Audiobook Bój się sąsiada swego... mp3

RECENZJA 🤓

Część.

Macie sąsiadów? Macie z nimi kontakt, znacie się?

Ja mam bardzo fajnych sąsiadów, których znam i bardzo lubię.

A jakich będzie miała Alison sąsiadów po wprowadzeniu się na wyspę? I jakie kryje tajemnice z pozoru spokojna społeczność wyspy?

Odpowiedzi na te pytania otrzymałam po przeczytaniu książki „Bój się sąsiada swego” Fern Michaels, wydawnictwo Skarpa Warszawska.

Niestety podczas czytania dość mocno się zawiodłam, książka jest thrillerem jednak zabrakło mi w nim emocji, dusznego klimatu, dreszczyku, który zawsze towarzyszy mi podczas czytania tego gatunku. Pomimo, że pomysł na fabułę był  bardzo ciekawy to nie został wykorzystany przez autorkę. Nie polubiłam się z główną bohaterką była płytka, zabrakło mi w niej tego pazura i charakteru, a momentami miałam dość jej użalania się nad sobą. I tak jakbym miała wybierać jakąś postać z tej książki, która zapadła mi w pamięć to niestety jej nie wymienię. Wiele wątków zostało tylko wspominanie i na tym się skończyło, nie zostały dostarczone rozwinięte. W książce panował chaos, zbyt dużo opisów, powtórzeń, które tak naprawdę nic nie wnosiły. Zakończenie nawet ciekawe, ale to niestety za mało aby uratować całą książkę.

„Bój się sąsiada swego” pomimo przyciągającej okładki, ciekawego opisu, to książka mnie nie porwała, jednak to jest moje zdanie, a Ty po przeczytaniu możesz mieć odmienne.

Gotowi na ciąg dalszy mojego marudzenia na książki? To zapraszam! 😀 "Bój się sąsiada swego" to książka, która zaintrygowała mnie swoim opisem. Stwierdziłam, że będzie to thriller idealny, nie za bardzo wymagający, ale jednak wciągający. Towarzyszymy Alison Marshall, młodej kobiecie, która poszukuje swojego miejsca na ziemi. Jej życie nie jest łatwe i przyjemne, nie raz obdarowało ją negatywnym doświadczeniem. Ostateczne postanowiła zamieszkać na wyspie Palmetto, gdzie odnajduje piękny, stary, wystawiony na sprzedaż dom. Alison postanawia więc w nim zamieszkać, ale nie spodziewa się przerażającej niespodzianki, jaką kryje nowo nabyte lokum. Marshall nie wie, czy miasteczko skrywa więcej sekretów, a co najważniejsze, stawia sobie pytanie: czy mieszkańcom wyspy można zaufać?

Potencjał był bardzo duży, ale niestety, nie został w pełni wykorzystany. Wszystko wskazywało na to, że lektura naprawdę będzie ciekawa, a intryga zaskoczy niejednego czytelnika. Nie znajdziecie tu bogatej palety emocji, ani dobrze wykreowanych bohaterów. To taka książka pisana na kolanie; był pomysł, ale jakby na pomyśle się skończyło. Sporo rzeczy denerwuje, sporo jest powtórzeń, sporo zbędnych informacji. Dominuje nuda, chaos, czasem nielogiczne kwestie. I nawet zakończenie, które było nawet nawet, nie uratowało tej książki. Nie oszukujmy się, nie jest to dobry thriller. A szkoda.

Czy znacie sekrety Waszych miasteczek?

Alison Marshall jest gotowa, by w końcu znaleźć miejsce, które nazwie domem. Gdy dociera na wyspę Palmetto, myśli, że już go znalazła. Mała, zżyta społeczność wyspiarska wydaje się mieć wszystko, czego potrzebuje młoda kobieta. Wkrótce osiedla się w starym, wystawionym na sprzedaż domu, który okazuje się spełnieniem marzeń. Ale gdy dni zmieniają się w tygodnie, Alison odkrywa ciemną stronę tej rzekomo spokojnej przystani. Miejscowi mają bowiem swoją tajemnicę, a gdy kobieta odkryje co nią jest, stanie przed trudnym wyborem: uciec, czy zostać i dołączyć do społeczności. Czy przyjazd na wyspę był ostatnim błędem, jaki kiedykolwiek popełniła?

Książka nie porwała mnie tak jak oczekiwałam. Historia ma ogromny potencjał – sekta, okultyzm i poszukiwanie odpowiedzi. Początek dawał mi nadzieję, że fabuła pochłonie mnie bez reszty. Fakt, byłam ciekawa, co wydarzy się dalej, ale brakowało mi czegoś w tym wszystkim. Chciałabym poznać szerzej przeszłość bohaterki jak i sekty działającej na wyspie. Poznać perspektywę i działania morderców. W większości wątków brakowało mi rozwinięcia i spójnego logicznego zamknięcia.

Autorka stworzyła pozycję, gdzie wszystko toczy się bardzo wolno, niespiesznie. Malutka wyspa skrywa sekrety i tajemnice, a ludzie, którzy są obok nie zawsze są z nami szczerzy. Bohaterowie próbują ukryć to, co mogłoby pokazać rysę na ich idealnym życiu. Książkę czyta się lekko i nie jest to typowy thriller. Mogłabym powiedzieć, że jest to thriller z tych lżejszych. Z pewnością przypadnie do gustu osobom, które zaczynają z tym gatunkiem.

Alison od kiedy pamięta musiała uciekać. Nigdy nie tworzyła rodziny. Nie wie, co to kochająca i wspierająca ją mama lub tata. Jej rodziny zastępcze brały ją tylko z powodu pieniędzy (była dla nich inwestycją). Młodzieńczy okres wywołał w niej nie małą traumę, przez co jej dorosłe życie opierało się głównie na ucieczkach. Nie mogła zatrzymać się i poczuć w jakimś miejscu szczęśliwa i pełna. Gdy dotarła na wyspę Palmetto, pech jej nie odpuszczał, a mimo wszystko czuła, że to miejsce może zostać jej „domem”. Znalazła w gazecie urokliwy domek, który był spełnieniem jej skrytych marzeń. Potem zaczęły dziać się rzeczy, które mrożą krew w żyłach, a plotki na temat tego miejsca stały się mocno namacalne. Natomiast Alison doznała ich na własnej skórze.

Czy będzie szczęśliwa w domku, który skrywa w sobie tak straszną przeszłość?

———

„Bój się sąsiada swego” to książka, którą czytało się całkiem dobrze, jednak zdecydowanie nie zaliczyłabym jej do thrillera. Dla mnie to była trochę jak obyczajówka z ciężkimi wspomnieniami z życia bohaterki i przeprawą przez pechowe teraźniejsze życie. Owszem, zaznałam paru dreszczyków emocji, jednak nawet dla mnie było tego za mało i zdecydowanie zbyt delikatnie. Historia miała potencjał, ale wydaje mi się, że bohaterów oraz niektóre sytuacje można było by podrasować.

Podobno każdy ma jakiś talent, pasję, coś, w czym jest bezkonkurencyjnie dobry. Alison jest mistrzem w zacieraniu za sobą śladów. Odkąd opuściła ostatnią z rodzin zastępczych, żyje jak wolny ptak, nie przywiązując się ani do ludzi, ani do miejsc, które odwiedza. Jednak chęć zamieszkania gdzieś na stałe i zdobycia przyjaciół już niebawem zaprowadzi ją na małą, malowniczą i z pozoru spokojną wyspę o nazwie Palmetto. Czy zmęczona ciągłymi przeprowadzkami dziewczyna odnajdzie tu swoją bezpieczną przystać? Kogo spotka na swojej drodze i czy wszyscy będą jej przychylni? Tego wam nie mogę zdradzić. Zapraszam do lektury mojej recenzji i o ile uznacie, że warto to książki również.

.

Tym razem niestety nie mogę powiedzieć, że książka mnie zachwyciła i wciągnęła bez reszty. Czegoś mi zabrakło w tej historii, bo i ile zaczęło się dynamicznie i ciekawie tak im dalej w las, tym bardziej przeciętnie. Nie do końca rozumiałam niektóre działania Alison. Główna bohaterka ma skłonność do podejmowani pochopnych decyzji. Łatwo daje się sprowokować, jest łatwowierna i podatna na wpływy innych ludzi. Choć początkowo jest kreowana na osobę z charyzmą, wręcz zbiegłą przestępczynię, tak z czasem okazuje się mało ciekawą przeciętna kobietą około 30 stki, która przez większą część książki … kupuje dom. Mimo 29 lat, tułaczego trybu życia i dorywczej pracy jako kelnerka w podrzędnych knajpach, wydaje się osobą zamożną. Stać ją na kupno domu na plaży i rzadko upomina się o resztę w sklepie czy restauracji. Niewiele wiemy zarówno o przeszłości Alison, jak i o wspominanej w książce sekcie działającej na wyspie. Niektóre wydarzenia wydają się wręcz kuriozalne, nieprawdopodobnie przerysowane i niewnoszące niczego do całej historii. Nie jest to ani trzymający w napięciu thriller, ani kryminał, bo większości wątków brakuje rozwinięcia i spójnego logicznego zamknięcia.

.

Moim zdaniem książka jest dość nierówna, bywały fragmenty, podczas których znudzona, wyłączałam się całkowicie. Niestety, ale muszę powiedzieć, że to najsłabsza z pozycji recenzenckich, jakie miałam okazję otrzymać od @skarpawarszawska . Podsumowując - książka lekka i bardzo przyjemna jednak nie nazwałabym jej bestsellerem, hitem czy arcydziełem – to przeciętna i prosta opowieść, z którą bez wątpienia miło spędzimy czas, ale i szybko o niej zapomnimy. Można przeczytać w wolnym czasie tylko po co…

Dajcie znać czy ją czytaliście bądź macie ją w planach. Jestem ciekawa waszych opinii.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @skarpawarszawska

Alison to 29-letnia kobieta po przejściach. Po śmierci rodziców tułała się od jednej do drugiej rodziny zastępczej. Ta ostatnia przelała czarę bólu, a więc jako niepełnoletnia dziewczyna postanawia uciec. Na swoje drodze spotyka pomocną Violet, której los nie kończy się pozytywnie. Kobieta wiecznie ucieka, jest typem włóczęgi, kiedy przychodzi ten moment, rzuca wszystko i rusza w dalsza podróż. Jej największym marzeniem jest kupienie swojego domku na plaży. Znajduje go na wyspie Palmetto. Mała i zżyta społeczność, która powinna wiedzieć o sobie wszystko. Czy jednak na pewno?

Wokół kobiety zaczynają dziać się różne nieszczęścia , a ona sama dostaje sygnały ostrzegawcze.

Czy wymarzony domek na plaży nie stanie się jej kolejnym koszmarem i ucieczką?

No i cóż, książka mnie nie porwała w żaden sposób. Wydaje mi się jakby była niedokończona. Po pierwsze bardzo mało wiemy tak naprawdę o głównej bohaterce. Niewielkie przebłyski z dawnych lat i teraźniejszość, w której jest tak bardzo irytująca, że często miałam ochotę zamknąć książkę. Ali była postacią wkurzającą jak dla mnie i trochę niezdecydowaną. Niby odważna i silna z pistoletem w torebce, ale z drugiej strony trzęsła się za każdym razem kiedy ktoś ją zaczepiał. Mocno irytowało mnie to, że na dosłownie każdego wymyślała podejrzenia, każdy w jej otoczeniu był dziwny, zbiegi okoliczności nie występują i wszyscy najpewniej chcą jej wyrządzić krzywdę.

Sama historia może i ciekawa, ale jak dla mnie kompletnie niepełna. Mam wrażenie, że wątki poruszone w książce w ogóle nie miały swojego rozpoczęcia i rozwinięcia, a już właściwie było zakończenie. No właśnie. Zakończenie. Przez praktycznie pół książki było o podróży Alison by na sam koniec zostały rozwiązane wszelkie sprawy, które pojawiały się znikąd.

Książka na pewno będzie miała swoich zwolenników, ale do mnie kompletnie nie trafiła.

Do sięgnięcia po powieść „Bój się sąsiada swego” skłonił mnie przede wszystkim ciekawy i intrygujący opis. Już po jego przeczytaniu byłam niezwykle zainteresowana tą historią i bardzo chciałam poznać losy głównej bohaterki.

Alison Marshal nigdy nie miała łatwego życia. Większość dzieciństwa spędzała w rodzinach zastępczych, skąd ma złe wspomnienia. Już jako dorosła kobieta postanawia ułożyć sobie życie i skupić się na pozostaniu w jednym miejscu. Kiedy kupuje domek na plaży w okazyjnej cenie nie spodziewa się, że od tego momentu jej życie ulegnie zmianom. Czyha na nią ogromne niebezpieczeństwo…

„Bój się sąsiada swego” to powieść, która jak dla mnie jest przeciętna. Nie jest ona zła, ale nie należy też do najlepszych jakie czytałam. Powiem szczerze, że troszkę się na niej zawiodłam. Spodziewałam się czegoś dużo lepszego. Chociaż nie uznaję czasu z nią spędzonego jako zmarnowanego, bo od połowy naprawdę mocno wkręciłam się w wydarzenia i jak najszybciej chciałam poznać zakończenie.

Ale zacznijmy od plusów. Więc tak pomysł na fabuła bardzo mi się spodobał. Małe miasteczko, Floryda, domek na plaży no po prostu świetnie stworzony klimat i dzięki niemu z przyjemnością czytałam strona za stroną. Bardzo podobało mi się również to jak przedstawiona jest przeszłość Ali. Dowiadujemy się co się stało, dlaczego się znalazła w tym miejscu. Cieszę się, że nie było to pokazane powierzchownie, a jednak autorka świetnie to ukazała.

Pragnę też wspomnieć, że autorka ma świetny styl pisarski, więc czytanie nie było nużące. Jej pióro jest lekkie i przyjemne, co sprawia, że powieść czyta się dobrze. Dzięki lekkiemu pióru autorki czytelnik łatwo wchodzi w świat przedstawiony, a klimat Florydy sprawia, że ciężko nam się z tym światem pożegnać.

Minusem jest dla mnie na pewno rozwój akcji. Toczy się ona na początku strasznie wolno, co sprawia, że w czytelniku nie buduje się napięcie od początku, a ja to bardzo cenię w thrillerach. Potrzebuję poczuć niepewność już od początku, dzięki czemu z przyjemnością czytam. Jak już wspomniałam dopiero w połowie książki akcja nabrała tempa na tyle, że ciężko było mi się od tej lektury oderwać.

Minusem (choć nieznacznym) jest też to, że zauważyłam sporo błędów w korekcie. Między innymi, gdy wypowiadala się Alison kilkukrotnie jej wypowiedzi były pisane jako męskie, na początku miałam takie „o co chodzi”, ale później się przyzwyczaiłam i już tak nie raziło mnie to w oczy.

Reasumując „Bój się sąsiada swego” to powieść, która nie jest może świetna, ale można z nią spędzić miło czas. To lektura raczej dla mało wymagających czytelników, którzy nie oczekują trzymania w napięciu od pierwszej strony, a powolny rozwój akcji nie jest dla nich przeszkodą.

Alison nie może powiedzieć, że jej życie było usłane różami- wprost przeciwnie. Już jako mała dziewczynka doświadczyła wielu traum, które sprawiły, że Ali stroniła od ludzi, szczególnie mężczyzn, którzy budzili w niej lęk.

Młoda kobieta prowadziła koczowniczy tryb życia i imała się dorywczych zajęć, jednak wrodzona ostrożność sprawiła, że oszczędziła sumę wystarczającą na zakup domku lub mieszkania.

Panna Marhall od początku czuła, że wyspa Palmetto jest jej pisana - mała zżyta społeczność wydawała się gwarancją stabilizacji oraz bezpieczeństwa, co stanowiło priorytet.

Wymarzone lokum znajdujące się na cichej plaży i niewielu sąsiadów.. To było wszystko czego Ali potrzebowała.

Podczas prac remontowych nowa lokatorka natrafiła na.. ludzkie szczątki.

Do kogo należały? Kto próbuje sabotować pobyt Alison na Florydzie?

Jakie sekrety skrywa małe miasteczko i czy bohaterce uda się odnaleźć szczęście?

O tym musicie przekonać się sami.

Zacznę od tego ,że lubię mieszać gatunki po które sięgam zależnie od nastroju.

Do sięgnięcia po powieść Fern Michaels zachęcił mnie opis na tylnej okładce oraz obietnica utonięcia w mroku i napięcia odczuwanego podczas lektury.

Do tego miałam otrzymać wielowątkową złożoną fabułę z wieloma mylnymi tropami.

Cóż.. rozczarowałam się. Przyznam, że początek tej historii zwiastował coś naprawdę obiecującego jednak wydarzenia toczyły się w tempie przypisanym raczej książkom obyczajowym, a dodatkowo zbyt długie opisy otoczenia obniżają poziom emocji. Mimo,ze polubiłam kobietę o której życiu czytałam momentami łapałam zastój i ciężko mi było wciągnąć się w narrację.

Mimo wszystko polecam osobom, które dopiero zaczynają swoją przygodę z thrillerami.

Alison po wielu przejściach i latach uciekania znalazła w końcu swoje miejsce na ziemi. Zatrzymała się w małej miejscowości i postanawia kupić dom na plaży w bardzo okazyjnej cenie, niestety w trakcie porządkowania podwórka znajduje ludzką kość.

Jakie tajemnice skrywa ten dom i miejscowi? Czy zamieszkanie na wyspie jest dobrym krokiem?

Alison bardzo wiele przeszła w swoim życiu, a gdy wydaje się jej że w końcu uda jej się osiąść w jednym miejscu i zadomowić, okazuje się to nie takie proste. Kobieta jest przekonana że przyciąga kłopoty i złych ludzi, w czym utwierdzają ją kolejne wydarzenia i znalezione ludzkie szczątki na terenie jej posiadłości. Bardzo kibicowałam Ali by w końcu znalazła swoje miejsce i spotkała na swej drodze dobre osoby, rozwikłała tajemnicę wyspy i jej mieszkańców.

To lektura trzymająca w napięciu od pierwszej strony do ostatniej linijki, nie mogłam się poprostu od niej oderwać, mamy tu poruszanych tu wielu trudnych tematów, co tylko dodatkowo potęguje napięcie podczas czytania

Lubicie thrillery?

Ja uwielbiam i dlatego od razu sięgnęłam po ten tytuł.

Jednakże nie był do końca tym, czego się spodziewałam.

Z początku błyskawicznie się wciągnęłam w książkę, fabuła intrygowała a wstęp z przedstawieniem historii głównej bohaterki, Alice, był pełen emocji.

Później dziewczyna postawiła wszystko na jedną kartę i zaczęły się dziać intrygujące, tajemnicze rzeczy a w jej otoczeniu pojawili się dziwni ludzie.

Nie zabrakło też nowych przyjaciół, których Ali nigdy wcześniej nie miała.

Choć niektórzy byli dziwni albo ich zachowanie nie do końca zrozumiałam.

Zawiedziona jestem tym, że wiele wątków nie zostało dokończonych a miały ogromny potencjał.

Sam zamysł był wprost genialny jednak wygląda to tak, jakby autorka nagle porzuciła jeden wątek i rozpoczęła nowy, który również porzuciła i poszła dalej.

Jest to nieco frustrujące, tym bardziej, że wymyślone przez nią i zaczęte wydarzenia, odpowiednio rozwinięte miałyby szansę na świetną historię i książkę bym oceniła o wiele wyżej.

Nie mogę odmówić talentu autorce, bo jej styl pisania jest bardzo dobry, przyciąga uwagę.

Żałuję tylko, że nie rozwinęła tej historii bardziej, nie przedłużyła książki nieco by dokończyć to, co się zaczęło.

Ciekawy motyw sek*y aż się prosi o wyjaśnienia a to nie jedyny temat, jaki wymaga szerszego kontekstu.

Plusem oprócz przyjemnego pióra autorki jest także bez wątpienia to, że nareszcie książka określona mianem thrillera faktycznie nim jest.

Bo ostatnimi czasy trafiłam mnóstwo książek, które kategoryzowane były nie tak jak to powinno być.

Nie mniej lektura była przyjemna w odbiorze, szybko się ją czytało i większość czasu ciekawiła a rozwiązanie zagadki nie było przewidywalne.

To kolejny plus, szczęśliwie jest ich więcej niż minusów jednak negatywny aspekt jest dosyć rażący bo czuję przez to, że historia nie jest kompletna.

Z przyjemnością poznam inne tytuły spod pióra autorki.

Alison dociera na wyspę Palmetto. Kupuje domek przy plaży, który jest spełnieniem jej wszystkich marzeń. Niestety kobieta odkrywa coraz to mroczniejszą stronę tej spokojnej wyspy. Czy zostanie na niej, a może jednak ucieknie? Czy może ją spotkać coś gorszego od tego co wydarzyło się, gdy była nastolatką?

Alison jest dość ciekawą postacią. Dostawała wiele znaków ostrzegawczych związanych z zakupem domku. Ja osobiście po tym wszystkim uciekłabym gdzie pieprz rośnie, ale ona tego nie zrobiła. Dziwią mnie jej wybory. Nie rozumiem też tego, że zna ludzi z dwa, trzy dni, a już uważa ich za oddanych przyjaciół. O relacji z mężczyzną nawet nie wspomnę.

Historia jest przeciętna i ma ściany tekstu. Mam wrażenie jakby autorka nie bardzo wiedziała jak poprowadzić fabułę tak, żeby wszystko ładnie się łączyło w całość. Książkę czyta się jednak dość szybko i wszystko jest zrozumiałe.

Zakończenie jest mało zaskakujące. Liczyłam na coś mocniejszego.

Alison to jedna z tych kobiet, której życie zwaliło na głowę najgorsze scenariusze od pierwszych chwil na tym świecie. Ale kiedyś ta zła passa musi się skończyć, prawda? Chyba każdy z nas wierzy, że po gorszym okresie, nastanie ten lepszy, nawet jeśli na chwilę. Piękny dom przy plaży, nowe znajomości i pierwsze w życiu przyjaźnie mogą być właśnie tym lepszym. Mogą też być śmiertelnym niebezpieczeństwem. Książka była przyzwoita i co do tego nie mam wątpliwości. Brakło mi może trochę jakichś zwrotów akcji czy tego czegoś, co sprawia, że wstrzymuję oddech w oczekiwaniu na to, co wydarzy się dalej. Nie zmienia to faktu, że z ciekawością śledziłam trudne losy bohaterki i próbowałam tropić winnego. Pod koniec nawet mi się udało, chociaż w tym przypadku każdy był jakiś taki wyjątkowo podejrzany. Czy wiedząc o książce to, co wiem teraz po jej przeczytaniu, sięgnęłabym po nią? Jasne! Bo to dobra historia z zagadką kryminalną i ciekawą przeszłością głównej bohaterki.

„Bój się sąsiada swego” autorstwa Fern Michaels to książka, która budzi we mnie mieszane uczucia… ale zacznijmy od początku.

Michaels opowiada nam w swojej książce, historię Alison Marshall, która po trudnym dzieciństwie, pragnie wreszcie znaleźć, spokojne miejsce do zamieszkania. Wybiera się ona w tym celu na wyspę Palmetto, gdzie zakochuje się w starym domu i w lokalnej społeczności. Jednak, jak się okazuje, nie wszystko jest takie, jak na pierwszy rut oka się wydaje. Wyspiarze skrywają mroczne sekrety, które zagrażają życiu Alison.

Czy kobieta zdecyduje się zostać i zaakceptuje tajemnice małej społeczności? I jaka będzie tego cena?

Historia napisana jest lekko i przyjemnie, co jest zdecydowanym plusem, bo dzięki temu czyta się ją szybko i jest to lektura idealna na jeden wieczór. Z drugiej strony, książka jako thriller, nie spełniła moich oczekiwać, gdyż zabrakło mi tu napięcia i satysfakcjonującego rozwinięcia, dobrze zapowiadających się, wątków. Mam wrażenie, że potencjał, który wyczułam czytając książkę i jej opis, nie został po prostu w pełni wykorzystany.

Myślę, że będzie ona dobry wyborem dla tych, którzy nie szukają mocnych wrażeń, a jedynie chcą się delikatnie zanurzyć w tym gatunku. Prawdopodobnie jednak nie zadowoli zagorzałych fanów thrillerów, przyzwyczajonych do silnych emocji i zaskakujących zwrotów akcji. Jeśli zaciekawiła Was fabuła, zachęcam do lektury oraz wyrobienia sobie własnej opinii, gdyż jak wiemy każdy ma inny gust.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od @skarpawarszawska (współpraca recenzencka)🩷.

"Musiała pokonać wiele trudności, z którymi nie powinna zmagać się nastolatka. Przeżyła więcej niż wielu dorosłych przez całe życie".

Alison jest gotowa by w końcu znaleźć swoje miejsce na ziemi. Potrzebowała na to dwadzieścia dziewięć lat. Trafia na wyspę Palmetto gdzie postanawia zapuścić korzenie. Przypadkiem widzi żółty domek przy plaży. Płaci więc za niego gotówką, wykorzystując dużą część oszczędności, które przez lata zbierała wykonując dorywcze prace. Czy coś może zakłócić radość Alison? Oczywiście, że tak! Gdy zaczyna nawiązywać przyjaźnie i jest zadowolona ze swojej decyzji, która podjęła dość pochopnie, zaczynają dziać się dziwne rzeczy.

Podczas usuwania zarośli na swojej posesji znajduje kość, która wygląda na ludzką. Jak się tam znalazła? Zaginione dzieci i sekty, a może to tylko plotki, których boi się ta mała społeczność.

Sam tytuł jak i okładka bardzo mnie zaciekawiła. Gdy przeczytałam opis wiedziałam, że historia wciągnie mnie bez reszty. Czy tak było? Oczywiście na początku historia zapowiadał się rewelacyjnie, czytałam i nie mogłam się oderwać. Później trochę zwolniła, wywołując niepokój i moje pytania, co się wydarzy dalej? Niestety zakończeniem jestem trochę rozczarowana, czekałam z niecierpliwością na wyjaśnienie sprawy, czekałam na złapanie sprawcy, a to wszystko odbyło się zaledwie na jednej stronie. Nie mniej ogromnym zaskoczeniem było dla mnie to, kim okazał się sąsiad, którego powinno się bać. Nigdy bym nie zgadła. Jednak mimo tego książka jest wciągająca i pełna zwrotów akcji. Autorka świetnie buduje atmosferę tajemnicy i niepokoju, co dodaje emocji czytelnikom. Postacie są dobrze wykreowane i mają swoje tajemnice, które stopniowo wychodzą na jaw.

#bójsięsąsiadaswego to interesująca propozycja dla miłośników kryminałów i thrillerów, którzy lubią książki pełne tajemnic. Autorka stworzyła powieść, która skłania do refleksji nad tym, jak dobrze znamy ludzi wokół nas. Gorąco polecam tę książkę wszystkim miłośnikom tego gatunku, przeczytajcie, przekonajcie się sami jakie tajemnice skrywa wyspa Palmetto.

„Bój się sąsiada swego…” autorstwa Fern Michaels miał być wstrząsającym thrillerem bestsellerowej autorki. Jednak szybko się okazało, że książka ta z całą pewnością mną nie wstrząśnie i w mojej opinii do rasowego thrillera, czy nawet kryminału troszeczkę jej daleko, ale fabułę ma z ciekawym pomysłem, a to bardzo doceniam.

Początkowo miałam problem z wgryzieniem się w akcję. Atmosfera niepokoju jest słabo odczuwalna i narasta bardzo powoli, tajemnice miasteczka są ciekawe jednak zbyt rzadko się o nich mówi. Niektóre wątki z ogromnym potencjałem są ucinane już na samym początku pozostawiając tym samym Czytelnika z uczuciem niedosytu i kilkoma pytaniami bez odpowiedzi. Autorka próbuje także zapętlać kilka wątków, wprowadza nieoczekiwane zwroty i kluczy pomiędzy nimi, aby zmylić Czytelnika jednak w moim przypadku kompletnie jej się to nie udaje.

Żeby nie było, że książka ta to same wady! Najmocniejszym elementem „Bój się sąsiada swego” są dobrze przygotowane warstwy psychologiczne postaci. Przyglądamy się idylliczna wyspiarskiej społeczności, gdzie każdy ma swoje tajemnice i motywacje. Autorka zadbała o to, abyśmy mogli wczuć się w każdego bohatera i przejść przez burzę jego emocji, motywacji i odkryć. Abyśmy mogli poczuć to co powinni czuć bohaterowie. Pozwala to lepiej wczuć się w fabułę i zrozumieć niektóre wydarzenia.

„Bój się sąsiada swego…” to historia z ogromnym potencjałem, który w mojej ocenia nie został wykorzystany. Szkoda, ponieważ mogła to być naprawdę świetna lektura, a tak wyszedł średniaczek. Takie jest moje zdanie, a jakie jest Twoje? 💬

Kiedy szukamy domu marzenia nieustannie ścierają się z rzeczywistością. Jednak czasem jedno z drugim spotyka się w punkcie wydawałoby się niemożliwym – spełniającym jedno i drugie. Nie każdemu to się udaje, a niekiedy smak spełniających się pragnień nie od razu jest słodki…

Piękna okolica, wymarzony dom i równocześnie własne miejsce na ziemi, obiecujące początki przyjaźni. Co może pójść źle? Z pewnością niejedno, ale rzadko kto, nawet w najczarniejszych snach, bierze pod uwagę znalezienie… ludzkich kości w ogrodzie. No cóż to właśnie spotyka Alison, co więc powinna zrobić w takiej sytuacji? Urocze okoliczności przyrody czyli mała wyspa na Florydzie, gdzie jeszcze turyści wciąż są w mniejszości oraz sąsiedztwo zwróciło jej uwagę i oczywiście dom, wcale nie taki jakich wiele. Ten konkretny, spowodował, że kobieta podejmuje decyzję by w końcu osiąść. Czy był to dobry pomysł? Szczątki tuż obok domu raczej powinny być brane jako ostrzeżenie, zwłaszcza, iż to chyba nie jedyna przestroga. Nie wszyscy mieszkańcy zdają się być kryształowo czyści, a i plotki dają do myślenia, chociaż to może jedynie przewrażliwienie? Jak dotąd Alison jakiekolwiek miejsca nie mogła nazwać domem i nie chciała, lecz wyspa Palmetto sprawiła, że z mieniła zdanie. Pytanie czy nie zrobiła największego błędu w życiu?

Nowa mieszkanka, nadzieja na spełnienie najskrytszego marzenia, przyjaźni ludzie. Wszystko wydaje się świadczyć o dobrym wyborze prawie wszystko. To „prawie” ma znaczenie i to ogromne jak przekonuje się bohaterka oraz oczywiście czytelnicy „Bój się sąsiada swego…”. Chciałoby się powiedzieć miłe złego początki, ale atmosfera niepokoju wcale nie pojawia się nagle, ale narasta stopniowa, podobnie również poznajemy główną postać. Oczywistość została zastąpiona przez tajemnice, stopniowo odsłaniane, lecz obecne do samego końca. Fern Michaels umiejscowiła akcję thrillera tam, gdzie o zbrodni mało kto myśli – wakacyjny raj i miłe sąsiedztwo. W takim otoczeniu nawet podejrzane sprawy traktowane są w kategorii przewrażliwienia do chwili kiedy okazują się mieć w sobie więcej niż ziarno prawdy. Kiedy wraz z bohaterami zaczynamy łączyć kropki pojawia się obraz daleki od pierwszego wrażenia i coraz bardziej mroczny. Pisarka zapętla kilka wątków i do finału kluczy, tak, by zmylić każdego.