Paweł Jasienica, a tak naprawdę Leon Lech Beynar, jest postacią nieco zapomnianą, choć całkiem niesłusznie. Ten wybitny polski historyk, pisarz historyczny i eseista, nie tylko przysłużył się w walce o niepodległość Polski, ale również ma na swoim koncie szereg dzieł traktujących o historii Polski, a zawarte w nich jego spostrzeżenia, mimo upływu lat są wciąż aktualne.
Urodził się w 1909 roku w Symbirsku, kilka lat później wyemigrował wraz z rodzicami na Wileńszczyznę. Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 roku, później walczył w partyzantce AK, a następnie w brygadzie Zygmunta Szendzielarza, czyli słynnego majora Łupaszki. Po wojnie pisał w "Tygodniku Powszechnym" oraz w "Dziś i jutro". Aresztowany przez bezpiekę za przynależność do AK, po kilku miesiącach został zwolniony. Później skupił się na pisaniu esejów i książek historycznych. Wówczas powstały "Polska Piastów", "Polska Jagiellonów" oraz "Rzeczpospolita Obojga Narodów".
U schyłku życia związał się z Zofią Neną Darowską (primo voto O'Bretenny), tajną współpracownicą SB. Jej działania, a później zawirowania spadkowe (oprócz jedynej córki Jasienicy, Ewy Beynar, prawa autorskie dziedziczył również syn Zofii Beynar) sprawiły, że dzieła Pawła Jasienicy przez długi czas nie były wydawane.
W swojej książce "Mój ojciec, Paweł Jasienica" Ewa Beynar chce przedstawić osobiste oblicze swojego ojca. Podstawą tej biografii stały się bliski kontakt córki z ojcem oraz ich bogata korespondencja. Jak sama przyznaje, stworzyła tę książkę z nadzieją, że przybliży ona niezwykłą postać jej ojca zwłaszcza młodzieży, która nie miała okazji zetknąć się z jego twórczością.
Ewa Beynar-Czeczott to urodzona w 1938 roku w Wilnie córka Leona Lecha Beynara, ps. Paweł Jasienica. Z wykształcenia jest inżynierem hydrotechniki, ma na swoim koncie książkę "Mój ojciec, Paweł Jasienica".