Tajemna historia

1. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 5/5

   Opinia potwierdzona zakupem

   Dodana przez Barbara K. w dniu 2022-02-11

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Ciekawe studium ludzkiej psychiki. I " za wszystko kiedyś przyjdzie nam zapłacić".

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Joanna W. w dniu 2017-10-19

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   [Adres usunięty]
   
   "Kiedyś, jak przypuszczam, nosiłem w sobie różne historie, ale teraz nie mam już innych. Nie będę nigdy w stanie opowiedzieć żadnej historii - oprócz tej jednej"
   
   Skończyłam właśnie czytać Tajemną historię Donny Tartt, ale nie skończyłam o niej myśleć. Wciąż wracam do losów bohaterów, przeglądając zaznaczone w książce fragmenty. To moje pierwsze spotkanie z tą autorką, ale już dziś mogę powiedzieć, że Tajemna historia jest jedną z lepszych książek jakie przeczytałam w tym roku, a Donnę Tartt dopisuję do listy moich ulubionych pisarek.
   
   Trudno jest pisać o książce nie zdradzając do końca jej fabuły, ale spróbuję. Historia opowiedziana jest z perspektywy jednego z bohaterów, Richarda Papena, studenta Hampden College w Nowej Anglii, który dołączył do wyjątkowej, hermetycznej grupy młodych ludzi uczestniczących w zajęciach z filologii klasycznej, prowadzonych przez charyzmatycznego Juliana Morrowa. To grupa przyjaciół, późniejszych wspólników zbrodni. Od samego bowiem początku wiemy kto zginął a kto zabił, nie wiemy jednak dlaczego do tego doszło. Przez wszystkie strony powieści śledzimy historię przyczyny, faktu i konsekwencji tego morderstwa, jego wpływu na psychikę i dalsze życie bohaterów, którzy dopiero po fakcie uświadamiają sobie wagę swojego czynu, kiedy poczucie nierzeczywistości zniknęło, a przesłaniająca zdarzenie mgła opadła. W tej historii nie ma wygranych, jest tylko odkrycie, że tak łatwo jest zabić, a tak trudno z tym żyć.
   
   Tajemna historia to propozycja dla dojrzałego, cierpliwego czytelnika. Prawdziwa, niespiesznie rozwijająca się intelektualna uczta, mistyczna i fascynujaca. To powieść, o której sie nie zapomina.
   
   "Każdy czyn w bezmiarze czasu rozpływa się w nicości"

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Natalia S. w dniu 2016-11-20

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 3 osób uznało recenzję za przydatną

   "Chronologiczne uporządkowanie wspomnień to ciekawa sprawa. Moje wspomnienia z tej jesieni, sprzed pierwszego weekendu na wsi, są blade i zamazane: później nabierają rozkosznej ostrości. Właśnie tutaj koturnowe manekiny moich pierwszych znajomości zaczynają ziewać, przeciągać się i ożywać. Musiały jeszcze minąć miesiące, zanim blask i tajemnica nowości, które nie pozwalały mi ich oglądać z odpowiednią dozą obiektywizmu, całkowicie się rozpłynęły — choć rzeczywistość była o wiele bardziej interesująca niż jakakolwiek idealizacja — ale właśnie tutaj, w mojej pamięci, przestają być zupełnie obcy i zaczynają po raz pierwszy nabierać własnych prawdziwych kształtów."
   
   Nie umiem przejść obojętnie wobec Donny Tartt. Jej mocno dickensowskie w konstrukcji, nieco dostojewskie w fabule i definitywnie tarttowskie (a co!) w formie powieści, budzą mój niesłabnący zachwyt. Nie potrafię ustawić jej książek na podium, wszak napisała tylko trzy, bo każda z nich ma w sobie coś, co dawałoby jej pierwsze miejsce. „Szczygieł” dzieje się w Nowym Jorku i jest chyba najbardziej sugestywnym dziełem autorki. „Mały przyjaciel”, mimo całego przegadania, jest chyba najlepszy pod względem poczucia humoru, że nie wspomnę o nawiązaniach do polarników. „Tajemna historia” z kolei… No właśnie.
   
   „Tajemna historia” to powieść o grupce przyjaciół i wspólników w zbrodni, których połączy przypadek, ekscentryczny profesor filologii klasycznej, nietypowa współzależność i studia nad językami, nomen omen, martwymi. Od pierwszej strony czytelnik wie, kto zginie, nie wie tylko dlaczego. A wszystko to w chłodach północnych Stanów, na nieco opustoszałym kampusie Hampden College. Niespodziewanie, pewnej późnej wiosny miasto i okolica, pokryje się śniegiem, który (na nieco zbyt długo) skryje pewną mrożącą krew w żyłach tajemnicę. Bohaterowie będą musieli wytrzymać ze sobą na wzajem, przypłacając to depresją, uzależnieniami i obsesją. Klasyczny narrator jest bacznym obserwatorem, ale jednocześnie prawdziwym do bólu dwudziestoletnim dzieciakiem, któremu przyjdzie zmierzyć się z historią, tajemną rzecz jasna, która spowoduje, że czytelnikowi nie raz przejdzie po plecach zimny dreszcz.
   
   „Tajemna historia” to jedna z tych książek, których fragmenty przyśnią się wam w formie fabularnej, kiedy będziecie się tego najmniej spodziewać. Jedna z tych, której zakończenie doprowadzi was nieuchronnie do potwornych wniosków, także o was samych. To jedna z tych powieści, które jak rdza weżrą się do waszej głowy, jeśli na to pozwolicie. Pozwólcie!
   
   Można oczywiście narzekać, że Tartt pisze tak rzadko, że po przeczytaniu trzech jej powieści nie ma już do czego sięgnąć. Ale może gdyby pisałaby częściej, jej książki nie byłyby tak dopracowane, tak dopieszczone i tak… kunsztownie zagmatwane. Po raz kolejny amerykańska autorka udowadnia, że ma niebywały talent do opowiadania realistycznych, sugestywnych i po prostu pięknych historii, którym nie brakuje choćby najdrobniejszych szczegółów czy rysów charakterologicznych bohaterów. Wszystkie jej powieści mają też inne, poza warstwą konstrukcyjną, cechy wspólne. Przygody opisane na ich kartach przytrafiają się ludziom bardzo młodym, którym los nie szczędzi rzucania kłód pod nogi. Każda z książek jest także w pewnym sensie jednocześnie powieścią obyczajową i łotrzykowską. Wszystkie wreszcie są studiami rozwoju obsesji bohaterów.
   
   To nie tylko talent. To już tupet.
   
   SKRÓT DLA OPORNYCH
   
   Dla kogo na pewno tak: dla czytelników, którzy docenią w literaturze niebanalną historię, zagadkę, nienaganny język i sporo dygresji, dla wielbicieli prozy Tartt i innych autorów „cegieł z wyższej półki” :)
   
   Kto powinien unikać: czytelnicy, którzy spodziewają się prostej historii prowadzonej z punktu A do punktu B oraz ci, którzy nie docenili wcześniej kunsztu Donny Tartt.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Justyna G. w dniu 2015-12-26

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 3 osób uznało recenzję za przydatną

   Czy istnieje zbrodnia bez kary?
   
   „Religijne oszczerstwa, napady złości, obelgi, wymuszenia, długi: wszystko błahe przewiny, tak naprawdę, rzeczy irytujące – zbyt drobne, zdawałoby się, by pchnąć pięć rozsądnych osób do morderstwa. Ale, ośmielę się to powiedzieć, dopiero gdy pomogłem w zabiciu człowieka, zdałem sobie sprawę, jak nieuchwytnym i złożonym czynem może być mord (…)” – słowa te mimowolnie mogą budzić skojarzenie ze „Zbrodnią i karą” Dostojewskiego, zawierają w sobie zarówno element ekshibicjonistycznego wejrzenia w siebie, jak i próbę analizy pewnych wydarzeń. Dociekanie motywów zbrodni zawsze jest fascynującym zagadnieniem, zbyt często jednak okazują się być one trywialne. Dopiero współwystępowanie szeregu czynników, ich kompilacja w nieodpowiednim momencie, skutkować może tragedią, która na zawsze zmienia życie osób w niej uczestniczących.
   
   Wyruszając do elitarnego college’u w Nowej Anglii – Hampden College, specjalizującego się w sztukach wyzwolonych, Richard Papen spodziewał się wielu przeszkód, choć miały być one głownie natury finansowej. Wychowany przez rodziców nie przejawiających większych życiowych ambicji i nie widzących potrzeby wspomagania chłopaka w dalszej edukacji, trafił do szkoły tylko dzięki programowi stypendialnemu. Odnalezienie się wśród innych uczniów nie sprawiło mu problemu, choć tak naprawdę jego marzeniem jest dołączenie do eklektycznej grupy studentów filologii klasycznej. Wykładający niemal wszystkie przedmioty Julian Morrow, znawca greki, dobiera sobie wychowanków według tylko jemu znanego klucza, a pięć osób, jakie uczęszcza do niego na zajęcia, uważa za komplet. Ta ekstrawagancja jest z trudem tolerowana na uczelni, zaś owi studenci Morrowa stanowią grupę ekscentrycznych dziwaków, którzy zdecydowanie zwracają na siebie uwagę. Henry z nieodłączną parasolką noszoną niezależnie od pogody, niechlujny Bunny, pozostający nieustannie pod wpływem alkoholu, Francis, wyglądem przypominający albinosa oraz para zjawiskowo pięknych bliźniąt, Charles i Camilla – każdy z nich fascynuje Richarda, można nawet stwierdzić, że ma na ich punkcie prawdziwą obsesję. Kiedy na skutek zbiegu okoliczności (i zastosowania zadziwiającej konstrukcji gramatycznej) chłopak dostaje szansę zmiany kierunku edukacji, wkracza do nowego świata, lecz czas pokazuje, że wszystko ma swoją cenę …
   
   „Tajemna historia” Donny Tartt daleka jest od opisów typowego studenckiego życia, bowiem i jej bohaterowie dalecy są od typowych nastolatków. Nieprzeciętnie inteligentni (Henry na przykład jest geniuszem lingwistycznym), uchodzący za bogatych i zmanierowanych, zwracają oni uwagę swym niezwykle analityczno-filozoficznym podejściem do najzwyklejszych nawet kwestii. W pełni zatracają się w programie studiów, choć nie stronią też od alkoholu i innych używek a nawet dość kontrowersyjnych eksperymentów. Jeden z nich kończy się tragicznie, na zawsze łącząc już grupę krwawą tajemnicą. Zbrodnia, do jakiej dopuścili się pod wpływem środków odurzających w trakcie urządzania Bachanaliów, bynajmniej nie była planowana – po prostu pewien farmer znalazł się w nieodpowiednim miejscu i w nieodpowiednim czasie. Nie ma jednak takiej ławy przysięgłych, która uwolniłaby bogatych, rozpuszczonych studentów, znajdujących się pod wpływem alkoholu i narkotyków, od odpowiedzialności na brutalne morderstwo, dlatego też decydują się oni zachować wydarzenia owej feralnej nocy w tajemnicy. Nawet Richard nie zostaje do niej dopuszczony, a przynajmniej do chwili, kiedy nie wytrzymujący presji Bunny, zaczyna wysuwać coraz większe roszczenia finansowe względem pozostałych nastolatków, zaś w publicznych wypowiedziach - niepokojąco zbliżać się do prawdy.
   
   Makiaweliczny plan, jaki rodzi się w umyśle pozostałych, obejmuje tym razem czynne działanie Richarda, który przeszedł już niejako obrządek inicjacyjny, zachowując pewne niepokojące fakty w tajemnicy. Czy jednak może istnieć zbrodnia bez kary? Czy nikczemne czyny nie pozostawiają śladów w psychice oraz nie naznaczają duszy piętnem? Czy da się przywrócić po takich wydarzeniach swoje życie na właściwe tory i z nową werwą poświęcić się studiowaniu greki? Na te wszystkie pytania odpowiedź możecie uzyskać podczas lektury „Tajemnej historii” – powieści mrocznej, przepełnionej interpretacyjną głębią, której każda strona przynosi nowe historie, nowe historie doznania i nowe emocje. Doskonale skonstruowana i, pomimo swojej objętości, nieustannie wciągająca i zaskakująca książka, to wspaniałe studium upadku moralności oraz próba odpowiedzi na pytanie o granice pomiędzy dobrem a złem. Sylwetki bohaterów, z których każdy przejawia inną emocjonalność, wrażliwość, każda z nich jest także odrębnym bytem, obdarzonym własnymi troskami i problemami, w połączeniu ze znakomicie prowadzoną akcją, tajemnicą odkrywaną krok po kroku wraz z postępującym procesem stawania się przez Richarda częścią grupy, to główne atuty książki. Tym samym jest to jedna z tych powieści, doskonałych w budowie i treści, o jakich napisaniu marzyć może każdy twórca. Jedna z tych powieści, które przechodzą do historii, jako klasyka gatunku!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Zaczytana I. w dniu 2022-04-25

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   To historia grupy wyalienowanych studentów filologi klasycznej, którzy mordują swojego kolegę. Od początku zdajemy sobie sprawę z tego co się stało, kto to zrobił, ale poza tym nie wiemy nic. Wszystkie wydarzenia poznajemy z perspektywy Richarda, nowego ze studentów, który też nie o wszystkim wie.
   
   Chociaż fabuła jest dosyć szablonowa, to do końca byłam zaintrygowana i ciekawa dokąd zmierza ta historia. Nie jest zaskoczeniem, iż wątek kryminalny przewija się przez całą książkę, jednak dla mnie to relacje pomiędzy bohaterami stanowią jej oś. Małym minusem jest to, w jaki sposób autorka stworzyła postać profesora Morrowa. Jednak Donna Tartt dobrze (chociaż trochę stereotypowo) opisuje środowisko amerykańskich studentów, a atmosfera ciągłej imprezy jest tu stale obecna.
   
   Nie mogę nie wspomnieć o mnogości nawiązań do filozofii czy starożytności. Wiadomo, że te powiedziane wprost bez problemu znalazłam, jednak wiem, że jest też wiele tych ukrytych kóre gdybym tylko miała większą wiedzę w tym temacie, odkryłabym.
   
   Podsumowując to naprawdę świetna książka, chociaż sama nie nazwałabym jej jedną z najważniejszych powieści końca XX wieku. Nie mniej widzę, dlaczego jest ona tak ważna i po ponad trzydziestu latach nadal chętnie czytana. Więc jeżeli jeszcze jej nie znacie, to warto to zmienić. Ja zdecydowanie polecam jej lekturę!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 1 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję