Mroczne dzieje Elizabeth Frankenstein

Frankensteina chyba nikomu nie trzeba przedstawiać, choć wiele osób niesłusznie myśli, że to nazwa słynnego potwora. Błąd! To nazwisko jego stwórcy! Do tej pory nie spotkałam się z żadnym retellingiem słynnej powieści Mary Shelley, ale oto proszę, Kiersten White postanowiła się za to zabrać! I trzeba przyznać, że całkiem nieźle jej to wyszło. White możecie w Polsce kojarzyć dzięki książce Paranormalność, która jednak wyszła już wieki temu, ale autorka ta ma na swoim koncie jeszcze wiele innych dzieł, z których najbardziej do tej pory podobało mi się And I Darken. A jak wypadają bestsellerowe Mroczne dzieje Elizabeth Frankenstein?

W sumie to całkiem nieźle! Sięgając po retelling historii o doktorze Frankensteinie miałam jednak pewne oczekiwania – przede wszystkim pragnęłam tego mrocznego i ponurego klimatu, tych chwil grozy, gdy potwór pojawia się nagle i znikąd, tego deszczu, burzy i piorunów. I Kiersten White rzeczywiście o to zadbała, chociaż nie da się ukryć, że większość z tych elementów daje o sobie więcej znać w drugiej połowie książki. Tytułowa Elizabeth stopniowo wprowadza nas w swoją historię, opowiada o czasach dzieciństwa, o spotkaniu Victora, o tym, jak trafiła do rodziny Frankensteinów jako jego towarzyszka zabaw. Tak, była sierotą, a jej opiekunka sprzedała ją za kilka monet…

Te wspomnienia Elizabeth są umiejętnie wpisane w to, co się dzieje aktualnie w jej życiu. Oto młoda dziewczyna, stojąca u progu dorosłości – przynajmniej jak na tamte czasy, która pragnie tylko jednego – odnaleźć swojego ukochanego Victora, który od miesięcy nie dawał znaku życia. Autorka całkiem nieźle zaprezentowała relację, jaka między nimi panuje. Chociaż główna bohaterka nie należy do głupich czy nieroztropnych dziewcząt, to jednak jej przywiązanie wobec młodego Frankensteina jest wręcz chorobliwe. Sama przyznaje, że nauczyła się być jego jedyną Elizabeth i to głównie na tym skupia się jej życie. Nigdy nie spodziewała się, że człowiek, w którego jest zapatrzona jak w obrazek, może skrywać tak mroczne tajemnice… Sam Victor niewątpliwe kocha swoją towarzyszkę, na swój pokręcony sposób, ale nie okłamujmy się – jest szalonym naukowcem, który nieco postradał zmysły.

Tak, podobała mi się ich relacja, która jest mocnym plusem tej historii. Taki delikatny syndrom sztokholmski, który stopniowo ulega zachwianiu. Nie jest to typowy romans, to nie jest taka schematyczna opowiastka miłosna… Tutaj nie brakuje bólu i perswazji, smutku i rozpaczy, a nawet przerażenia. Ich związek nie należy do prostych, a co gorsza, zarówno Victor jak i Elizabeth, choć ten pierwszy w szczególności, mają specyficzne charaktery i sposób postrzegania świata. Ta nutka psychopatycznego naukowca w Victorze nawet mnie nieco urzekła, jakby był ON nieco oderwany od otaczającej go rzeczywistości. A Elizabeth? Podobało mi się to, że każde wydarzenie dawało jej do myślenia, że zmieniała się na kartach tej powieści.

Dobrej atmosfery również tutaj nie brakuje. Jest ponuro, ciężko, mrocznie i tajemniczo. Chyba każdy mniej więcej kojarzy, nad czym pracował słynny doktor Frankenstein - podobnie jest tutaj. Victor pragnie poznać sekret nieśmiertelności, dowiedzieć się, co czyni człowieka człowiekiem, gdzie spoczywa jego dusza. Aby spełnić swoje naukowe cele posuwa się do naprawdę okrutnych czynów, bawi się w boga, odbierając życie i dając je na nowo. I wierzcie mi, gdybym chwilami była świadkiem tego, co Elizabeth, na pewno poczułabym się nieswojo… Chociaż obawiam się, że mogłabym poczuć tę chorą fascynację, podobnie jak Victor. Ale ten moment, w którym pojawia się potwór, w którym próbuje przemówić, w którym można dostrzec znajome oczy czy inne elementy… Cóż, jest na swój sposób nieco przerażająco-dezorientujący.

Przyznaję, że ta powieść naprawdę mi się podobała. Świetnie napisana – naprawdę lubię styl White, z wciągającą fabułą, znakomicie nakreślonymi postaciami, chwilami grozy i elementami zaskoczenia – włącznie z samym zakończeniem, które wcale nie było takie oczywiste! Co więcej, pozostawia po sobie dosyć istotne pytania – jak i dlaczego do tego doszło? Mroczne dzieje Elizabeth Frankenstein to bardzo przyjemny retelling i aż jestem ciekawa, czy autorka szykuje jego kontynuację czy jednak pozostawi nas z lekką nutką zamyślenia…

Opowieść o Victorze Frankensteinie i jego przerażających eksperymentach przywracania do życia zmarłych, stała się jedną z najważniejszych podwalin literatury grozy. Przez całe stulecia sięgano i wciąż się sięga po dzieło Mary Shelley, tworząc na jego podstawie kolejne książki i filmy o losach szalonego naukowca i mrocznych efektach jego pracy. I właśnie dziś chciałabym opowiedzieć o kolejnej opowieści o tej postaci, która to jednak ukazuje nam znane tak doskonale wydarzenia, z zupełnie innej perspektywy. Książa ta nosi tytuł "Mroczne dzieje Elizabeth Frankenstein", jej autorką jest Kiersten White, zaś w Polsce ukazała się ona nakładem Wydawnictwa Kobiece.

Niniejsze dzieło przenosi nas sobą do XVIII-wiecznej Europy, przedstawiając w tej scenerii burzliwe losy głównej bohaterki książki - Elizabeth Lawenzy. Ta młoda kobieta o niezwykłych charakterze, spędziła oto swoje dzieciństwo w domu rodziny Frankensteinów, będąc przygarniętą przez nich dziewczynką, której głównym zadaniem miało być dotrzymywanie towarzystwa najstarszemu ich synowi - Victorowi. I tak też się stało, gdy oto kolejna lata spędziła ona w towarzystwie specyficznego chłopca, nawiązując z nim niezwykłą nić przyjaźni. Oto jednak po wspólnych latach Victor opuszcza rodzinną posiadłość, udając się na studia do niemieckiego Ingolstadt. Wobec kilkuletniego milczenia Victora i obawy o coraz słabszą pozycję w rezydencji Frankensteinów, Elizabeth podejmuje ryzykowną podróż do Ingolstadt, by tam odnaleźć Victora... Jak się wkrótce okaże, podróż ta odmieni jej życie już na zawsze...

Pierwszym, co ciśnie się na usta w odniesieniu do niniejszej powieści, jest wielkie zaskoczenie jej fabularnym przebiegiem. Oto bowiem mamy przyjemność poznać słynną historię o Victorze Frankensteinie z zupełnie innej, gdyż kobiecej perspektywy. Perspektywy jego przyjaciółki, towarzyszki dziecięcych lat, ale też i osoby, która poznała najmroczniejsze sekrety naukowca, o których to nie wie nikt inny, nawet jego rodzice. Już samo ten fakt sprawia, że książka ta - choć oparta na znanej nam przecież historii, jest dla nas czymś absolutnie nowym, zaskakującym i kompletnie nieprzewidywalnym. Co więcej, pozycja ta reprezentuje sobą nie tylko literacką grozę, ale też i coś na wzór specyficznego romansu, co z pewnością ucieszy wszystkie czytelniczki.

Konstrukcja opowieści opiera się pierwszoosobowy narracji głównej bohaterki Elizabeth, która przedstawia swoją wyprawę do Ingolstadt, poszukiwania Victora, jak i też dalsze wydarzenia z jej życia. Jednocześnie relację tę uzupełniają jej retrospektywne wspomnienia z dzieciństwa w domu Frankensteinów, które mówią wiele o postaci Elizabeth, ale jeszcze więcej o mrocznej naturze Victora. I tak z jednej strony mamy tu wiele scen akcji oraz obrazy przedstawiające przerażające dokonania naukowca, z drugiej zaś skomplikowaną relację o przyjaźni, specyficznej miłości, ale też i opiece, jaką sprawuje ta bohaterką nad osobą Victora. Dzięki temu też opowieść ta jest intrygującą od pierwszej do ostatniej strony, wypełniona napięciem i niesamowitą aurą niepokoju, jak i wreszcie obdarzona niezwykłymi emocjami - od strachu, poprzez współczucie, a na czymś na wzór zgorszenia, skończywszy.

Bardzo dobrze wypadają postacie tej książki, wśród których najważniejszymi są oczywiście Elizabeth i Victor. Ona jest niezwykle inteligentną, bystrą, potrafiącą odnaleźć się w każdej sytuacji i do tego zawsze opanowaną kobietą, której nie powstrzyma nikt i nic w realizacji jej celów. Jednocześnie - niejako w kontraście do powyższych słów, jest ona dobrą osobą, którą darzymy ciepłymi odczuciami i w dużej mierze lubimy, aczkolwiek chyba nie zawsze do końca rozumiemy. Zupełnie inaczej ma się rzecz z Victorem - bardzo specyficznym w obyciu, antypatycznym, przerażającym nas swoim charakterem i budzącym lęk sposobem patrzenia na świat, mężczyzną. Jednocześnie nie można powiedzieć o tej postaci, że jest nudną i mało wyrazistą, gdyż z pewnością tak rzecz się nie ma...

Nie możemy nic zarzucić także przekonującemu oddaniu realiów tamtej epoki - tak na polu szczegółowych opisów codzienności życia, ale też i chociażby konwenansów i obyczajów. To piękny, ale też i niepozbawiony brzydoty, niesprawiedliwości oraz biedy, świat, w którym to chyba nie chciałby żyć nikt z nas. W relację tę wpisuje się także jeszcze jeden ważny element - wydarzenia o charakterze fantastyczny i zarazem rodem z horroru, które tu się pojawiają. Otóż autorka - w mej ocenie na całe szczęście, nie czyni z nich rzeczy najważniejszej dla tej opowieści, a jedynie istotną i konieczną do przedstawienia opisywanych tu zdarzeń. Myślę, że to dobry i chyba też zaskakujący krok Kiersten White, który dał wiele dobrego tej książce.

Silne emocje, odrobina autentycznego strachu, wspaniałe opisy XVIII -wiecznego świata oraz niezwykle intrygująca opowieść o miłości w cieniu szaleństwa - to wszystko wypełnia sobą blisko 400 stron tej książki, przy lekturze której bawimy się po prostu świetnie. Myślę, że powieść "Mroczne dzieje Elizabeth Frankenstein" usatysfakcjonuje sobą zarówno miłośników literackiej fantastyki spod znaku grozy, jak i sympatyków skomplikowanej historii obyczajowej, gdyż obie te grupy odbiorców, znajdą tu dla siebie coś szczególnie interesującego. Tym samym też gorąco polecam i zachęcam do sięgnięcia po niniejsze dzieło Kiersten White, które ma nam do zaoferowania sobą naprawdę wiele!

Książka ma niesamowicie mroczny klimat, złożonych bohaterów i historia jest bardzo wciągająca. Dobry retelling!

To bardzo udana powieść inspirowana klasykiem science fiction "Frankenstein" autorstwa Mary Shelley. Nie spodziewałam się tak dobrze poprowadzonej fabuły i tak wyrazistej bohaterki kobiecej. Szczególnie, że akcja rozgrywa się w XIX wieku, w czasach, gdy decydujący był status społeczny, a rola kobiet sprowadzała się do pięknego dodatku podporządkowanego mężczyznom.

Główna bohaterka, Elizabeth, zostaje przygarnięta jako dziecko przez rodzinę Frankensteinów, by towarzyszyć ich synowi Victorowi. Chłopcu, którego obawiają się nawet rodzice. Z czasem jej rola bardzo się zmienia. Tylko ona ma zdolność wpływania na obłąkańcze zapędy Victora, tylko ona jest w stanie okiełznać jego porywczy charakter, uspokoić go i utrzymać na powierzchni. Gdy chłopak wyjeżdża na studia, jej listy nie wystarczają, by zapobiec szaleństwu. Do czego się posunie? Jak skończy się zabawa w stwórcę?

Elizabeth, wyrusza w podróż, by odnaleźć przyjaciela i zadbać tym samym o swą niepewną przyszłość w rodzinie Frankensteinów. Gdy wydaje się jej, że ma wszystko pod kontrolą, nagle grunt zaczyna usuwać się spod nóg. Nie jest w stanie zapobiec tragediom, które spadają na rodzinę Frankensteinów. Czy uda jej się ochronić i uratować Victora przed konsekwencjami jego czynów i przed nim samym?

To znana nam opowieść przedstawiona zupełnie inaczej. Pomysłowo i ciekawie. Klimatycznie i mrocznie. Z przyjemnością chłonęłam losy dziewczyny zdanej w życiu tylko na siebie, szukającej ciepła i bezpieczeństwa. Polecam, nie tylko młodzieży.

Elizabeth zostaje sprzedana przez swoją opiekunkę do rodziny Frankensteinów aby być przyjaciółką Victora. Dziewczynka wie, że musi zrobić wszystko aby zostać w tym domu i postanawia być dla Victora odpowiedzią na jego potrzeby. Po śmierci matki chłopak postanawia wyjechać na studia, Elizabeth obawia się, że jest już zbędna rodzinie, postanawia odszukać Victora. Dziewczyna nie spodziewa się w jakim stanie zastanie Victora i jakie żądze opętają jego genialny umysł ..

.

Myślę, że każdy z nas słyszał historię o potworze Frankensteina a jeśli nie historię to o samym potworze. Bohaterowie nie są czarno biali jak pierwsze filmy z potworem, każde z nich ma kilka twarzy i w gruncie rzeczy nikt nie jest szczery, każdy ma jakąś tajemnicę, jakąś korzyść z danego zachowania.

Autorka zabrała nas do świata pełnego powozów, guwernantek i służby, oddała klimat jaki panował w XIX wieku. Historia nabrała przez to mrocznego wydźwięku. Nie była to dla mnie książka, która trzymałaby mnie w napięciu, mniej więcej wiedziałam czego się spodziewać jednak pojawiło się kilka interesujących zwrotów akcji.

Trzeba też postawić sobie ważne pytanie- kto w tej historii jest tak naprawde potworem? Victor, który morduje bo ma swoje cele i nie ma żadnych wyrzutów sumienia względem ,,surowca``? Elizabeth, która całe życie podporządkowuje tak aby spełniać oczekiwania innych ale nie zapomina o sobie i dąży do celu często nie zważając na uczucia innych ?

Czy sam potwór, monstrum, który został powołany na świat wbrew sobie ?

Książka zdecydowanie sprawdzi się na jesienne wieczory, świetnie też pasuje klimatem do zbliżającego się halloween. Czyta się ją dobrze a tego uczucia dopełniają przeskoki w wydarzenia z przeszłości, które wzbogacają historię