Audiobook Azyl dla serc mp3

❤️ "Azyl dla serc" spod pióra Urszuli Gajdowskiej, to romans obyczajowy w małomiasteczkowym klimacie.

❤️ Weronika jest weterynarzem w dużym mieście jednak z powodu choroby ojca wraca do rodzinnej miejscowości.

Kobieta rozstała się również z narzeczonym, którego nakryła na zdradzie, i ciężko jej odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

Weronika po przyjeździe próbuje zdobyć zaufanie okolicznych mieszkańców, którzy nie wierzą, że będzie ona w stanie zajmować się ich zwierzętami. Kobieta krok po kroku pokazuje, że zna się na tym co robi, a pomaga jej w tym znajomy z dzieciństwa Eryk weteran wojenny prowadzący schronisko dla zwierząt, który sam zmaga się z demonami przeszłości.

Czy Weronika odnajdzie się na prowincji?

Czy Eryk otworzy swoje serce na nową miłość?

Jaką decyzję dotyczącą przyszłości podejmie Weronika?

❤️ Autorka pisze romanse historyczne i to jest jej pierwsza książka osadzona w czasach współczesnych. Byłam ciekawa jak Pani Urszula poradzi sobie w nowym dla niej gatunku i muszę przyznać, że ta książka bardzo mi się podobała. Mamy tu nie tylko sielski klimat prowincji, ale również poruszone trudne tematy między innymi traumy po służbie wojskowej i wypadku, zdrady, oraz intrygi i kłamstwa, które sprawiają, że książkę przeczytałam w ekspresowym tempie.

Świetnie wykreowani bohaterowie, których nie da się nie lubić, ciekawa fabuła, poruszająca historia Eryka, opieka nad zwierzętami oraz rodząca się miłość.

Spędziłam z tą książką niezapomniane chwile i uważam, że jest warta uwagi.

Idealna lektura na wiosenne wieczory szczególnie po ciężkim dniu.

Jeśli lubicie romanse z motywem lekarzy weterynarii, przy których można się zrelaksować to polecam Wam tą książkę całym sercem.

,,Życie to składowa wielu różnorakich chwil {..} To zbiór momentów miłych, strasznych, wesołych, mrocznych, smutnych, nudnych i tych przełomowych. Znaczna część tego, coś się nam przytrafia, jest dziełem przypadku, ale te pozostałe momenty wynikają z podejmowanych przez nas decyzji. Nie zawsze trafnych”

Mieszkańcy malowniczej wsi na podlasiu mają się fantastycznie, tkwiąc uparcie w stereotypowych przekonaniach. Gdy Weronika postanawia wrócić w rodzinne strony, praktycznie od razu napotyka mur ich uprzedzeń. Z ciężkim sercem i głową pełną wątpliwości, pragnie mimo wszystko udowodnić, że zna się na swojej pracy i jest świetnym weterynarzem. Nie przychodzi jej to łatwo, tym bardziej, że ciągle jest porównywana do męskiego grona tegoż fachu. Sprawy nie ułatwia pojawienie się Eryka Kolta, nieco w jej odczuciu wyniosłego i zamkniętego w sobie mężczyzny, który wzbudza w dziewczynie trudne do nazwania uczucia. Początkowo ich relacja okazuje się być pełna napięć i ciągłych nieporozumień. Jednak w późniejszym czasie nieśmiało zaczyna między nimi kiełkować nić porozumienia, którą mocno nadwyręża pojawienie się byłego narzeczonego Weroniki, który wciąż rości sobie prawo do ręki dziewczyny.

Podziwiam Weronikę za to, że się nie poddała i mimo przykrych słów udowodniła co potrafi. Jest waleczna i odważna, chociaż momentami sama w siebie wątpi. Podróż do rodzinnego domu otworzy jej oczy na wiele zagadnień. W końcu zrozumie, że warto słuchać swojego serca i podążać za jego biciem. Eryk to pozornie mroczny i niedostępny mężczyzna. Wiele zyskuje przy bliższym poznaniu, pod warunkiem, że nie zmylą nas pozory. Jeśli zaś chodzi o Daniela, można by o nim napisać porządną rozprawkę. Niby dorosły i poważny człowiek, ale zachowuje się momentami irracjonalnie. On mnie nawet nie denerwował tym swoim zachowaniem a jedynie bawił. Taki trochę nieszkodliwy narcyz. Jedno co trzeba mu przyznać, to to, że wniósł dużo zamieszania w fabułę i nie wyobrażam sobie już, że miałoby go w tej historii nie być.

,,Ludzie pozostawieni przed trudnościami, które wydają się ich przerastać, często znajdują w sobie dość mocy, aby im sprostać i nie zatracić siebie”

Jest to niesamowicie przytulna opowieść. Pełna sielskości i ciepła. Miło było zatracić się w jej słowach, poczuć spokój jaki ze sobą niesie. Ale niech was to nie zmyli. Są tutaj też mroczne fragmenty, pełne bólu i niewypowiedzianego żalu. A wszystko to zostało idealnie wyważone przez Autorkę, dzięki czemu nie przytłacza a podnosi na duchu i daje nadzieję. Jest niczym bezpieczne ramiona czekające na to by pocieszyć kogoś, kto tej pociechy potrzebuje. Akcja toczy się powoli, bez zbędnego nacisku a styl Autorki jest bardzo przyjemny w odbiorze. Myślę, że spodoba się każdemu kto ceni sobie lekkie historie.

"Azyl dla serc" to opowieść, która pachnie świeżo skoszoną trawą, niesie echem skrzypiących podłóg rodzinnego domu i tętni rytmem serca szukającego spokoju. @urszula_gajdowska_autorka tworzy historię pełną ciepła, ale i wewnętrznych zmagań, w której odnaleźć się może każdy, kto choć raz poczuł się zagubiony w świecie wymagającym nieustannego udowadniania własnej wartości.

Weronika, młoda weterynarka, wraca do rodzinnego majątku po życiowym zakręcie. Jest to kobieta z krwi i kości. Nieidealna, niepokorna, a jednocześnie niezwykle ludzka w swojej wrażliwości. Jej powrót do rodzinnego majątku Garlickich nie jest sentymentalną podróżą, a raczej walką – z przeszłością, z lokalną niechęcią, a przede wszystkim z samą sobą. Czy uda jej się odnaleźć spokój, który utraciła? I przede wszystkim czy zacznie żyć w zgodzie ze sobą?

Jednym z największych atutów książki są dialogi – autentyczne, chwilami ironiczne, a czasem poruszające do łez. Czuć, że każda postać, nawet drugoplanowa, ma tu swoje miejsce i własny głos. Styl autorki jest lekki, ale nie banalny. Potrafi wzruszyć jednym zdaniem, by zaraz potem rozładować napięcie subtelnym humorem. W tle majaczą także tematy samotności, potrzeby bliskości i trudnych relacji rodzinnych – wszystko to wplecione w fabułę bez nachalnego moralizowania.

"Azyl dla serc" to historia o tym, że czasem trzeba wrócić do miejsca, które się porzuciło, by znaleźć to, czego się naprawdę potrzebuje. Podczas czytania czułam, jakbym ukryła się gdzieś na polanie w lesie i po prostu żyła chwilą. Dla miłośników literatury obyczajowej – pozycja obowiązkowa. Dla wszystkich innych – ciepła, pięknie napisana przypowieść o życiu, które nigdy nie przestaje zaskakiwać.

“Ludzie pozostawieni przed trudnościami, które wydają się ich przerastać, często znajdują w sobie dość mocy, aby im sprostać i nie zatracić siebie”.

Weronika jest weterynarką, kocha zwierzęta, praca z nimi daje jej ogromną satysfakcję i spełnienie. Po latach spędzonych w wielkim mieście wraca do rodzinnego domu. Jej życie legło w gruzach, przyłapała przyszłego męża w niedwuznacznej sytuacji. W rodzinnym majątku, obok ojca i zawsze sprzyjającej jej ciotce próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Jej ojciec uległ wypadkowi i na jakiś czas musi zrezygnować z pracy, jest weterynarzem. Weronika chciałaby, by pomóc, zastąpić na jakiś czas ojca, jednak spotyka się z uprzedzeniami i niechęcią okolicznych mieszkańców, którzy uważają, że kobieta nie nadaje się do takiego zawodu. Na jej drodze staje znajomy z dzieciństwa, Eryk Kolt, mężczyzna jest weteranem wojennym i prowadzi miejscowe schronisko dla zwierząt. Ich początkowa burzliwa relacje zmienia się w coś innego. Niespodziewanie do Weroniki przyjeżdża jej były, robi wszystko, by kobieta wróciła do niego…

Książki Autorki biorę w ciemno! Akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła ciekawie utkana, dopracowana w każdym szczególe, niesie emocje, wzbudza dreszczyk oczekiwania. Autorka ma barwny, naturalny, lekki styl, z wyczuciem, subtelnością czaruje słowem, nie brakuje też dobrego, wyważonego humoru. Z wnikliwością i empatią ukazuje emocje, jakie targają bohaterami, nie ocenia ich. A ci rewelacyjnie ukazani, to zwykli, nieidealni, barwni ludzie, złożone, niejednoznaczne osobowości. Weronikę polubiłam od razu do ciepłą, serdeczna, inteligentna, silna młoda kobieta, która wciąż musi udowadniać, że nie jest w niczym gorsza. Eryk ma za sobą bolesną przeszłość, która wciąż o sobie przypomina.

Niby lekka, a jednak nie. Przeciwności losu, jakie zsyła nam życie. Autorka porusza szereg trudnych, złożonych życiowych problemów. Skomplikowane relacje rodzinne, wzajemne zależności, od lat skrywane tajemnice rodzinne. Podejmowanie trudnych decyzji, trwanie przy nich z uporem, szukanie własnej drogi, pokonywanie strachu, determinacja, pragnienie życia po swojemu. Powielane stereotypy, postrzeganie kobiet jako te, które nie nadają się do wykonywania pewnych zawodów. Przemoc w rodzinie, alkoholizm, przeżyte traumy, zespół stresu pourazowego. Na duży plus zasługują ciekawostki z trudnej pracy weterynarza i te dotyczące ziół.

Wciągająca, bardzo życiowa historia. Jest dość przewidywalna, ale napisana wrażliwym sercem, ukazuje to, co tak naprawdę jest w życiu ważne. Bardzo polecam, Tatiasza i jej książki :)

Dotychczas Urszula Gajdowska tworzyła powieści z tłem historycznym. Tym razem dała się nam poznać z innej strony, bo z powieści osadzonej we współczesności. W moim odczuciu okazała się być równie angażującą historią, jak jej poprzedniczki.

Podobała mi się ta wyjątkowa lekkość, jaką autorka przelała na karty książki. Jednocześnie nie stroni od trudnych i ważnych życiowych tematów. Będzie to [Adres usunięty]. śmierć rodziców, trudne dzieciństwo, przemoc fizyczna i psychiczna, rodzinne sekrety, walka o akceptację, brak poczucia bezpieczeństwa, PTSD, nałogi czy obalanie stereotypów i uprzedzeń, które wciąż pokutują w małych społecznościach. Trzeba będzie zawalczyć o zaufanie lokalnych mieszkańców. Fabuła jest intrygująca, gdyż mamy tu ambitną weterynarz z wielkiego miasta i kilku adoratorów, a dodatkowo jeden z nich skrywa jakieś tajemnice. 

Moją szczególną uwagę zwróciło to, z czym mierzył się Eryk. Widzimy, jak weteranom wojennym nie jest łatwo wrócić do normalnego, codziennego życia. W tym miejscu istotna okazała się być kwestia pomocy ofiarom terroryzmu na Bliskim Wschodzie. 

Historia pokazuje, że warto coś w swoim życiu zmieniać. Często trzymamy się planu, a nie zawsze jest to najlepsze rozwiązanie. Jeśli zdarzają się porażki, można dostrzec w nich coś pozytywnego i przekuć je w sukces. 

Znaczącą rolę odgrywają tu również zwierzęta. Wątek związany z wyrządzaniem im krzywdy, mocno wytrącił mnie z równowagi. Coś takiego po prostu nie mieści się w głowie! Jak człowiek może być tak okrutny wobec żywej, niewinnej istoty? Całość rozgrywa się w malowniczej sielskiej scenerii Podlasia, co nieco łagodzi mocniejsze akcenty. Poza tym znajdziecie tu mnóstwo ciekawostek okołoweterynaryjnych i mocy ziół.

"Azyl dla serc" to pełna ciepła, humoru, emocji i barwnych bohaterów powieść o miłości, zdradzie, ocenianiu po pozorach, odkrywaniu siebie i swoich pragnień, nowych początkach, trudnych relacjach ojciec-córka, bezinteresownej pomocy czy próbie uporania się z demonami przeszłości. To historia, która motywuje do niesienia pomocy. Czy Weronika odnajdzie swój azyl?