Aliens. Labirynt

Alienowe poletko dzieł komiksowych w ostatnim okresie dość mocno zaznaczyło swoją obecność na naszym rodzimym rynku, dzięki wydawnictwu Scream Comics. Fani krwiożerczego obcego mogą wybierać z szerokiej palety dobrych tytułów, co jakiś czas dodatkowo trafiając na dzieła mocno wybijające się pond pewien i tak dość wysoki poziom. Taką właśnie pozycją jest Aliens – Labirynt, komiks troszkę inny niż wszystkie, umiejący naprawdę mocno zaintrygować fana uniwersum.

Komiks rozpoczyna się od naprawdę solidnej dawki akcji. Grupka żołnierzy wyrusza na misję mającą na celu wyeliminowanie niebezpiecznych obecnych form życia. Nadmierna pewność siebie i niedocenienie przeciwnika nie kończy się nazbyt dobrze. Jednym ocalałym jest pułkownik Crespi, który już na zawsze zapamięta ten epizod ze swojej służby. Od tego momentu mija jakiś czas, a Crespi otrzymuje rozkaz zastąpienia zmarłego w tajemniczych okolicznościach oficera stacjonującego na stacji kosmicznej Innuminata. Dodatkowo w mniej oficjalny sposób ma ON przeprowadzić śledztwo dotyczące tej właśnie śmierci. Szybko po przybyciu na miejsce okazuje się, że dr. Churcha nadzorujący projekt badawczy w tej jednostce, wykorzystuje do swoich eksperymentów Obcych. Geniusz i szaleństwo naukowca stoją na podobnym poziomie, nie wróżąc zbyt dobrze całemu przedsięwzięciu. Na dodatek jak łatwo można się domyślić, mordercze „króliki laboratoryjne” niezbyt zadowolone są ze swojej roli i tylko czekają na dogodną okazję, aby odwrócić role.

Komiksy z uniwersum Obcego, które do tej pory miałem ogromną przyjemność przeczytać, były w dość dużym stopniu oparte na prostym schemacie: dużo strzelania, dużo trupów i stosunkowo mało gadania (co oczywiście nie oznacza, że było złe, nie chcę robić z sobie również specjalisty, który przeczytał wszystkie możliwe komiksy, więc ocena ta jest mocno subiektywna). Pod tym względem „Labirynt” oferuje czytelnikowi coś innego, co może okazać się dla pewnej części ludzi dość mocno intrygujące. Tutaj mocna akcja, w której zapach prochu unosi się w powietrzu, a kosmiczni marines pokazują swój nadmiar testosteronu, pojawia się już na samym początku, aby później ustąpić miejsca mocno zagmatwanemu scenariuszowi, który stopniowo będzie budował wokół czytelnika klimat zagadkowości i niepokoju.

Jim Woodring jak przystało na czterokrotnego zdobywcę nagrody Eisnera, tworzy dzieło, które z każdą kolejną przeczytaną stroną porywa odbiorcę w mocno psychologiczny i odmienny obraz popularnego świata. Tytułowy Obcy, nie został tutaj przedstawiony jako bezmyślna maszynka do zabijania, która rzuca się na wszystko jak leci. „Myśliwy” w bardzo przemyślany sposób wybiera swoje ofiary, działa z myślą o większej grupie i potrafi się powstrzymać od zabijania, jeśli tylko utrzymanie ofiary przy życiu będzie stanowić dla „stada” większy pożytek. Zresztą szybko okazuje się, że to nie ksenomorf stanowi tutaj największe zagrożenie dla ludzi na stacji. Zarówno on, jak i część pojawiających się tutaj bohaterów są tylko dodatkiem pojawiającym się w odpowiednim momencie, aby popchnąć fabułę do przodu. Gwiazdą komiksu jest bezsprzecznie doktor Church, którego szalony umysł kompletnie przestaje rozróżniać podział na dobro i zło, a większość postaci w jego otoczeniu (należnie od tego, czy są to ludzie, czy obcy), stanowić będą dla niego króliki doświadczalne. Mocniejsze wyróżnienie tylko jednej z pojawiających się tutaj postaci, nie jest moim zdaniem błędem twórcy, a celowym zamierzeniem mającym na celu podkreślenie suspensu dzieła, w którym nie było miejsca dla większej ilości charakternych bohaterów.

Scenarzysta, skupiając się na bardziej złożonej fabule, w której rozbudowane dialogi odgrywają dość znaczącą rolę, nie zapomniał jednak o odpowiedniej dawce akcji. Przerażenie malujące się na twarzach ludzi, pokaźna ilość tryskającej krwi czy masa trupów, również mają w scenariuszu swoje idealnie dopasowane miejsce.

O ile historia jest naprawdę bardzo dobra i powinna zaintrygować miłośników Aliena, to warstwa artystyczna będzie tutaj bardzo różnie oceniana. Kilian Plunkett miał swoją dość specyficzną wizję tego, jak powinien wyglądać album. Jednym (w tym i mnie) jego brudne i mocno niechluje rysunki przypadną do gustu, podkreślając swoją odmiennością nietuzinkowy klimat całego dzieła, innych zaś kompletnie odrzucą. Jedyne, do czego można się doczepić (również sprawa subiektywna), to paleta barw zastosowana przez Matta Hollingswortha, w której ewidentnie brakuje należytego mroku, a kadry z pojawiającą się krwią są zbyt mocno przesycone kolorami.

Każdy miłośnik nietuzinkowych gotyckich klimatów, gdzie skomplikowana fabuła wybija się na pierwszy plan, na pewno nie powinien być zawiedziony lekturą tego albumu. Aliens: Labirynt to naprawdę znakomity komiks, który powinien znaleźć się w posiadaniu każdego fana Aliena.

W LABIRYNCIE LUDZKIEJ GROZY

„Aliens: Labirynt” po raz pierwszy w Polsce ukazał się w roku 1999 i okazał się sporym zaskoczeniem, z miejsca stając się opowieścią kultową. Nic w tym dziwnego, bo to bezwzględnie najlepsza opowieść z Ksenomorfami, jaka kiedykolwiek powstała i jeden z najlepszych komiksów, jakie TM-Semic wydało w naszym kraju. Teraz, ponad dwie dekady później znów możemy się o tym przekonać i to wreszcie w pełnej wersji, jakiej poskąpiono nam lata temu.

Pułkownik Crespi przybywa na stację kosmiczną Innuminata, oficjalnie mając zastąpić zmarłego niedawno pracownika. Nieoficjalnie jednak ma wszelkimi sposobami dowiedzieć się, co właściwie dzieje się na stacji. W ciągu ostatnich kilku lat zginęło tu więcej ludzi niż kiedykolwiek oficjalnie postawiło w tym miejscu nogę. Wszystko wskazuje na tajemnicze eksperymenty prowadzone na Obcych przez szalonego dr. Churcha. Prawda jednak jest dużo bardziej przerażająca niż ktokolwiek mógłby się spodziewać, a kiedy na jaw wyjdzie przeszłość Churcha, nikt już nigdy nie spojrzy na Alienów tak, jak do tej pory…

„Obcy: Labirynt" to nie tylko najlepszy komiks o Obcych i najlepszy zeszyt (a właściwie dwa zeszyty) z linii „Mega Komiks”, ale też i jedna z najodważniejszych pozycji, jakie kiedykolwiek ukazały się nakładem wydawnictwa TM-Semic. A wszytko to za sprawą scenariusza Woodringa, czterokrotnego zdobywcy nagrody Eisnera i masy innych artystycznych wyróżnień, który zasłynął „Przygodami Franka”, tu zaś stworzył przejmującą, wstrząsającą i co najważniejsze do głębi psychologicznie realistyczną opowieść o potworach, które tkwią w nas samych. Bo to nie Alieni są u niego najgorsi, a wręcz przeciwnie. I to właśnie robi największe wrażenie.

Dodajcie do tego świetną akcję, klimat, niebanalność, odświeżenie zgranych motywów, znakomitą psychologię, rewelacyjnie nakreślone sylwetki postaci, pełną kontrowersji i zwrotów akcji fabułę i poruszającą, ponadczasową prawdę o ludziach, a otrzymacie album, który powinien poznać nie tylko miłośnik obcego uniwersum, ale też po prostu dobrej fantastyki. Oczywiście fantastyki dla dorosłych, bo to mocne i brutalne dzieło. Ale takie właśnie powinno być i nie oszukujmy się, takie „alienowe” komiksy po prostu chce się czytać.

A wszystko to wieńczą doskonałe ilustracje Kiliana Plunketta (znanego głownie z pracy nad opowieściami graficznymi ze świata „Star Wars”). Brudne, jakby niechlujne i niestaranne, a zarazem przejmujące i pasujące wręcz idealnie. Uzupełnia je znakomity kolor Matta Hollingswortha, który o dziwo nie próbuje straszyć nas mrokiem, a bielą i sterylnością. Bo to nie krwiożercze plując kwasem bestie są genezą strachu, a ludzkie szaleństwo i ten mrok kryjacy się w naszych stojących w blasku sylwetkach, w których ludzki zdaje się być tylko ich kształt.

Jednym słowem znakomity komiks o niesamowitym klimacie. Po prostu super. Nie znać, nie wypada, więc koniecznie rozejrzyjcie się za nim wśród nowości. Zwłaszcza, że w końcu dostajemy jego pełną i należycie pięknie wydaną edycję.

Najlepszy wydany w Polsce komiks o Obcym. Niesamowity klimat, ciekawa historia, świetne rysunki...Pułkownik Crespi przybywa na stację kosmiczną Innuminata oficjalnie mając zastąpić zmarłego pracownika. Nieoficjalnie jednak ma wszelkimi sposobami dowiedzieć się co dzieje się na stacji. W ciągu ostatnich kilku lat zginęło tu więcej ludzi niż kiedykolwiek oficjalnie postawiło nogę na stacji. Wszystko skazuje na tajemnicze eksperymenty prowadzone na Obcych przez szalonego dr. Churcha. Prawda jednak jest dużo bardziej przerażająca niż ktokolwiek mógłby się spodziewać...