Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął

Dla mnie już sam tytuł książki “Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął” brzmi zabawnie. Nic więc dziwnego, że cała powieść potrafi rozśmieszyć człowieka do łez i sprawić, że nie będzie w stanie się od niej chociaż na chwilę odciągnąć! Z pewnością pewien stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął zaintryguje każdego czytelnika.

Chociaż z początku wydawało mi się, że to powieść nastawiona tylko na to, aby było zabawnie, nie do końca tak jest. Owszem, dominuje tu dobry humor i nie powstrzymamy się od śmiechu, ale po głębszym zastanowieniu możemy dostrzec wiele innych znaczących i ważnych elementów. Na początku poznajemy głównego bohatera, którym jest Allan Karlsson. Jak już się można domyśleć, to stulatek, a w sumie to dopiero będzie świętował swe setne urodziny. Każdy dobrze wie, że Allan spędził całe życie w sposób wybuchowy, wystrzałowy i niepowtarzalny. Nie znosi nudy, dlatego dociera do niego, że zdrowie zaczyna płatać mu figle, nie jest z tego powodu zachwycony. Szczególnie, że urodziny zostanie zmuszony spędzić w domu spokojnej starości… Tylko czy naprawdę osoba, która jadła kolacje z Trumanem, leciała samolotem z Chrurchillem i piła wódkę ze Stalinem zdecyduje się na takie rozwiązanie?! Od początku wydawało mi się to podejrzane, zresztą sam tytuł może sugerować, jakie będą dalsze losy bohatera. Po prostu stwierdza, że ostatnią życiową podróż chce spędzić w jak najlepszy sposób i wymyka się przez okno nie mówiąc o tym nikomu. Allan Karlsson nie spodziewał się nawet, że czekają go TAKIE niesamowite zdarzenia… Jonasson Jonas idealnie przedstawił nam niepokornego staruszka, chociaż nazywanie Allana staruszkiem jest prawdopodobnie nie na miejscu. Któż bowiem może pochwalić się podobną do niego odwagą, niepokorą i chęcią poznania jeszcze życia, póki ma się na to czas? Ten aspekt daje według mnie do myślenia i oprócz rozbawienie widza ma służyć innym celom. Wielu z nas rezygnuje z podejmowanych wyzwań lub uważa, że nie przyniosą ostatecznie niczego dobrego. Gdybyśmy jednak uwierzyli w siebie i zapragnęli wycisnąć z życia jak z cytryny: najwięcej ile się da, wszystko byłoby o wiele piękniejsze. Skoro pewien stulatek odważył się i postanowił nie dać się zamknąć w domu spokojnej starości, to co ogranicza nas? Osoby z pewnością młodsze, sprawniejsze. Moim zdaniem autor idealnie oddał te przemyślenia za barierą śmiechu i dobrego żartu.

O popularności powieści z pewnością może świadczyć fakt, iż w 2013 jej ekranizacji podjął się reżyser Felix Herngren. W główną rolę wcielił się Robert Gustafsson, a towarzyszył mu Iwar Wiklander. Produkcja również zdobyła ogromną popularność, dlatego też warto przed obejrzeniem jej zapoznać się jednak z oryginalną książką!