mądrze , pięknie, poruszając ważne tematy.

Tym razem otrzymałam historię młodych ludzi próbujących odnaleźć się w zabieganym i nieustannie pędzącym naprzód świecie.

To opowieść o tradycji, człowieczeństwie i życiowych wyborach.

Uwielbiam takie powieści i gwarantuję ,że Glass Hills przeczytacie w kilka godzin. ❤️

Mila to taka trochę stara dusza. Nie pędzi za nowoczesnością i tempem obecnego świata. Ma zupełnie inne priorytety. Zdecydowanie bardziej ceni spokój, kontakt z drugim człowiekiem i naturą. Kocha malować i czytać książki. Pracuje w księgarni. Mimo przeszkód pozytywnie patrzy w przyszłość. Jestem uparta i zadaniowa.

Max jest typowym warszawiakiem pnącym się po szczeblach kariery. Doprowadził go do tego ojciec, który po śmierci żony wprowadził w domu własne zasady. Szybkie tempo i natłok obowiązków przyczyniły się do rozwoju u chłopaka bezsenności, a nawet stanów lękowych. Wszystko to nasiliło się jeszcze, kiedy ojciec scedował na Maxa budowę i zarządzanie ośrodkiem Glass Hills.

Alex i Mila są swoim przeciwieństwami, a wiadomo przeciwieństwa się przyciągają. Dzięki tym różnicom mogą się od siebie wiele nauczyć, ale czy będą potrafili znaleźć wspólny język?

Ależ to była cudowna literacka podróż. Lekka, zabawna, a jednocześnie z przesłaniem. To bardzo życiowa i realistycznie napisana powieść. Dosłownie poczułam lokalny klimat i ramię w ramię z Milą stanęłam w opozycji do deweloperów niszczących tradycję i ducha tamtejszych budowli. Ta historia niesie z sobą przede wszystkim miłość do natury oraz poszanowanie tradycji i spadku po przodkach. Ukazuje również jak łatwo zatracić się w pracy nawet kosztem samego siebie. Balans to słowo klucz. We wszystkim trzeba znaleźć złoty środek, bez popadania w skrajności i zamykania się we własnym świecie i poglądach.

Czy mamy tutaj fanów górskich szlaków i aktywnego spędzania wolnego czasu? I czy któraś z tych osób była w Szklarskiej Porębie? Pytam, bo to właśnie w niej dzieje się akcja naszej dzisiejszej powieści. Nasze rodzinne klimaty to właśnie te górskie, gdzie można ruszyć na szlak i poczuć ból nóg po całodniowych marszach i choć w wyżej wymienionej miejscowości byłam, to było to tak dawno, że ani nie zapamiętałam z tego za dużo, ani nie mogłam docenić miejsc, które autorka wplata w fabułę. Anna Szczypczyńska pochodzi z Warszawy, jednak przeprowadziła się do Szklarskiej Poręby, co z perspektywy czytelnika daje możliwość odkrycia jakiegoś miejsca z innej - nie tej turystycznej, perspektywy.

Mila pracuje w księgarni i nie tylko lubi wykonywane przez nią obowiązki, ale też angażuje się w rozwój tego małego czytelniczego świata. Kocha miejsce z którego pochodzi, jednak coraz częściej pojawiają się w nim nowoczesne apartamenty, które chcą zniszczyć klimat jaki panuje w Szklarskiej Porębie. Podobnie jak sama bohaterka, inni mieszkańcy również nie są zadowoleni z takiego obrotu spraw. Pewnego dnia, gdy kolejny deweloper pojawia się w ich mieście, Mila nie ma zamiaru siedzieć bezczynnie.

Zarówno po krótkim opisie książki jak i jej okładce wiemy na co możemy liczyć. Jest to historia miłosna, który zaczyna się od niechęci, a nawet od nienawiści, czyli mamy wątek, który często możemy spotkać w tego typu literaturze.

Bohaterowie są przeciętni - nikt tu nie jest niezniszczalny. Nie ma też sztucznej perfekcji - zdarzają się błędy. Dużo się dzieje, choć nie jest to nie wiadomo jak dynamiczne. Fabuła kręci się wokół Mili, która stara się pokazać Alexowi piękno Szklarskiej Poręby, żeby zobaczył w niej coś więcej, aniżeli tylko możliwość zysków.

Całość czyta się przyjemnie. Nie ma tu jakichś niepotrzebnych dramatów. Zdarzają się potknięcia, jednak nie na tyle duże, żeby robić z tego rozszerzenie na kilka rozdziałów. Zarówno Mila, Alex jak i inne postacie mają swoje krzyże, które noszą i choć autorka porusza kwestie samobójstw, stresu, alkoholizmu i traum, to robi to w nienachalny sposób. Jako czytelnicy zgłębiamy tylko tyle, ile potrzebujemy wiedzieć dla fabuły.

Zakończenie przewidywalne, a sama książka nie wywołuje jakiegoś poczucia niesamowitych doświadczeń, jednak nie uważam, żeby było w tym coś złego. Osobiście odczułam ciepło w trakcie czytania, lekkość historii i niepowtarzalny klimat stworzonych (a bardziej przeniesionych na karty) miejsc. Chciałabym móc ponownie odwiedzić Szklarską Porębę i poczuć ją od strony kogoś, kto jest w niej na co dzień i nadal odkrywa na nowo jej piękno.

Pozostaje mi polecić książkę. Jest to zwyczajna obyczajówka i historia miłosna jakich możemy przeczytać wiele, jednak nie ma irytujących bohaterów jak i niepotrzebnych komplikacji, które przeważnie pojawiają się w romansach.

Jeśli macie ochotę na lekką pozycję wśród piękna Szklarskiej Poręby, to zachęcam do sięgnięcia.

Do tej pory nie miałam okazji poznać się z twórczością Anny Szczypczyńskiej, więc lektura „Glass Hills” była dla mnie początkiem nowej przygody.

Główni bohaterowie Mila i Aleks pochodzą z dwóch różnych światów. Ona urodziła się i wychowała w Szklarskiej Porębie. Tajemnice, jakie skrywa górski świat, nie są jej obce. Aleks natomiast to mieszczuch, którego wszyscy postrzegają jako bogatego i rozkapryszonego synka tatusia biznesmena. Kiedy Aleksowi powierzone zostaje zadanie deweloperskie, musi udać się do Szklarskiej Poręby i stanąć oko w oko z rozwścieczonym lwem imieniem Mila.

Mila to aktywistka, która jest bojowo nastawiona do każdego, kto chce zainwestować w jej mieście. Jej siła jest godna podziwu, jednak w ferworze walki zdarzało się, że zachowywała się jak rozkapryszoną nastolatka. Do porządku przywoływali ją wtedy najbliżsi. Aleks boryka się z wieloma problemami wywołanymi ciążącymi na nim oczekiwaniami.

Jak się okazuje, w przypadku tej dwójki, pierwsze wrażenie może być mylne, a spokojna rozmowa jest ważnym elementem negocjacji.

Ubiegłoroczne wakacje spędziłam właśnie w Szklarskiej Porębie, więc wspomnienia czasu spędzonego w tym mieście są cały czas w mojej głowie. Kiedy zaczytywałam się w opisach przedstawionych przez autorkę, oczami wyobraźni widziałam te miejsca. Kilkukrotnie z ciekawości googlowałam miejsca, o których pisała autorka, a których nie miałam okazji zobaczyć podczas pobytu. Dzięki lekturze miałam okazję spojrzeć na to miasto i ich mieszkańców z innej perspektywy. Problem rozbudowującego się ciągle rynku deweloperskiego jest w tym mieście i zaletą i przekleństwem. I tak to przedstawia autorka. Napływ turystów daje szansę mieszkańcom, jednak wpływa to również na krajobraz, który stworzony przez naturę, zostaje zasłonięty przez nowe budynki.

Ciężko jest się nie zgodzić z poruszanymi przez autorkę kwestiami. Jednak drobne uszczypliwości w stosunku do turystów, jakie znalazłam w tekście, w moim odczuciu pozostawiły lekki niesmak.

Nie wpłynęło to jednak na moje ogólne wrażenia. Uważam, że lektura jest warta uwagi i będzie idealną odskocznią od zabieganego życia. Dajcie się porwać urokowi Gór.

Osobiście wyniosłam ważną lekcję i jest to już ostatni raz, kiedy użyję nazwy “Liczyrzepa” w opisywaniu Ducha Gór – zapamiętajcie, On tego nie lubi.

Dodam jeszcze już na samo zakończenie taki smaczek. Otóż z notatki o autorce zamieszczonej w książce, dowiedziałam się, że jedna z jej powieści doczekała się ekranizacji, czego bardzo gratuluję. Ciekawe czy „Glass Hills” również doczekają się wersji filmowej…

Papierowy Bluszcz

Mila to dziewczyna, która kocha swoje miejsce zamieszkania, starocie i ogólnie ma niezwykłą duszę bo nie ma mediów społecznościowych. Uwielbia też swoją pracę w księgarni. Jest negatywnie nastawiona do budowy apartamentowców w Karkonoszach. Niespotykana osobowość. Nadzorować budowę ma Alex, który jej jej zupełnym przeciwieństwem. Kompletny mieszczuch, który nie rozstaje się z telefonem.

Obydwoje myślą, że mają rację. Wręcz są jej pewni. Walczą o swoje przekonania i marzenia. Czy można się im dziwić? Bardzo mi się podobało to, że autorka wykreowała tak barwnych i życiowych bohaterów. Można się z nimi dość łatwo polubić i utożsamić. Wielką sympatią obdarzyłam Alexa. Nie chcę mówić dlaczego dokładnie ale powinniście poznać tę historię.

Emocje wyzierają z każdej strony. Już od początku aż do samego końca. Fascynujące, jak bardzo jedna książka może zaapsorbowac człowiekowi głowę. Trudno było mi się oderwać od tej historii. Autorka robiła co chciała z moim sercem i umysłem. Śmiałam się, denerwowałam i wzruszyłam na zmianę.

Autorka wspaniałe i niezwykle barwnie opisała Karkonosze. Gdybym miała możliwość to chętnie spakowała bym się już jutro i pojechała w tamte strony. Niesamowite jak można zadziałać na ludzką wyobraźnię. Wystarczyło, że zamykałam oczy i widziałam wszystko, co opisywała autorka.

Z czystym sumieniem Wam polecam tę książkę.

Główna bohaterka, Mila, żyje w zgodzie z naturą i tradycją. Ma niezniszczalną, starą Nokię. Nie ma Instagrama ani Facebooka. Pracuje w księgarni. Kocha region, w którym się urodziła. Szklarska Poręba, miejsce akcji, jest przedstawione jako prawdziwy klejnot natury, który autorka opisuje z pasją i dbałością o detale. Czytelnik ma okazję przenieść się w te malownicze okolice, odczuwając ich urok i atmosferę poprzez wspaniałe opisy przyrody. Alex jest przedstawicielem nowoczesnego świata - z jego technologią i szybkim stylem życia. Lubi: treningi w domowej siłowni, francuskie wino, luksusowe auta i migdałowe croissanty. Pracuje w firmie deweloperskiej ojca i przyjeżdża do miasta Mili, aby samodzielnie poprowadzić duży projekt. Główny wątek, czyli relacja między Milą a Alexem, choć może nie wyróżnia się oryginalnością, przyciąga uwagę swoim kontrastem między dziewczyną ze Szklarskiej Poręby a chłopcem z Warszawy. To konfrontacja dwóch różnych światów. Ich różnice w stylu życia, wartościach i celach prowadzą do interesujących refleksji na temat postępu, tradycji i relacji międzyludzkich. Autorka nie stawia na spektakularne zwroty akcji czy zaskakujące rozwiązania, ale skupia się na subtelnych emocjach i rozwoju relacji między bohaterami. Cięty język Mili potrafi rozbawić każdego. Ta zwyczajność sprawia, że czytelnik łatwo może się utożsamić z bohaterami i śledzić ich losy z zainteresowaniem. To książka, która pozwala oderwać się od codzienności i przenieść w malownicze zakątki natury, jednocześnie poruszając uniwersalne tematy relacji międzyludzkich i dążenia do zachowania wartości tradycji. Dla miłośników romansów i opowieści o konfrontacji przeszłości z nowoczesnością, ta książka z pewnością będzie udaną lekturą.

Książka zamiast kwiatka

Okładka książki przyciągnęła mój wzrok. Piękna, kolorowa, widoki gór w tle, oczywiście nie idealne, bo jest to taki pejzaż bardziej, ale mimo wszystko poczułam się tak jakby bliżej tych miejsc, które tak kocham. Bo jeśli jeszcze nie wiecie, uwielbiam górskie wędrówki, akurat najbliżej mi do Tatr i tam jeżdżę. W dotyku jest satynowa, z wytłuszczeniami. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie kilka polecajek, a na drugim kilka zdań o samej autorce. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka. Odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Podzielona na rozdziały, które są podpisane, a dodatkowo mamy ładne wstawki przy każdym z nich, co jest dodatkowym plusem. Posiada Playlistę na początku, jednak ja tak się wkręciłam, że zapomniałam o tym, by wcześniej sobie ją przygotować i słuchać w trakcie.

Wiem, że nie jest to pierwsza książka napisana przez panią Annę, ale to było moje pierwsze spotkanie z jej piórem. Nie wiedziałam, czego się spodziewać... Ale zaryzykowałam. I dobrze, ponieważ czytało się naprawdę dobrze! Lekko, szybko, przyjemnie, bez jakichkolwiek blokad. Od razu wpadłam do świata bohaterów, do tego specyficznego klimatu. Pisarka pokazuje nam zderzenie dwóch światów - wielkiego miasta i górskiej mieściny, która ze sobą ma niewiele wspólnego. Muszę przyznać, że jestem zadowolona i jeśli tylko będę miała okazję, skuszę się na inne książki Szczypczyńskiej. Przynajmniej ta jest taka, która idealnie odzwierciedla powieść z gatunku obyczajowego, z nutą romansu. Bez zbędnych scen +18, chociaż takowe występują, ale w nie dużej ilości i są napisane ze smakiem.

Uważam, że bohaterowie są mocną stroną powieści. Dobrze wykreowane, którzy popełniają błędy tak jak i my. Są różni, mają odmienne charaktery, na spokojnie takich moglibyśmy spotkać na ulicy. Nie różnią się od nas. Naszymi bohaterami w głównej mierze głównymi są Mila i Alex. Czy ich polubiłam? Jasne, ale każdego na inny sposób.

Alex, określony jako "Buc z Warszawy" początkowo był dla mnie neutralny. Dopiero później, gdy poznałam go bliżej, poczytałam o jego stosunkach z domem, zaczęło coś się zmieniać. A gdy już nabrał górskiego charakteru, to już w ogóle polubiłam go.

Mila z kolei jest taką zwykłą babeczką, oczywiście po przejściach, singielką... Pracuje w księgarni - czego ogromnie jej zazdroszczę - ze swoją przyjaciółką, czy mogłoby być lepiej? No nie wiem! W dodatku mają słodkiego psiaka, którego z miejsca pokochałam. Cieszę się, że mają one taką zwyczajną pracę, że mierzą się z problemami, takimi rzeczywistymi. Nic nie jest tutaj koloryzowane i to jest duży plus.

Podobało mi się również opisanie relacji między Milą i Alexem. Od nienawiści do miłości cienka nić - tak mawiają. Byłam momentami aż podekscytowana ich starciami. Ale cieszę się, że nie pokazali z siebie najgorszych zachowań, a byli w miarę... kulturalni. To wszystko sprawiło, że czytało się naprawdę dobrze i odczuwało delikatnie emocje, jakie się pojawiały. Nie było ich dużo i nie były one niczym trzęsienie ziemi.

Delikatny wątek romantyczny, taki lekki, że aż chciało się czytać. Delikatność, górski klimat, świetne postacie to jedna z najważniejszych czynników tej pozycji. Ah, no i lekkie, przystępne pióro.

Akcja ma odpowiednie tempo, które w odpowiednim czasie dla siebie przyśpiesza. Nie ma tutaj nadmiaru opisów nad dialogami, wszystko jest wyważone, dzięki czemu naprawdę dobrze się czyta.

Reasumując uważam, że jest to kawał dobrej książki, może nie porywającej i zapierającej dech w piersi, ale niezwykle klimatycznej. Mająca swoje tempo, delikatność, która oplata spokojem czytelnika i wprowadza totalnie w relaks, by nie myśleć o rzeczywistości i swoich problemach. Karkonosze grają tutaj również pierwsze skrzypce, opisy miejsc, starych budynków, wycieczki... To wszystko idealnie wprowadza nas w błogi stan spokoju. Zdecydowanie polecam Wam tę powieść!

🌸 Już od pierwszych chwil przeniosłam się do urokliwego miejsca jaką jest Szklarska Poręba.Było to za sprawą Milii,która swoją naturalnością a czasem szaleństwem roztacza wokół siebie pozytywną aurę.Jest dziewczyną,która kocha malować i marzyć o prostych rzeczach.Odrazu zapałałam sympatią do niej,ponieważ jej prostota i piękno wewnętrze powodują,że nie da się jej nie lubić.W jej życie wkracza jak bumerang Max.Początkowo z chłodem podchodziłam do jej osoby.Niby nic nie zrobił złego,ale widziałam wyższość w jego zachowaniu.Dopiero przy bliższym poznaniu możemy poznać jego słabości i inne oblicze,które powoduje,że zmienia się o nim zdanie.

🌸Powieść jest przyjemną,lekką i bardzo ciepłą historią,która powoduje,że każdy element poznanej historii powoduje uśmiech na twarzy.Pokazanie piękna naturalnej przyrody,cudnych miejsc w Szklarskiej Porębie i chęć ochrony naturalności sprawia,że inaczej spojrzymy na to miejsce.Ludzie nie chcą niszczyć miejsc w których deweloperzy pragną zysku,by uchronić swoje miasteczko przez nowoczesnymi zabudowaniami.

🌸Poznana historia zaskoczyła mnie opisami miejsc oraz pokazaniem Mili jako dziewczyny o ogromnym sercu.

Gorąco polecam przeczytanie tej książki💚

Młodzi bohaterowie, a w tle mamy góry, co przemówiło do mnie, by sięgnąć po tę lekturę. Od niedawna jestem fanką gór i nie ukrywam, że dlatego też chętniej sięgam po książki, w których znajdziemy ten motyw. Tutaj czuć ten klimat, Autorka stawia na realizm i faktycznie możemy poznać Szklarską Porębę – swoją drogą to mam nadzieję, że w najbliższym czasie pojedziemy tam na wycieczkę!

Sama historia to nic odkrywczego, mamy tutaj sporo humoru i przeciwieństw. Jeśli chodzi o uczucia między bohaterami to jak dla mnie zbyt szybko się rozwijają, wręcz nierealnie, a to mnie zawsze razi. Samo zakończenie w mojej opinii też takie zbyt nagłe, jakby historia urwana nagle w miejscu, ale to tylko moje odczucie.

Mam jeszcze mieszane uczucia do stylu Autorki, który przez większość książki był dla mnie taki trochę nienaturalny. Mieszanka prostego ze złożonym. Dopiero pod koniec jakoś to się unormowało.

Na plus zasługuje również okładka, która jest śliczna i przykuwa wzrok.

Podsumowując, dobra lektura.

Mila kobieta, która kocha góry, przyrodę, naturę a Szklarska Poręba to jej miejsce na ziemi. Kiedy zjawia się Alex, rodowity warszawiak z zamiarem zaburzenia piękna natury, poprzez wybudowanie apartamentowca, Mila robi wszystko aby nie doszło do budowy. Jak to się mówi przyjaciół trzymaj blisko a wrogów jeszcze bliżej, tak więc Mila robi. Chce pokazać Alexowi, piękno gór i okolic i sprawić aby pokochał to miejsce.

Czy Alex dostrzeże piękno otaczającej go przyrody?

Czy budowa Glass Hills dojdzie do skutku?

Jakie uczucia połączą bohaterów?

Najlepsza książka autorki jaką dotychczas czytałam. Wspaniała historia, z wyśmienitym humorem, pięknem otaczającego świata, uroczym uczuciem i dobrym humorem. Bardzo podobała mi się postawa Mili, walczyła o to co naprawdę kocha i potrafiła pokazać i otworzyć oczy Alexowi na piękno i dzikość natury. Aż zachciało mi się uciec w te piękne strony i samemu pochodzić tymi pięknymi szlakami. Jeśli szukacie lekkiej, przyjemnej, zabawnej, uroczej lektury, przy której się zrelaksujecie i odprężycie a także naładujecie się pozytywną energią to ta książka jest idealna dla was.

Serdecznie polecam

„Glass Hills” autorstwa Anny Szczypczyńskiej to komfortowy romans pomiędzy artystką ze Szklarskiej Poręby, Milą, a deweloperem, gburem z Warszawy, który planuje wybudować ośrodek w miejscowości naszej bohaterki, Alexem. Kobieta z początku nie pała sympatią do dewelopera, ponieważ uważa, że nowa budowla zniszczy klimat jej miasteczka. Mila jest mocno związana ze swoim miejscem zamieszkania oraz ze społecznością. Alex, jako następca wielkiego świata deweloperów, ma za zadanie dopilnować powstania ośrodka. Tak się składa, że mężczyzna jest dawnym przyjacielem brata Mili ze studiów. Gdy przyjeżdża do miasteczka, kobieta jest przydzielona do oprowadzenia go po mieście. Różnice między nimi są kolosalne, w końcu pochodzą z dwóch zupełnie innych światów. Mila podejmuje się zadania, aby namówić Alexa do zmiany planów budowlanych. W tym celu decyduje się pokazać mu piękno swojej miejscowości. Gdy pomiędzy tą dwójką zaczynają rodzić się uczucia, różnice zdają się zacierać. Jak zakończy się ta historia? Kto dopnie swego, Mila czy może Alex? Aby się dowiedzieć, przeczytaj „Glass Hills”. Jest to bardzo przyjemny, komfortowy romans. Dobrze spędziłam czas, czytając tę pozycję. Bardzo podobała mi się relacja Mili z jej przyjaciółmi oraz z dziadkiem, z którym tymczasowo mieszkała. Uwielbiam to, że dwójka głównych bohaterów była od siebie tak różna! Ale jak to mówią, różnice przyciągają. I tak też było w tym przypadku. Zarówno Alex, jak i Mila, nie mieli łatwego życia, ale w sobie nawzajem mogą odnaleźć bezpieczną przystań. Główna bohaterka pracuje w bibliotece razem ze swoją najlepszą przyjaciółką, którą bardzo polubiłam! Jednak momentami brakowało mi rozwinięcia akcji. Za sprawą dopisania kilku zdań więcej, byłoby wspaniale! Nie było to bardzo rażące, ale jednak zauważalne. Nie miałam przyjemności czytać innych książek tej autorki, ale czuję się zachęcona! Jeżeli szukacie lekkiego, miłego romansu z klimatem polskich gór, to koniecznie sięgnijcie po „Glass Hills”. [ współpraca z @wydawnictwoluna ]

💧Recenzja💔

Premiera: 10.04.2024 r.

„Glass Hilss” - Anna Szczypczyńska

Współpraca reklamowa z @wydawnictwoluna

"Szczęście smakuje najlepiej wtedy, gdy można się nim dzielić z innymi."

Malownicze miasteczko, uparta i bezkompromisowa kobieta oraz pewien zmęczony pracą warszawiak.

Mila pracuje w księgarni, świetnie dogaduje się z dziadkiem i nienawidzi bogatych warszawiaków, a zwłaszcza tych którzy wykupują ich ziemie i tworzą nowoczesne apartamentowce. Walczy z nimi jak może, a kiedy pojawia się ktoś nowy, to chce go przekonać do tej miejscowości, kultury i tradycji. Tym samym pokazuje nie tylko cząstkę tego pięknego miejsca, ale też siebie. Chcąc czy nie chcąc odkrywała kawałki swojej osobowości. Mila jest po prostu pewna siebie i wie czego oczekuje od życia. Nie lubi nowej technologii, mocno się przed nią wzbrania.

Alex to bogaty warszawiak, który pracuje w firmie swojego ojca. Aby udowodnić swoją wartość ma za zadanie wybudować nowy obiekt w górskiej miejscowości. Niby nic prostszego, ale lokalna społeczność ma inne zdanie na ten temat. Musi więc podjąć rękawicę, którą rzuciła mu Mila. Zgadza się na jej warunki i zaczyna poznawać to malownicze miejsce. Tym samym mocno się odpręża, relaksuje i odpoczywa od miejskiego zgiełku i ciężkiego ojca. Mocno przepracowany, wreszcie zaczyna żyć.

Każdy miał swoje plany na te ich spotkania. Ona chce pokazać mu piękno tego miejsca, aby przekonał się, że kolejny apartamentowiec powinien być w innym stylu, albo w ogóle coś innego. On chce trochę bardziej poznać to wszystko. Jego postrzeganie zaczyna się zmieniać, powoli jego myślenie idzie w innym kierunku. Pomimo, że jest bogaty i miastowy, to docenia wszystko wokół. Wspólne spotkania i rozmowy powodują niewidzialne iskrzenie. Mila mocno z nimi walczy, ale jego ogarnia całego. Próbuje zbliżyć się do Mili i z czasem to mu się udaje. Ich romans nie jest aż tak płomienny, tylko bardziej normalny. Autorka pokazała, że relacja nie musi buchać ogniem, aby była prawdziwa i namiętna. Ich wycieczki to idealny sposób na wspólne spędzenie czasu i poznanie swoich mocnych i słabych stron.

Autorka starała się przemycić małe przesłanie odnośnie technologii. Nowe smartfony, laptopy, szybki Internet i wifi to złodziej naszego czasu. To im poświęcamy dużo czasu, nie patrzymy na to co się dzieje wkoło. Każde pikniecie powoduje sięganie po telefon. Nie skupiamy się na życiu realnym, rodzinie i przyjaciół w rzeczywistości, tylko żyjemy wirtualnie. Póki się nie opamiętamy, to życie będzie przeciekać nam przez palce.

Bardzo podobały mi się opisy krajobrazów. Wszystko przedstawione w malowniczy sposób, że aż prawie widziałam to wszystko własnymi oczami. A, że ostatnio polubiłam się z górami, to w ogóle byłam nimi zachwycona. Ujęcie ich w taki sposób, bardzo przypadło mi do gustu.

Książka jest niezwykle lekka i malownicza, a ma głęboki urok, który przyciąga każdym rozdziałem. A do tego ta boska okładka. Wszystko razem zachwyca podwójnie. To była czysta przyjemność poznać losy Mili i Aleksa.

10/10❤️

(...) Wokół panuje cisza. Jedyna w swoim rodzaju. Cisza, jakiej nie doświadczy się w mieście. Mila ma wrażenie, że słyszy, jak drobne krople deszczu uderzają o liście. Żadnych samochodów ani przechodniów (...)."

💟💟💟

Zachwycająca opisami miejsc, które aż chciałoby się zobaczyć.

Udowadniająca, że to nowoczesne technologie wcale nie są potrzebne do życia.

Ukazująca, że do szczęścia nie trzeba wiele.

"Glass Hills" to historia z Mili i Alexa. To właśnie ta dwójka gra w niej pierwsze skrzypce 🥰

Mila jest mieszkanka Szklarskirj Poręby

Tu jest jej dom.

Tu jest jej miejsce.

Jest z nim związana nie tylko fizycznie ale też emocjonalnie.

Pracuje w księgarni i jest na bakier z nowoczesnymi technologiami. Do szczęścia nie potrzebuje ani najnowszego smartfona, ani wypasionego laptopa czy superszybkiego auta. Ba nawet nie porzebuje mediów społecznościowych, w których mogłaby nie tylko dzielić się życiem, ale także poznawać nowych ludzi.

Nie. Jej wystarczą najbliższe osoby i najprostszy telefon, który wykonuje i odbiera połączenia, a także wysłała wiadomości tekstowe. A stara Nokia 3310 absolutnie się do tego nadaje.

Alex jest całkowitym przeciwieństwem Mili. Typowy "Warszawiak". Fura, skóra i komóra. Styl i prestiż w każdym calu.

Alex nie wyobraża sobie życia bez dobrego samochodu, idealnego telefonu czy laptopa, z którym wręcz się nie rozstaje, i który ułatwia mu pracę. Nawet nie zauwaza, że wszystkie gadżety, jakimi się otacza, zabierają jego cenny czas, który na dobrą sprawę mogły poświęcić chociażby na spacer.

Drogi Mili i Alexa przecinają się w momencie, gdy chłopak przyjeżdża do Szklarskiej Poręby, by sfinalizować inwestycję dotyczącą budowy apartamentowca.

Mila nie kryje swojej niechęci nie tylko względem chłopaka, a także celu, w jakim tu przyjechał.

Dziewczyna kocha naturalne uroki Szklarskiej Poręby, a betonowe, nowoczesne budynki całkowicie zniszczą piękno tego miejsca.

Pragnie zaszczepić w Alexie miłość do natury. Pokazać mu jej piękno i udowodnić, że to, co nowe, wcale nie oznacza, że jest lepsze.

Wspólnie spędzany czas zbliża Milę i Alexa do siebie, a piękno Szklarskiej Poręby, podsyca ich znajomość.

Ja, chociaż osobiście nie byłam w Szklarskiej Porębie, po lekturze tej książki, z wielką przyjemnością bym się do niej wybrała i podążyła śladami bohaterów. Kto wie, może udałoby mi się znaleźć ametysty, które w tym rejonie są spotykane, a może zatrzymałabym się w jakimś uroczym domie przysłupowym?

"Glass Hills" to naprawdę piękna książka, z którą mile spędziłam czas. Oczarowała mnie cudowną okładką, zachwyciła uroczym wnętrzem i skłoniła do refleksji.

Serdecznie polecam ❤️

Mila jest zakochana w Szklarskiej Porębie. Uwielbia otaczającą ją przyrodę, architekturę, ludzi. Praca w księgarni u najlepszej przyjaciółki Ali daje jej możliwość obcowania z książkami, turystami, lokalsami. Te spotkania napędzają ją i dodają energii. Nic więc dziwnego, że na wieść o sprzedaży warszawskiemu deweloperowi okolicznej perełki architektonicznej, Mila wpada w furię i przysięga sobie, że nie pozwoli na dewastację takiego zabytku. Spotkanie z bucowatym Alexem, który na polecenie ojca ma przypilnować inwestycji, uruchamia ciąg zdarzeń, które zaskoczą tę dwójkę silnych osobowości.

Glass Hills to książka, która wywołała we mnie przyjemne ciepło, które z każdym rozdziałem pulsowało coraz mocniej. Mila ze swoją energią i pozytywną aurą, lokalna patriotka, natychmiast podbiła moje serce. Rozumiałam doskonale jej bunt przeciwko bezdusznym deweloperom dewastującymi otaczający ją świat. Alex, choć ochrzczony został mianem warszawskiego buca, to jednak okazał się bohaterem, który skrywał wiele emocji i pragnień. Chomik, Ala, dziadek Mili oraz inne poboczne postacie świetnie dopełniały fabułę, podbijając jej koloryt, pięknie dopełniając obraz Szklarskiej Poręby jako miejsca, w którym chce się przebywać, żyć, kochać.

Anna Szczypczyńska stworzyła świat, w którym zatopiłam się bez reszty. Poczułam się w nim bezpiecznie, swojsko, choć nie obeszło się również bez wzruszeń. Autorka bardzo subtelnie poruszała cięższe wątki, robiła to tak naturalnie, że sama nie wiem wiem kiedy oczy mi się szkliły. Dawno tak bardzo nie uwierzyłam w bohaterów i ich uczucia. Szczypczyńska ma piękny dar narracji, kreowania miejsc, do których chciałoby się pojechać i ludzi, których chciałoby się na swojej życiowej drodze spotkać. Do tego jej zabawny, momentami zgryźliwy język bohaterów tylko umacniał moje zauroczenie tą historią.

Szczerze mówiąc, nie spodziewałam się, że aż tak polubię historię Mili i Alexa. Dzięki temu, że autorka dała czas i przestrzeń na rozwój ich relacji, naprawdę im kibicowałam, niczym dobrym znajomym, którym życzy się wszystkiego, co najlepsze. Świat w Glass Hills, choć nie pozbawiony smutku, trosk i łez dał jednak nadzieję, że lepsze jutro jest możliwe. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo potrzebowałam takiej dawki śmiechu, wzruszenia, siły przyjaźni, ukojenia obaw i pięknych opisów Karkonoszy. Po skończonej lekturze poczułam smutek, że to koniec i czas rozstania z magiczną Szklarska Porębą. Ogromnie liczę na kolejny tom!

Zarwałam dla tej książki noc a to już najlepsza rekomendacja, że warto sięgnąć po tą pozycję.

Mila to w pełni niezależna rodowita mieszkanka Szklarskiej Poręby. Pracuje w miejskiej księgarni. Od lat toczy walkę z deweloperami, którzy budują szklane apartamenty i burzą piękne, historyczne domy.

Aleks to typowy Warszawiak, który pracuje w firmie swojego ojca. Właśnie otrzymał pierwszy projekt, który ma nadzorować samodzielnie. Wyrusza w Karkonosze aby wybudować nowoczesny apartamentowiec.

Co się wydarzy kiedy te dwa różne ale bardzo silne charaktery zderzą się i zaczną walczyć o swoje prawdy.

@annaszczypczyńska zabrała mnie w piękną podróż po Szklarskiej Porębie. Poznajemy tradycje, historię miejscowości. Aż chce się złapać za plecak i wyruszyć w podróż.

To powieść, którą się chłonie jak tabliczkę najlepszej czekolady, ale również niesamowicie przeżywa jakby to było nasze własne życie. Autorka trafia w samo serce, z jednej strony wzrusza a za chwilę rozśmiesza do łez. Wspina się na wyżyny i zapewnia czytelnikowi prawdziwą burz~ emocji.

Jestem oczarowana subtelnością, delikatnością jaką utkana jest ta książka. Zarazem również zasypuje życiowymi i ciężkimi tematami, które zmuszają do refleksji i zadumy.

Takie lektury chcę czytać i przeżywać. Ta pozycja na pewno pozostanie na długo ze mną.

Pecha miałam ostatnio do romansów. Albo były niedopracowane i mierziły infantylną treścią, albo były po prostu tanim erotykiem, który fabuły nie miał w ogóle. I tak działo się już od paru tygodni, aż nagle pojawiła się Anna Sczypczyńska, dzierżąc w dłoni swoją książkę i odczarowała romanse.

Rzecz dzieje się w Szklarskiej Porębie, miejscu, w którym mieszkańcy walczą o zachowanie kultury danego miejsca, o szacunek dla przyrody i przyszłość związaną z widokiem na góry, których nie przysłaniają deweloperskie kolosy. Jedną z takich osób jest Mila, pracująca w miejscowej księgarni. Na jej drodze staje tajemniczy syn dewelopera, Alex z Warszawy, do którego dziewczyna odczuwa galopującą antypatię. Szybko jednak okazuje się, że od nienawiści do miłości jest jeden krok...

To była bardzo przyjemna lektura, która pięknie i logicznie przedstawiała kolejne etapy zauroczenia: od niechęci, poprzez nienawiść, aż do gorącego uczucia, które możee zranić, ale też dać nadzieję na lepsze jutro.

Powieść lekka jak piórko, ale napisana bardzo ładnie, z szacunkiem do czytelniczek. Zawiera w sobie nie tylko piękną i przesiąkniętą chemią relację pomiędzy głównymi bohaterami, ale też nienachalną garść informacji o problemach zdrowia psychicznego, walką z demonami i wypaleniem zawodowym. Najwięcej jednak miejsca, autorka poświęciła rozbuchanej do granic możliwości, szeroko pojętej deweloperce, która nastawiona li i jedynie na zysk, nie patrzy na przyrodę, zabytki, kulturę i stawia swoje apartamentowce, zabijając tym samym to, co dała przyroda i co kochają ludzie.

Bardzo polecam tę książkę wszystkim wielbicielkom romansów, relacji międzyludzkich, ale też tym, którzy nie umieją odpoczywać i borykają się z problemami. Świetna alternatywa wypoczynkowa do wyjazd do Szklarskiej Poręby i wycieczka po ametysty lub szlakiem starego budownictwa.