Zły Romeo. Zła Julia. Tom 2

Są takie książki, które chociaż mają wady, pozostają w głowie czytelnika na długi czas. Szczególnie przez zakończenia, jakie nam proponują i które sprawiają, że nie sposób przejść obojętnie obok kontynuacji. Jedną z takich serii jest propozycja od Leisy Rayven - wyłowiona z morza wielu jej podobnych a jednak w pewien sposób kusząca.

Seria Starcrossed to typowa historia New Adult rozłożona na dwa tomy. Jednak jest coś co wyróżnia ją na tle pozostałych - humor i ironia uwielbiane przeze mnie w podobnych historiach. Nie ukrywam, że tym autorka zdobyła moją sympatię, bo jej lekkość stylu i pomysłowość w pisaniu dialogów sprawiły, że historia nabrała intensywnych barw, miejscami smuciła a kiedy indziej szczerze bawiła. Jednak mam poczucie, że kontynuacja nie jest już tą historią co wcześniej - jakby Leisa Rayven osiadła na laurach i zapomniała, że postawione samemu sobie poprzeczki trzeba przeskakiwać z zapasem.

Cassie i Ethan, bohaterowie serii zostali połączeni na zasadzie mocno burzliwej relacji. W pierwszym tomie autorka mocno podkreśliła, że związek tej dwójki to toksyczne połączenie dwóch niekoniecznie pasujących do siebie połówek, które niestety nie potrafiły trzymać się od siebie z daleka. "Zła Julia" to typowa kontynuacja "Złego Romea" w której wciąż utrzymana jest dwupłaszczyznowa fabuła przeszłości studenckiej bohaterów oraz współczesnych czasów dorosłości, kiedy na nowo spotkali się by wspólnie zagrać w jednej sztuce i dokończyć to co przerwali. Zamysł był dobry od samego początku, bo pozwoliło to autorce stopniowo odkrywać wszelkie nowinki związane z życiem bohaterów i wplatać w to sekrety odkrywane krok po kroku. Dobrze się czyta podobną powieść, bo przeczucie niepewności związane z wydarzeniami na kolejnych stronach buduje swojego rodzaju dramaturgię.

Jednak problem tkwi w szczegółach. Bez wątpienia Cassie i Ethan ciągną do siebie niczym magnes na zasadzie chemicznej reakcji i widać to jak na dłoni. Jednak uczuciowo to już kompletnie inna bajka. Nie czułam się szczególnie przekonania ich interpretacją prawdziwej miłości i zastanawiałam się czy oni czasami nie odgrywają podobnych ról jak w teatrze - niczym aktorzy na scenie zapominają o realnym świecie i tym co ich otacza. Autorka widocznie dążyła do tego, by podnieść znaczenie wspólnej relacji bohaterów i robiła wszystko by wskoczyć na wyższy poziom pod względem wartości fabuły, ale skutecznie uniemożliwiała jej to postać Cassie, która zapominała, że w życiu poza cielesnymi uciechami liczy się coś więcej. Jej dążenie do ciągłego kontaktu fizycznego w drugiej połowie lektury zaczęło zakrawać na absurd i chociaż Ethan swoją osobą próbował ratować sytuację jako ten bardziej romantyczny - niewiele to pomogło. Moim zdaniem autorka sama strzeliła sobie w kolano kreując postać Cassie w stylu kobiety z gatunku erotycznego, zapominając że pisze przecież całkiem intrygującą propozycję New Adult. Nie ukrywam jednak, że to propozycja książki dla kobiet, więc może właśnie o to chodzi?

Zapominając na moment o głównej bohaterce i przyglądając się pozostałym elementom nie uważam, by kontynuacja była zła. Wręcz przeciwnie - uważam, że Leisa Rayven starała się jak mogła, wplątała w wydarzenia ważne tematy, podkreśliła rozwój wątków i lekkim stylem nakreśliła wiele sympatycznych momentów. Autorka gdzieś po drodze się niepotrzebnie pogubiła, bo rokuje dobrze i liczę na to, że to tylko chwilowe nieporozumienie. "Zła Julia" to książka dobra mimo wad, wciągająca i warta przeczytania. Jako kontynuacja odpowiada na pytania, które zostały postawione w pierwszym tomie i na nowo buduje seksualne napięcie między bohaterami jednocześnie podkreślając kruchość związku. Jeśli lubicie podobne historie i wybuchy niespokojnych emocji nie są Wam straszne - zmierzcie się w lekturą kontynuacji Rayven i podzielcie się własnymi opiniami.

Pierwsza część serii, którą niewątpliwie wypadałoby przeczytać, by sięgnąć po Złą Julię, naprawdę mnie kupiła. Byłam pod wrażeniem dialogów głównych bohaterów, wyjątkowego tła czy połączenia sztuki aktorskiej z miłością. Teatr, Szekspir, a wokół tego rodzące się uczucie z emocjami tak wyrazistymi, że można byłoby je łapać. Z wygórowanymi oczekiwaniami zabrałam się więc za kontynuację. Czy „Zła Julia” sprostała moim oczekiwaniom? A może… Może książkę dopadła klątwa drugiego tomu?

ZARYS FABUŁY

Sześć lat wcześniej Ethan po prostu ją zostawił. Zakochany, a jednocześnie niewzruszony jak głaz, postanowił przekreślić grubą kreską ich wspólną przyszłość. Cassie musiała zmierzyć się nie tylko ze zranionym sercem, ale także niewiedzą. Dlaczego ktoś, komu zaufała, zagrał na jej uczuciach?

Teraz zjawia w drzwiach jej mieszkania… i prosi o kolejną szansę. Mężczyzna, o którym nie potrafi zapomnieć. Cassie zdaje sobie sprawę z tego, że nie warto wchodzić drugi raz do tej samej rzeki, ale niełatwo pod maską obojętności ukrywać palące pragnienia.

Role się odwróciły. Czy wspólna przeszłość okaże się dla nich przeszkodą nie do przebycia? A może zamykając dawny rozdział życia zdecydują się napisać następny razem?

METAMORFOZY

Pokochałam Ethana w pierwszej części serii, teraz jednak spojrzałam na jego postać nieco chłodniej, kiedy fascynacja Złym Romeem zdążyła już opaść. Zachowanie rozbitego wewnętrznie chłopaka, pomimo osobistych tragedii, w opisywanych rozdziałach z przeszłości wydaje się nieco naciągane, zbyt przesadzone, wręcz nie do wybaczenia. Zupełny kontrast stanowi jego postać po kilkuletniej metamorfozie. Pokorny i zdeterminowany mężczyzna potrafi czarować i choć dzięki zmianom da się przymknąć oko na to, co było, cała historia potoczyła się w trochę zbyt banalnym, jak dla mnie, kierunku. Co z Cassie? Od cielesnej fascynacji przeszła do obsesji dotyczącej seksu. Polubiłam ją, choć częstotliwość jej napadów pożądania przysłoniła wiele wątków, w wyniku czego książka śmiało może zyskać miano literatury erotycznej.

CO Z TYM SZEKSPIREM?

Zanikła sztuka, magia teatru, niewinne gesty. Niepewna i całkiem dobrze zapowiadająca się pierwsza połowa książki musiała ustąpić miejsca intymnym igraszkom głównych postaci. Leisa Rayven kreuje całkiem apetyczne sceny, a ja nie mam nic przeciwko fabule mocno zabarwionej erotyką. Nie jednak tego spodziewałam się po tej książce, więc nie ukrywam, że pod tym względem czuje się rozczarowana.

KIEDYŚ I DZIŚ

Skoki czasowe wyszły powieści na plus. Gdyby uścielona dramatyzmem przeszłość nie była przeplatana słodyczą teraźniejszości, i na odwrót, skrajny wydźwięk treści mógłby sporo napsuć. Wyśrodkowana dawka smutku, żalu, ale także nadziei i radości utworzyły w efekcie fabułę, którą czyta się lekko.

PODSUMOWANIE

„Zła Julia” wciąż pozostaje niezłą kontynuacją, pełną namiętności powieścią, która jednak z serii zapowiadającej historię nurtu New Adult uczyniła fabułę mocno nacechowaną erotyzmem. Żebyście źle nie zrozumieli, nie jestem zniesmaczona treścią, a jedynie zawiedziona kierunkiem, w jakim to wszystko się potoczyło. Jak widać, od niewinności do rozwiązłości krótka droga.

[Adres usunięty]

''Ludzie często ukrywają swoje blizny, jak gdyby każdy ślad bólu był dowodem ich słabości. Blizny są dla nich jednoznaczne z błędami, a błędy - ze wstydem. Z nieodwracalnym oszpeceniem doskonałości.''

Miałam tyle szczęścia, że ''Złego Romeo'' i ''Złą Julię'' mogłam przeczytać od razu, w tym samym czasie. Pokochałam pierwszą część. Bardzo mnie zauroczyła pomimo paru wad. Czy drugi tom spełnił moje oczekiwania? Jak tym razem spisała się autorka? Czy utrzymała poziom poprzedniej części?

Ethan po kilku latach nieobecności, ponownie pojawia się w życiu Cassie. Chce odzyskać ją i udowodnić, że zmienił się, a napady lęku już nie kontrolują jego życia. Obydwoje próbują dość do porozumienia, ale dla kobiety to nie jest łatwe. Cassie nie potrafi zaufać Ethanowi, boi się, że ponownie ją zniszczy. Role się odwracają. To, co kiedyś dręczyło mężczyznę, dręczy ją. Ethan z cierpliwością czeka na to, aż Cassie ponownie zechce mu zaufać. Czy uda im się? Czy ten związek ma szansę przetrwać?

Sięgając po tę książkę nie czytałam nawet recenzji. Chciałam wyrobić własne zdanie i nie nastawiać się do niej negatywnie. Autorka nadal operuje przyjemnym i lekkim językiem. Tak jak w poprzedniej części było zabawnie i śmiesznie. Oczywiście nie zabrakło seksu i penisów - młoda Cassie nadal je często wspominała. Autorka odkrywa więcej kart w związku z relacją pomiędzy bohaterami powodem dlaczego się pomiędzy nimi popsuło oraz dlaczego Ethan odszedł, aby chronić Cassie. Zostajemy dosłownie wrzuceni w tę poplątaną relację.

Jednak uważam, że ta część jest słabsza od poprzedniej. Moim zdaniem to wszystko można by zmieścić w jednej części. Nie ma w tej powieści praktycznie nic czego, by nie było w ''Złym Romeo''. Leisa Rayven do fabuły dodała zaledwie parę nowości. Postać młodej Cassie jest coraz bardziej napalona, a jej związek z Ethanem polega na wzajemnym odpychaniu się i przyciąganiu za sprawą wybuchającą pomiędzy nimi namiętnością. Drugoplanowe postacie zostały odstawione jeszcze bardziej na boczny tor, co moim zdaniem było trochę przykre. Uwielbiam książki, w których występuje również relacja pomiędzy przyjaciółmi. Tu mi tego jeszcze bardziej zabrakło, niż w poprzedniej części.

''Zła Julia'' jest trochę słabsza od swojej poprzedniczki, ale ja nie żałuję dla niej czasu. Uwielbiam autorkę za jej lekki i zabawny styl. Podczas czytania nigdy nie wiedziałam czego mogę się spodziewać po Ethanie. Pomimo tego, że jego zachowanie momentami było toksyczne to bardzo polubiłam jego postać. Jako mężczyzna dał radę sprawić, że go pokochałam. Książka buduje napięcie, daje czytelnikowi odpowiedzi na zadawane sobie pytania. Główna bohaterka, już jako dorosła kobieta, pomimo zranienia nie od razu wskakuje do łóżka Ethanowi. Daje mu i sobie czas, aby uporządkować swoje uczucia. Bardzo mi się to podobało. Jej postać przeszła metamorfozę. Z pewnością sięgnę po kolejną część, bo pomimo wszystko mi się podoba, to co serwuje swoim czytelnikom autorka.

Kwestię, czy warto sięgnąć po tę pozycję, pozostawiam Wam.

Zabierając się za tę lekturę liczyłam na to, że mnie porwie, tak jak pierwszy tom. Niestety ilość problemów, przez które musiałam się przebić, przewidywalność, epatowanie nadmiernym seksem, bardzo niezdrowa relacja, niestałość w decyzjach, wszystko to spowodowało, że nie udało mi się cieszyć z lektury, a w pewnym momencie zaczęłam się podczas niej męczyć. Być może komuś z Was sprawi przyjemność, choć polecać nie mam zamiaru. Jest to najgorsza przypadłość drugiego tomu, z jaką w ostatnim czasie miałam do czynienia