Opowiadania są jednym z gatunków literackich mających największą moc perswazyjną. Jaki jest efekt połączenia tej właściwości z doskonałym piórem i wielkimi wartościami?
Właściwa treść zbioru "Dzieci ojczyzny. Opowiadania historyczne dla młodzieży" powstała dość dawno - bo jeszcze w ubiegłym wieku. Natomiast przesłanie, jakie z niej wynika, jest warte uwagi i jak najbardziej aktualne - obecnie może nawet bardziej, niż kiedyś. To opowieści dla młodych - ale dla młodych dojrzałych, traktujące o kwestiach nie infantylnych, lecz bardzo doniosłych. O bohaterstwie, patriotyzmie, człowieku, wartościach i oddaniu dla nich.
Akcja utworów osadzona jest w szczególnie ważnych dla nowożytnej i współczesnej Polski momentach historii. Znaleźć tu można takie wydarzenia jak: Konstytucję 3 Maja (rok 1791), Powstanie Kościuszkowskie (1794), najsławniejsze powstania narodowe - listopadowe i styczniowe, a wreszcie dzieje Legionów polskich. W książce widzi się więc aż 3 wieki - z których każdy może wiele nauczyć. Nie sposób nie wspomnieć tutaj o pięknie formy. Jest ona niezwykle barwnym i sugestywnym połączeniem kultury wysokiej, języka literackiego, z ludowością i folklorem. Tworzy to unikalną, zachwycającą mieszankę.
Fragment
Patrząc na krzyżyk naszego pradziada, matka musi opowiadać o starych, starych czasach. (...) A nam zdaje się, że tylko patrzeć, jak zejdzie znad łóżka mały Chrystus, usiądzie między nami, podeprze się, jak drewniane figurki w staropolskich kapliczkach.
Zafrasuje się, rozrzewni i zagada:
- O dawne, dobre czasy... Szli chłopcy ojczyźnie służyć, gdy mieli trzynaście lat. W niejednej było się wtedy bitwie. Nie wisiało się nad łóżkiem. Osłaniało się piersi rycerza.
O autorce
Warto wspomnieć też o autorce - osobie naprawdę "dużego formatu". Maria Dąbrowska to jedna z najistotniejszych pisarek polskich XX wieku, twórczyni takich, chociażby utworów, jak "Noce i dnie". To nie wystarczy? Nadmieńmy więc, że autorka ta aż pięciokrotnie nominowana była do literackiej Nagrody Nobla!