Tanie książki - Twoja księgarnia internetowa.
Śliczna, pamiętająca o dobrych uczynkach Sofia wydaje się urodzoną kandydatką na księżniczkę. Agata, dziwaczna nieładna, jest przez wszystkich uważana za wiedźmę.
Gdy więc obie dziewczynki zostają porwane do bliźniaczych szkół kształcących dobrych i złych bohaterów baśni, wydaje się jasne, która z nich gdzie trafi.
Dlaczego więc następuje pomyłka? I czy na pewno jest to pomyłka?
Witaj w świecie (nie)zwykłej baśni.
Jako mała dziewczynka uwielbiałam baśnie. Kto ich nie czytał. Jednak mimo to nie zawsze pragnęłam być Kopciuszkiem, Calineczką czy Królewną Śnieżką. Dlatego zanim zaczęłam czytać „Akademię Dobra i Zła” porwała mnie myśl, do której z tych szkół zakwalifikowano by mnie. Nie mogę tego jednoznacznie stwierdzić, dlatego też odpowiem dyplomatycznie: odnalazłabym się zarówno w Akademii Dobra, jak i Akademii Zła. A Ty do której z tych szkół należysz?
„Tylko jeśli zniszczymy to, kim się nam wydaje, że jesteśmy, będziemy mogli docenić to, kim jesteśmy naprawdę.”
Sofia to dziewczynka, która pragnie zostać księżniczką i mieć swoją baśń. By tak się stało musi być dobra, a co z tym idzie zachowywać się godnie, robić dobre uczynki, być piękną i dbać o siebie. Dziewczynka myśli, że tak właśnie jest, że teraz to ją Dyrektor Akademii Dobra i Zła porwie, i to ona zostanie królową i zdobędzie swojego księcia. Bo która dziewczynka zdoła jej dorównać w lepszych uczynkach? Kto jeszcze zaprzyjaźnił się z wiedźmą z cmentarza? Agata mieszka na cmentarzu i nie jest tak idealną dziewczynką jak Sofia. Wszyscy wiedzą, że jest inna. Ale Agata jest po prostu osobą, która nie lubi towarzystwa. Gdy Sofia zaczęła ją odwiedzać ta zapragnęła mieć przyjaciółkę, przyjaciółkę na dobre i złe, na zawsze. W końcu jednak nadszedł dzień, w którym miał zjawić się Dyrektor Akademii i porwać jedno dobre i jedno złe dziecko. Gdy Sofia została porwana, Agata rzuciła się jej na ratunek. Obie dziewczynki zostały wplątane w baśń, jednak to Agata trafiła do Akademii Dobra, a Sofia odtąd uczyła się w Akademii Zła. Takiego obrotu spraw dziewczynki się nie spodziewały, ale to dopiero początek ich przygód, ponieważ Baśniarz zaczął pisać nową baśń, baśń o dwóch dziewczynkach.
Chyba muszę stwierdzić, że trochę się zawiodłam na tej powieści. Jednak wiem, że miałam w stosunku do niej duże wymagania, przez to całe show jakie zrobiono wokół książki. Nie lubię się tak nakręcać przed przeczytaniem, bo potem przychodzi właśnie niepotrzebne rozczarowanie. Pomysł na fabułę sam w sobie jest bardzo ciekawy, nowy, świeży. Ale… no właśnie pojawiło się w mojej głowie to „ale”, którego nie mogę się pozbyć. Może to przez bardzo młody wiek bohaterek, a może przez zakończenie, które nie do końca zaskakuje, a może właśnie przez ten brak zaskoczenia w całej powieści. Już na początku książki możemy dopatrzeć się złego charakteru Sofii, która część swoich dobrych uczynków po prostu wymuszała, co oznacza, że nie były szczere. Natomiast Agata odznaczała się niezwykłą skromnością i ukrywała pod maską sarkazmu i bezczelności prawdziwe dobro. Więc już po paru stronach wiemy, że niby przypadkowa zamiana dziewczynek w Akademii nie była wcale taka przypadkowa.
Momentami zachowanie Sofii zaczęło mnie mocno irytować. Jednak tak się dzieje zawsze gdy czytam o złych uczynkach, kłamstwach i egoistycznym zachowaniu. Mimo tej przewidywalności książka pochłonęła mnie i bez trudu odnalazłam się w świecie baśni, świecie podzielonym na Dobro i Zło. Podobało mi się jednak jak autor wykreował bohaterów. Dwie skrajne postawy, które nawzajem się uzupełniały. Piękny baśniowy świat pobudza wyobraźnię.
Oprawa graficzna książki zachwyca. Okładka od razu sugeruje nam zupełnie baśniową przygodę. Rysunki przy każdym z rozdziałów są przepiękne. Z jeszcze większym zaciekawieniem i niecierpliwością czeka się na następny rozdział. Znam ludzi, którzy uwielbiają rysunki w książkach i ja się zdecydowanie do nich zaliczam.
Wiadomo, że każda baśń jest pouczająca i z pięknym morałem. Baśniowa Akademia jest godna polecenia dla każdego, kto lubi baśnie i pragnie od książki czegoś więcej niż tylko love story. Mimo paru rzeczy, które mnie nie porwały w stu procentach, to z chęcią sięgnę po następną część, by znowu przenieść się w świat baśni.
A co do morału tej bajeczki, nie oceniajcie ludzi po wyglądzie, moje aniołeczki!
Czy zastanawialiście się kiedykolwiek, skąd się biorą baśnie? Albo jakby to było móc stać się jednym z jej bohaterów i przeżyć niezapomnianą przygodę? Co sprawia, że niektórzy z nich są Dobrzy, a inni Źli? I jak to się dzieje, że Dobro zawsze zwycięża Zło? Czy tak właśnie musi być, czy też jest ku temu inny powód?
Mieszkająca na cmentarzu w starej chałupinie wraz ze swą matką oraz kotem Rozpruwaczem dziewczynka o imieniu Agata nigdy nie wierzyła w baśnie. A już na pewno nie w to, że co kilka lat tajemniczy Dyrektor Akademii przybywa do ich Gawaldonu, by zabrać ze sobą dwoje dzieci - jedno piękne i dobre, takie, o jakim marzą wszyscy rodzice, drugie brzydkie i dziwaczne, od urodzenia będące wyrzutkiem - by rozpoczęły naukę w Akademii Dobra i Zła, a następnie trafiły do własnej baśni i przeżyły ją albo jako dobry charakter, albo jako złoczyńca. Co innego jej przyjaciółka Sofia. Od dziecka śliczna, uwielbiająca się stroić i malować, nie tylko wierzy w tę legendę, ale wręcz pragnie zostać porwana przez Dyrektora. Marzy jej się, że pewnego dnia zostanie najprawdziwszą księżniczką, zdobędzie serce przystojnego księcia i będzie wraz z nim żyć długo i szczęśliwie.
W jedną z listopadowych nocy Dyrektor Akademii nie tylko zjawia się w miasteczku, ale też porywa Sofię. Agata, próbując ratować swą przyjaciółkę, trafia wraz z nią do Bezkresnej Puszczy, skąd zabrane zostają do swoich nowych szkół. Ku zaskoczeniu i przerażeniu dziewczynek, Sofia przydzielona zostaje do Akademii Zła, w której zmuszona będzie uczyć się rzucania klątw, szkolenia sługusów i dbania o własną brzydotę; zaś Agata, od zawsze outsiderka, ubierająca się w workowate ciuchy, nieprzykładająca uwagi do swego wyglądu, do Akademii Dobra, by wśród księżniczek i przystojnych książąt pobierać nauki etykiety, pielęgnacji urody, tańca i mowy zwierząt.
"Tutaj, w szklanym zamku pośród puszczy, zgromadził się kwiat młodzieży oddanej Dobru. A wśród nich ona, Panna Skwaszona, oddana cmentarzom i puszczanym bąkom".
Dlaczego tak się stało? Czyżby Dyrektor Akademii się pomylił? Już wkrótce przed dziewczynkami odkryte zostaną karty ich przeznaczenia, a one nie tylko poznają prawdę o sobie samych, ale też o świecie je otaczającym.
"Wydaje się nam, że wiemy, po której stronie jesteśmy (...) Wydaje nam się, że wiemy, kim jesteśmy. Rozdzielamy życie na Dobro i Zło, piękno i brzydotę, księżniczki i wiedźmy, słuszne i niesłuszne. (...) A jeśli jest coś pomiędzy?."
Muszę przyznać, że biorąc do ręki książkę nie nastawiałam się na zbyt wiele. Sceptycznie podchodziłam do tych wszystkich pozytywnych opinii na jej temat. Nie chciałam wierzyć, że może być faktycznie tak dobra, jak mówią i że będzie w stanie mnie czymkolwiek zaskoczyć. Jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że debiutanckie dzieło Somana Chainaniego (absolwenta Harvardu i Columbii, scenarzysty i pisarza) jest nie tylko dobre, ale wręcz iście fantastyczne! Dawno już nie czytałam tak doskonale nakreślonej historii dla młodego czytelnika. Nie skłamię twierdząc, że ma ona realną szansę podbić ich serca równie mocno, jak niegdyś opowieść wykreowana przez J.K Rowling o chłopcu z blizną na czole w kształcie błyskawicy.
Autor stworzył niesamowity świat, nie tylko pełen magii, tajemnic, humoru i fantastycznych stworzeń, ale też intryg, spisków i walk pomiędzy Dobrem a Złem. Dał prawdziwy popis kreatywności i bogactwa swej wyobraźni. Opowiedział przy tym historię, którą pragnie się przeżyć samemu. W świecie jego baśni nic z góry nie jest oczywiste i łatwe do przewidzenia. Co rusz spotykają nas niespodzianki i nieprzewidziane zwroty akcji. Do samego końca nie jesteśmy nawet pewni tego, czy Dobro jest aby dobre, a Zło faktycznie złe. To samo tyczy się jego bohaterów, którzy potrafią naprawdę zaskakiwać. W "Akademii Dobra i Zła" bowiem nie zawsze wiadomo, kto jest kim. Autor skutecznie wodzi nas za nos, podsuwa wiele mylących tropów i kiedy już wydaje nam się, że w końcu wiemy, kto po jakiej stronie stoi, nagle okazuje się, że znów jesteśmy w błędzie.
"Akademia Dobra i Zła" to nie tylko wspaniała baśń o losach dwóch dziewczynek, ale też opowieść o przyjaźni, lojalności, miłości, najskrytszych marzeniach, wierności ideałom, ludzkiej naturze, poszukiwaniu własnego miejsca na świecie oraz prawdy o samym sobie. Autor rzuca chyba przy tym na swego czytelnika jakiś urok, bo kiedy już rozpoczynamy lekturę jego powieści, ta wciąga nas niczym rzeka i sprawia, że zapominamy o otaczającym nas świecie. Opowiedziana przez niego historia pozwala nam nie tylko przeżyć niesamowitą i niezapomnianą przygodę, ale też sprawia, że kiedy docieramy do jej kresu, mamy ochotę na więcej i więcej. Jestem nią absolutnie oczarowana i z niecierpliwością wyczekuję kontynuacji.
Moja ocena: 6/6
Książki są dobre i złe – tak samo jak postacie przestawione w „Akademii Dobra i Zła” od Soman Chainani. Cóż… Książka ta niestety bardzo mnie rozczarowała. Zdecydowanie pozycja skierowana jest dla nastolatek, dla mnie była zbyt infantylna. Całość akcji toczy się w tytułowej Akademii Dobra i Zła, w której dwie dziewczynki Sophie i Aghata zostaną podzielone pomiędzy dobrem, a złem.
Po książkę sięgnęłam zachęcona przez okładową recenzję, w której pojawiło się nawiązanie do Harry’go Pottera, a młody czarodziej to moja pierwsza miłość. Niestety książka nie ma w sobie nic z przygód najsławniejszego młodego czarodzieja.
Mimo infantylności niektórych przygód głównych postaci, książce należy się ogromny plus za ogólne podejście do tematyki dobra i zła. Książka skierowana dla nastolatek? Owszem może stanowić bajkowy przykład nauki moralności i rozróżniania tego co dobre i co złe. Mimo to książka dedykowana jest dla starszej młodzieży bo zawiera w sobie brutalne opisy śmierci i zabójstw.
Postacie wykreowane przez Somana są trochę niedopracowane – z jednej strony mamy do czynienia z dzieciakami w wieku 12-16 lat, które zdają się być zbyt dojrzałe jak na swój wiek, cechują się ogromną moralnością i poczuciem dobra i zła, a z drugie strony ich zachowania niejednokrotnie irytują i przypominają, że to właśnie dzieci – niedojrzałe do bawienia się w dorosłość.
Czy sięgnę po drugą część historii? Na razie nie… Poczekam, aż córa podrośnie i wtedy sięgniemy po „Akademie Dobra i Zła” jeszcze raz – razem.
Uwielbiam baśnie, a opis tej bardzo mnie zaintrygował. Autor miał naprawdę ciekawy pomysł na fabułę i muszę przyznać, że znakomicie go wykorzystał. Przedstawiona historia dosłownie mnie oczarowała. Już zaczynając czytać wiedziałam, że będę chciała więcej (!) dlatego niezmiernie się cieszę, że Chainami stworzył całą serię. Zacznijmy jednak od początku.
„W prastarej puszczy trwa
Akademia Dobra i Zła.
Bliźniacze wieże jak dwie głowy,
Jedna dla szlachetnych,
Druga dla podłych.
Ucieczka z niej niemożliwa.
Jedyna droga wyjścia
W baśni się ukrywa.”
Książka ma prawie pięćset stron – pięćset stron nieprzewidywalnych i często zabawnych przygód głównych bohaterek, które nie tylko musiały odnaleźć się w nieznanym wcześniej świecie, ale przede wszystkim odkryć swoje prawdziwe ja.
„Tylko jeśli zniszczymy to, kim się nam wydaje, że jesteśmy, będziemy mogli docenić to, kim jesteśmy naprawdę.”
Autor wykreował piękny, magiczny i baśniowy świat oraz cudowne postaci. Główne bohaterki to dwie diametralnie różne dziewczynki. Różne zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie, które jednak nawzajem się uzupełniają.
Sofia to dziewczynka, która od zawsze pragnie zostać księżniczką i mieć swoje Długo i Zawsze Szczęśliwie. By jednak tak się stało musi być piękna i dobra. Aby osiągnąć swój cel całe dnie poświęca na przygotowywanie różnych urodowych mikstur i dbanie o siebie oraz wymyślanie dobrych uczynków. Jest pewna, że w tym roku to właśnie ją Dyrektor Akademii Dobra i Zła porwie, dzięki czemu w końcu zostanie królową i zdobędzie swojego księcia. Bo niby która dziewczynka zdoła jej dorównać w lepszych uczynkach? Kto jeszcze zaprzyjaźnił się z wiedźmą z cmentarza?
Agata mieszka na cmentarzu i nie jest tak idealną dziewczynką jak Sofia. Uważa, że jest brzydka, nigdy nie patrzy w lustro, ubiera się tylko na czarno, nigdzie nie wychodzi, a wolny czas spędza ze swoim łysym kotem. Cała wioska uważa ja za złą wiedźmę. Ale dziewczynka jest po prostu osobą, która stroni od towarzystw, bo tego nauczyło ją życie. Kiedy na jej progu pojawia się Sofia, Agata mimo, iż nie chce tego przyznać pragnie tylko jednego: mieć przyjaciółkę, przyjaciółkę na dobre i złe, przyjaciółkę na zawsze. Chce żyć z Sofią długo i szczęśliwie w Gavaldonie.
Kiedy nadchodzi dzień porwań, w którym ma zjawić się Dyrektor Akademii i porwać jedno dobre i jedno złe dziecko Sofia nie może doczekać się już tej chwili. Agata zaś martwi się, że straci jedyną przyjaciółkę. Dlatego też gdy Sofia zostaje porwana, Agata rzuca się jej na ratunek. Obie dziewczynki zostają wplątane w baśń. Jednak to różowa Księżniczka zostaje umieszczona wśród czarnych charakterów, zaś mroczna Wiedźma trafia do świata książąt i księżniczek . Takiego obrotu spraw dziewczynki się nie spodziewały. Obie uważają to za pomyłkę. Co zrobią, gdy zamiana szkół okaże się niemożliwa, a jedyna szansa na powrót do domu, to przeżycie własnej baśni? Baśni o dwóch dziewczynkach, którą właśnie rozpoczął Baśniarz? Baśni, w której przecież zawsze czarny charakter ginie? Czy przyjaźń między Dobrem i Złem jest możliwa?
Nie byłabym sobą gdybym nie wspomniała o oprawa graficzna książki, która zachwyca. Okładka od razu sugeruje nam baśniową przygodę. Rysunki przy każdym z rozdziałów są przepiękne. Z jeszcze większym zaciekawieniem i niecierpliwością czeka się na następny rozdział – naprawdę świetny pomysł, który potęgował wrażenie, że czyta się baśń, a nie kolejną zwykłą powieść.
Jednak Akademia Dobra i Zła to nie tylko zwykła baśń dla dzieci. To przede wszystkim wielowątkowa historia pełna mądrości, niezwykle oryginalna i nietypowa, która w zabawny sposób łączy mnóstwo znanych nam baśni. Coś ciekawego nie tylko dla młodszego czytelnika, ale dla wszystkich tych, którzy poszukują magii w życiu codziennym! Gorąco polecam wszystkim tym, który kochają baśnie, a od książki chcą czegoś więcej niż tylko love story.
Recenzja przygotowana dla portalu [Adres usunięty]
Seria Somana Chainaniego jest jedną z najbardziej bajkowych, jakie znam. Co prawda czuję się na nią zdecydowanie za stara i trochę głupio mi się przyznawać, że podoba mi sie dość prosta i nieco naiwna historia o trzynastolatkach, jednak bajki po prostu są momentami naiwne, a jednak wciąż uczą nas naprawdę różnych rzeczy. Tutaj dodatkowo momentami bywa dość brutalnie i mrocznie (w końcu mamy Akademię Zła, prawda?), więc nie polecam tej książki mimo wszystko osobom poniżej 12-ego roku życia.
Mogłabym się dlugo zachwycać nad tą serią, niemniej nie mogę pozostać ślepa na niewykorzystany potencjał pomysłu, który gdzieś zanika w całej prostocie, w którą wpada autor. Na szczęście wraz z kolejnymi tomami jest tylko lepiej :)
Bestsellery z kategorii Książki dla młodzieży >>
