Błazen królowej

Akcja powieści rozpoczyna się za panowania Edwarda VI Tudora, i ciągnie się przez pięć lat królowania Marii, do jej śmierci w 1558 roku. W czwartym tomie Gregory zastosowała charakterystyczną dla siebie konstrukcję powieści, która skupia się na mniej znaczącej bohaterce - świadku tamtych czasów. Autorka opisuje wspomniane pięć lat jej oczami, czyli jest to powieść napisana z punktu POV (person of view), którą w tym przypadku jest Hanna - błazen królowej.

Tak naprawdę Hanna i opracowana na jej potrzeby tło są fikcyjne. Gregory wymyśliła sobie ją, aby w łatwy i przyjemny w odbiorze sposób przedstawić rządy Marii I. Jest ona postacią wykształconą i odznaczającą się bardzo liberalnym sposobem myślenia, jak na XVI wieczną Anglię.

Gregory kreśli niezwykle realistyczny i żywy portret księżniczki Elżbiety oraz królowej Marii. Maria w ówczesnych czasach przez anglikanów była uważana za potwora, a tymczasem skrywała sekrety, o jakich żaden z jej wrogów by jej nie posądzał. Była współczującą kobietą, kochającą swojego męża, chcącą stworzyć z Anglii liczące się w Europie królestwo. Można współczuć Marii, ale autorka wcale nie wybiela jej, przypominając dosadnie o zbrodniach jakie popełniła w imię prawdziwej wiary. Elżbieta natomiast zostaje ukazana jako podstępna lisica, która z każdą kolejną intrygą rośnie w siłę kosztem swojej starszej siostry. "Błazen królowej" jest niczym historia o wojnie w łonie zwykłej prowincjonalnej rodziny, tyle że na znacznie większą skalę.

Autorka świetnie potrafi odnaleźć się w tym temacie. Pisanie każdej powieści poprzedzają długie badania materiału źródłowego, którego luki Gregory wypełnia własnymi teoriami. Trzeba przyznać, że całość wypada niezwykle wiarygodnie, a każdą z powieści autorki czyta się na jednym oddechu. Tym razem nie było inaczej. "Błazen królowej" to jedna z najlepszych książek w zbiorze autorki.

"Błazen królowej" to kolejna już powieść Philippy Gregory opowiadająca losy dawnych władców i króli, jednak tym razem jest to historia zmieniająca w znacznym stopniu sytuację na dworze. Tym razem główni bohaterowie zmieniają się, wątki są całkowicie nowe i wydaje mi się, że to pierwsza cześć z całego cyklu, której można nie zrozumieć bez poprzednich części.

Muszę przyznać, że Philippa Gregory to autorka, która cały czas mnie zaskakuje. Jej styl rozwija się z książki na książkę, język jest oraz bardziej realistyczny, ciekawy i wciągający.

Tym razem cofamy się do roku 1548, w czasy Hiszpańskiej Inkwizycji. Do Anglii przyjeżdża drukarz żydowski wraz z rodziną. W wyniku splotu okoliczności jego córka Hanna zostaje przyjęta na dwór. Jednak królestwo nie jest już takie samo. Król Henryk nie jest już zarządcą w kraju. Koronę objął jego jedyny dziedzic Edward. Już od najwcześniejszych lat przygotowywany do objęcia władzy w państwie. Mimo, że władca miał także dwie córki, Marię i Elżbietę, to właśnie chorowity syn dostał koronę, o którą jego siostry toczą nieoficjalną i sekretną walkę. Jednak już wkrótce przyjdzie im przyjąć do bitwy kolejną rywalkę o władzę, Hannę, która mimowolnie stanie się pionkiem i z całych sił będzie się starała, ocalić życie.

"Błazen królowej" to historia znanej chyba wszystkim "krwawej Mary", która nie cofnęła się przed niczym i nie oszczędziła nikogo w walce o koronę i w swoim późniejszym życiu. Jednak Elżbieta, uznawana za łagodniejszą siostrę, także nie grzeszyła dobrocią. Rodzeństwo przez długi czas walczyło o władze i przywileje, każdy chciał zdobyć królestwo, a ich metody były momentami wręcz zatrważające. Edward, choć już otrzymał "nagrodę" od ojca, nie mógł się nią zanadto nacieszyć, przez wzgląd na swoje zdrowie. Innym ważnym elementem powieści jest inkwizycja hiszpańska, właściwie główny wątek poboczny tej części. Już od początku książki widzimy ludzi prześladowanych, poznajemy metody "wymuszania" wiary na ludziach, już główna bohaterka, Hanna, jest uosobieniem uciśnionego przez władzę człowieka.

Myślę, że nie trzeba polecać żadnej książki Gregory, bo jej nazwisko jest marką samą w sobie. Natomiast mogę jedynie dodać od siebie, że ta część serii jest jedną z ciekawszych, zwłaszcza, że fabuła została w wielu momentach zmieniona, doszły nowe wątki i wydarzenia, autorka wkroczyła w nową "erę historyczną", dzięki czemu można się poczuć, jakby był to początek nowej serii. Jednak jak wspomniałam wcześniej, tym razem tom jest już na takim etapie, że moim zdaniem powinno się jednak najpierw przeczytać poprzednie powieści, dopiero potem sięgnąć po "Błazna królowej".