Tam, gdzie las spotyka się z niebem

"Tam, gdzie las spotyka się z niebem" pachnie lasem. Słychać przy niej śpiew ptaków. Czuć krople deszczu na skórze. Zachwyca. Oczarowuje. Tuli. Koi.

Po pierwszym rozdziale już wiedziałam, że została stworzona dla mnie. Całym swoim jestestwem pragnęłam takiej książki, takiej, przy której zapomnę o całym świecie. Udało się.

Przeczytałam setki książek, ale jeszcze nigdy w życiu nie zżyłam się tak bardzo z bohaterami, jak przy "Tam, gdzie las spotyka się z niebem". Czytając czułam się, jakbym była obserwatorem całej tej historii. Razem z Ursą pragnęłam ujrzeć cuda świata. Ta niezwykła dziewczynka sprawia, że dorośli otwierają oczy na otaczającą ich rzeczywistość... tak jakby do tej pory patrzyli, ale nie widzieli.

Może każdy z nas potrzebuje Ursy i jej kwarków?*

Dziewczynka znienacka pojawiła się w życiu Joanny, która prowadziła badania ornitologiczne. Początkowo niechęć szybko przemieniła się w nic porozumienia. Ursa zwojowała też serce Jajczarza, Gabe'a. Co takiego ma w sobie ta mała kosmitka, że dorośli i odpowiedzialni ludzie zaprzestali sprawdzać w internecie strony z danymi zaginionych dzieci?

Jestem oczarowana, kupiona, zatracona. "Tam, gdzie las spotyka się z niebem" szturmem wbiła się na moją listę książkowych ulubieńców, miejsca nikomu nie odda.

To cudowna historia o rodzinie, przyjaźni, miłości i otaczającym nas świecie, a także o walce z depresją. Jeśli macie przeczytać tylko jedną książkę z mojego polecenia, to bardzo proszę... niech to będzie właśnie ta historia. Zasłużyła na to, bo skradła moje serce, moją duszę. Już od pierwszych stron byłam nią zafascynowana, a z każdą kolejną fascynacja tylko się pogłębiała. Właśnie dzięki takim książkom potrafimy odnaleźć cuda świata, które kryją się w pozornie błahych rzeczach.

Polecam z całego serca ❤

"Tam, gdzie las spotyka się z niebem" to wspaniała książka, która już na samym początku zdobyła moje serce. Jest napisana bardzo lekkim i przyjemnym językiem, dzięki czemu powieść pochłonąłem błyskawicznie. Wzbudziła we mnie wiele różnych emocji, takich jak zaskoczenie, strach czy radość. Książka jest bardzo intrygująca i nie sposób się od niej oderwać. Z każdym rozdziałem wciągała mnie coraz bardziej i koniecznie chciałem się szybko dowiedzieć, co będzie dalej. Bardzo zaintrygowała mnie postać Ursy i chciałem poznać jej historię. Zdecydowanie jedna z lepszych książek, jakie czytałem.

Cud...

Często wydaje nam się, że cuda to coś wielkiego, coś nieosiągalnego..

Tymczasem cuda, dzieją się w prawdziwym życiu. Jednak my uważamy je za "normalność", za coś zwykłego.

Pięć cudów- tyle chciała doświadczyć Ursa - osmioletnia dziewczynka, która w swoim krótkich życiu, przeszła zbyt wiele.

Kiedy pewnego wieczoru, staje przed drzwiami Jo, ubrana jedynie w brudne piżamy, oświadcza, że przybywa z gwiazd. Jo odkrywa, że dziewczynka jest bardzo inteligentna, a przy tym także wrażliwa i odważna. I chociaż bardzo chciałaby pomóc Ursie, nie może tego zrobić. Jest przekonana, że rodzice dziewczynki martwią się o nią, dlatego dzwoni na policję. Niestety funkcjonariusz rozkłada ręce, a Ursa ucieka...

Lecz niedługo potem wraca i spędza z Jo coraz więcej czasu, na wspólnej obserwacji ptasich gniazd.

Jo postanawia podzielić się wiadomościami o Ursie z Gabrielem - młodym sąsiadem, sprzedającym jajka.

Wkrótce całą trójką spędzają razem każdą chwilę.

I kiedy piąty cud jest niemal na wyciągnięcie ręki, okrutna przeszłość zaczyna dawać o sobie znać.

Czy dziewczynka doświadczy pięciu cudów?

Czy spełnią się jej marzenia?

Czy spełnią się marzenia Jo?

Koniecznie siegnijcie po tę książkę - piękną acz bolesną powieść o szukaniu szczęścia, o nieustającej wierze w lepsze jutro i miłości, która jest w stanie skruszyć najtwardsze serca.

Glendy Vanderah nakreśliła iście magiczną historię, która przybiera formę nadzwyczaj angażującego, niemal onirycznego doświadczenia, fundującego zadumę, wzruszenie, jak i duchowe ukojenie, przemianę, która pozwala ponownie spojrzeć na ludzkie życie jak na największy cud, który tak często nie jest właściwie doceniany. Tak, to zdecydowanie jedna z tych głębokich, dotykających najczulszej struny opowieści, które pozostawiają po sobie ślad już na zawsze!

Historia zaczyna się z przytupem, po to, by z każdą kolejną stroną skołować i zamotać w głowie jeszcze mocniej. Spotkanie głównych bohaterek nie należy do typowych, nie sposób z resztą sobie wyobrazić własnej reakcji, gdyby spotkane okaleczone dziecko, z takim przekonaniem i oddaniem opowiadało o sobie jak o kosmitce z innej planety, poszukującej ziemskich cudów, celem nauki i warunkujących powrót do domu. Tajemniczy klimat, dopieszczony doskonale zbudowanym napięciem, całkowicie odurza, a zaintrygowany czytelnik nie jest w stanie z własnej woli przerwać lektury. I choć w jakimś stopniu przecież domyśla się prawdy, to jego założenia są jedynie wierzchołkiem góry lodowej.

Pióro pisarki wyróżnia się poetyckim, nienagannym, nadzwyczaj sugestywnym stylem. Naszkicowane opisy działają na wszystkie zmysły i rozbudzają wyobraźnię do granic, dlatego czytelnik gubi się, otumaniony pomału nie dostrzega, gdzie przebiega granica między prawdą a fikcją. Akcja toczy się subtelnie, niespiesznie, a jednak nie zabrakło trudnej tematyki, która silnie chwyta za serce. Skomplikowane relacje rodzinne, śmierć bliskich, choroba nowotworowa to wszystko tworzy mroczną scenerię, na którą postanawiają wkroczyć miłość, nadzieja i wiara, a to za sprawą tajemniczej Ursy, która nawet jeśli nie pochodzi z innego świata, silnie potrząsa zagubionymi dorosłymi i pomaga im się odnaleźć.

"Tam, gdzie las spotyka się z niebem" to wyjątkowo klimatyczna, wciągająca i odurzająca historia, jaka zagra na najczulszych strunach czytelnika. Bolesna, niełatwa tematyka, doskonałe kreacje bohaterów, wulkan skrajnych emocji, a wszystko to dopełnione fascynującym, wręcz magicznym klimatem! Ta hipnotyzująca opowieść uzależni was niczym silny narkotyk! Polecam!

@recenzje_ksiazek_niezwyklych_

.

⭐Recenzja⭐

🌲"Tam gdzie las spotyka się z niebem" Glendy Vanderah to magiczna opowieść o miłości i nadziei, oraz bestseller, który podbił serca wielu czytelników.

🌲Ursa jest dziewięcioletnią dziewczynką, która niespodziewanie pojawia się na progu domu Joanny. Jest brudna, posiniaczona, i mówi, że przybyła z kosmosu, aby zobaczyć na ziemi pięć cudów. Joanna przyjmuje ją pod swój dach, i próbuje się dowiedzieć, kim jest.

Pomaga jej w tym sąsiad Gabriel.

W miarę upływu czasu, pomiędzy tą trójką nawiązuje się głęboka więź.

Kim tak naprawdę jest Ursa i dlaczego w jej otoczeniu dzieją się dziwne rzeczy?

Jak dalej potoczą się losy naszych bohaterów?

🌲Przepiękna okładka, opis oraz recenzje czytelników przekonały mnie do sięgnięcia po tą książkę. Uwielbiam takie nieszablonowe historie, i uważam, że byłby z tego świetny scenariusz na film.

Książka porusza wiele bolesnych tematów i zmusza do refleksji, oraz zastanowienia się nad naszym życiem. Mimo tego, czytało mi się ją naprawdę dobrze.

Nietuzinkowymi bohaterowie, których bardzo polubiłam, piękne opisy przyrody, oraz zaskakujące zakończenie sprawiło, że naprawdę miło spędziłam czas z tą książką

Pokrzepiająca i dającą nadzieję opowieść, która ma w sobie dużo emocji, także jeśli lubicie bajkowe i magiczne historie, to polecam przeczytać.

Mieliście kiedyś tak, że po przeczytaniu pierwszej strony książki wiedzieliście, że będzie ona całkowicie wyjątkowa? ✨

Mnie się to właśnie przytrafiło przy powieści „Tam gdzie las spotyka się z niebem”. Ta książka od dnia premiery ciągle przewijała mi się przed oczami. Nie pamiętam, kiedy ostatnio książka zachwyciła mnie do tego stopnia, że po odłożeniu jej na półkę, czułam ogromną tęsknotę za bohaterami.🥹

Jo po ciężkich przeżyciach wraca do kontynuowania swojego doktoratu z nauk przyrodniczych. Jest ornitologiem, więc na jakiś czas musi przenieść się do domku przy lesie, aby móc prowadzić badania. Jej spokój przerywa pojawienie się tajemniczej dziewczynki, która twierdzi, że jest kosmitką. Jo pragnie dowiedzieć się skąd tak naprawdę pochodzi dziewczynka i pomóc jej wrócić do domu, jednak ta uparcie nie chce jej opuścić, dalej twierdząc, że jest przybyszem z kosmosu i musi doświadczyć pięciu cudów za Ziemi, by mogła wrócić do domu. W rozwiązaniu tej zagadki pomaga jej sąsiad - Gabe. Razem próbują pomóc dziewczynce wrócić do domu i poznać jej historie.

Już dawno nie czytałam tak pięknej, magicznej, a zaraz emocjonującej historii. Niebanalna fabuła sprawia, że ciężko się od niej oderwać. Niesamowita historia, która wstrząsnęła mną totalnie i zapamiętam ją na długo. Mogę ją opisać tymi trzema słowami 👇🏼

Wzruszająca.

Magiczna.

Poruszająca.

Po śmierci ukochanej matki i walce z własnym rakiem piersi, Jo postanawia wrócić na studia i dokończyć swoje badania z nauk przyrodniczych. Chcę, aby nikt nie patrzył już na nią z litością, ale żeby inni dostrzegli, że radzi sobie z nowymi wyzwaniami.

Pewnego dnia, nudną codzienność przerywa brudna dziewczynka, ubrana tylko w piżamę o imieniu Ursa. Dziewczynka twierdzi, że pochodzi z gwiazd, przejęła ciało martwej dziewczynki, a przybyła na Ziemię, aby zobaczyć 5 cudów i zrozumieć ludzi.

Joanna ma mieszane uczucia, jednak postanawia dowiedzieć się kim naprawdę jest dziewczynka bo przecież w cuda to ona nie wierzy.

Tym samym na horyzoncie pojawia się Gabriel, miejscowy odludek. Pomiędzy ich trójką rodzi się magiczna więź, która sprawia wiele dobrych wydarzeń.

Piękna, magiczna historia, która napawa czytelnika miłością i nadzieją. Wykreowane postacie były bardzo autentyczne i nie przerysowane. Opis przyrody zachwycał i wpływał na wyobraźnię. Na początku miałam lekki opór przed książką, obawiałam się że wpakowałam się w historię totalnie fantastyczną, jednak ostatecznie żałuję, że tyle czasu ją odkładałam.

Historia naprawdę piękna, pokazująca że liczy się przede wszystkim wnętrze. Nie ważne czy masz piersi, nie ważne jak postrzegają cię inni. Liczą się przede wszystkim uczucia, emocje i zaufanie.

Nawet sobie nie wyobrażacie, jak cieszę się, że dziewczyny namówiły mnie wzięcia udziału w dodatkowym naborze na recenzentów tej książki. Nie potrafię okazać swojej radości. Bardzo dziękuję wydawnictwu, za możliwość poznania tej książki.

Zatracając się w lekturze, poznacie Joannę, która niedawno straciła matkę, która walczyła z rakiem. Joanna prowadzi badania nad ptakami. Pewnego dnia do jej domu przychodzi brudna, posiniaczona, bosa dziewczynka, która twierdzi, że przybyła z gwiazd i ma na imię Ursa. Tajemnicza Ursa uważa, że wróci na swoją planetę, gdy zobaczy pięć cudów. Joanna próbuje odnaleźć rodziców Ursy, ale w pewnym momencie poddaje się i pozwalają jej zostać. Nawiązuje bliską więź z dziewczynką. Okazuje się, że Ursa jest niezwykle mądrą "kosmitką', a jej otoczeniu dzieją się różne dziwne rzeczy. Czy Ursa kłamie? Czy zobaczy pięć cudów i zniknie?

Kochani... Co to była za książka! Uwierzcie mi, ale ocena tej książki nie kończy się na 10. Była...

Wspaniała.

Wyjątkowa.

Wzruszająca.

Magiczna.

Poruszająca.

To jedna z tych książek, które zostają w głowie na zawsze. Przysięgam, że nigdy jej nie zapomnę. Wiecie, to zaskoczyło mnie najbardziej? Wplecione wątki fantastyczne. Takie to było piękne!

Jestem nią oczarowana, zachwycona. Czytałam ją jak zahipnotyzowana i zapomniałam o otaczającym mnie świecie. Nie mogłam przerwać. Skończyłam ją czytać o 2:45 w nocy, ale absolutnie nie żałuję. Było warto być niewyspanym i wstać do pracy o 6:00. Czytając, biłam się z myślami, czy przeczytać ją na raz, czy odłożyć ją w czasie i delektować się tą wyjątkową historią. Pokochałam Urse i naprawdę nie chciałam się z nią żegnać. Ech... Z nikim nie chciałam, ani z Joanną, ani Gabrielem, ani Małym Misiem. Muszę Wam powiedzieć, że ta książka porusza ważne, ale bolesne tematy. Chciałabym napisać wprost jakie, ale byłby to za duży SPOJLER i zepsułabym Wam przyjemność z poznawania całej historii. Musicie uwierzyć mi na słowo, że po lekturze, będziecie mieli kaca czytelniczego. Dlaczego? Skłoni was do pewnych refleksji. U mnie nawet wywołała zastój czytelniczy. Żadna kolejna książka nie mogła jej dorównać. To kolejna perełka na rynku wydawniczym.

Jest moją pierwszą książką z gatunku literatury pięknej ze wplecionymi wątkami fantastycznymi, ale wiecie co? Ja chcę więcej! Chcę więcej takich książek. Jeśli znacie coś w podobnym klimacie, koniecznie napiszcie mi tytuł.

Autorka ma ogromny talent, którego nie można zmarnować. Mam nadzieję, że jeszcze będą miała okazję przeczytać jej inne książki.

Gorąco Wam polecam! 💜 dla mnie #mustread

Nie gasną zachwyty nad tym tytułem. Dziewiątki i dziesiątki sypią się jak z rękawa, we wszystkich portalach czytelniczych. Magiczna, oryginalna i chwytająca za serce. Książka, która już teraz okrzyknięta została powieścią roku, a nawet życia. Ale czy ja podzielam ten entuzjazm? I tak, i nie.

Już dawno nie czytałam książki, która tak mocno by mnie wciągnęła. Autorka świetnie prowadzi akcję, a fabuła ma dużo świeżości dzięki elementom raczej nie spotykanym w nadmiarze. Początek trochę ociera się o fantastykę, gdy do Jo, ornitolożki, trafia Ursa, dziewczynka-kosmitka. Ich losy się splatają, a że każda  z nich ma za sobą trudne przeżycia, to tym łatwiej im znaleźć wspólny język. Potem za sprawą Ursy zaczynają się dziać dobre rzeczy. I chociaż ta powieść w moim odczuciu jest smutna, bo nie braknie tu cięższych emocji, to niesie dużo nadziei. Bohaterowie mają swoje traumy, ale razem jest im łatwiej je przepracować. Dla mnie zakończenie jest może zbyt ckliwe, jednak chyba nie dało się inaczej poprowadzić tej historii.

Całość podobała mi się, za lekkość, za trudne tematy, za oryginalność, jednak to nie jest powieść, która zmieniła moje życie. Jednak z całą pewnością mogę ją polecić wszystkim, którzy potrzebują historii pełnej wzruszeń i emocji.

Piękna wzruszająca opowieść o bólu, śmierci i chorobie. O trudach codzienności, ale i czerpaniu radości z życia. Joanna główna bohaterka, studentka badająca gniazda ptaków. Przeszła ciężki okres w życiu, straciła matkę i musiała stoczyć walkę o własne życie. Wygrała pojedynek z rakiem, ale utraciła atut kobiecości, bo musiała przejść zabieg mastektomii. Kiedy życie się stabilizuje, a ona wraca do chatki na wsi, aby dalej prowadzić badania, na jej podwórku staje mała bosa i brudna dziewczynka. Kim jest?

Ursa, bo tak każe do siebie mówić, twierdzi, że przybyła z odległej galaktyki, aby zobaczyć pięć cudów na ziemi. Jest radosna i wytwarzająca ciepła falę w wokół siebie. Poznaje wszystko z zainteresowaniem, wykazuje się dużą inteligencją.

Czy Joanna jej uwierzy i pomoże?

Jakie tajemnice skrywa dziewczynka?

Jaką rolę odegrał sąsiad Joanny?

„Tam, gdzie las spotyka się z niebem” to historia pełna ciepła, dobroci, momentami chwytająca za serce. Pełna wzruszeń i pięknych zwrotów. Nie jest to gatunek, po który sięgam często, ale to chyba mój błąd. Historia, którą otworzyłam na chwilę, a zamknęłam wraz z ostatnią stroną książki.

Wielkie brawa dla autorki za stworzenie tej powieści. Fabuła i bohaterzy są idealni w każdym calu.

Jeśli zastanawiasz się, czy ta książka będzie dla Ciebie, to rozwiewam Twoje wątpliwości i mówię, tak będzie.

Polecam wam serdecznie ten bestseller

"Tam gdzie las spotyka się z niebem" Glendy Vanderah

Ursa to dziewczynka z ciałem około dziewięcioletniego dziecka. Przybyła z Ursa Maior. Była inteligentnym i bystrym dzieckiem.

Joanna Teale.Jo. To Pani biolog. Spokojna, zamknięta w sobie samotna kobieta.

Gabriel Nash to sprzedawca jajek oraz sąsiad Jo. Spokojny, małomówny, inteligentny, przystojny mężczyzna.

Pewnego dnia drogi Ursy i Jo przecinają sie. Dziewczynka twierdzi, że przybyła z gwiazd. Pani biolog postanawia pomóc jej i dowiedzieć się kim jest. Z pomocą przychodzi również jej sąsiad Gabriel. Nie spodziewali się jednak , że spotkanie Ursy zarówno Jo jak Gabrielowi odmieniło życie...

Kim jest mała kosmitka? Dlaczego mała dziewczynka błąka się sama po okolicy? Czy Jo poniesie konsekwencje chęci pomocy dziewczynce? Czy przystojny sąsiad pomoże Jo rozwiązać problem?

Pani naukowiec i dziewczynka z gwiazd to z pewnością ciekawe połączenie a gdy dojdzie do tego przystojny sąsiad to zdecydowanie gwarantuje interesującą lekturę. I też tak właśnie było. Pierwszy raz miałam okazję czytać taką książkę.

"Tam gdzie las spotyka się z niebem" to książka która zbiera różne opinie. Jedni są nią zachwyceni inni wręcz przeciwnie. Ja należę do tych pierwszych osób. Mnie ta książka kupiła. Czytało mi się ją bardzo dobrze. Lekki język i styl pisania autorki ułatwia jej czytanie.

W natłoku pracy musiałam ją czytać na raty i przyznam, że było mi bardzo ciężko się od niej oderwać. Książka zawiera w sobie wiele emocji. I emocje te towarzyszą nam od pierwszej do ostatniej strony.

Bardzo podobali mi się bohaterowie. Autorka wykreowała ich w taki sposób, że stali się dla mnie autentyczni. Ich rozterki życiowe, Problemy i zmaganie się z problemami powodowały, że możemy się z nimi utożsamiać. Każdy z nich był inny ale również każdy z nich nie miał prostego życia.

Na początku sądziłam, że to jest książka w typie fantazy. A z racji, że ostatnio zdarza mi się po tego typu książki sięgać, i do tego coraz bardziej ten gatunek zaczyna mi się podobać, to byłam również bardzo ciekawa tej książki. Ale tego co tam zastałam się nie spodziewałam.

To jest piękna, wzruszająca historia. Wątek fantesy dodaje jej ciekawego akcentu.

Z czystym sercem polecam tę niepozorną a jakże wyjątkową książkę. A za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu.

Co byście zrobili, gdyby u progu Waszych drzwi pojawiła się mała, nieznajoma dziewczynka, która na dodatek twierdzi, że jest kosmitką?

Dawno nie towarzyszył mi taki wachlarz emocji jak przy lekturze tej książki. Radość, wzruszenie, smutek. Nie raz też uroniłam łzę podczas czytania.

Choć sama historia z pozoru wydaje się prosta to porusza trudne tematy takie jak choroba, utrata bliskich, czy przemoc.

Autorka rewelacyjnie wykreowała bohaterów. To postacie z krwi i kości: ze swoimi problemami i bolesną przeszłością.

Moje serce oczywiście skradła Ursa – mała, urocza kosmitka, która przybyła na Ziemię, by zobaczyć pięć cudów. To postać, która przypomina nam, że powinniśmy czerpać radość z prostych rzeczy, bo to w nich możemy odnaleźć największe piękno.

W lekturze znajdziemy też cudowne opisy, które dodawały historii dodatkowej magii.

Dla mnie to przede wszystkim książka o miłości. Trudnej, ale przez to wyjątkowo pięknej. To historia o budowaniu relacji, w której serce toczyło walkę z rozumem.

Bardzo doceniam wyjątkowy rodzaj wrażliwości, który towarzyszył tej opowieści i kojarzy mi się on z „Gdzie śpiewają raki” (A ja absolutnie uwielbiam tą pozycję).

Jeśli macie ochotę na niezwykle ciepłą historię o bezwarunkowej miłości to jest to książka dla Was!

Ostatnio mam szczęście do dobrych książek, jednak tylko nieliczne trafiają do mojego serca. „Tam, gdzie las spotyka się z niebem” z całą pewnością zagości w nim na długo.

Dziś niezaprzeczalne, wg mnie, arcydzieło literatury! Książka, która śmiało zasługuje na ocenę 10/10 na [Adres usunięty], czyli "Tam, gdzie las spotyka się z niebem" autorstwa Glendy Vanderah. Książka została wydana nakładem wydawnictwa Muza i już w tym miejscu chce im ogromnie podziękować za egzemplarz do recenzji, w ramach współpracy barterowej. Być może sama bym po tą książkę nie sięgnęła gdyby nie świetne działania promocyjne wydawnictwa. Uprzedzając pytania o gatunek jest to literatura piękna, czyli gatunek z którego o książkach nie wypowiadam się zbyt często, ale czytam je z ogromną przyjemnością.

Jeśli ten wstęp jeszcze Was nie zachęcił to zapraszam na fragment fabuły, która jest idealna i podbiła moje serce.

Joanna po stracie matki wraca do badań naukowych by móc uzyskać tytuł doktora. Zajmuje się badaniem ptactwa. Pewnego dnia gdy siedzi przed ogniskiem zjawia się boso dziewczynka, która twierdzi, że jest kosmitką. Wygłodniała i posiniaczona zakłóca spokojne badania Jo. Ta początkowo stara się jej pomóc i zawiadamia szeryfa lecz dziewczynka ucieka. Ursa, bo tak na imię dziewczynce, wraca jednak gdy znów robi się bezpiecznie. Według jej słów zamieszkuje ciało zmarłej dziewczynki i wróci na swą planetę gdy doświadczy pięciu cudów. Joanna próbuje pomóc małej i udaje jej się zyskać pomoc ze strony Gabriela w poszukiwaniu odpowiedzi, kim tak naprawdę jest dziewczynka i co ją spotkało. Ta nieoczekiwana znajomość rozwija się. Dowiadujemy się przez co nasi bohaterowie przeszli i jak ciężki był ich los. Poznajemy przeszłość zarówno Jo jak i Gabriela. Co do Ursy to okazuje się ona niewiarygodnie inteligentna co przemawia za jej twierdzeniem o byciu z innej planety.

Jak potoczy się ta historia i jakie więzi połączą naszych bohaterów? Jakie decyzje na nich czekają? Czy uda im się odkryć prawdę i pomóc Ursie? Musicie sięgnąć po powieść by się o tym przekonać!

Ta opowieść jest idealna, nie widzę w niej nic co mogłoby się zmienić. Jest przepełniona bólem, smutkiem, ale również nadzieją i miłością. To jedna z takich książek, którą uważam, że każdy z nas powinien przeczytać i dać się jej ogrzać swoje serce. Jeśli jeszcze o niej nie słyszeliście to koniecznie musicie to nadrobić! Piękna historia miłości nie tylko romantycznej ale i rodzicielskiej. Idealna dla każdego kto stracił nadzieję i pragnie ją odzyskać, ale i dla tych, którzy wciąż wierzą w dobro, które tkwi w drugim człowieku. Bezinteresowna pomoc, której czasem każdy z nas potrzebuje. Ta książka aż pragnie wydusić łzy w czytelniku, ale i by ją pokochał.

POLECAM! POLECAM! POLECAM!

Dajecie się czasem czytelniczo wyprowadzić w pole?

Ja w przypadku tej książki zostałam wyprowadzona w pole, w maliny i gdzie raki zimują 😉😂

Historia Jo i Ursy to piękna opowieść o odkrywaniu uczuć. O sile przetrwania. O bezwarunkowej miłości, która potrafi zaskoczyć.

Joanna to ornitolożka, która do badań w ramach doktoratu wraca po osobistych, trudnych przeżyciach. Po trochu pragnie powrotu do "normalności", po trochu udowodnienia swojej sprawczości. Kiedy jednak pewnego wieczoru do jej ogródka, w wynajmowanym domu, przybywa tajemnicza dziewczynka- wszystko się zmienia.

Ursa Major, bo tak siebie określa nieznajoma, twierdzi, że jest kosmitką, która przybyła na Ziemię aby zobaczyć 5 cudów. Cel ten ma pozwolić lepiej zrozumieć Ziemian na jej rodzimej planecie.

Tylko skąd siniaki na jej ciele? I dlaczego to dziecko pojawiło się ubrane w piżamę? Kim jest Ursa? Na te pytania Jo stara się znaleźć odpowiedź.

Ta książka jest po prostu świetna. Z magicznymi elementami, nieoczywistościami i emocjami trafi do Waszych serc- jestem tego pewna.

A Ursa i w Waszym życiu spowoduje dobro.

Jeśli tą książka okrzyknięto bestsellerem Amazon Charts i Washington Post, a także stała się finalistą Goodreads Choice Award to śmiem twierdzić, że świat literacki zmierza w bardzo złą stronę. W mojej ocenie ten tytuł nigdy nie powinien ujrzeć światła dziennego. Praca zespołu od marketingu wykonała tu porządną robotę. Co innego, gdyby przedstawiać ten tytuł w kategoriach raczkującego debiutu, może wtedy moja ocena byłaby zgoła inna.

Tak naprawdę to zachwalać można przyjemna dla oka okładkę oraz brak większych błędów. Jednak moim skromnym zdaniem ten tytuł nigdy nie powinien ujrzeć światła dziennego, poniżej tłumaczę dlaczego.

Pierwsze pytanie jakie zadałam sobie po przeczytaniu pierwszej strony brzmiało - do kogo jest skierowana ta powieść? Warstwa językowa jest tak patologiczna i niewymagająca, jakby to była książka dla dzieci. Język jest tak prosty, a dialogi drętwe.

Część fabularna początkowo opierała się na losach dziewczynki - przybysza, która pojawia się nie wiadomo skąd z wymyśloną historią na ustach i na oko widać, że poszukuje ludzkiego towarzystwa. Mogła się z tego wywiązać całkiem ciekawa historia jeśli autorka wykonałaby zbliżenie na problemy dziecka i jego psychikę, a także na budowanie nowej relacji. Jednak już na wstępie rozwieję wszelkie wątpliwości, że niestety całość zmierza w stronę ckliwego romansu. Dwoje nieznajomych dzięki tej małej przybyszce i opiece, jaką ją otaczają zakochują się w sobie i tak można w skrócie opisać całość. Historia prosta jak konstrukcja druta. Żadnej myśli filozoficznej, żadnej emocji czy czegoś, co pobudziłoby zainteresowanie czytelnika. Zabrakło głębi, tej magii, która krzyczy do czytelnika z okładki, nic, co mogłoby ocalić tę historię przed zwykłością i bylejakością.

Autorka wykorzystała tu cały arsenał nieszczęść, a bohaterowie przytłoczeni są do bólu różnymi problemami - mamy tu i trudne relacje rodzinne, molestowanie, depresję, chorobę nowotworową, znęcanie się nad dziećmi. prostytucja, narkomania oraz fobia społeczna. Wszystkie te tematy zostały w książce potraktowane dość powierzchownie, autorka nie poświęciła uwagi tak naprawdę żadnemu z nich. Dlaczego zatem czytelnik ma czuć zainteresowanie, skoro nie wyraża go sam autor?

Książkę doczytałam do połowy, dlatego też nie podzielę się z Wami odczuciami na temat zakończenia, nie zamierzałam się nią dalej katować na siłę. Nie zainteresowała mnie nawet w najmniejszym stopniu, a sama treść i dialogi były tak żenujące i na niskim poziomie. Szkoda czasu na takie książki.

Są takie książki, które przepełniają wszystkie nasze zmysły. Na swojej czytelniczej drodze spotykamy też tytuły, które podstępem wkradają się w nasze myśli, wijąc sobie w nich wygodne gniazdko na lata. Trochę przypadkiem, a trochę z rozmysłem sięgamy po historie, które do głębi nas poruszają, ale jednocześnie okrywają całunem spokoju. Coś niesamowitego dzieje się w moim sercu, przeczytałam bowiem opowieść, która wyzwala wszystkie te doznania i emocje równocześnie, dokładnie w tym samym momencie. „Tam, gdzie las spotyka się z niebem” to książka wyjątkowa, inna niż wszystkie. Bogata w wartości, w przepiękne uczucia i łamiące duszę czytelnika emocje. To historia otoczona kokonem niezwykłości – jest tylko odbiorca i bohaterowie, tylko nasza wyobraźnia i las. Nie od razu ta książka skradła całą moją uwagę. Oswajałam się powoli z osobliwymi kreacjami, z ich bolesną przeszłością, obrazem inności, który bardzo mocno podkreślono. Rozważałam jej nieprawdopodobny wydźwięk, oceniałam kojącą naturę. Ta relacja stopniowo się pogłębiała, poczucie przywiązania rosło aż do momentu, gdy w obliczu świadomości, że mogę stracić bohaterów, poczułam łzy na swoim policzku. Wtedy już wiedziałam, że bardziej już się w niej zatracić nie da, że ta historia tak po prostu przywłaszczyła sobie moje serce, skoro odczuwam autentyczny lęk o fikcyjne osoby. Ursa i skwarki, Jo i Gabe, Mały Miś i Wielka Niedźwiedzica – niezrozumiałe nazwy, które dla mnie stanowią już synonimy palety emocji o wszystkich odcieniach nieba. Psychologiczna wiwisekcja poczucia straty, odmienności, potrzeby bliskości i nieokreślonych cudów o niesamowitej głębi, którą autorka nakreśliła za pomocą prostych słów. To, co w tej opowieści najważniejsze tkwi ukryte pod niewyszukanymi zdaniami, pod niewymagającymi, często nawet infantylnymi, dialogami. Wrażliwość, która z niej płynie, przybiera postać wodospadu, zalewa nas dobrocią, pozbawiając tchu, obezwładniając wszystkie komórki nerwowe. Nieuchwytna przez wiele stron prawda śpiewana ptasim trelem zachęca do własnej interpretacji, do wyciągnięcia z tej lektury tego, co stanowić będzie dla nas ciepły kocyk chroniący przed zimnym smutkiem. W miejscu, gdzie las spotkał się z niebem, moje łzy spotkały się z błogim uśmiechem. Kolejna książka tego roku? Tak, zdecydowanie.

Pięć cudów.

Jedna kosmitka, która przybyła na Ziemię, by ich doświadczyć.

Jedna kobieta, która stara się poskładać swoje życie na nowo.

Te dwie postaci połączy niesamowita więź - co się jednak stanie, gdy ich wspólna podróż zacznie pomału dobiegać końca?

Sięgając po tę pozycję z góry wiedziałam, że wychodzę poza moją strefę komfortu, gdyż na co dzień nie czytam fantastyki. I niestety muszę przyznać, że nie była to miłość od pierwszej strony. Nie chodzi już nawet o wątek magiczny, bo sam w sobie miał ogromny potencjał i koniec końców mnie ujął, a... formę przekazania tej historii. Miałam spory zgrzyt pomiędzy treścią, która momentami była skierowana zdecydowanie do starszych odbiorców, a do bólu infantylnym piórem autorki, której styl przypominał wręcz bajkę dla dzieci.

Natomiast historia... Historia jest bezsprzecznie unikatowa i broni się sama. Może nie zrobiła na mnie piorunującego wrażenia, ale po przewróceniu ostatniej strony rozumiem, skąd te wszechobecne zachwyty. Z pewnością jest jedną z tych, które zapadają w pamięć. To pozycja której treść, widząc okładkę, wyświetla się w mojej wyobraźni niczym klatki dobrego filmu, a to nie zdarza się często.

"Tam, gdzie las spotyka się z niebem" niejednokrotnie zmusza do chwil refleksji. Do zastanowienia się nad otaczającą nas rzeczywistością, nad naszymi codziennymi wyborami, relacjami. Ukazuje jak ważne jest, byśmy doceniali to, co wydaje nam się stałą w naszym życiu. Nic bowiem nie jest nam dane na zawsze. Końcówka to bardzo mocny emocjonalny akcent i muszę przyznać, że wywołuje wzruszenie.

To historia na swój sposób piękna w swojej prostocie - myślę, że warto po nią sięgnąć chociażby po to, by wyrobić sobie własne zdanie. Cóż, trzeba jej oddać jedno, była piekielnie nietuzinkowa!

Po przeczytaniu kilku pozytywnych recenzji książki „Tam gdzie las spotyka się z niebem”, postanowiłam sama przekonać się co tak bardzo inne osoby przyciągnęło do tej powieści. Moje pytanie jednak nie doczekało się odpowiedzi, bo w sumie nadal nie wiem co ma ta książka w sobie, że jest tak zachwalona. Nie jest też zła. Dla mnie tylko dobra.

Poznajemy Jo – kobietę, która straciła niedawno matkę a sama była chora na raka. Na szczęście udało się jej pokonać chorobę. Joanna jest silną kobietą i nie pozwoliła sobie na załamanie się. Po wygranej walce wróciła na studia i do badań nad ptakami. Uwielbia obserwować ich gniazda i potomstwo. Pewnego dnia przychodzi do niej mała dziewczynka. Od samego początku jest jakaś dziwna. Zjawia się nagle bosa i w spodniach od piżamy. Z oczami podkrążonymi jakby była chora. A na pytanie gdzie są jej rodzice i dom odpowiada, że pochodzi z gwiazd. Z Ursa Maior, z Galaktyki Wiatraczek. Kosmitka jest mądra i szybko się uczy. Ma zdolność szybkiego przyswajania sobie nowych zagadnień i świetnie odnajduje się w nowym dla niej środowisku. Jo zastanawia się jak to jest możliwe, że nikt tej małej osóbki nie szuka. Za każdym razem gdy próbowała odesłać dziewczynkę ona uciekała i wciąż wracała do Jo. Powiedziała jej, że wróci do swojej galaktyki gdy zobaczy 5 cudów. Czym są te cuda? Czy udało się jej odnaleźć wszystkie pięć i wróciła do swojej prawdziwej rodziny? Przeczytajcie i przekonajcie się sami.

Joanna ma jeden cel. Musi udowodnić światu, że strata matki jej nie złamała. Udało jej się wygrać z rakiem i postanawia wrócić do przerwanych kiedyś studiów. Jej życie, które w końcu stało się spokoje i stabilne, gwałtowanie zmienia się, kiedy pewnego dnia u progu jej domu staje tajemnicza dziewczynka odziana jedynie w piżamę. Twierdzi, że ma na imię Ursa, przybyła z gwiazd, a jej czas na ziemi upłynie, kiedy zobaczy na własne oczy pięć cudów. Joanna pozwala jej zostać, jednak teraz nie spocznie, dopóki nie odkryje sekretów zagadkowej dziewczynki.

Tam, gdzie las spotyka się z niebem Glendy Vanderah to powieść na wskroś przesiąknięta emocjami. Wciągająca bez reszty już od pierwszych stron. Zdecydowanie polecam.

„Tam, gdzie las spotyka się z niebem” to książka autorstwa Glendy Vanderah wydana przez Wydawnictwo Muza.

Joanna niedawno doświadczyła straty i choroby. Jej matka niedawno odeszła, a do tego Jo zachorowała na raka piersi. Jednak te przykre doświadczenia nie załamały Joanny, która za wszelką cenę chce aktualnie udowodnić, że nieważne jak ciężko jest jej w życiu, to ona sobie ze wszystkim poradzi. Kobieta wraca do przerwanych studiów i badań nad ptakami – obserwuje ich życie w gniazdach, ich potomstwo. Jednak pewnego dnia Jo zostaje wybita ze swojego stałego rytmu – przed jej domem pojawia się dziwna dziewczynka. Jest ona bosa, ma na sobie spodnie od piżamy, a niedługo później okazuje się, że jest cała posiniaczona. Czy dziewczynka jest ofiarą przemocy domowej i szuka u Joanny pomocy? Możliwe, że tak, ale jak pomóc dziewczynce, która nie mówi prawdy, a ciągle opowiada jakieś niestworzone historie, że nie pochodzi stąd – z Ziemi?

Ursa pochodzi z gwiazdozbioru Wielkiej Niedźwiedzicy. Na Ziemi robi swój „doktorat” – obserwując to, jak żyją ludzie i doświadczając nieznanego, zdobywa doświadczenie, dzięki któremu będzie mogła lepiej zrozumieć świat. Dziewczynka jest bystra, uzdolniona, a do tego bardzo pojętna. Aktualnie przebywa na Ziemi, a jej misja dobiegnie końca, gdy zobaczy pięć cudów. Czym one mogą być? Tego dowiecie się podczas lektury.

Joannę w rozwikłaniu zagadki z nietutejszą dziewczynką wspiera Gabe – młody sąsiad, który sprzedaje jajka przy drodze, zyskując tym pseudonim Jajczarz. Wspólnie z Joanną przeglądają strony internetowe, szukając informacji o Ursie wśród zaginionych dzieci. Jak to przecież możliwe, żeby nikt jej nie szukał? Jo wiele razy kazała dziewczynce wracać do domu. Pewnie, pozwoliła Ursie się wykąpać, dała jej jedzenie, ale przecież gdzieś muszą być jej rodzice… Ursa upiera się jednak, że to ciało, które „przejęła” to tak naprawdę ciało zmarłej dziewczynki i nie należy ono do niej.

Coraz dziwniejsze stają się także umiejętności dziewczynki – jej zdolność szybkiego przyswajania wiedzy, adaptacji, upodabniania własnych zachowań do tych, które obserwuje. Przecież mało które dziecko jest w stanie rozumieć Szekspira w tak młodym wieku! Do tego wszystko, co jest normalne i powszechne dla Joanny i Gabe’a, Ursa przeżywa nad wyraz mocno, jakby faktycznie doświadczała tego pierwszy raz w życiu. Może faktycznie dziewczynka nie pochodzi stąd? Może faktycznie jest kosmitką? Ale to przeczy jakiejkolwiek logice!

„Tam, gdzie las spotyka się z niebem” to książka bardzo refleksyjna i wciągająca. Z ciekawością śledziłam losy Ursy, wzruszając się razem z nią, przeżywając to, co i ona przeżywa. Wiele banalnych dla nas doświadczeń, to dla Ursy nowość, głębokie przeżycie, którego nie mogła doświadczyć wcześniej. Dzięki lekturze uświadamiamy sobie, że powinniśmy doceniać to, co nas otacza.

Książka jest napisana w sposób bardzo angażujący. Nie chcemy jej odkładać, nie chcemy jej kończyć. Zagłębiamy się w historie bohaterów, którzy borykają się z konsekwencjami swoich życiowych doświadczeń. Problemy bohaterów, ich próba poradzenia sobie z kłodami rzucanymi przez wszechświat pod nogi, są ważną częścią, lecz wplecioną w baśniowy klimat, wiejski, ciepły. Autorka odrywa nas od chaosu miasta, akcję przenosi na wieś, gdzie możemy doświadczyć uroków natury razem z Ursą i jej „opiekunami”. Moim zdaniem, można byłoby trochę bardziej rozwinąć te poważniejsze tematy (depresja, przemoc, choroby nowotworowe, strata bliskiej osoby, fobie społeczne…) i nie traktować ich tak pobieżnie, ale może właśnie nie o to chodziło, żeby nie do końca na tym się skupić. Styl autorki jest prosty, co sprawia, że przez książkę się płynie. Sama w sobie książka do prostych nie będzie należała, jeśli damy sobie czas na refleksje.

Autorka pisze w sposób, który przepełnia nas emocjami. Stworzyła coś, co jest odzwierciedleniem miłości, nadziei. Pokazuje to, co powinno być ważne w życiu i jak powinno się tego doświadczać. Uświadamia, że to, co mamy wokół siebie, jest nie tylko wystarczające, a jest nawet prawdziwym cudem.

Książka kojarzy mi się z nadzieją, tajemnicą, przeżywaniem, emocjami, pięknem, prostotą, spokojem. Jest magiczna, klimatyczna i baśniowa.

Jeśli miałabym obejrzeć film lub serial na podstawie tej książki, to rzuciłabym wszystko i oglądała. Klimat książki jest świetny, postaci stają się nam bliskie, a Ursa jest dzieckiem tak kosmicznie wspaniałym, że chciałoby się ją poznać naprawdę i przeżywać z nią wszystko, co ludzkie i jej obce.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Muza

🔹Recenzja🔹

Kiedy patrzysz na tę piękną okładkę, uśmiechasz się. Dlaczego?

Może dlatego, że przypomina ci dzieciństwo, czas beztroski i bezproblemowy okres. Tak to chyba najbardziej trafne określenie. Kolory, głębia i tajemnica, która ukryta jest w zakamarku leśnych dróg, sprawia, że ciężko oderwać od niej wzrok.

Teraz sobie pewnie myślisz, że przeciąga swoją paplaninę, aby tylko nie robić kroku w przód. Masz rację. Pierwszy raz w życiu nie wiem, jak ocenić tę książkę. Różne myśli kłębią się w głowie, jednak nie mają one nic wspólnego z pozytywami. Gdzie powieść ta, ma naprawdę spore grono fanów.

Książkę odkładałam niezliczoną ilość razy. Kiedy tylko nastawał ten moment, pojawiały się recenzje, które wręcz zachwalały książkę. Pierwsza myśl – chyba coś ze mną jest nie tak.

Jest pisana bardzo prostym językiem, przez co miałam wrażenie, jakby jej odbiorca miały być dzieci bądź nastolatkowie. Później dopiero zrozumiałam, że autorka ma taki styl. I niestety cała książka była w takowej formie.

Plus za poruszenie ciężkich tematów społecznych. Minus za potraktowanie ich po macoszemu. Było ich naprawdę sporo. Śmierć, choroba nowotworowa, depresja, prostytucja i wiele innych.

Niestety ilość nie idzie w parze z jakością. Żaden z tych tematów nie był rozwinięty, pojawił się w książce, bo się pojawił.

Historia ma ogromny potencjał, jednak nie został on wykorzystany. Momentami nudne dialogi, niewnoszące nic do fabuły, dziwni bohaterowie, których relacja zmierza w romans i dziewczynka, która na samym początku była najlepiej wykreowaną postacią. Szkoda, że później autorka poleciała schematycznie i znudziła tę postać.

Nie jestem w stanie zachwycać się nad tą książką. Pomyśl fajny, wykonanie nie do końca. Nie da się zjeść ciasta i go mieć. Zbyt dużo mieszaniny gatunków w tym wszystkim było.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję @wydawnictwomuza

W pierwszy dzień kwietnia przychodzę do Was z wyjątkową książką, która zachwyciła wielu Czytelników na całym świecie. 🥰 Jest to magiczna opowieść, otulająca swoim ciepłem. Kojący balsam dla duszy, dający nadzieję na lepsze jutro. 💖

•

Ostanie dwa lata nie były dla Joanny łaskawe. Straciła ukochaną mamę i przeszła straszną chorobę. Wygrała walkę z rakiem, ale musiała przejść mastektomię. Utrata tego atutu kobiecości nie jest dla niej najłatwiejsza. Nie załamuje się jednak i postanawia wrócić na studia. Dziewczyna chce być ornitolożką i przez całe lato zaszywa się na wsi, by zająć się badaniem gniazd łuszczyków indygowych. 🐦 Pewnego wieczoru dzieje się coś bardzo dziwnego. Przed chatką studentki pojawia się tajemnicza postać. Jej blada buzia, bose stopy i brudne spodnie od piżamki przerażają Joannę. Mała twierdzi, że przybywa z odległej galaktyki, a ziemskie ciało przybrała od zmarłej dziewczynki. Jej misją na Ziemi jest zobaczenie pięciu cudów. Jo nie wierzy w jej historyjkę, mimo że Ursa, jak każe się nazywać, faktycznie jest niezwykła. Dziewczynka jest ciekawa świata, wykazuje się zdumiewającą inteligencją, a w jej obecności zaczynają się dziać niecodzienne rzeczy. Początkowo Joanna próbuje odnaleźć rodzinę Ursy i prosi o pomoc policję. Ursa nie daje się jednak złapać w pułapkę. Zaczyna spędzać z Jo coraz więcej czasu, poznają przemiłego sąsiada i cała trójka bardzo się do siebie zbliża. Niestety lato jest już u schyłku i czas rozstania nadchodzi wielkimi krokami. Czy Ursie uda się zobaczyć na Ziemi pięć wymarzonych cudów? Jak nowa znajomość wpłynie na młodą studentkę? I czy przeszłość dziewczynki nie dopadnie ich w najgorszym momencie?

•

O tym musicie przekonać się sami, sięgając po tę czarującą historię. 💖 Polecam z całego serca! 😍

•

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwomuza . ❤️

Powiem wam szczerze że na początku nie byłam do końca pewna co zrobić z tą książka miałam mieszane uczucie co do jej przeczytania ale zwyciężyła moja ciekawość i bardzo mnie to cieszy bo książka jest bardzo dobra ❤

Podoba mi się fabula książki coś zupełnie innego I tak wciągającego że ciężko się od niej oderwać no bo jak można przestac czytać nie wiedząc skąd się wzięła ta dziewczynka czy mówi prawdę? czy może kłamie?🤭

Bardzo przypadł mi do gustu styl pisania autorki i naprawdę czytając byłam w szoku jej umiejętności wywierania na czytelniku emocji i uczuć którymi przepełnioną jest ta książka

Bohaterowie są świetnie wykreowani i doskonale przedstawieni bardzo ich polubiłam i smutno było mi kończyć książkę 😌 relacje które powstają między Jo,Gabrielem a Ursa są cudowne bardzo realistyczne i robi się ciepłej na serduszku ale co dalej? ile to potrwa?

No i oczywiscie mamy tu te emocje które wywołują łzy a miało być tak pięknie 😏❤

Ja jestem zauroczona tą książka 😍

Polecam z całego serca każdemu!

Jeśli masz ochotę na dużo emocji, piękna historie i magiczne zdarzenia to jest to książka dla Ciebie. Napewno nie pożałujesz czasu spędzonego przy jej czytaniu. Ja nie żałuję!❤

Już na wstępie napiszę, że ta książka bardzo mi się podobała. Jaka była dobra. Jak porywa czytelnika od pierwszych stron swoją tajemnicą. Nie mogłam się oderwać.

Joanna, główna bohaterka, niedawno straciła matkę i sama przeszła nowotwór piersi. Teraz wróciła na studia doktoranckie i prowadzi badania nad ptakami. Mieszka w domku w lesie z dala od ludzi co jej się bardzo podoba. Nagle pewnego dnia z lasu wychodzi brudna, bosa i posiniaczona dziewczynka. Twierdzi ona, że przybyła z odległej planety, z kosmosu i ma za zadanie znaleźć pięć cudów na Ziemi. Joanna nie wierzy dziewczynce, ale pozwala jej zatrzymać się u siebie do czasu aż odkryje tożsamość dziecka. W tym pomaga jej sąsiad Gabe, który jest odludkiem. Oboje spędzają z dziewczynką dużo czasu i wtedy zaczynają się dziać same dobre rzeczy.

Ta powieść zaintrygowała mnie od pierwszych stron. Byłam ciekawa jak potoczy się akcja. Podobali mi się bohaterowie, nie mieli płaskich charakterów. Każde miało swoją, trudną historię. Dodatkowo bardzo podobało mi się osadzenie powieści w lasach z dala od ludzi. Dzięki temu powieść zyskała taki tajemniczy czasem mroczny charakter. I gwiazdy oraz kosmos, nie mogę o nich zapomnieć. Tą tematykę bardzo lubię, szczególnie jak jest w książkach.

Książka warta przeczytania przez każdego. Naprawdę polecam, doskonała rozrywka, świetna powieść. To ciągle mało powiedziane.

„Tam, gdzie las spotyka się z niebem” to pozycja literacka, która chwyciła za serce już niejednego czytelnika i stwierdzenie, które widnieje z tyłu książki: „Magiczna powieść Glendy Vanderah zachwyca”, wcale nie jest przesadzone i bez wahania się pod nim podpisuję, bo to doprawdy magiczna i zachwycająca powieść, którą wręcz trzeba przeczytać!

Joanna, po walce z rakiem piersi oraz śmierci jej matki, decyduje się kontynuować przerwany doktorat oraz badania nad ptakami. Jednak pewnej nocy pod chatą, w której rezyduje, pojawia się mała dziewczynka. Twierdzi ona, że przybyła z Galaktyki Wiatraczek i tylko pożyczyła ciało, w którym się znajduje, ponieważ musi ujrzeć na Ziemi pięć cudów. Jo oczywiście nie wierzy dziecku i zakłada, że kosmitka musiała uciec z domu. Jednak gdy policja zawodzi, ornitolożka stara się na własną rękę ustalić, kim naprawdę jest przybyła z gwiazd – Ursa, oraz skąd się wzięła, w czym pomaga jej tajemniczy sąsiad Gabriel.

Historia, którą poznajemy, rozgrywa się przeważnie w lesie w stanie Illinois. Autorka dostarcza nam licznych opisów krajobrazu, dbając o to, byśmy czytając książkę, poczuli magię tego miejsca, począwszy od śpiewu ptaków po szum rwącego strumienia, a kończąc na zapachu deszczu po ulewie. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, to postacie z krwi i kości. Zarówno Joanna jak i Gabriel mierzą się z własnymi trudnościami, starając się po prostu przeżyć, nie tracąc gruntu pod nogami. Jednak pojawienie się w ich życiu niezwykle inteligentnej dziewczynki, nie tylko otwiera ich serca, ale także pomaga im na nowo odkryć siebie.

Na wyróżnienie w powieści również zasługuje umiejętne prowadzenie narracji, przez co możemy obserwować rozwijającą się relacje między Ursą, Jo i Gabrielem. Spodziewałam się raczej trywialnej powieści, w której brak melodramatu, ponieważ autorka na początku uśpiła moją czujność scenerią i odkrywaniem cudów wraz z małą kosmitką, a jednak w książce zostają poruszone również trudne tematy, o których niełatwo jest czytać, a tym bardziej pisać. Jestem pozytywnie zaskoczona przyjemnym stylem Glendy Vanderah, co zapewnia przyjemność z czytania, a język, którym się posługuje, jest prosty w odbiorze.

Tę niesamowitą książkę przepełnioną leśnym krajobrazem, śpiewem ptaków i dużą ilością pianek z ogniska mogę polecić każdemu, kto ma ochotę na chwilę wytchnienia pośród pięknej scenerii, ale i ma chęć przeczytania czegoś nietypowego, zmuszającego do refleksji.

„Tam, gdzie las spotyka się z niebem”, to pozycja, po którą sięgnęłam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Muza. Zaciekawiły mnie opinie oraz opis książki, który sugerował nietypową historię. Chciałam ją poznać i tak zaczęła się moja przygoda z Ursą.

Joanna robi doktorat z ornitologii. Wyjeżdża na odludzie, aby prowadzić badania. Niespodziewanie, na progu jej domostwa, pojawia się dziewczynka. Ursa jest zabiedzona, bez butów i utrzymuje, że pojawiła się z Galaktyki Wiatraczek. Kobieta próbuje namówić dziewczynkę do powrotu do domu, ta jednak za nic ma jej rady. W poszukiwania domu, Ursy, Jo angażuje mężczyznę mieszkającego w sąsiadującym z nią domu, Gaba. Kim jest tajemnicza dziewczynka? Jak zmieni życie bohaterów?

Czytając o pierwszych spotkaniach Jo z Ursą, zastanawiałam się jak ja zachowałbym się na miejscu głównej bohaterki. Sama jestem mamą i ogólnie krzywda niewinnych dzieci, szczególnie mnie porusza a tu mamy małą dziewczynkę w pidżamie, posiniaczoną i na dodatek boso, która za wszelką cenę nie chce powiedzieć skąd się wzięła a może jej opowieść o kosmosie jest prawdziwa? Jak pomóc komuś kto nie chce pomocy i jej uparcie odmawia? Kim jest dziewczynka podająca się za kosmitkę? Zaznaczmy, że niezwykle inteligentna i spostrzegawcza, twierdząca, że odejdzie z Ziemi, gdy doświadczy pięciu cudów.

Choć z początku książkę czytało mi się dość ciężko, to z każdą czytana strona byłam coraz bardziej zainteresowana, zwłaszcza, że do końca opowieści nie wiem tak naprawdę o co w tym wszystkim chodzi. Autorka opisuje nam otoczenie, w tym głównie przyrodę więc bez trudu możemy w czasie lektury przenieść się na strony książki i wczuć się w klimat powieści. Postacie są bardzo interesujące. Główna bohaterka, którą poznajemy w momencie, gdy ma remisję nowotworu, prowadzi badania ornitologiczne i stara się wrócić do życia sprzed choroby. Gabe, po ciężkich przeżyciach, wychowywany w nietypowej rodzinie, z zaburzeniami które utrudniają mu normalne funkcjonowanie w świecie. Jego znajomość z Jo zaczyna się wraz z pojawieniem Ursy. Czy mała dziewczynka, potrafiąca czerpać radość z rzeczy tak zwyczajnych dla dorosłych osób, odmieni ich życie? To wzruszająca i poruszająca historia, która odkrywa przed nami przeszłość bohaterów, uczy ich na nowo życia i dostrzegania tego, czego nie widzimy gołym okiem.

Dziękuję wydawnictwu Muza za egzemplarz do recenzji. A czytelników zachęcam do lektury - to naprawdę magiczna opowieść.

"Tam gdzie las spotyka się z niebem" Glendy Vanderah opowiada niezwykłą historię Jo, która podczas letnich wakacji prowadzi badania ptaków. Pewnego dnia na jej drodze staje dziewczynka w dość opłakanym stanie, z siniakami i historią, w którą trudno uwierzyć. Ursa twierdzi, że jest kosmitką i przybyła na Ziemię aby doświadczyć pięciu cudów. Joannie w opiece nad nieznajomą pomaga Gabe, oboje są młodzi i poturbowani przez życie, a wspólna sprawa powoli zaczyna ich do siebie zbliżać.

Książkę bardzo przyjemnie się czyta, rozdziały nie są za długie, a fabuła i towarzysząca jej tajemnica są bardzo wciągające. W powieści wykorzystano realizm magiczny i nie jestem pewna czy to był dobry pomysł. Z jednej strony historia była bardzo urocza, zagadkowa i przyciągała czytelnika swoją niezwykłością, czuć było kwarki wirujące wokół bohaterów, które wręcz wyfruwały ze stron książki. Jednak w pewnym momencie czar prysł, a Jo, Gabe i Ursa zderzyli się z twardą ścianą rzeczywistości. Wtedy też moje oczekiwania co do tej książki zderzyły się z planami autorki i trochę się zawiodłam. Po prostu spodziewałam się czegoś innego.

Na szczęście to są tylko moje odczucia i każdy czytelnik inaczej podejdzie do tej powieści, każdy pokocha w niej coś innego i z pewnością będzie ją mocno przeżywał. Książka ta nie jest lekką lekturą, porusza ważne i trudne tematy. Część z Was zapewne się wzruszy poznając historię tej trójki oraz ich przeszłość, która bardzo mocno na nich wpłynęła. Na szczęście na końcu tej drogi świeci gwiazda nadziei prowadząca do nowego rozdziału w ich życiu.

💓RECENZJA💓

Dziękuję @wydawnictwomuza za egzemplarz do recenzji 🥰

💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓

Jo, p tym jak wygrała walkę z nowotworem, wraca na studia. Zatrzymuje się w chatce umiejscowionej na odludziu i tam w spokoju zajmuje się badaniem ptaków. Pewnego wieczoru odnajduje na posesji mała, na oko 9-letnią dziewczynkę. Jest boso, ma siniaki i przyszła w spodniach od piżamy... Twierdzi, że przybyła z kosmosu i nie może opuścić Ziemi dopóki nie zobaczy pięciu cudów.

Nie trudno się domyśleć, że Jo nie wierzy ani odrobinę w te opowieści. Nie wiem co robić ale w końcu pozwala małej zostać u siebie. W odkryciu prawdy pomaga Jej sąsiad - Gabriel. Raczej introwertyk, który stroni od ludzi.

Choć z początku trudno im znaleźć wspólny język to z czasem zbliżają się do siebie. Niestety zbliża się moment, w którym dziewczynka ujrzy swoje 5 cudów. Wówczas przyjdzie czas na rozstanie...

💓 Kim jest ta dziewczynka?

Zaczynając czytać tę książkę byłam lekko zmieszana. Jakaś dziewczynka opowiada o tym, że pochodzi z kosmosu... No nie moja bajka😅 Jednak z kolejnymi stronami okazało się, że w tej historii jest co, co nie poznawać się oderwać 🤔

Ursa, bo tak jest na imię owej dziewczynce, jest bardzo tajemnicza ale bystra i elokwentna. Dzięki Niej Jo oraz Gabriel musieli (a może dopiero mogli?) Rozprawić się z własną przeszłością.

Książka została napisana przystępnym językiem dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko.

Autorka zaserwowała Nam piękną lecz nieoczywistą historię, w której za nic nie mogłam przewidzieć fabuły. Cenię sobie to.

Polecam Wam zapoznać się z tą książką 💓

Dzisiaj przedstawię Wam książkę, która na dłuuugo zagości w moim sercu i nie będę chciała się jej pozbywać.

Mowa tutaj oczywiście o “Tam gdzie las spotyka się z niebem”. Od samego początku ta książka miała świetne opinie. Większość osób jej treść porywała, a chęć zobaczenia co tak naprawdę ona skrywa wzrastała do maximum.

Pamiętajcie, że zawsze najlepiej jest wyrobić swoją opinię, bo chodzi tutaj o Was! Każdy ma prawo do własnego głosu.

Młoda Joanna przeżyła naprawdę dużo. Śmierć matki, walka z rakiem. Można by rzec, że świat się na nią uwziął. Kiedy powraca do studiów, ponownie zaczyna badać ptaki. Chce udowodnić sobie, ale także światu, że mimo trudnych przeżyć, nie załamała się. Pewnego wieczoru jednak rutyna została zerwana, a wszystko za sprawą małej dziewczynki. Twierdzi ona, że przybyła z gwiazd, po to, aby zrozumieć ludzi. Odejdzie kiedy zobaczy pięć cudów.

W rozwikłaniu zagadki pomaga jej sąsiad Gabriel - traktowany przez ludzi jako odludek. Im więcej czasu ta dwójka spędza z Ursą, coraz więcej pytań zbiera się w ich głowach. Kim tak naprawdę jest ta mała, skoro w tak młodym wieku potrafi czytać, ale także rozumieć Szekspira?

Nadchodzi czas trudnych decyzji. Mimo iż z każdym dniem powstaje między nimi wyjątkowa więź to jednak czy jest na tyle silna, aby pokonać przeciwności losu?

Wow. Co to była za książka! Nie spodziewałam się, że aż tak do mnie trafi. Oczarowała mnie i przez to nie wyrzucę ją przez najbliższe miesiące z głowy. Już teraz wam mówię, że to jest moja nowa perełka.

Styl autorki jest lekki i przyjemny, dzięki czemu bardzo szybko się ją czyta. Akcja z kartki na kartkę coraz bardziej przyspiesza. Po ok połowie jesteśmy tak zbombardowani wieloma pytaniami, że już nie możemy się doczekać rozwiązania.

Każdy z bohaterów jest inny. Nie powtarzają się i dzięki temu każda osoba może się z jednym z nich utożsamiać.

Kolejnym plusem jest to, że relacja pomiędzy bohaterami rozwija się powoli. Tutaj nie ma takiego czegoś, że po dwóch dniach już się kochają. Nie lubię sama takich motywów i właśnie dzięki temu książkę czytało się przyjemniej. W końcu nie wiedzieliśmy czy tak naprawdę bohaterowie skończą ze sobą w związku.

Relacja z Ursą była przesłodka. To jak Jo i Gabriel o nią dbali rozpływało moje serce.

Skłania ona do refleksji. Szczególnie zastanawiamy się nad relacjami międzyludzkimi. Czy nasi przyjaciele, są nimi naprawdę? Czy można im zaufać? Do tego musi dojść każdy z nas.

Jesteście gotowi na niezwykłą podróż?

Poznajcie Ursę. Dziewczynkę, która przybyła na ziemię z gwiazd aby zobaczyć pięć cudów. W spodniach od pidżamy, posiniaczona, bosa, brudna i głodna Ursa pojawia się przed domem Jo - doktorantki, która bada zwyczaje ptaków.

A teraz złap Ursę za rękę i daj się poprowadzić poprzez tę piękną, wzruszająca, do bólu prawdziwą, czasami rozdzierającą serce, a czasami otulającą historię.

Historię dziewczynki, która przybyła z gwiazd by nauczyć dwoje nieznajomych zaufania i miłości.

Trzymasz cały czas Ursę za rękę? Idziemy zatem poznać Gabe'a. Młodego sąsiada Jo, odludka, który zajmuje się chorą matką i czyta Szekspira.

Teraz spacerujemy już w trójkę - Jo, Gabe i Ursa. Mała kosmitka, szalenie inteligentna i sprytna sprawia, że dwójka obcych sobie ludzi spędza ze sobą coraz więcej czasu i coraz lepiej zaczyna się rozumieć. Przecież sama mówi, że jej kwarki sprawiają, że wokół życzliwych ludzi którymi się otacza zaczynają się dziać dobre rzeczy.

Przechadzamy się wśród gniazd łuszczyka indygowego, uciekamy przed szalejącą burzą, siadamy na werandzie wśród gwiazd, zajadamy się piankami z ogniska i wypatrujemy Galaktyki Wiatraczek z której przybywa Ursa. Dziewczynka zobaczyła już cztery cuda, co wydarzy się kiedy zobaczy ten piąty?

Cały czas zastanawiamy się - wierzyć Ursie? Kim naprawdę jesteś, Mała Kosmitko?

Jesteś małym cudem. Bo pokazałaś Jo i Gabe'owi co jest tak naprawdę w życiu ważne. Pokazałaś, jak ważna jest akceptacja samego siebie, swoich niedoskonałości i wad. Pokazałaś, że warto się otworzyć na drugiego człowieka, że dla kogoś jesteś idealny taki, jaki jesteś. Z całym wachlarzem zalet i wad. Bo pomogłaś im odnaleźć siebie nawzajem i samych siebie. Dałaś im odwagę, dałaś im prawdę, pokazałaś im czym jest zaufanie, miłość i bliskość.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Im więcej czasu mija od przeczytania tej książki, tym bardziej się w niej zakochuje. Wiem, że ta książka będzie moją ulubioną na zawsze. Jeśli miałbyś przeczytać tylko jedną książkę w życiu - przeczytaj "Tam, gdzie las spotyka się z niebem". 🌲

Spotkaliście już w swoim życiu taką powieść, którą czytacie z zapartym tchem i musicie dowiedzieć się co dalej ? Nie odlozycie, bo oszalejecie gdy nie poznacie końca ?

Ta powieść właśnie taką jest.

Chłonęłam jak gąbka każde zdanie.

Lektura, która gra na najwrażliwszych strunach naszej wrażliwości.

Pióro jest lekkie i łatwe w odbiorze. Dialogi przyjemne. Czytało się naprawdę świetnie i szybko !

Bohaterowie tej lektury nie mieli lekkich doświadczeń. W pewnym momencie ich drogi się krzyżują.

W lekturze są poruszane trudne tematy takie jak przemoc, śmierć i choroba. Z niej możemy dowiedzieć się, że nawet jeśli upadniemy na samo dno, można się podnieść i być szczęśliwym.

Jak to się mawia co nas nie zabije to nas wzmocni. To jest właśnie tutaj ukazane.

Jest to książka o miłości prawdziwej i pięknej.

Znacie tę powieść ? Jeżeli nie to polecam z całego serduszka, abyście się z nią zapoznali.

Książkę przeczytałam dzięki współpracy barterowej z wydawnictwem muza za co bardzo dziękuję .

Literacki debiut Glendy Vanderah intryguje już od pierwszych stron - tajemnicą i nietypowym suspensem. Dziewięcioletnia Ursa twierdzi, że przybyła z gwiazd i pożyczyła sobie ciało zmarłej dziewczynki. Science-fiction? A może jednak obyczajowy dramat doprawiony nutą romansu? Tego akurat wam nie zdradzę, bo zagadkowe pochodzenie Ursy to jeden z elementów napędzających fabułę – ciekawość podszyta niepewnością zmuszają czytelnika do kompulsywnego przewracania stron. Jednak warto wspomnieć, że książka Glendy Vanderah to nie tylko niesztampowa opowieść o "małej kosmitce", ale również pełna emocji historia, w której krzyżują się ze sobą niespodziewanie życiowe ścieżki dwojga nieznajomych – kobiety i mężczyzny dźwigających bagaż trudnych doświadczeń i skrywających w sercu bolesne rany. Obecność tajemniczej dziewczynki działa uzdrawiająco zarówno na Joannę, jak i na Gabriela – Ursa uczy ich zaufania, miłości i nadziei."Tam, gdzie las spotyka się z niebem" to historia pełna autentycznych uczuć i bliskich nam tematów. O miłości, dobru, przebaczeniu, nowych początkach i pokonywaniu trudności. Napisana z lekkością, ale jednocześnie skłaniająca do refleksji – wzruszyła mnie i pozostawiła w moim sercu ciepło. Takiej historii potrzebowałam❤

Ostatnio trafiam na tak wiele ciekawych książek, że nie wiem, za którą wziąć się jako pierwszą. Postanowiłam zapoznać się z twórczością Glendy Vanderah „Tam, gdzie las spotyka się z niebem”. Niezbyt często sięgam po obyczajówki, ale ta miała w sobie coś magicznego, coś, czemu nie mogłam pozostać obojętna. Nie tylko piękna okładka mnie tutaj skusiła, ale także opis powieści. Wiedziałam, że z pewnością książka będzie emocjonująca, sprawi, że człowiek zagubi się w niej i nie prędko będzie chciał powrócić do normalności i naszej rzeczywistości. Czy moje założenia były słuszne?

Główną bohaterką książki autorstwa Glendy Vanderah pod tytułem „Tam, gdzie las spotyka się z niebem” jest młoda kobieta o imieniu Joanna, która jest doktorantka ornitologii. Jest ambitna i postanowiła skupić się na badaniach dotyczących zwyczajów lęgowych łuszczyków indygowych. Joanna ma za sobą pewne przeżycia, które sprawiły, że postanowiła wynająć domek i poświęcić się badaniom, ma nadzieję, że uda jej się odnaleźć siebie na nowo. Poszukuje sposobu na szczęście, a przecież ono dla każdego oznacza coś zupełnie innego, więc nie jest to łatwe zajęcie. Pewnego dnia w jej ogrodzie pojawia się niespodziewany gość, małą dziewczynka w piżamie, poruszająca się na boso. Twierdzi ona, że przybywa z innej planety, ma na imię Ursa i przybyła na Ziemię po to, aby zobaczyć pięć cudów tego świata. Czy istnieje możliwość, że dziewczynka mówi prawdę? Czy Ursa jest po prostu kimś cierpiącym na jakieś schorzenie? Może to uciekinierka, która wiele przeszła w swoim życiu i szuka odrobiny ciepła? Joanna sama jest taką poszukiwaczką, czy znajdą wspólny język? W opiece nad Ursą nie jest jednak odosobniona, pewien młody farmer o imieniu Gabe stara się ją wspomóc. Jak potoczy się ta historia?

„Tam, gdzie las spotyka się z niebem” jest powieścią, która sprawia, że człowiek zatraca się w jej lekturze, przygląda się własnemu życiu i doświadczeniom. Analizuje otrzymywane informacje, próbuje rozgryźć, kim jest Ursa, co takiego spotkało tą dziewczynkę, że tak desperacko chciała zobaczyć i uwierzyć w cuda, w coś dobrego, czego pewnie nie zaznała za wiele. Autorka prowadzi akcję książki powolnie, nieśpiesznie budując odpowiedni urok, klimat i pobudzając czytelniczą wyobraźnię. Czasami zjawia się w naszym życiu ktoś taki, kto sprawi, że zmieni się ono diametralnie. W tym przypadku życiem dwójki dorosłych ludzi staje się mała dziewczynka, która ma na swoim ciele oznaki przemocy, a już na pewno niezbyt łatwego życia. Nikt jej nie szuka, niewiadomo, kim jest czasami zaczynamy się zastanawiać, czy faktycznie jest istotą z innego świata. Jedno w tym wszystkim jest pewne, jej obecność połączyła dwójkę ludzi i sprawiła, że zaczęli zastanawiać się nad swoim życiem. „Tam, gdzie las spotyka się z niebem” jest powieścią, która porwie czytelnika swoimi emocjami, chwilami wzruszenia, dramatami głównych bohaterów. Nie będę przesadzać, kiedy powiem, że jest fantastyczna i gorąco ją Wam polecam.

Joanna niedawno straciła matkę i dana zmagała się z rakiem piersi, jednak postanowiła wrócić na studia i podjąć się kolejnych badań nad ptakami. Pewnego dnia przed chatą Jo pojawia się bosa dziewczynka ubrana jedynie w spodnie od piżamy. Przedstawia się jako Ursa i twierdzi, że przybyła z gwiazd, by na ziemi ujrzeć pięć cudów. Kobieta pozwala zostać Ursie, a międzyczasie próbuje odkryć tożsamość dziewczynki, pomaga jej w tym sąsiad - Gabriel. Im więcej czasu spędzają z dziewczynką tym bardziej są nią zauroczeni. Jakie pięć cudów ujrzy dziewczyna? Kim tak naprawdę jest? Jak wpłynie na życie Jo i Gabe'a?

Jestem oczarowana tą historią! Już sama okładka bardzo przyciąga oko, jest piękna i zarazem ogromnie tajemnicza, tak samo jak historia zawarta w "Tam gdzie las spotyka się z niebem". Autorka stworzyła niepowtarzalną i niezwykle magiczną fabułę, która wciągnęła mnie do świata Jo, Gabriela i Ursy już od pierwszych słów i wręcz nie mogłam się od niej oderwać! Zarówno Joanna, jak i Gabriel mimo młodego wieku wiele w swoim życiu już doświadczyli, to dwie poranione dusze. Poznając tajemniczą Ursę zaczynają inaczej patrzeć na pewne rzeczy, otaczający ich świat oraz zaczynają dostrzegać uczucia, czy emocje, które nimi zawładnęły. To ta mała dziewczynka nauczyła ich wielu rzeczy, takich jak zaufanie, bezpieczeństwo czy miłość.

Ja jestem oczarowana postacią Ursy, jestem pod wrażeniem jej determinacji, odwagi i radości z porozu przyziemnych rzeczy. Od początku przeczuwałam, że ta mała dziewczynka skrywa bolesną tajemnice... Jednak chyba nie byłam przygotowana na doświadczenie aż tak wielu skrajnych emocji.

"Tam gdzie las spotyka się z niebem" to opowieść o odnajdywaniu siebie i swojego miejsca w życiu, małych cudach, relacjach rodzinnych oraz ogromnej potędze miłości.

Razem z bohaterami odbyłam cudowną podróż, również w głąb siebie, z pewnością skłania ona do refleksji, pozwala na zastanowienie się nad życiem i wartościami jakimi się kierujemy. Wiem, że ta historia zostanie w moim sercu na dłużej, po prostu nie może być inaczej! Ogromnie polecam! Moja ocena to 10/10.

Fabuła książki rozpoczyna się dosyć niecodziennie bo przed Jo, naszą główną bohaterką która przyjechała badać ptaki w domku wynajmowanym przez innego profesora zjawia się dziewczynka i oznajmia, że pochodzi z planety w Galaktyce Wiatraczek.

Dziewczynka, nazwana Ursa jest niesamowitą postacią prawie do samego końca książki bardzo mocno musimy się zastanawiać czy jest z innej planety. Niby doświadczenie pięciu cudów może się wydawać trudne, ale z drugiej strony z bardzo prosty a zarazem piękny sposób zobrazowane są cuda jej oczami.

Główna bohaterka Jo, jest kobietą po wielu przejściach, niejedna walka i bitwa za nią ale i przed nią. Czujemy, że podchodzi do wszystkiego racjonalnie, ale ma w sobie szczyptę fantazji. Gabriel to sąsiad, który jak sam trafnie określił zmaga się z chorobą, której nie widać ale ona i tak jest.

Cała historia jest tak wciągająca, że bardzo trudno się oderwać od czytania. Wraz z rozwojem wydarzeń poznajemy, a nawet uczymy się o ptakach, jak to wygląda od kuchni. Na pewno złapiecie się na przeglądaniu odmian w Googlach, żeby być bliżej. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, jest tu po trochę wszystkiego i dramatu, i różnego rodzaju miłości, walki a nawet kryminału. Zakończenie tworzy się stopniowo wraz z alternatywnymi wyjściami.

Jestem zachwycona tą książką! Bardzo polecam każdemu z całego serca. Warto przeczytać. Jest to wartościowa historia niosąca ze sobą wiele nauk i dająca nadzieję a przy tym współgra w piękny sposób z naturą. Cała książka jest subtelna a zarazem bardzo dosadna. Pozostaje w głowie na długi czas. Mam nadzieję, że doczekamy się kolejnych książek autorki.

Polecam!

Ta książka nie jest dobra.

Ta książka to perełka!

Przeczytałam pierwszą stronę, drugą i kolejną… Nie mogłam się oderwać, nie chciałam tego robić. Potrzebowałam zagłębiać się w tę historię. Czytać o Joannie, kobiecie, która pokonała raka i bada ptaki. O Gabrielu, chłopaku, który sprzedaje jajka i jako dziecko dowiedział się czegoś ważnego o sobie. I wreszcie chciałam poznać historię tej małej kosmitki Ursy. Dziewczynki, która chciała zobaczyć pięć cudów… Pięć cudów, a później odejdzie.

Och Urso. Moja mała kosmitko… Wiedziałam, że w twojej przeszłości wydarzyło się coś złego. Czułam to od samego początku. Gdy poznałam prawdę, po moim policzku potoczyły się słone łzy. Nie powinno cię to spotkać. To niesprawiedliwe. Bolało.

O nadziei. O więzach, które powstają między ludźmi. O rodzinie. O problemach. O rodzącym się uczuciu. O przeszłości i przyszłości. O cudach w codzienności. O przeżyciach. O chorobie. O wykluczeniu. O krzywdzie i cierpieniu. O ranach fizycznych i tych na duszy. O świecie, który nas otacza. O ludziach. O zaufaniu. O tym jest ta książka.

Smutek miesza się ze szczęściem. Łzy z uśmiechem. Realizm z fantastyką. Tajemniczość z przewidywalnością. Subtelna i krucha. Magiczna i piękna.

I choć zakończenie było za bardzo zamotane, bohaterowie momentami nie wiedzieli czego chcą, a dialogów było za dużo… to i tak pokochałam tę historię.

Jestem pełna podziwu dla pomysłu, dla stworzonego świata, dla wykreowanych bohaterów. Oto moje największe literackie zaskoczenie tego roku.

Nie czytaliście jeszcze takiej książki. Musicie ją przeczytać!

Trzymając w jednej ręce książkę, a w drugiej herbatę, oparłam głowę o ścianę. Nie mogłam siedzieć inaczej, gorączka pozbawiła mnie sił. Po jakimś czasie nawet w tej pozycji trudno mi było wytrzymać. Dlatego położyłam się na bok, wciąż uparcie wpatrując się w tekst. Wiedziałam, że to nie jest dobre dla moich oczu, że później mogę tego żałować.

Ale nie mogłam odłożyć książki. Nie mogłam zostawić Ursy, dziewczynki z gwiazd.

"Tam, gdzie las spotyka się z niebem"

Zauroczyła mnie swoim ciepłem. Pochłonęła całą moją uwagę, otulając jak ciepły koc. Urocza. Słodka, dająca nadzieję i wiarę w ludzi. Przepiękna i prawdziwa. Tym była ta książka. Tym i czymś o wiele, wiele więcej.

Śledziłam losy Ursy. Trzymałam kciuki za tę małą, inteligentną dziewczynkę, która uznała pisklęta za pierwszy cud. Chciałam poznać jej przeszłość i zapewnić dobrą przyszłość. Jej siła i radość, jaką czerpała z życia była niesamowita. Nie chciałam jej nigdy zostawić.

Poznałam też Jo i Gabe'a. Dwoje dorosłych, którzy wciąż zmagają się ze swoją przeszłością. Nie przeszkadzało mi to, że domyśliłam się wielu rzeczy, które im się przydarzą. Ich naturalne zachowania, prawdziwe uczucia i problemy, z którymi stopniowo sobie radzili, przekonały mnie całkowicie. Uwierzyłam w nich. Uwierzyłam w prawdziwość ich historii.

Wielkie rzeczy opisane w prosty sposób. Nadzieja, która jest silniejsza od cierpienia. Siła miłości potężniejsza od okrucieństwa. Wiara tam, gdzie jest najbardziej potrzebna.

Piękna. To była tak bardzo piękna książka.

Wow! Co to była za książka! Niesamowita! Tajemnicza, magiczna, bajkowa, piękna!

Joanna kocha naturę, dlatego też jest ornitologiem i bada ptaki, właśnie tym aktualnie się zajmuje. To właśnie to zajęcie prowadzi ją do wynajęcia domu jednego z profesorów i prowadzi swoje badania, wszystko pięknie do czasu gdy na jej drodze staje mała, bosa dziewczynka, która za żadne skarby świata nie daje się przekonać do tego, że powinna jednak wrócić do swojego domu i odejść od Joanny.. Niestety, nie działają prośby i groźby, a dziecko jest głodne.. Joanna opiekuje się dziewczynką.. niedługo po tym w opiekę nad dziewczynką zostaje wciągnięty Gabe aktualny sąsiad Joanny.. Tych dwoje dorosłych ludzi, jest mocno doświadczonych przez życie, i to w bardzo różny sposób, choroba, niezrozumienie, kłamstwo.. Jednak dzięki opiece nad dziewczynką bliżej się poznają i zbliżają do siebie..

Jest też ona Ursa, magiczna dziewczynka z gwiazd.. Kosmitka, i to dosłownie! Kim tak naprawdę jest? I co ją spotkało?

Ja jestem pod totalnym urokiem tej książki, otuliła mnie swoim ciepłem, zauroczyła i już długo nie chce puścić! To będzie jedna z moich ulubionych książek tego roku, zdecydowanie! Serdecznie Wam polecam, bo ta piękna okładka, która tak przyciąga wzrok.. to tylko wstęp do przepięknej, mądrej historii o miłości, odwadze, sile, mądrości i doświadczeniach..

„Tam, gdzie las spotyka się z niebem” to książka na którą czekałam odkąd tylko zobaczyłam jej opis.

Jest to niezwykła i z całą pewnością poruszająca opowieść o życiu, które wcale nie jest łatwe. Jednak z całą pewnością należy szukać w nim szczęścia oraz piękna. Początkowo miałam problemy, aby polubić się ze style autorki. Jednak strona za stroną wciągałam się w historię coraz bardziej i z całą pewnością dawno nie czytałam czegoś podobnego. Obok prozy codziennego życia otrzymujemy historię pełną tajemnic i zwrotów akcji, które powodują, że nie chcemy odkładać książki na bok.

Kreacja bohaterów jest świetna. Czuć od nich niezwykły realizm i bardzo ich polubiłam. Ursa to kosmitka obdarzona niezwykłą inteligencją, a także wyobraźnią. W historii tej jest ona kluczową postacią, która uczy miłości i zaufania. Pokazuje, że życie może być piękne pomimo przeciwności losów.

Na koniec warto także wspomnieć, że jest to debiut autorki. Być może nie wybitny ze względu na styl, z którym początkowo miałam problemy, ale z całą pewnością genialny. Jeżeli autorka dalej będzie nas karmić taką głębią i książkami, które mogą mieć niesamowity wpływ na nasze życie to z całą pewnością osiągnie nie lasa sukces.

Tam, gdzie las spotyka się z niebem” to książka ku pokrzepieniu. Jest niezwykle głęboka i bogata w wartości. Uświadamia nam, że nawet jeżeli życie nie szczędzi nam problemów to i tak możemy odnaleźć w nim coś dobrego. Autorka przenosi nas w magiczny świat, gdzie emocje biorą górę i lektura z całą pewnością nie pozostaje obojętna na nasze życie. Odnajdziemy w niej wiele refleksji, a w naszej pamięci oraz sercu na długo pozostanie ślad po jej przeczytaniu. Dlatego nie pozostaje mi nic innego jak wyłącznie napisać - zdecydowanie polecam!

Potrzeba było mi tak pokrzepiajacej, pełnej wrażliwości i ciepła opowieści. Nie ukrywam, że ostatnio głównie w książkach znajduję ukojenie i pocieszenie z związku z ostatnimi wydarzeniami. A ta pozycja sprawdziła się w tym idealnie. Nie jest wybitna, ale mimo, że to debiut autorki, myślę, że dobrze sobie poradziła. Otrzymałam niezwykłą opowieść o miłości, trudnych przeżyciach, stracie, odnalezieniu rodziny i własnej drogi do swojego wnętrza. Magiczna, przepełniona nadzieją, tajemnicza, wypełniona pozytywnymi, lecz czasami trudnymi i ciężkimi emocjami. Kreacja bohaterów mnie oczarowała, miałam wrażenie, jakbym naprawdę ich poznała. Szczególnie postać Ursy stała mi się bliska. To dziwna kosmitka, ale obdarzona niezwykłą inteligencją i wyobraźnią. To właśnie ona, ta dziwna kosmitka uczy dwoje nieznajomych zaufania i miłości. Jo z kolei to zraniona przez życie, ale pełna wiary i siły kobieta, która tę siłę stara się pokazać. Język jakim autorka się posługuje i niesamowity klimat to bardzo mocny atut książki. Nie męczyła mnie wręcz przeciwnie, przyciągała do siebie i przeczytałam ją jednym tchem. To powieść bogata, głęboka, którą trzeba odkrywać krok po kroku, dawkować. Daje nadzieję, pokrzepia, niesie za sobą bardzo ważne refleksje. Jednocześnie wymaga uwagi i zagłębienia się w jej treść, by w pełni je zrozumieć. To opowieść o tym jak poradzić sobie ze stratą, jak niezwykła jest siła miłości i jak ważne są osoby obok nas. To jedna z tych książek, które zostawiają ze sobą niezwykłe emocje. A te bardzo cenię w literaturze.