eBook Błękit mobi epub

Norwegia, rok 2017

Signe wraca do rodzinnej miejscowości. Układa obraz otoczenia ze wspomnień, bowiem pi kilkudziesięciu latach wszystko uległo zmianie, degradacji wręcz. Rzeka wraz z wodospadami Dwie Siostry przestały istnieć, a na ich miejscu powstała elektrownia wodna. Signe jako nastolatka walczyła o ten skrawek natury, albo mógł żyć własnym życiem.

Pozostał tylko lodowiec, ale i po niego już wyciągają się chciwe ludzkie, aby najbogatsi mogli dorzucić sobie kostkę takiego lody wprost do drinka...

Fracjancja, rok 2041. W wyniku ogromnych such, kontynent nawiedzają pożary, ludzie prowadzą wojny o wodę. Wodę słodką, zdatną do picia. David i jego kilkulatnia córka Lou uciekają ze swojego domu, gdzie pożar rozprzestrzenił się na dobre. Trafiają do obozu dla uchodźców. I pewnego dnia znajdują łódź... którą zamierzają dryfować po morzu, kiwdy w końcu spadnie deszcz.

Zafascynowana ,,Historią pszczół" tejże autorki (a namówiła mnie pani biblioteka, która zawsze pomoże i czasami wie lepiej co mi się spodoba niż ja sama 😁) postanowiłam sięgnąć po kolejną książę z cyklu Kwartet klimatyczny.

I podobnie jak w poprzedniej, tu także historią toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych. Autorka umie wykreować świat. A także świat, który może się stać, jeśli nie opamiętamy się i nie zaczniemy dbać o to co nas otacza. Odnoszę wrażenie, że im bardziej próbujemy być ekologiczni, tym na dłuższą metę, strzelamy sobie w kolano.

Historia otwiera niewątpiwie oczy, tak jak poprzednia. Zawiera w sobie duży pierwiastek realności i to jest w niej przerażające.

Powieść jest napisana lekkim i pięknym językiem, sporo tu też opisów, ale one tylko uwypuklają obraz i zmiany jakie dokonały się na przestrzeni tych lat.

Akcja płynie równomiernie, wręcz jest bardzo spokojna, niespieszna.

Co do bohaterów. O ile Signe lubiłam, choć nie wszystkie jej wybory mogły mi się podobać, o tyle David wywołuje niechęć. Jego zachowanie, zwłaszcza w stosunku do Lou, charakter, decyzje jakie podejmował to wszystko powodowało, że był odpychający. Nie dałam rady go polubić.

I naszła mnie taka przerażająca myśl już po lekturze, oby z książkami Mai Lunde nie było tak jak z H.G Wellsa. Co prawda ON poszła fantastykę, a jednak okazała się bardzo prorocza.