Joseph Goebbels

Joseph Goebbels był niemieckim politykiem oraz prawą ręką Adolfa Hitlera. Po wojnie został uznany za jednego z głównych zbrodniarzy wojennych.

Goebbels urodził się 29 października 1897 roku w Rheydt, natomiast zmarł 1 maja 1945 roku w Berlinie: wtedy to popełnił samobójstwo, zabijając też swoją żonę i sześcioro dzieci. Był ministrem propagandy i oświecenia publicznego w rządzie Adolfa Hitlera. Pełnił funkcję najbliższego doradcy kanclerza Rzeszy, należał także do ścisłego kierownictwa partii narodowosocjalistycznej.

W roku 1924 związał się z ruchem nazistowskim, pełniąc funkcję dziennikarza i publicysty, a także tworząc lokalną grupę narodowych socjalistów. Goebbels był zafascynowany Hitlerem od kiedy tylko usłyszał pierwszą wzmiankę na jego temat, dotyczącą procesu sądowego w związku z puczem monachijskim. Uznał go za kogoś, kto może przywrócić Niemcom wiarę - osobę charyzmatyczną, podchodzącą z entuzjazmem do wyznawanych ideałów. Spodobała mu się jego wizja i chciał wprowadzić ją w życie. Później, gdy Hitler wyszedł z więzienia, Goebbels stał się liderem ugrupowania na całym zachodzie Niemiec. Przez kilka ostatnich dni życia polityk był nawet Kanclerzem Rzeszy, ponieważ na swojego następcę wyznaczył go bezpośrednio sam Hitler.

Aby lepiej poznać historię Goebbelsa, można sięgnąć do jego dzienników. Prowadził je przez większość życia, a zapiski zostały zebrane i wydane w kilkutomowej serii.