Tanie książki - Twoja księgarnia internetowa.
Powszechna dostępność komputerów sprawia, że dzieci coraz rzadziej piszą odręcznie. Konsekwencję odchodzenia od posługiwania się długopisem czy piórem stanowi coraz mniej wyraźne pismo. Jak odwrócić tę niekorzystną tendencję, pokazuje Julian Brudzewski w książce "Nauka pisania metodą płynnego ruchu. Podręcznik dla nauczycieli edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej".
Publikacja jest skierowana do wychowawców przedszkolnych oraz pedagogów nauczających w klasach I-III szkół podstawowych. Autor, mając świadomość coraz większych problemów najmłodszych z kształtnym pismem odręcznym, proponuje nowatorski system nauki pisania oparty na wprowadzeniu nowego kroju literek. Książka zawiera ich pełny katalog. Jej największą wartość stanowią wskazówki metodyczne adresowane do nauczycieli, którzy będą pracować z dziećmi nad estetycznym i czytelnym pismem. Tworząc własną metodę nauki kaligrafii, autor wykorzystuje wiedzę z zakresu neurofizjologii, która pozwala zrozumieć mechanizmy skutecznego uczenia się najmłodszych i opracować efektywne sposoby doskonalenia pisma.
Fragment książki
Celem naszego projektu było opracowanie takiego systemu nauki pisania, który z jednej strony prowadził będzie do pisma odręcznego ocenianego przez statystycznego obserwatora jako estetyczne, czytelne, wyrobione i płynne, z drugiej zaś uwzględniał będzie obecnie dostępną wiedzę teoretyczną i praktyczną o neurofizjologicznych mechanizmach uczenia się. Oczywiście przy wyborze konkretnych krojów liter rozpatrzyliśmy wiele różnych kryteriów, rozważyliśmy też szczegółowo wyniki prac Tadeusza Wróbla i innych badaczy zajmujących się zagadnieniami nauki i doskonalenia pisma odręcznego.
O autorze
Julian Brudzewski jest z wykształcenia filozofem i logikiem. W swoim dorobku zawodowym ma wiele książek oraz rysunków. Realizuje się także jako tłumacz i autor tekstów satyrycznych. Nauce pisania poświęcił jeszcze dwie inne książki: "Nauka pisania metodą płynnego ruchu. Ćwiczenia koniczynowe" oraz "Ortografia w obrazkach. Ćwiczenia".
Polecam rodzicom, w szczególności dzieci rozpoczynających przygodę z pisaniem, z trudnościami w pisaniu, z osłabionym napięciem mięśniowym oraz innymi niedyspozycjami manualnymi. Jak również polecam nauczycielom, rodzicom i opiekunom dzieci starszych. Autor w prosty sposób opisuje metodę koniczynową, uzasadnia jej wybór i wyjaśnia jaki wpływ na naukę pisania ma rozwój neurologiczny dziecka w wieku wczesnoszkolnym. Wprowadziłam u 9-letniego syna pismo koniczynowe po 2 klasie SP. Od początku wakacji ćwiczył koniczynę i jej modyfikacje na dużych kartkach. Rysowałam wzory, by powtarzał po śladzie i odizolowałąm od wcześniejszego kroju liter, do których już mocno przyzwyczaił się. Motywowałam i chwaliłam każdy wysiłek. Początek roku szkolnego był trudny, wpadały jeszcze "stare" literki, pióro przyciskał mocno, czasami nie zdążył wszystkiego napisać. Podejmował trud i pisał koniczynowo, będąc przekonanym o trafności tej metody. Po miesiącu szkoły syn pisze lekko i z przyjemnością. Dalej ćwiczy kaligrafię. Jego pismo jest ładne, czytelne i płynne. Więcej można przeczytać w mojej ocenie do Zeszytu ćwiczeń koniczynowych. POLECAM
